เช้าตรู่วันอาทิตย์vol.2
โพสต์แล้ว: อังคาร ก.ค. 26, 2005 7:45 pm
อาทิตย์ที่ 24 ก.ค. 2548
:oเป็นวันอาทิตย์ที่ฝนตกพรำๆมาตั้งแต่เช้า แต่นั่นก็ไม่สามารถขัดขวางการมาโบสถ์ของผม ได้หรอกครับ ผมจะถือซะว่าฝนที่ตกลงมาเนี่ย คือฝนที่พระเป็นเจ้า ส่งมาอวยพรแด่ผมในวันนี้ ซึ่งเป็นวันที่ผมพกความมั่นใจมาเต็มกระเป๋า อาจจะล้นเลย ก็ว่าได้ เพราะว่ามั่นใจมากในการมาร่วมพิธีมิสซาในวันนี้
8.30 น. เวลาเดิมตรงเผง..มาถึงหน้าโบสถ์
ที่นั่งที่หน้าร้านศาสนภัณฑ์ นั่งไม่ได้เสียแล้วเนื่องจากฝนที่ตกลง มาตั้งแต่เช้า :-[
เลยต้องเดินรอบๆโบสถ์ไปก่อนเพื่อที่จะให้รอบที่แล้วเสร็จสินพิธีเสียก่อน
วันนี้คนที่มาโบสถ์ก็ยังคับคั่งเหมือนเดิม นี่คงเป็นการพิสูจน์ถึงศรัทธาที่มีต่อพระเจ้า และพระแม่เป็นอย่างดี ว่าถึงแม้ฝนจะตก แต่ก็ยังขัดขวางการมามิสซาไม่ได้
ที่นั่งของผมวันนี้ก็คือ ที่นั่งที่เดิมเหมือนในครั้งแรก แต่จะต่างกันก็แค่ไม่ได้ทำตัวลีบๆออกมาแล้ว หากแต่ว่าวันนี้นั่งด้วยความมั่นคงและศรัทธาอย่างเต็มเปี่ยม
คำสวดทุกคำที่ท่องออกมาจากปาก บทเพลงทุกบทเพลง ที่ร้องออกมาจากใจของพี่น้องในโบสถ์ ทำให้ ตัวของผมเองซาบซึ้งใจมาก
ถึงแม่ว่าผมจะท่องได้บ้างไม่ได้บ้าง ร้องได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่ก็รับรู้ถึงความรู้สึกต่างในเพลงได้เป็นอย่างดี
วันนี้กะว่ามั่นใจแล้วแต่ก็เกือบแป็ก แน๊ะครับ ฮะฮ่า ในตอนร้องเพลงอ่ะครับ
ความที่ไม่กล้าจะถามคนข้างๆว่า "หน้าใหนหรือครับ" เลย ต้องแอบลอบมองเอาว่าเค้าเปิดหน้าใหนหนอ .........................
....................แต่แล้ว.............
พี่คนข้างๆเค้าก็รู้ตัวครับ คุณผู้ชม (เหอๆ) พี่เค้าจึงชี้ไปที่ ตัวเลขดิจิตอลที่ประตูด้านข้างของโบสถ์ จึงทำให้ร้อง อ๋อ................ทันที หลังจากวินาทีนั้นเป็นต้นมาก็ราบรื่น ไปตลอดจน พิธีเสร็จ...
ฝนหยุดตกแล้ว ...
เดินออกจากโบสถ์ มาด้วยความอิ่มเอิมใจ..
รู้อะไรใหม ครับ ผมว่านี่คงเป็นแผนการของพระองค์แน่ๆเลย ครับ
.............หรือคุณคิดว่ายังใง .......
:oเป็นวันอาทิตย์ที่ฝนตกพรำๆมาตั้งแต่เช้า แต่นั่นก็ไม่สามารถขัดขวางการมาโบสถ์ของผม ได้หรอกครับ ผมจะถือซะว่าฝนที่ตกลงมาเนี่ย คือฝนที่พระเป็นเจ้า ส่งมาอวยพรแด่ผมในวันนี้ ซึ่งเป็นวันที่ผมพกความมั่นใจมาเต็มกระเป๋า อาจจะล้นเลย ก็ว่าได้ เพราะว่ามั่นใจมากในการมาร่วมพิธีมิสซาในวันนี้
8.30 น. เวลาเดิมตรงเผง..มาถึงหน้าโบสถ์
ที่นั่งที่หน้าร้านศาสนภัณฑ์ นั่งไม่ได้เสียแล้วเนื่องจากฝนที่ตกลง มาตั้งแต่เช้า :-[
เลยต้องเดินรอบๆโบสถ์ไปก่อนเพื่อที่จะให้รอบที่แล้วเสร็จสินพิธีเสียก่อน
วันนี้คนที่มาโบสถ์ก็ยังคับคั่งเหมือนเดิม นี่คงเป็นการพิสูจน์ถึงศรัทธาที่มีต่อพระเจ้า และพระแม่เป็นอย่างดี ว่าถึงแม้ฝนจะตก แต่ก็ยังขัดขวางการมามิสซาไม่ได้
ที่นั่งของผมวันนี้ก็คือ ที่นั่งที่เดิมเหมือนในครั้งแรก แต่จะต่างกันก็แค่ไม่ได้ทำตัวลีบๆออกมาแล้ว หากแต่ว่าวันนี้นั่งด้วยความมั่นคงและศรัทธาอย่างเต็มเปี่ยม
คำสวดทุกคำที่ท่องออกมาจากปาก บทเพลงทุกบทเพลง ที่ร้องออกมาจากใจของพี่น้องในโบสถ์ ทำให้ ตัวของผมเองซาบซึ้งใจมาก
ถึงแม่ว่าผมจะท่องได้บ้างไม่ได้บ้าง ร้องได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่ก็รับรู้ถึงความรู้สึกต่างในเพลงได้เป็นอย่างดี
วันนี้กะว่ามั่นใจแล้วแต่ก็เกือบแป็ก แน๊ะครับ ฮะฮ่า ในตอนร้องเพลงอ่ะครับ
ความที่ไม่กล้าจะถามคนข้างๆว่า "หน้าใหนหรือครับ" เลย ต้องแอบลอบมองเอาว่าเค้าเปิดหน้าใหนหนอ .........................
....................แต่แล้ว.............
พี่คนข้างๆเค้าก็รู้ตัวครับ คุณผู้ชม (เหอๆ) พี่เค้าจึงชี้ไปที่ ตัวเลขดิจิตอลที่ประตูด้านข้างของโบสถ์ จึงทำให้ร้อง อ๋อ................ทันที หลังจากวินาทีนั้นเป็นต้นมาก็ราบรื่น ไปตลอดจน พิธีเสร็จ...
ฝนหยุดตกแล้ว ...
เดินออกจากโบสถ์ มาด้วยความอิ่มเอิมใจ..
รู้อะไรใหม ครับ ผมว่านี่คงเป็นแผนการของพระองค์แน่ๆเลย ครับ
.............หรือคุณคิดว่ายังใง .......