เรื่องเล่าสอนใจโดย คุณพ่อสุรชัย
โพสต์แล้ว: พุธ พ.ย. 07, 2012 9:00 am
เรื่องเล่าสอนใจ โดย คพ.สุรชัย ชุ่มศรีพันธุ์
Ann Landers เป็นนักหนังสือพิมพ์ได้รับจดหมายจากหญิงอายุ 46 หย่าและมีลูกที่โตแล้ว 3 คน เธอเป็นมะเร็ง ทำคีโมหลายครั้งและหมอบอกว่ามะเร็งของเธอลุกลามมากขึ้น เธอเล่าว่า ญาติพี่น้องไม่ได้ให้กำลังใจเลย พวกเขาพยายามโทรศัพท์แต่ไม่กล้ามาหาเพราะกลัวว่าจะติดต่อ ฉันปวดร้าวมาก วันเสาร์ที่ผ่านมาฉันนำผ้าไปซักที่ร้่าน พยายามทำตัวปกติแต่จิตใจแย่มาก ตอนออกจากรถชายคนหนึ่งยิ้มให้และทักว่า สวัสดีครับ เป็นอย่างไรบ้างวันนี้ ฉันควบคุมตัวเองไม่ได้จริงๆ ฉันโพล่งขึ้นมาว่า วันนี้เป็นวันที่แย่ที่สุดของฉัน มะเร็งฉันลุกลาม จากนั้นฉันก็ร้องไห้ ชายคนนั้นเอามือมาโอบไหล่ฉัน ให้ฉันสะอึกสะอื้นไปและพูดว่า ผมเข้าใจครับ ภรรยาผมก็เป็นเช่นกัน ฉันขอบคุณเขาแล้วก็ไปในร้าน 15 นาทีต่อมาเขากลับมาพร้อมภรรยา เธอตรงมาหาฉัน ไม่พูดอะไรเลย เธอเข้ามากอดฉันไว้ พูดว่า ฉันเองก็เป็นแบบเธอ คุยกับฉันได้ ฉันรู้ว่าเธอกำลังพบกับอะไรอยู่ตอนนี้ เธอเขียนในจดหมายว่า แอน คุณไม่รู้หรอกว่าที่สามีภรรยาคู่นี้ทำมีความหมายกับฉันมากเพียงใด เธอให้เวลา ให้กำลังใจฉัน ให้ฉันกล้าหาญที่จะพบกับอนาคตที่โหดร้ายในขณะที่ฉันยอมแพ้แล้ว อยากให้พระเจ้าให้โอกาสฉันบ้างที่จะทำแบบนี้แก่คนอื่นๆ แอน ช่วยบอกคนอ่านของเธอด้วยนะว่า ถึงแม้ว่าในโลกนี้จะมีคนใจร้ายใจดำอยู่ แต่ก็ยังคงมีคนจำนวนหนึ่งที่ใจกว้างและรักเราอย่างเหลือเชื่อทีเดียวในโลกใบนี้เช่นกัน ทุกสิ่งที่เราทำให้ผู้อื่น แม้คำพูดเดียว กอดสักครั้งเดียวมีความหมายเสมอครับ ห่วงใยความรู้สึกของกันและกันบ้าง ให้เราเป็นคนใจกว้างที่ยังมีอยู่ในโลกใบนี้นะครับ อาจมีบางคนตอนนี้กำลังรอให้คุณไปโอบไหล่เขาใว้ก็ได้นะครับ
Ann Landers เป็นนักหนังสือพิมพ์ได้รับจดหมายจากหญิงอายุ 46 หย่าและมีลูกที่โตแล้ว 3 คน เธอเป็นมะเร็ง ทำคีโมหลายครั้งและหมอบอกว่ามะเร็งของเธอลุกลามมากขึ้น เธอเล่าว่า ญาติพี่น้องไม่ได้ให้กำลังใจเลย พวกเขาพยายามโทรศัพท์แต่ไม่กล้ามาหาเพราะกลัวว่าจะติดต่อ ฉันปวดร้าวมาก วันเสาร์ที่ผ่านมาฉันนำผ้าไปซักที่ร้่าน พยายามทำตัวปกติแต่จิตใจแย่มาก ตอนออกจากรถชายคนหนึ่งยิ้มให้และทักว่า สวัสดีครับ เป็นอย่างไรบ้างวันนี้ ฉันควบคุมตัวเองไม่ได้จริงๆ ฉันโพล่งขึ้นมาว่า วันนี้เป็นวันที่แย่ที่สุดของฉัน มะเร็งฉันลุกลาม จากนั้นฉันก็ร้องไห้ ชายคนนั้นเอามือมาโอบไหล่ฉัน ให้ฉันสะอึกสะอื้นไปและพูดว่า ผมเข้าใจครับ ภรรยาผมก็เป็นเช่นกัน ฉันขอบคุณเขาแล้วก็ไปในร้าน 15 นาทีต่อมาเขากลับมาพร้อมภรรยา เธอตรงมาหาฉัน ไม่พูดอะไรเลย เธอเข้ามากอดฉันไว้ พูดว่า ฉันเองก็เป็นแบบเธอ คุยกับฉันได้ ฉันรู้ว่าเธอกำลังพบกับอะไรอยู่ตอนนี้ เธอเขียนในจดหมายว่า แอน คุณไม่รู้หรอกว่าที่สามีภรรยาคู่นี้ทำมีความหมายกับฉันมากเพียงใด เธอให้เวลา ให้กำลังใจฉัน ให้ฉันกล้าหาญที่จะพบกับอนาคตที่โหดร้ายในขณะที่ฉันยอมแพ้แล้ว อยากให้พระเจ้าให้โอกาสฉันบ้างที่จะทำแบบนี้แก่คนอื่นๆ แอน ช่วยบอกคนอ่านของเธอด้วยนะว่า ถึงแม้ว่าในโลกนี้จะมีคนใจร้ายใจดำอยู่ แต่ก็ยังคงมีคนจำนวนหนึ่งที่ใจกว้างและรักเราอย่างเหลือเชื่อทีเดียวในโลกใบนี้เช่นกัน ทุกสิ่งที่เราทำให้ผู้อื่น แม้คำพูดเดียว กอดสักครั้งเดียวมีความหมายเสมอครับ ห่วงใยความรู้สึกของกันและกันบ้าง ให้เราเป็นคนใจกว้างที่ยังมีอยู่ในโลกใบนี้นะครับ อาจมีบางคนตอนนี้กำลังรอให้คุณไปโอบไหล่เขาใว้ก็ได้นะครับ
