Belong to the Truth Jesus Christ

คือว่า วันนี้ขอคนดูแลวัดเข้าไปสวดที่โบสถ์ สวดสายประคำเสร็จ ก็นั่งคุกเข่าภาวนาบทอื่นสักพัก ก็นึกถึงความผิดบาปที่ทำไว้ ไม่ว่าทั้งกับแม่พระ พระเจ้า นักบุญก่อนที่จะเกิดศรัทธาซะเอง และกับเพื่อนๆด้วยกัน
สายตามองไปเห็นรูป14ภาคตอนพระเยซูสิ้นพระชนม์ เลยภาวนาในใจว่า "ขอให้ลูกเป็นทุกข์และทรมานเช่นเดียวกับพระองค์ และพระแม่มารีที่เฝ้าอยู่ที่เชิงกางเขน เพื่อชดเชยบาปผิดที่ได้กระทำ" แล้วก็นั่งอธิฐานในใจสักพัก อยู่ๆก็ปวดหัวแบบจี๊ดเลย พอหลับตาเอามือกุมขมับ ก็เห็นแต่ภาพพระเยซูเจ้าถูกต่อย ตบตีล้อเลียนอย่างทารุณ ก็เลยสวดว่า"ขอยกความเจ็บปวดนี้ถวายแด่พระเจ้า เพื่อชดเชยบาปผิดทั้งหลายของลูก"
หลังจากนั้นก็เริ่มปวดๆเจ็บๆที่หน้าอก แบบปวดมาก จนขนาดว่าหมอบทรุดลงไปกับพื้นเลย พอหลับตาก็เห็นแต่ภาพแม่พระที่ยืนเฝ้าพระเยซูที่ถูกตรึงบนกางเขน ก็สวดซ้ำบทเดิมแล้วอาการก็ค่อยๆดีขึ้น เหลือแต่ปวดหัวอย่างเดียว กลับบ้านมากินยายังไม่หายเลย
มันเกิดไรขึ้นกัน

ก็ตามที่สวดขอนั่นแหละมั้ง เลยได้สมใจเลย

แต่คนแบบนี้พระเจ้ารักตายเลยนี่นะ บำเหน็จในสวรรค์คงเยอะ ไม่เหมือนคนแบบเรา........

พระคงรับรู้ค่ะ เมจิก็เป็นน่ะสวดจบทีไร(สวดพระเมตตา)สวดเสร็จจะนํ้าตาไหลทุกทีเเต่มันเหมือนมันไหลเองอ่าน้า

ขอให้อยู่ในพระพรเสมอค่ะ และร่วมพลีกรรมกับพระมหาทรมานของพระองค์
ร่วมบรรเทาใจพระองค์ เป็นลูกที่ดีของพระองค์เสมอ....ตลอดไป

ขอบคุณครับผม ตอนนี้มันยังปวดหัวอยู่เรื่อยๆเวลานึกถึงพระมหาทรมานของพระ คงบาปหนามาก (แน่ล่ะตัว555)

ผมก็เป็น บางวันตอนร้องเพลงเวลามิสซา ก็น้ำตาใหลเฉยๆนะครับ อาบเลย แต่เจ้าตัวไม่รู้สึก จนคนข้างๆถามว่า "เป็นไรมากหรือปล่าวครับ" เอาผมก็งง เห เราเป็นไรหรือ อ้าว ร้องให้ตั้งแต่ตอนไหนนิ งงตัวเอง


ความสำนึกในบาปที่ทำขึ้นมานะครับท่านกรณีของนาย ไม่มีไรมากหรอก

พระเป้นเจ้าอวยพรทุกคนครับแม้เราจะหยาบช้าแค่ไหนพระองค์ทรงรักเราเสมอ เรามีทุกข์บนโลกนี้ก็ยังไม่พระทรมานที่พระองค์รับนั้นทุกข์ทรมานกว่าเราเป็นพันๆเท่าเพราะต้องถูกผู้ที่พระองค์สร้างจากพระธรรมพระบิดา เยาะเย้ยทารุณและประหารชีวิต ขอแค่เราวางใจในพระองค์ก็พอ .......

ถ้าร้องไห้ก็มีอ่า ตอนเขารับศีลมหาสนิท แต่ผมยังไม่ได้ล้างบาปก็รับไม่ได้ ก็เลยนั่งคุกเข่ามองคนอื่นออกไปรับ แล้วมันมีแถวขาดช่วง เลยทำให้เห็นพ่อตอนส่งศีลให้คนอื่น พอเห็นแผ่นศีลเล็กๆที่พอชูขึ้นและวางลงที่มือปุ๊ป น้ำตาไหลพรากเลย ในใจก็ว่า"เมื่อไหร่หนอลูกจะได้รับพระองค์ "
แต่ถ้าแอบออกไปรับก็บาปอีกล่ะ สรุป ทรมานครับ

peach เขียน:ถ้าร้องไห้ก็มีอ่า ตอนเขารับศีลมหาสนิท แต่ผมยังไม่ได้ล้างบาปก็รับไม่ได้ ก็เลยนั่งคุกเข่ามองคนอื่นออกไปรับ แล้วมันมีแถวขาดช่วง เลยทำให้เห็นพ่อตอนส่งศีลให้คนอื่น พอเห็นแผ่นศีลเล็กๆที่พอชูขึ้นและวางลงที่มือปุ๊ป น้ำตาไหลพรากเลย ในใจก็ว่า"เมื่อไหร่หนอลูกจะได้รับพระองค์ "
แต่ถ้าแอบออกไปรับก็บาปอีกล่ะ สรุป ทรมานครับ

เหมือนเมจิเลย

อ่าว เมจิยังไม่ได้ล้างบาปอ่อครับ เห็นมาตั้งนานนึกว่าล้างบาปแล้ว

peach เขียน:อ่าว เมจิยังไม่ได้ล้างบาปอ่อครับ เห็นมาตั้งนานนึกว่าล้างบาปแล้ว

ยังค่ะยัง

เมจิ เขียน:

peach เขียน:ถ้าร้องไห้ก็มีอ่า ตอนเขารับศีลมหาสนิท แต่ผมยังไม่ได้ล้างบาปก็รับไม่ได้ ก็เลยนั่งคุกเข่ามองคนอื่นออกไปรับ แล้วมันมีแถวขาดช่วง เลยทำให้เห็นพ่อตอนส่งศีลให้คนอื่น พอเห็นแผ่นศีลเล็กๆที่พอชูขึ้นและวางลงที่มือปุ๊ป น้ำตาไหลพรากเลย ในใจก็ว่า"เมื่อไหร่หนอลูกจะได้รับพระองค์ "
แต่ถ้าแอบออกไปรับก็บาปอีกล่ะ สรุป ทรมานครับ

เหมือนเมจิเลย

ใช่เหมือนพี่ด้วย

sunofgod เขียน:

เมจิ เขียน:

peach เขียน:ถ้าร้องไห้ก็มีอ่า ตอนเขารับศีลมหาสนิท แต่ผมยังไม่ได้ล้างบาปก็รับไม่ได้ ก็เลยนั่งคุกเข่ามองคนอื่นออกไปรับ แล้วมันมีแถวขาดช่วง เลยทำให้เห็นพ่อตอนส่งศีลให้คนอื่น พอเห็นแผ่นศีลเล็กๆที่พอชูขึ้นและวางลงที่มือปุ๊ป น้ำตาไหลพรากเลย ในใจก็ว่า"เมื่อไหร่หนอลูกจะได้รับพระองค์ "
แต่ถ้าแอบออกไปรับก็บาปอีกล่ะ สรุป ทรมานครับ

เหมือนเมจิเลย

ใช่เหมือนพี่ด้วย

. รออีกไม่นานน่า

แต่พี่ว่าหนทางมือมากๆๆๆๆๆๆๆเลยนะ ดูแม่พี่ดิ

sunofgod เขียน:แต่พี่ว่าหนทางมือมากๆๆๆๆๆๆๆเลยนะ ดูแม่พี่ดิ

. สิ่งที่เราคิดว่าเป็นไปไม่ได้เเต่สำหรับพระเจ้าเป็นไปได้หมด เสกช้างให้เป็นวัวก็ได้

dark-kanita เขียน:ผมก็เป็น บางวันตอนร้องเพลงเวลามิสซา ก็น้ำตาใหลเฉยๆนะครับ อาบเลย แต่เจ้าตัวไม่รู้สึก จนคนข้างๆถามว่า "เป็นไรมากหรือปล่าวครับ" เอาผมก็งง เห เราเป็นไรหรือ อ้าว ร้องให้ตั้งแต่ตอนไหนนิ งงตัวเอง


ความสำนึกในบาปที่ทำขึ้นมานะครับท่านกรณีของนาย ไม่มีไรมากหรอก

เคยร้องไห้ในมิสซาเหมือนกัน ตอนร้องเพลง
แต่ถ้าต้องอ่านบทอ่าน นั่งข้างหน้าวัดไม่ร้องค่ะ เหอะๆ
มีครั้งนึง คนที่นั่งข้างๆเค้าร้องไห้ในมิสซา คืออยากถามมากว่าพี่โอเคมั้ย แต่ไม่กล้าถามอ่ะ เป็นห่วงนะ แต่กลัวเค้าว่า

แต่ไม่เคยเป็นแบบจขกท.
แต่สวดแล้วร้องไห้นี่บ่อย สำนึกผิด