Re: เมื่อไหร่เราจะเลิกมืดมนได้เด็ดขาดซะที ท้อจังแล้ว
โพสต์แล้ว: จันทร์ ม.ค. 07, 2013 10:40 pm
มารผจญเราเสมอ ตลอดชีวิตนั้นหล่ะค่ะ มีแต่เราว่าจะเลือกเดินตามไปหรือไม่?
เมื่อรู้ตัว สำนึก ก็ยังกลับตัวทัน ขอโทษพระ...ค่อย ๆ ปรับใหม่...ยังไม่สาย...พระยังคอยอยู่...
ส่วนเรื่องคนอื่น สวดภาวนา รอให้พระจัดการ เวลาพระอาจช้าบ้าง....ในบางเรื่อง ควรอดใจไว้ เดี๊ยวจะมีเหตุการณ์ไม่คาดคิดเข้ามาเองหล่ะค่ะ....ไม่เร็ว..ไม่ช้า...
บางอย่างก็ไม่ต้องสนใจ ( รกสมอง )
การ คิดดี ทำดี ต้องเริ่มใกล้ตัวก่อนเลย...เริ่มตั้งแต่ก้าวออกจากบ้าน (ฝากให้คิด .... อย่าหวัง ว่าจะได้ผลตอบแทนกลับด้วยหล่ะ....เพราะกลายเป็นคาดหวัง แล้วก็จะไม่ได้อะไรกลับมา....ก็จะทำให้เสียใจเปล่าๆๆ...) เมื่อคนอื่นไม่ทำ เราก็จงทำ....ไม่ต้องรอให้ใครทำ...
เมื่อรู้ตัว สำนึก ก็ยังกลับตัวทัน ขอโทษพระ...ค่อย ๆ ปรับใหม่...ยังไม่สาย...พระยังคอยอยู่...
ส่วนเรื่องคนอื่น สวดภาวนา รอให้พระจัดการ เวลาพระอาจช้าบ้าง....ในบางเรื่อง ควรอดใจไว้ เดี๊ยวจะมีเหตุการณ์ไม่คาดคิดเข้ามาเองหล่ะค่ะ....ไม่เร็ว..ไม่ช้า...
บางอย่างก็ไม่ต้องสนใจ ( รกสมอง )
การ คิดดี ทำดี ต้องเริ่มใกล้ตัวก่อนเลย...เริ่มตั้งแต่ก้าวออกจากบ้าน (ฝากให้คิด .... อย่าหวัง ว่าจะได้ผลตอบแทนกลับด้วยหล่ะ....เพราะกลายเป็นคาดหวัง แล้วก็จะไม่ได้อะไรกลับมา....ก็จะทำให้เสียใจเปล่าๆๆ...) เมื่อคนอื่นไม่ทำ เราก็จงทำ....ไม่ต้องรอให้ใครทำ...