* คุณคิดว่าชีวิตนี้ลำบากใช่มั๊ย * ลองเข้ามาอ่านดูนะคะ

[~@Little lamb@~]

คุณเคยรู้สึกไหม ว่าชีวิตช่างลำบาก
คุณไม่อยากอยู่ในสภาพแวดล้อมอย่างที่เป็นอยู่
คุณรู้สึกว่าชีวิตนั้นเป็นทุกข์
อาชีพการงานไม่ได้ดั่งใจ อะไร ๆ ก็ผิดพลาดไปหมด ?
เรื่องราวต่อไปนี้ อาจจะเปลี่ยนแปลงทัศนคติที่คุณมีต่อชีวิตคุณได้

ผมสนทนากับเพื่อนคนหนึ่ง ถึงแม้ว่าเขาจะทำงานสองอย่าง
รายได้แต่ละเดือนหักลบรายจ่ายแล้วยังเหลือแค่พันกว่า
แต่เขาก็มีความสุขมากแล้ว ผมแปลกใจมากที่เขามีความสุขขนาดนั้น เพราะเขามีรายได้น้อย
ต้องประหยัดมัธยัสถ์จึงจะพอมีเหลือเลี้ยงดูคุณพ่อคุณแม่สูงอายุ พ่อตาแม่ยาย
ภรรยาและลูกสาวอีกสองคน ไหนจะค่าใช้จ่ายต่าง ๆ จุกจิกภายในครอบครัว

เขาอธิบายให้ฟังว่า
เป็นเพราะหลายปีก่อนเขาได้เห็นเหตุการณ์บางอย่างที่ประเทศอินเดีย
ขณะนั้นเขาประสบปัญหาที่สาหัสมาก สภาพจิตใจตกต่ำ
จึงไปเที่ยวอินเดียเพื่อให้สบายใจขึ้น เขาได้เห็นกับตา
ผู้หญิงชาวอินเดียคนหนึ่ง ถือมีดอีโต้ตัดแขนขวาของลูกตัวเอง
สายตาที่หมดหวังของผู้หญิงคนนั้น
และเสียงร้องครวญครางด้วยความเจ็บปวดของเด็กอายุสี่ขวบ

จนบัดนี้ยังวนเวียนอยู่ในใจเขามิรู้ลืม คุณอาจจะถามว่า
ทำไมแม่คนนั้นจึงต้องทำเช่นนี้ ? เป็นเพราะลูกของเธอซุกซนเกินไปหรือเปล่า ?
หรือเป็นเพราะแขนของเด็กติดเชื้อ ? ไม่ใช่
ที่แท้ทำไปเพื่อให้เด็กสามารถไปขอทานตามถนน!
แม่ผู้สิ้นหวังคนนั้นจงใจทำให้ลูกตัวเองพิการ
เพื่อเขาสามารถออกขอทานตามท้องถนนได้

เพื่อนของผมคนนี้ตกใจแทบช๊อก
ขนมปังในมือของเขาที่เพิ่งกินได้ครึ่งก้อนตกหล่นลงพื้น
ทันทีทันใดก็มีเด็กๆ ห้าหกคนกรูกันเข้ามาแย่งชิงขนมปังที่เลอะทรายบนพื้น
เหมือนกับปฏิกิริยาอัตโนมัติเวลาผจญกับความหิวโหย
เขาตกใจกับเหตุการณ์ดังกล่าว

ไกด์ของเขาขับรถพาเขาไปยังร้านขนมปังที่ใกล้ที่สุด
เขาเข้าไปในสองร้านของละแวกนั้น ขอซื้อขนมปังทั้งหมดในร้าน
เจ้าของร้านขนมปังแปลกใจมาก แต่ก็ยินดีขายขนมปังทั้งหมดให้เขา
เขาใช้เงินทั้งหมดไม่ถึงหนึ่งร้อยเหรียญ ซื้อขนมปังมาประมาณสี่ร้อยกว่าก้อน
(ตกก้อนละไม่ถึง 25 เซน) แล้วใช้อีกหนึ่งร้อยเหรียญซื้อของใช้ประจำวัน

และแล้ว เขาก็นั่งบนรถบรรทุกที่บรรทุกขนมปังไว้เต็มคันรถ ขับไปบนถนน
ขณะที่เขาแจกจ่ายขนมปังและของใช้ประจำวันให้กับเด็ก ๆ
ซึ่งพิการเป็นส่วนใหญ่นั้น พวกเขาล้วนโค้งคำนับให้ด้วยความดีใจ
นั่นเอง เป็นครั้งแรกในชีวิตที่เขาคิดได้ว่า
ทำไมคนเราจึงสามารถละทิ้งศักดิ์ศรีของตนเอง
เพียงเพื่อชิ้นขนมปังราคาไม่ถึง 25 เซน

เขาเริ่มบอกตนเองว่าตนเองนั้นโชคดีแค่ไหน

[พระเจ้าสถิตย์กับเราเสมอ]

นั่นสิ... "มีพระพร หรือมองไม่เห็นพระพร" กันแน่ ::)

[St.Gerard]

ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ

[Batholomew]

*thx ครับ

[Divine Mercy]

จริงอยู่ พวกเรามักจะรู้ว่าตนเอง มี ก็ต่อเมื่อเราสูญเสียมัน

แต่พวกเราก็ต้องคอยจนกว่าของสิ่งนั้นมาถึง จึงจะรู้ตัวว่าเราไม่มีมัน

การมอบความรักทั้งหมดให้กับผู้อื่น

มิได้หมายความว่าเราจะได้รับความรักตอบกลับมาอย่างเท่าเทียมกัน

อย่าหวังว่ารักผู้อื่นแล้วผู้อื่นจะรักตอบ จงสนใจแค่

ให้ความรักนั้นเติบโตขึ้นในใจพวกเขา แต่ถ้าไม่เติบโตขึ้นเลย

ก็จงพอใจกับความรักที่เติบโตขึ้นในใจของคุณนะครับ*kis

*thxชอบมากครับประโยคที่ยกมาข้างต้น เห็นด้วยอย่างยิ่ง เพราะเจอมากับตัวเลยครับ

[New lamb]

เคยคิดนะว่าพี่เคยผ่านความลำบากมามาก และเคยทุกข์ใจมาอย่างสุดๆแต่พออ่านเรื่องนี้แล้ว ความลำบากที่เจอไม่ได้แม้แต่เศษเสี้ยวของเรื่องนี้ ขอบคุณค่ะที่นำเรื่องนี้มาแบ่งปัน *sad

[Junior Boy]

เป็น บทความที่ดีครับ เวลาท้อแท้ ช่วยเป็นกำลังใจได้ดีเลยย
====
แต่ตอนนี้ผมบาปทางความคิดกับวาจาอยุแฮะ ก็ยังพยายามแก้
เจอบทความนี้รู้สึกดีขึ้นเลยครับ

[Maria Magdalena]

ฮือๆ :'(

[chawannat]

;D อ่านแล้วเป็นกำลังใจให้เราได้เยอะเลยล่ะ

[~@Little lamb@~]

ยินดีรับใช้คะ

[-Rei-]

ชอบคุณมากค่ะ จะสู้ต่อไปอย่างเข้มแข็งค่ะ
ยังไงเราก็ยังดีกว่าเด็กๆพวกนั้นอีกมาก

และที่สำคัญ พวกเขาอาจไม่รู้จักพระคริสต์เลยด้วยซ้ำ

[~@Little lamb@~]

*no1 น้องเรย์ สู้ ๆ

[kyrie]

ชีวิตคนเรามีทั้งสุข และทุกข์ สิ่งเดียวที่ดีที่สุดคือฝากไว้กับพระ ::)
ขอบคุณสำหรับบทความดีๆที่เป็นกำลังใจคะ ;D