Belong to the Truth Jesus Christ

คือว่าผมได้สมัครเป็นสามเณรที่ บ้านเณรพระหฤทัยศรีราชา แล้วก็ได้รับการตอบรับจากคุณพ่ออธิการเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ทีนี้คือว่าตอนนี้ผมกำลังเรียนในชั้นม.6 เพราะฉนั้นในปีการศึกษาหน้าผมเข้าไปก็จะเป็นมาสเตอร์เลย ซึ่งผมเคยคุยกับมาสเตอร์เณรใหญ่ท่านหนึ่งซึ่งเข้าเป็นเณรตอนโตแล้วเหมือนกัน ท่านก็ได้บอกว่า "เข้าไปตอนโตแล้วเป็นมาสเตอร์เลยเนี่ยจะมีเณรบางกลุ่มที่อาจจะไม่พอใจในตัวเราบ้าง เพราะอยู่ๆเข้ามาถึงก็เป็นมาสเตอร์เลย" ทำให้ผมค่อนข้างจะรู้สึกเป็นกังวลอยู่มาก เพราะผมคงจะรู้สึกไม่สบายใจถ้ามีคนไม่พอใจในตัวผม แล้วก็ครั้งล่าสุดที่ผมได้คุยกับพ่อทูนหัว ผมก็ได้คุยกับท่านว่าผมไปสมัครเป็นเณรแล้วแต่ดูเหมือนท่านจะไม่ค่อยเห็นด้วยซักเท่าไหร่ทำให้ผมรู้สึกกังวลเหมือนกันครับ ตอนนี้เวลานึกถึงเรื่องเหล่านี้ขึ้นมาทีไรแล้วรู้สึกไม่ค่อยดีเลยน่ะครับ :'(

การกระทำพิสูจน์ได้ดีที่สุดคะ

การที่อยู่ ๆ เราเข้าไปแล้วก็เป็นมาสเตอร์
มันก็เป็นธรรมดาที่จะมีคนอิจฉาบ้าง

ขนาดพระเยซู แสนดีขนาดไหน ทำดีขนาดไหน
ก็ยังมีคนอิจฉา เกลียดพระองค์ ถึงกับฆ่าพระองค์

น้องโชคดีนะคะ
ที่กำลังจะมีโอกาสได้รับเหมือนพระเยซู
มองเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้เป็นพระพรคะ
แล้วน้องจะฝ่ายฟันมันไปได้เอง

ทางแห่งกางเขน ไม่มีทางไหนสบายคะ
ทุกทางมีแต่ความยากลำบาก
เมื่อน้องตัดสินใจถวายตัวแด่พระเจ้า
น้องถามตัวเองรึยังว่าพร้อมที่จะลำบากเพื่อพระองค์รึเปล่า?

ถ้าคำตอบคือใช่......ก็มุ่งไปเลยคะ
ไม่ต้องสนใจคนอื่น...........การถวายตัว...มีแต่น้อง และ พระเจ้าเท่านั้นคะ

อย่าให้คนอื่นมาทำให้น้องต้องห่างจากพระองค์



ขอพะรเจ้าอวยพรนะคะ

~@Little lamb@~ เขียน: การกระทำพิสูจน์ได้ดีที่สุดคะ

การที่อยู่ ๆ เราเข้าไปแล้วก็เป็นมาสเตอร์
มันก็เป็นธรรมดาที่จะมีคนอิจฉาบ้าง

อาจไม่ถึงขนาดนั้นหรอกครับ
ผมมองว่า ไม่ใช่การอิจฉาหรอกมั๊ง

เพียงแต่ว่า คุณคือคนมาใหม่ ของบ้านหลังนี้น่ะ (ต้องทำใจก่อน)
เป็นธรรมดาที่ทุกคนที่เคยอยู่ในบ้านนี้ ก็ย่อมไม่คุ้นเคย
เพราะไม่รู้จักนิสัยใจคอคุณมาก่อน คุณเองก็ไม่รู้จักพวกเค้าดี
ดังนั้น เวลาที่เราแสดงอากัปกริยา หรือวาจาอะไรออกไป
ที่มันอาจจะขัดหูขัดตาเค้าบ้าง จึงเป็นเรื่องธรรมดาที่พวกเค้า
จะอดแปลกใจไม่ได้ หรือบางทีก็อาจถึงขนาดไม่พอใจบ้าง
ผมว่าเป็นของธรรมดานะ

เช่น บางคนเคยอยู่กับเพื่อนกลุ่มหนึ่งที่อาจจะเป็นกันเองมาก
ใครอยากจะทำอะไร หยิบฉวยอะไรของใคร ก็ไม่จำเป็นต้องบอก
หรือต้องพูดอะไรมาก แต่พอเปลี่ยนโรงเรียนมาอยู่กับเพื่อนใหม่
ซึ่งกลุ่มนี้ เค้าก็อาจเป็นอีกแบบ ถ้าเราลืมตัว ทำอะไรออกไปโดย
ไม่ระวังตัว หรือไม่ได้แคร์ความรู้สึกของพวกเค้า นี่ก็อาจเป็น
สาเหตุให้พวกเค้าไม่พอใจได้

ดังนั้น สิ่งที่ผมอยากให้คำแนะนำคือ

1. อย่าไปกังวลมากเกินไป เมื่อตัดสินใจเข้าไปแล้ว
2. อย่ามีอคติ ตั้งแต่ก่อนเข้าไป ว่าพวกเพื่อนๆ เณรคอยอิจฉา
หรือหมั่นไส้ตนตลอดเวลา
3. ทำใจซะก่อน ว่าเราคือผู้มาใหม่ อย่าอวดรู้ อวดเก่งไปทุกเรื่อง
ไม่รู้ก็ถาม ยิ่งมีความนบนอบ ก็ยิ่งมีแต่คนรัก
4. หมั่นสังเกตนิสัยของพวกเค้า ว่าใครชอบอะไร ไม่ชอบอะไร
เพราะไม่ใช่เพื่อนทุกคนจะมีนิสัยเหมือนกันหมด
5. แต่ก็มีความเป็นตัวของตัวเองด้วย ไม่ตามใครมั่วๆ
ถ้าเค้าแนะนำสิ่งไม่ดีให้เราทำ
6. จะโดนแซว หรือถูกแกล้งบ้าง จำไว้นี่เป็นเรื่องธรรมดา
ที่เกิดขึ้นได้ทุกที่ เพราะฉะนั้นอดทน
7. ไม่ลืมว่าเรามาอยู่ที่บ้านของใครอยู่ ในบ้านเณรมีวัดน้อย
เสียใจเรื่องอะไร ก็เข้าไปคุยกับพระได้ตลอดเวลา

ขอบคุณครับ รู้สึกดีขึ้นมากทีเดียวครับ แล้วผมจะพยายามครับ :)

ให้โอกาสเณรท่านอื่นๆได้พิสูจน์ตัวเองก่อนสิครับ อย่าเพิ่งรีบตัดสินพวกท่านเหล่านั้นก่อนที่จะได้พบเจอกันจริงๆ

เพราะหากเราเองยังมีอคติกับพวกเขาแม้ว่าจะยังไม่ได้พบกัน แล้วจะหวังไม่ให้พวกเขามีอคติกับเราได้อย่างไร

เริ่มจากตัวเองก่อนครับ ให้โอกาสคนอื่น แล้วคนอื่นก็จะให้โอกาสเราเช่นกัน

ขอพระเจ้าอวยพรครับ

;D ;D แนวทางเดียวกัน ความคิด ความอ่าน ความรู้สึกก็จะไปในทิศทางเดียวกันนะครับ อย่าคิดถึงปัญหาถ้ายังไม่เจอปัญหาสิครับ ทำใจสบายๆ เพราะทางสบายๆรออยู่นะครับ

ขอพระเจ้าอวยพรครับผม

;D ;D สามเณรพระหฤทัยน่ารักจะตายไปไม่ต้องกลัวหรอกจ๊ะ

ถ้าเราตั้งใจที่จะถวายตัวเราให้พระองค์แล้ว
เราต้องยอมทำตามพระประสงค์และความยากลำบากครับ

ผมเสนอแนะให้มองอีกด้านนะครับ ถ้าเราเป็นคุณพ่อแล้ว เราก้มีสถานการณ์แบบนี้เหมือนกัน คือต้องย้ายไปประจำวัดต่างๆ ก็คือ การที่เราไปมีตำแหน่งเลยในที่ๆมีคนอยู่มาก่อนเหมือนกัน ไหนๆชีวิตเณรก็เป็นการฝึกฝนเพื่อเป็นนักบวชแล้วถ้ามีเหตุการณ์ทำนองนี้ในบ้านเณรจริง ก็ถือว่าเราได้ฝึกรับมือกับสถานการณ์จริงที่จะต้องเจอในอนาคตก็แล้วกันครับ

แต่โดยส่วนตัว ผมคิดว่าอาจจะกังวลมากเกินไปนะครับ

ว่าแต่เข้าบวชแล้วเขายังอณุญาติให้เล่นเกมส์ออนไลน์รึเปล่าครับ :D แล้วยังใช้อินเนตอร์เนตได้หรือเปล่า

คุณ Xealot จากอโคบอร์ดใช่ไหมครับ :D ยินดีต้อนรับนะครับ

ขอเป็นกำลังใจช่วยด้วยคนนะครับ :D

อืม....จริง...เห็นด้วยว่า
เราเองก็ยังไม่ได้เข้าไป อย่าเพิ่งเชื่อว่าในสิ่งที่เขาเล่าต่อ ๆ มา
ไม่ตัดสินเณรก่อนจะเห็นเณรจ๊า

เอาล่ะ ลบๆๆๆๆความคิดเดิมๆทิ้งไป อะไรจะเกิดขึ้นมันก็ต้องเกิดไปสัมผัสดูก่อนดีกว่า :)

จงอย่ากังวลใจ จงอย่าได้กลัวเลย เพียง พระเจ้า เพียงพอ

สู้ๆนะจ๊ะน้องเลิฟ

"จงละความกระวนกระวายของท่านไว้กับพระองค์ เพราะว่าพระองค์ทรงห่วงใยท่านทั้งหลาย"
1 เปโตร 5:7

แนะนำว่าให้เปิดใจเป็นอย่างแรกจ้ะ

ทำตามที่พี่ๆแนะนำเถิด ความกังวล จะทำให้ สงสัยน้ำพระทัยพระเจ้า

ภาวนากับพระองค์ เช็คกระแสเรียก จากพระเจ้า ไม่ใช่จากคนอื่น 8)

นั่นสิ
เมื่อตั้งใจแล้ว
ก็อย่ากลัวต่อสิ่งใด
เพราะยังงัยแล้ว
พระเจ้าก็จะทรงเดินอยู่ข้างเรา
เป็นกำลังใจให้นะคะ