Belong to the Truth Jesus Christ

ตอนได้ดูคะแนนเอน แล้วไม่ได้ตามคาดหวังเลยทุกสิ่งต่ำต้อยไปหมดตอนนี้เข้า ม.เอกชนแล้ว
ทุกคนก็บอกว่าทำไมทุกวันนี้คิดอย่างงี้ทำไมไม่เข้า ม รัฐบาล ที่หางานทำง่ายกว่าแต่ก็ตอบว่าอยากเรียนในสิ่งที่ง่ายต่อตนเองและเหมาะสมที่สุด ซึ่งรู้สึกแย่ผิดหวังกับภาษาอังกฤษที่สุดและไปเก่งในสิ่งที่คนละเลยคือสังคมและก็ไม่ดีนักด้วยรู้สึกว่าพระเป็นเจ้าไม่ได้ให้พรสวรรค์อะไรเลยแก่ข้าพเจ้ารู้สึกว่าโดนโดดเดี่ยวโดนทิ้งและโดนดูถูกตลอดเลยทั้งชีวิตกังวลว่าเข้าสังคมทำงานจะไม่ได้เงินเดือนดีและเป็นที่ต่ำต้อยที่สุดในสังคม

ชีวิตนี้มีแต่มหาพรต.....กับความบัดสบ

และเคยมีความคิดทำชั่วจะฆ่าคนหลายครั้งด้วยความอิจฉา

ทำไมไม่ไว้วางใจพระองค์หล่ะครับ
เมื่อเราบอกว่าทุกสิ่งทุกอย่างพระองค์ได้เตรียมทางที่ดีที่สุดให้แล้ว
นั่นคือเราต้องวางใจครับ
ถึงแม้ว่าเราจะเรียน ม.เอกชนก็ไม่เห็นเป็นไรนี่ครับ
จบมามีงานทำเยอะแยะ

อย่าท้อถอยนะครับ
อย่าขาดความไว้วางใจในพระเจ้า

มอบถวายทุกกิจการแด่พระองค์

สงบนิ่ง...น้อมรับน้ำพระทัยด้วยใจสุภาพ

มีอีกหลายคนที่ยังคงเป็นกำลังใจให้เราเสมอ

โดยเฉพาะพระเป็นเจ้าและแม่พระ :)

ผมจบ ม.เอกชน ตอนนี้พวกจบม.รัฐมาเป็นลูกน้องผม

น้อง ....
คะแนนไม่ดี
เรียน ม.เอกชน


ก็ยังดีกว่า

คนเรียน ม.รัฐดังๆ
คะแนนเกียรตินิยม


แต่.....
แค่ เกรดตกไป ทศนิยม2จุด

แล้วฆ่าตัวตาย :o
_______

วิญญาณ น้อง เป็น ของขวัญพระเจ้า
จง อย่าเสียมันไป...

ทั้ง หมั่นดูแลให้ จิตวิญญาณผ่องใสนะ ;)

พระได้เลือกหนทางที่ดี สำหรับพี่ไว้แล้ว จงเดินตามแล้วทำให้ดีที่สุดค่ะ เชื่อในพระองค์ แล้วพี่จะพบว่า นี่แหละ ใช่ ;)

- -" คิดไรมากดูพี่ดิ ปี5จะขึ้นปี6แล้วยังไม่จบเลย ก็ไม่อยากจะโกหกอ่ะนะว่าไม่คิดมาก พูดจริงๆว่าพี่คิดมาก พี่ภาวนาขอพระทุกวันว่าขอให้จบในปี5นี้เหอะ เพราะโดนที่บ้านบ่น+ด่าบ่อยมากเซ็งเหมือนกัน แต่พี่ก็ไว้ใจในพระองค์ว่าพระองค์จะเตรียมทางไว้ให้พี่
ปล. เด็กรามจบเกิน4ปีหางานยากกว่าเด็กจบ ม.เอกชนอีกนะน้องเหอๆ

ชีวิตไม่ได้วัดการที่เรียนมหาวิทยาลัยใหน

เมื่อทำงานแล้วจะรู้วัดกันไม่ได้

เชื่อในพระเป็นเจ้าสิ รักพระองค์ วางใจในพระองค์

ทำหน้าที่ตัวเองให้ดีที่สุด ที่เหลือ ฝากความไว้ใจให้กับพระ
พระอยู่กับเรา :D

จากที่ได้สัมผัสมา นะครับ ในที่ที่ผมอยู่ รับคนยากมากๆ (บางครั้งนั่งสัมภาษณ์ คนตั้ง 5-6เดือน ยังไม่ได้คนมาทำงานเลยครับ) แต่ไม่ได้ดูที่ หมาลัยที่จบเป็นสำคัญเลยครับ

ที่จะมีส่วนช่วยมากๆก็คือ ประสพการณ์มากกว่า เพราะฉะนั้น ถ้ามีโอกาส ในการทำงานไปด้วยขณะเรียน ก็จะดีมากๆครับ
ประโยชน์ที่ได้รับคือ Resoures ในที่ทำงานจะเกื่อหนุนการเรียนเราด้วย
แล้วจะรู้ว่า ที่เรียนมานั้น พอเข้าทำงานแล้วมันเป็น แค่พื้นฐาน พื้นๆจริงๆเลยฮับ
แต่ว่าจำเป็นต้องเหนื่อยหน่อยเท่านั้นเอง และต้องรับผิดชอบตัวเองมากๆด้วย อย่าสนุกกับ การทำงาน หรือ สังคมในที่ทำงานจนเรียนไม่จบสักทีก็แล้วกัน พูดง่ายๆว่าจริงๆแล้ว เราเรียนในที่ทำงานมากกว่าในมหาลัยซะอีกครับ :)

mind เขียน: จากที่ได้สัมผัสมา นะครับ ในที่ที่ผมอยู่ รับคนยากมากๆ (บางครั้งนั่งสัมภาษณ์ คนตั้ง 5-6เดือน ยังไม่ได้คนมาทำงานเลยครับ) แต่ไม่ได้ดูที่ หมาลัยที่จบเป็นสำคัญเลยครับ

ที่จะมีส่วนช่วยมากๆก็คือ ประสพการณ์มากกว่า เพราะฉะนั้น ถ้ามีโอกาส ในการทำงานไปด้วยขณะเรียน ก็จะดีมากๆครับ
ประโยชน์ที่ได้รับคือ Resoures ในที่ทำงานจะเกื่อหนุนการเรียนเราด้วย
แล้วจะรู้ว่า ที่เรียนมานั้น พอเข้าทำงานแล้วมันเป็น แค่พื้นฐาน พื้นๆจริงๆเลยฮับ
แต่ว่าจำเป็นต้องเหนื่อยหน่อยเท่านั้นเอง และต้องรับผิดชอบตัวเองมากๆด้วย อย่าสนุกกับ การทำงาน หรือ สังคมในที่ทำงานจนเรียนไม่จบสักทีก็แล้วกัน พูดง่ายๆว่าจริงๆแล้ว เราเรียนในที่ทำงานมากกว่าในมหาลัยซะอีกครับ :)

*no1 เห็นด้วยครับ ไม่ว่าจะทำงานที่ไหน ตำแหน่งอะไร

ไม่มีใครเข้าไปแล้วทำได้เลย ทุกคนต้องฝึกและเรียนรู้กันอีกที

ส่วนที่เรียนมาทั้งหมดเป็นเพียงความรู้พื้นฐานที่จะนำมาประยุกต์ใช้

ซึ่งบางเรื่อง บางเนื้อหาก็ไม่ได้ใช้เลยด้วยซ้ำ

การเรียนและเกรดเป็นการรับรองวิทยฐานะเท่านั้นครับ

บางคนเรียนมากแต่กลับทำอะไรไม่เป็นนอกจากท่องเนื้อหาให้ฟัง

ดังนั้นสำหรับผมแล้วประสบการณ์สำคัญที่สุดครับ

Batholomew เขียน: ทำไมไม่ไว้วางใจพระองค์หล่ะครับ
เมื่อเราบอกว่าทุกสิ่งทุกอย่างพระองค์ได้เตรียมทางที่ดีที่สุดให้แล้ว
นั่นคือเราต้องวางใจครับ
ถึงแม้ว่าเราจะเรียน ม.เอกชนก็ไม่เห็นเป็นไรนี่ครับ
จบมามีงานทำเยอะแยะ

อย่าท้อถอยนะครับ
อย่าขาดความไว้วางใจในพระเจ้า

ในบางครั้งชีวิตอาจลืมพระเจ้าไปแต่ก็ไปวัดทุกอาทิตและเคร่งครัดต่อการสวดทุกคืนนะไม่ได้ไม่วางใจในพระองค์ครับผมมีหวังตลอดทั้งชีวิตที่ยังไม่เข้าสวรรค์เพราะคิดว่าตัวเองคงไม่มรอะไรเลยในการเข้าสวรรค์

S.PAULVS เขียน:

Batholomew เขียน: ทำไมไม่ไว้วางใจพระองค์หล่ะครับ
เมื่อเราบอกว่าทุกสิ่งทุกอย่างพระองค์ได้เตรียมทางที่ดีที่สุดให้แล้ว
นั่นคือเราต้องวางใจครับ
ถึงแม้ว่าเราจะเรียน ม.เอกชนก็ไม่เห็นเป็นไรนี่ครับ
จบมามีงานทำเยอะแยะ

อย่าท้อถอยนะครับ
อย่าขาดความไว้วางใจในพระเจ้า

ในบางครั้งชีวิตอาจลืมพระเจ้าไปแต่ก็ไปวัดทุกอาทิตและเคร่งครัดต่อการสวดทุกคืนนะไม่ได้ไม่วางใจในพระองค์ครับผมมีหวังตลอดทั้งชีวิตที่ยังไม่เข้าสวรรค์เพราะคิดว่าตัวเองคงไม่มรอะไรเลยในการเข้าสวรรค์

ไม่มีใครไปสวรรค์เพราะความดีของตัวเองนะครับ เพราะความดีที่เราได้ทำนั้นแท้จริงแล้วก็มาจากพระเป็นเจ้า กุญแจที่จะเข้าสวรรค์นั้นคือการกลับใจ ณ เชิงกางเขนนั้น มหาโจร ข้างซ้ายของพระเยซูเจ้ากลับใจกระทันหันก่อนตายเพียงไม่กี่อึดใจ พระเยซูเจ้าก็ตรัสตอบว่า"ในวันนี้เจ้าจะอยู่กับเราในสวรรค์"


ส่วนเรื่องม.รัฐ ม.เอกชน เนี๊ยะผมว่าเป็นค่านิยมที่ไร้สาระนะครับ เพราะผมว่ามันอยู่ที่ตัวคนมากกว่า ถ้าคนเรามีความพยายามความกล้า มีความริเริ่ม เป็นคนแอคทีฟ และเป็นคนมีความฝัน ผมว่าเราทุกคนก็ประสบความสำเร็จได้ แม้ว่าจะไม่เคยเรียนหนังสือก็ตาม ความรู้เป็นเพียงส่วนหนึ่งของผู้ที่ประสบความเร็จ แต่ความฉลาดนั้นเป็นบันใดสู่ความสำเร็จ ผู้ที่ฉลาดคือผู้ที่รู้จักใช้ชีวิตให้เป็น เป็นคนมีศาสนา(หมายถึงมีคุณธรรมประจำตน) และเป็นคนที่ริเริ่มสร้างสรรค์ กล้าคิดกล้าทำกล้านำ ดังนั้นแล้วชื่อมหาวิทยาลัย ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องในการประสบความสำเร็จของชีวิตครับ

การเป็นคนต่ำต้อยนี่ดีนะครับ ทำให้เราไม่จองหอง ทำให้เราเป็นคนที่ถ่อมตน คนใหญ่คนโตทุกวันนี้ไร้ศีลธรรมเพราะขาดความถ่อมตนเพราะไม่เคยต่ำต้อยมาก่อน ดังนั้นการที่เราต่ำต้อยติดดินนั่นก็เพื่อระลึกว่าชีวิตเราก็เท่านี้สักวันก็ต้องตาย ทำให้จิตใจเราฝักใฝ่ที่จะทำความดีเข้าหาพระเป็นเจ้า แล้วพระองค์ก็จะทรงช่วยเราในเรื่องอื่นเองครับ พระองค์ตรัสว่า "อย่างห่วงวว่าวันพรุ่งนี้จะกินอะไร หรือจะนุ่งห่มอะไร ให้ทำตามที่พระองค์สอนก่อนคือ ทำตามพระบัญญัติของพระองค์ และสิ่งอื่นๆพระองค์จะประทานให้เราเองตามความเหมาะสม" ครับ

พระเจ้าสถิตย์กับเราเสมอ รับรู้ความจริงข้อนี้ใว้ จะทำให้ชีวิตฝ่ายจิตวิญญาณเราดีขึ้นครับ

ขอบคุณครับ

เป็นบททดสอบจากพระเจ้าครับ เชื่อใจในทางที่พระองค์บัลดาลให้
เพราะนั่น จะเป็นทางที่ดีที่สุด แก่ผู้ที่รัก และศรัทธาในพระองค์ครับ

พระเยซูคริสตเจ้า ทรงต่ำต้อยที่สุด ในโลกนี้

พระองค์ทรงเป็นพระเจ้า แต่ถ่อมพระทัยมาบังเกิดเป็นมนุษย์ เพื่อมนุษย์จะกลับไปหาพระเจ้าได้

ทรงสละชีวิตเพื่อ มนุษย์เพื่อว่าความบาปจะได้รับการอภัย

บนกางเขน ทรงแบกบาปและคำแช่งสาบ ของมนุษย์ทุกคน

พี่เปาลูส กลับไปดูหนัง the passion อีกรอบ คงได้คำตอบที่ดีนะคร้าบ

เดี๋ยวจะกลับไปดูอีกรอบ

อย่าไปยึดติดกะมหาลัยเลยคับ ในเมื่อเราได้เข้าเรียนที่ใดที่หนึ่งแล้วก้อพยายามตั้งใจเรียนให้ดีที่สุด ผมไม่เชื่อหรอกว่าจบม.เอกชนจะไม่มีงานทำ

ได้เรียน ม.เอกชน ก็ขอบพระคุณพระเจ้า ที่ พ่อ แม่ มีเงินค่าเทอม ปีละเป็นแสนบาทให้เธอ

ยังมีบางคน ไม่เห็นจะน้อยใจเลย ที่ เรียน มหาวิทยาลัยเปิด จริงๆนะ เจี๊ยบก็ต้องอยู่ในค่ายนี้
ต้องขาย แมคโดนอล ส่งตัวเองเรียน เพื่อนอีกคน ทำงานที่ร้าน เซเว่นฯ

ดังนั้นเราต้องขอบพระคุณพระเจ้าทุกๆกรณีฯ

เรียนราม สิครับ...........

ถ้าจบได้ใน4ปี เจ๋งไม่เบานา.............

NKL เขียน: เรียนราม สิครับ...........

ถ้าจบได้ใน4ปี เจ๋งไม่เบานา.............

จริงครับ อันนี้เห็นด้วยคับ

อย่าเครียดเลยคับผมชีวิตเราฝากไว้ที่พระเจ้าแล้วอย่ากังวลเลยคับ ความเชื่อมาจากพระเจ้า แต่ความกลัวนู้นนี่ก็มาจากซาตานเช่นกันคับ แล้วก็พระองค์ทรงเป็น ไม่ใช้พระองค์เคยเป็น หรือ จะเป็นคับ การกังวลถึงอนาคตกับอดีตที่ผ่านมาไม่ช่วยให้เราดีขึ้นเลยคับ ผมจะค่อยเป็นกำลังใจให้นะคับ ขอพระเจ้าทรงดูแล อาเมน :)