มีเรื่องทุกข์ใจ มาขอคำปรึกษา และคำหนุนใจครับ

[Champkun]

ช่วงนี้มีเรื่องที่ทำให้ทุกข์ใจ + ปวดใจมากๆอยู่

เรื่องของเรื่องมันก็ไม่ใช่เรื่องอะไรมากมายหรอกครับ แค่ทุกข์ใจเรื่องเพื่อน
ผมเป็นคนแปลก เวลารู้จักใคร ถ้าพูดคุยกัน 2-3 วัน ก็ทึกทักเป็นเพื่อนแล้ว
คือสนิทกับคนง่าย และดีกับทุกคนที่เข้าใกล้ จริงใจ ให้ใจไป100เต็ม
แต่ถ้าใครทำไม่ดีกับผม ผมจะตั้งแง่ และหักๆๆๆๆ จนบางทีกลายเป็นอคติกับคนๆนั้นไปเลยก็มี
แต่มีน้อยคนมากๆ ที่เป็นแบบนั้น

เข้าเรื่องดีกว่า คือพักนี้ ช่วง3-4วันที่ผ่านมา ผมเจอเรื่องทำลายน้ำใจ จากเพื่อนตัวเองหลายๆครั้ง
มันไม่ใช่ครั้งแรก แต่มันเกิดบ่อยมาก ไม่รู้ว่าเขาไม่ตั้งใจ หรือเขาไม่ใส่ใจกันแน่
มันเป็นเรื่องสะสมมานาน แต่วันนี้มันถึงขีดสุดแล้ว ผมทนไม่ไหว ไปนั่งซึมอยู่นาน
(จริงๆแล้วไปนั่งร้องไห้ แต่อาย ไม่กล้าบอก อ่าวบอกไปซะแล้ว)

เคยมีอยู่ครั้งนึง ผมมีเรื่องที่ทุกข์ใจมากๆ มากถึงขั้นนั่งร้องไห้ได้คนเดียวเป็น 10 นาที
จนในที่สุดโทรไปหารุ่นพี่คนนึง เขาก็ปลอบเรา สอนเราอย่างดี แต่มันก็ไม่หาย
แบบว่าอารมณ์อยากคุยกับเพื่อน ก็เลยโทรไปคุยกะเพื่อน โทรไป เล่าไป ร้องไห้ไป
แต่เสียงที่ตอบกลับมา คือ อือ แล้วไงอะ ผมอึ้ง อึ้งกับคำตอบที่ได้ยิน
ผมกล่าวลา และวางหูลง ..................................................
ตลอดเวลาที่ผ่านมา ผมคิดไปเองคนเดียวใช่ไหม ว่าเป็นเพื่อนกัน
.............
................
......................
นับจากวันนั้นมาผมก็สนิทกับคนนั้นน้อยลง ไม่ไปมาหาสู่ ไม่ถามสุขทุกข์กันอีกต่อไป
และเขาก็ดูเหมือนจะไม่สนใจที่ผมเปลี่ยนไป

แต่ในครั้งเดียวกัน ผมโทรไปหาเพื่อนคนนึง หลังจากคนมะกี้
ผมโทรไปสะอื้น เพราะเรื่องทุกข์ใจก่อนหน้า และเรื่องเพื่อนคนมะกี้
ทันทีที่มันได้ยินเสียงสะอื้นของผม มันถามมาว่า เฮ้ย เป็นไรวะ มีไรป่าว กูไปหามั้ย
ผมซึ้งใจมากๆ คนนี้คือเพื่อนสนิทที่คบกันมาตั้งแต่มัธยมกับผม


แต่วันนี้มันเกิดเรื่องกับเพื่อนที่ทำให้ผมน้อยใจ ไม่ใช่เพื่อนคนที่2นะครับ คนละคนกัน
เรื่องของเรื่องคือ มันเหมือนผมถูกลืม ถูกทอดทิ้ง เหมือนไม่มีคนสนใจ เป็นส่วนเกิน
มันเป็นเพราะ ผมให้ใจกับ คนอื่นมากเกินไปใช่ไหม
ผมไม่เก็บใจไว้ให้ตัวเองบ้างใช่ไหม

............
................

ไม่รู้ว่าที่เขียนไปจะอธิบายความรู้สึกของผมตอนนี้ได้ครบไหม
แต่ตอนนี้ ผมปวดใจ ผมเศร้าใจมาก ที่อยู่ๆวันนึง มันเหมือนกับว่า
คนที่เราคิดว่าเป็นเพื่อนมาตลอดนั้น จริงๆแล้ว เราคิดไปคนเดียว

ผมควรจะทำอย่างไรดีครับ

[~@Little lamb@~]

เออ....ยักษ์ทำผิดอะไร........................


+++++++++++++++++++++


มุขน่ะ.... วันนี้เจอกันอุตส่าห์มาปุจฉากะพี่
แต่ไม่ยักมาปรึกษาแฮะ 



แนะนำได้อย่างเดียว
อย่าไปหวังในนิสัยมนุษย์เลยแชมป์

วางใจได้สุด ๆ มีเพียงพระเจ้าเท่านั้น


มันไม่คบเรา  เราก็คบคนอื่นได้
เราคาดมัน  เราไม่ตานนิ แชมป์

เอาไว้เจอกันวันพุธแล้วคุยกัน

[Holy]

สุภาษิต18:24
 มีเพื่อนที่แสร้งทำเป็นเพื่อน  
 แต่มีมิตรบางคนที่ใกล้ชิดยิ่งกว่าพี่น้อง

[Zion]

ถ้าพี่ คนแปลก ก็ รู้เถอะว่า ยศก็เป็นคนที่แปลกๆเหมือนพี่

ยศ คงไม่เข้าใจลึกซึ้งหรอกนะ ว่ที่พี่เจอ พี่รู้สึก มันแค่ไหน
แต่ คงเพราะยศอารมณือ่อนไหวแปรปรวนง่าย

ตอนที่เจอ ความรู้สึก เหมือน โดนคนที่เราเรียกว่า "เพื่อน"หักหลัง หน่ะ มันซมซานเป็นเดือนๆเลยละ

มันก็เป็นความจริง อย่างหนึ่ง (ที่บางทีเราก็ไม่อยากจะยอมรับหรอก) ว่า

เมื่อ เราเลือกที่จะรัก เราต้องพร้อมที่จะเจ็บ

หากเราเลือกที่จะมอบความรัก ไม่ว่าระดับกับใคร
เราต้อง เผื่อใจ (ไม่ว่าจะในตอนแรกที่รัก หรือ ภายหลัง)
ว่า เราอาจจะ ไม่ได้รับความรักอย่างใจจริง จาก อีกฝ่ายเสมอไป
________________________

(หวังว่านี่คงไม่ได้spoilพี่นะ )
อัสลาน กล่าวกับ ดิกกอรี่ที่กำลังเศร้าใจว่า

"ความทุกข์นี้ของเจ้านั้น ทั่วทั้งสิ้นพิภพ
มีเพียงเจ้า กับ ข้า 2คนเท่านั้น ที่เข้าใจมันย่างแท้จริง"

พระองค์เข้าใจพี่เสมอนะ ก้าวมาหาพระองค์สิครับ

[minnie]

เดี๊ยวอีกหน่อยก็ชิน และเข้มแข็งเองอะ

อย่าไปให้อะไร ต้องเป็นอย่างที่เราคิด อย่างงี้ อย่างงี้ สะดุดตัวเองขึ้นมา ทำให้ใจเราไม่ดีอีกต่างหาก


ขอความเข้มแข็งจากพระเป็นเจ้าจิ๊

[จอมนางกระบี่เดี่ยว]

อย่าเอาใจไปใส่ในคนอื่น ให้มากนัก เพราะจิตใจมนุษย์มีความลึกลับซับซ้อน แปรเปลี่ยนง่าย เข้าใจได้ยาก 

[mind]

วันนี้ ในมิสซา พระเยซูบอกว่า จงรักกันและกันเหมือนอย่างที่เรารักท่าน 
ในมนุษย์นั้น บางครั้งเราก็เหนื่อยที่จะรักเหมือนกัน เมื่ออะไรต่างๆไม่เป็นไปตามที่เราคาดหวังไว้
แต่อย่าท้อไปเลยครับ อย่างน้อยก็อย่าโกรธเค้าเลย คิดซะว่าธรรมชาติความเป็นตัวตนของเค้ามันคงเป็นอย่างนั้น 
เมื่อเราเข้าใจเค้าแล้วเราก็คงจะยอมรับในความเป็นตัวของเค้าได้เองแหล่ะครับ 
ส่วนเราจะรักเค้าต่อไปได้แค่ไหนก็คงอยู่ที่ใจเราเช่นกันครับ

[poloplow]

พี่แชมป์ครับ อย่าไปคิดมากเลยนะครับ

คนเราย่อมมีนิสัยที่แตกต่างกันอยู่แล้วล่ะครับ  ดังนั้น ความหมายของมิตรภาพของแต่ละคนก็จะแตกต่าง
กันออกไป

บางคนมองเห็นเพื่อนเป็นแค่ความสนุกเท่านั้น ถ้าเพื่อนคนนี้หาความสนุกให้ไม่ได้ ก็ไปหาเพื่อนคนใหม่
ถ้าเป็นแบบนี้ ต่อให้ยื่นความจริงใจไปมากแค่ไหน เค้าก็เอาไปหมดเท่านั้นล่ะครับ

จริง ๆ แล้ว เพื่อนดี ๆ ก็มีอยู่เยอะแยะนะครับ  ถ้าเพื่อนคนนั้นไม่ดีก็คบให้น้อยลงก็ได้

เพื่อนกัน ต้องคิดถึงความรู้สึกของอีกฝ่ายด้วย  แต่ก็ย่อมมีเพื่อนบางคนเห็นเป็นเรื่องปกติ

และที่สำคัญที่  การที่เราให้ใจไปนั้นย่อมดีที่สุดแล้ว  ไม่จำเป็นที่เขาจะต้องให้ใจตอบกลับมา

สำคัญที่สุด  เมื่อมีปัญหาอะไร  พระอยู่กับเราเสมอ

ปล. ลองคุยกับเค้าดูนะครับ  บอกว่าเราไม่ชอบใจอะไร  เผื่อเค้าจะปรับปรุงตัว
ปล2. ถ้าเรื่องที่ว่าเป็นเรื่อง เงิน ๆ ทอง ๆ  ผมว่าลำบากนะ เพราะ มันไม่เข้าใครออกใคร

[Batholomew]

อ่านเรื่องแชมป์ แล้วนึกถึงเรื่องของตัวเอง เมื่อประมาณ 3-4 ปีก่อน

เหมือนกันเลย
แต่อยากจะบอกแชมป์นะว่า ตอนนั้นผมเองก็เสียใจที่เพื่อนเปลี่ยนไป ไม่คุยกับเราเหมือนเดิม
ให้ไป 100 กลับมาไม่เท่าไหร่
เป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่ผมเลือกที่จะไปฝึกงาน 10 เดือนแล้วจบตรี 5 ปี
แทนที่จะตั้งหน้าตั้งตาเรียนให้จบภายใน 4 ปี+++
และช่วงเวลาเหล่านั้น ก็ทำให้มีเวลานั่งตรึกตรองเรื่องที่ผ่านมาหลาย ๆ เรื่อง

สิ่งที่ได้รับเป็นบทเรียนคือ "ความคาดหวังที่มากเกินไป"
เป็นเพราะว่าเราคาดหวังกับคน ๆ หนึ่งมากจนเกินไป ว่า กูเป็นเพื่อนมึง มึงต้องเป็นเพื่อนกู
อะไรแบบนั้น
ทำให้บางครั้ง พอเราไม่ได้ในสิ่งที่เราคาดหวัง เราก็จะเสียใจมาก ๆ (ย้ำจริง ๆ)
แต่เป็นเพราะอะไร เพราะ "เรา" เองต่างหากที่ "คาดหวังจนเกินไป"
ดังนั้น ผมก็เลยหยุด ไม่ได้หยุดคบกับคนที่ทำให้ผมเสียใจนะ
ผมหยุดตัวเองให้เลิกคาดหวัง เพื่อจะได้ให้ตัวเองไม่เจ็บ

เชื่อมั๊ยครับ หลังจากนั้น ผมไม่เคยคาดหวังกับเพื่อนคนนั้นอีกเลย
ไม่เลยจริง ๆ แต่กลับกลายเป็นว่า เพื่อนคนนี้เป็นฝ่ายเข้ามาหาผมเอง
ถามว่าดีใจมั๊ย ไม่หรอกครับ ไม่ดีใจ
แต่เหมือนได้กำไรมากกว่า เพราะผมไม่ได้คาดหวังอะไร
จริง ๆ นะครับ สบายใจมาก ๆ
จนทุกวันนี้กับทุก ๆ เรื่อง ผมพยายามที่จะไม่คาดหวังกับอะไรอีกเลย

ทุกวันนี้ ผมกับเพื่อนคนนี้แทบจะสนิทกันมากที่สุดเลยก็ว่าได้
ไม่ได้คุยกันทุกวัน แต่ทุกครั้งที่ได้มีเวลาว่างพร้อมกัน
ก็ไปหาอะไรทานข้างนอกเสมอ เล่าเรื่องที่พบเจอมาของแต่ละคน
จนกว่าจะพบกันอีกครับ

แชมป์ ถ้าเราไม่มี "ความคาดหวัง" ในตัวคนอื่น
เราจะไม่มีทางเจ็บเลย ลองดูนะครับ

[Holy]

แปลง่ายว่า "ให้แล้ว อย่าหวังผลตอบแทน"


หากจะรัก จงรักอย่างพระเยซู

[Champkun]

ขอบคุณทุกๆคนมากครับ

ตอนนี้ก็ไม่ได้คาดหวังอะไรแล้วล่ะครับ
เพียงแต่มันเบื่อที่ปากเค้าบอกว่าเพื่อนกันๆเวลาเดือดร้อน
แต่พอเวลาตัวเองมีความสุข กลับลืมเพื่อนคนนี้ หรือเรามีทุกข์ ก็ไม่สนใจเพื่อนคนนี้
มันคงเบื่อ และ เอือม ก็แค่นั้นมั้งครับ

พยายามจะปลงๆอย่างที่พี่บาทบอกนะครับ

ขอบคุณทุกคนอีกครั้งครับ

[Batholomew]

ยินดีครับ

[Florian]

ครับ น้องแชมป์ ก็เป็นดังที่บางท่านได้เสนอไว้  มนุษย์นี้จิตใจซัดส่าย ปรวนแปรตลอดเวลา เดี๋ยวก็เป็นอย่างนั้น เดี๋ยวก็เป็นอย่างนี้ ผมว่าอย่าไปตั้งความหวังกับมนุษย์อย่างที่น้องอุ้ยว่ามา

ผมก็มีประสบการณ์ในลักษณะเดียวกันอยู่บ้าง แต่สิ่งที่ได้คิดเมื่อเกิดเหตุการณ์เช่นนั้นก็คือ เพราะพระเจ้าทรงสัตย์ซื่อ เราจึงไว้วางใจในพระองค์ได้เสมอ แล้วเหตุใดเราจึงไปวางไว้ใจกับมนุษย์ที่หลายครั้งก็เป็นผู้ที่ไม่สัตย์ซื่อเล่าครับ

แต่กระนั้นสิ่งที่ผมได้กล่าวไปข้างต้นก็มิได้หมายความว่าน้องแชมป์จะต้องเลิกรักเพื่อนมนุษย์เพราะพวกเขาไม่สัตย์ซื่อก็หาได้ไม่นะครับ ในทางตรงกันข้ามน้องควรที่จะรักพวกเขาต่อไปอย่างไม่มีเงื่อนไข  รักอย่างที่พระเจ้าทรงรักเรา เพราะพระองค์ก็รักมนุษย์อย่างไม่มีเงื่อนไขเช่นกัน  ดูสิ พวกมนุษย์ทั้งหลาย มีกี่คนต่อกี่คนที่ไม่ซื่อสัตย์ต่อพระองค์ แต่พระองค์ก็ยังทรงบำรุงเลี้ยงพวกเขา ( เทียบพระวาจาของพระคริสตเจ้าที่ว่า ขาดเรา ท่านทั้งหลายก็ทำอะไรไม่ได้เลย ) ฉะนั้นเราจึงสมควรยึดพระเจ้าเป็นฉบับแบบ

บุญราศีเทเรซาแห่งกัลกัตตาเคยกล่าวไว้ว่า มนุษย์นี้ หลายๆครั้งก็ไม่มีเหตุผล แต่เราก็ทำในสิ่งที่เราสมควรทำต่อไป ( อย่าไปนำพาต่อพฤติกรรมของเขาเหล่านั้น ) ครับ 

[lordtole]

แปลง่ายว่า "ให้แล้ว อย่าหวังผลตอบแทน"


หากจะรัก จงรักอย่างพระเยซู

จริงครับ ถ้าลองคิดดูให้ดีๆแล้ว ว่าทำไมเราต้องร้องไห้ด้วย เสียใจด้วย นั่นก็เพราะว่า เรารักเขามาก ทำดีกับเขามาก แต่เขากลับทำไม่ดีต่อเรา
นั่นหมายถึงเราก็คาดหวังสิ่งตอบแทนจากเขาเช่นกัน แต่ว่าเราไม่ได้รับอย่างที่เราคาดหวังไว้ เราจึงเสียใจและร้องไห้  ในความเป็นมนุษย์คนบาป เราก็เป็นแบบนี้กันทั้งนั้นแหละครับ แต่ลองมองพระเยซูคริสต์สิครับ พระองค์ทรงทราบดีอยู่ตลอดเวลาครับว่า ลูกๆของพระองค์ทำบาปผิดต่อพระองค์อยู่นั่นแหละ ทำให้พระองค์เสียพระทัยอยู่ตลอดเวลา  ฟังดูแล้วก็เหมือนกับเราเลยใช่ไหมครับ แต่สิ่งที่เรานั้นไม่ค่อยจะมีเหมือนพระองค์ก็คือ การให้อภัยครับ พระองค์ให้อภัยเราเสมอ เมื่อเราสารภาพกับพระองค์ และอลงถามตัวเราเองว่า เราให้อภัยกับคนๆนั้นที่ทำให้เราเสียใจหรือไม่ ถ้าเราคิดว่า เราจะไม่ดีกับคนอื่นก่อนแล้ว เราจะไม่สนไครแล้ว มันก็เหมือนกับว่า เราไม่ได้ให้อภัยครับ ทางที่ดีก็คือ ให้อภัยเขาและก็ดีกับเขาเหมือนเดิมครับ ถึงแม้ว่าเขาจะทำไม่ดีกับเรา หรือทำเราเสียใจบ่อยๆ แต่เราก็ยังดีกับเขา อยู่ตลอด และสักวันหนึ่งเขาก็จะรู้ครับ ว่าเราคือเพื่อนที่ซู๊ดยอดคนนึง ที่ไม่อยากจะสูญเสียไปเลย และพระเป็นเจ้าก็จะได้รับเกียรติจากความรักนี้ด้วยไงครับ

ขอพระเจ้าอวยพระพรครับ

[Stephen]

ความคาดหวังทำให้เราอ่อนแอครับ ขอให้พระจิตมาสถิตย์อยู่จะได้มัหัวใจใหม่ที่อดทนนานและมีความรักที่ยิ่งใหญ่ของพระเจ้า อาเมน

[BARKER BARBER]

มาให้กำลังใจอีกคนครับ อย่าท้อแท้ในการให้ความรักกับคนอื่นนะครับ ถึงแม้ว่าจะให้ไปเต็มร้อยแต่ว่าได้มาไม่เท่าใหร่ก็ดีกว่าไม่ได้เลยไม่ใช่หรือครับ