ใครเคยมีประสบการ์ณผ่านคืนมืดบ้างครับ
ของผมมีอยู่คืนหนึ่งหลังจากนอนไม่หลับโดยไม่มีเหตุผลมาก่อนหน้านั้น ผมพยายามจะนอนในคืนต่อมาแต่ดูเหมือนผมกำลังจะถูกทรมานทางวิญญาณ มีความคิดในแง่ลบต่างๆนานาลองลอยมาหาจากไหนไม่ทราบ มันมากันเป็นกองๆ (Legion ชื่อหนึ่งของSatan) เหมือนมีจิตชั่วร้ายจำนวนนับไม่ถ้วนเข้ามาจู่โจมในความคิด ให้ผมละทิ้งพระเจ้าและการแสวงหาพระพรศักดิ์สิทธิ์หรือแตะต้องอะไรบ่างอย่าง โดยปกติผมจะหลับตาหายใจยาวๆ 2-3 ครั้งนึกถึงพระจิตและสนิทอยู่กับพระองค์ ก็นิ่งๆได้เอง หรือสวดขอความสว่างของพระจิต วันทามารีอา หลับตาหายใจยาวๆ จิตผมจะสงบและนิ่งมีสันติสุข แต่คราวนี้กับไม่ได้ผลเหมือนพระเจ้าปล่อยผมไว้กับพวกมัน รากขมขื่นเริ่มก่อตัว เป็นคลื่นแห่งความเจ็บปวดในเรื่องต่างๆนานาเริ่มโถมเข้าใส่ ราวกับจิตวิญญาณจะขาดเป็นชิ้นๆ ผมคิดว่าน่าจะเป็นพวกของปีศาจเลยท่องบทสวดอัครเทวดามีคาแอล โทรไปหาเพื่อนให้ช่วยสวดให้ คืนนั้นเป็นคืนที่ทุกข์ทรมานมากที่สุดในชีวิตเพราะมันมาอยู่ตลอดเวลา แล้วก็รู้สึกว่ามันจะต้องเกิดอะไรที่ไม่ดีสักอย่างแน่ๆ แต่ก็รอดมาได้โดยไม่ได้ทำบาปผมตอบโต้พวกมันด้วยความจริงของพระเจ้าในพระวรสาร ทุกครั้งที่ผมคิดถึงคืนนั้นมันทำให้ผมคิดถึงพระเยซูในสวนเกสเสมาเน ว่าพระองค์ทรงทุกข์ทรมานแค่ไหน มันทำให้ผมมีศรัธทามากขึ้น ปีศาจมันคงไม่พอใจผมที่ผมกำลังแตะต้องเรื่องบางเรื่องแต่ผมขอไม่เอยถึงรายละเอียดนะครับ มันเกี่ยวกับการปลดปล่อยจิตวิญญาณของคนที่ยังไม่เชื่อ::017::
แก้ไขล่าสุดโดย Stephen เมื่อ พุธ พ.ย. 01, 2006 3:44 pm, แก้ไขไปแล้ว 1 ครั้ง.
ผมก็เยครับ ก่อนกลับใจมาเป็นคริสตังค์ นี่แหละครับ มันทรมานมาก
วิธีที่แดนใช้นะครับ ตอนนั้นยายให้สายประคมาหัดสวด แดนกำสายประคำ และ รำลึกถึงพระแม่ ( แดน เรียกแม่จ๋า โปรดช่วบลูกด้วย ) ถึงพระมหาทรมานดวงหทัยของพระ แม่ 7 ประการ และมหาทรมาน ของพระเยซูคริสต์ แล้ว เปรียบ เทียบ กับความ ความทุกข์ ของเรา ดวงใจ ของเรา ดวหทัยขอพระ แม่ และ พระ คริสต์ ถวายแด่ท่าน เพราะเราทราบแล้วทุกขื มหันต แค่ เพียพระเมตตา ขอพระ เป็นเจ้า และคำวิวอน จาก พระแม่มารีย์ นะครับ......
วิธีที่แดนใช้นะครับ ตอนนั้นยายให้สายประคมาหัดสวด แดนกำสายประคำ และ รำลึกถึงพระแม่ ( แดน เรียกแม่จ๋า โปรดช่วบลูกด้วย ) ถึงพระมหาทรมานดวงหทัยของพระ แม่ 7 ประการ และมหาทรมาน ของพระเยซูคริสต์ แล้ว เปรียบ เทียบ กับความ ความทุกข์ ของเรา ดวงใจ ของเรา ดวหทัยขอพระ แม่ และ พระ คริสต์ ถวายแด่ท่าน เพราะเราทราบแล้วทุกขื มหันต แค่ เพียพระเมตตา ขอพระ เป็นเจ้า และคำวิวอน จาก พระแม่มารีย์ นะครับ......
-
minnie
ช่วงนี้คืนมืดเหมือนกัน แฮะ แฮะ
ตลอดเวลาคิดถึงแต่พระเป็นเจ้าและแม่พระ
แง๊วว เดี๊ยวนี้ดันมีว๊อกแว๊ก คิดโน้นคิดนี้ ก็เลยขอพระองค์
ขอให้หนูคิดถึงแต่พระองค์ และแม่พระค่ะ
ก็เรียกกลับมาได้เหมือนเดิมค่ะ
ตลอดเวลาคิดถึงแต่พระเป็นเจ้าและแม่พระ
แง๊วว เดี๊ยวนี้ดันมีว๊อกแว๊ก คิดโน้นคิดนี้ ก็เลยขอพระองค์
ขอให้หนูคิดถึงแต่พระองค์ และแม่พระค่ะ
ก็เรียกกลับมาได้เหมือนเดิมค่ะ
-
Batholomew
- ~@
- โพสต์: 12724
- ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ม.ค. 18, 2005 2:28 pm
- ที่อยู่: Thailand
ขอบพระคุณพระเจ้าครับ
ยินดีด้วยครับที่ไม่แพ้การผจญครับ
ยินดีด้วยครับที่ไม่แพ้การผจญครับ
-
elmo_prim
ขอบอกก่อนนะค่ะว่า โปรดใช้วิจารญาณในการอ่าน ความคิดเห็นนี้ก่อนนะค่ะ
เคยตอบไว้ในกระทู้หนึ่ง ประมาณเกี่ยวกับเรื่องปราบผี ว่า เป็นคนโดนผี อำ บ่อยมาก ถึงมากที่สุด
สถิติ เคยโดน สามครั้ง ในช่วงเวลาไม่เกิน หนึ่ง ชม.
บางทีก็กลางวันแสก ต่อหน้าผู้คน เราโดนคนเดียวเลย แถมมะมีใครรู้และช่วยเรา บอกว่านึกว่านอนหลับเฉยๆ 
ตลอดมาจะสวดนะโมตลอด (บ้านเป็นพุทธค่ะ เป็นหน่อเดียวที่หันเหมาทางพระ) ตอนนั้นก็ยังสวดอะไรไม่เป็นเลยสักอย่าง เอานะโม ไปก่อนล่ะกัน ก็พอผ่านพ้นมาได้บ้างตามสมควร
ช่วงสี่ห้าเดือนหลังมานี้เริ่มสวดเป็นแล้ว พอเจออำ ก็เริ่มสวดบ้าง เริ่มขอพระให้ช่วยบ้าง แต่วันหนึ่ง ผีแบบจู่โจมมาเลย ก็พยายามสวด บอกพระให้ช่วย แล้วผีตะโกนใส่หน้าว่า คิดหรือว่าจะกลัว พระของแกจะช่วยไรได้ อึ้งค่ะ อึ้งเท่านั้น พยายามสวดแต่ใจไม่ดีแล้วไง เลยต้องสวดนะโมไปอย่างจำใจ
ตอนนั้นเริ่มคิดหนักเลยว่าเราต้องไม่เข้มแข็งพอหรือเปล่า อาจจะเป็นบททดสอบของพระล่ะมั้ง ทดสอบความศรัทธาของเรา ซึ่งเราก็แบบทำได้ไม่เต็มที่อ่านะ ช่วงนั้นได้ไปวัดของพี่มิวกะเก๋ ดีมากๆ รู้สึกตื้นตันมาก เหมือนแม่เรียกเราจริงๆ (เคยบอกพี่มิวไปแล้ว ตอนเจอกัน) ขอเล่าเสริมที่แม่เรียกนิดนึงนะค่ะ
คือคืนก่อนหน้าไปเจอพวกพี่มิวน่ะ ได้อ่านสารพระแม่ฯ ของนิวมานานี่ล่ะ ตามอ่านอยู่ แล้วพอเปิดหน้า + เดือน มีค. 48 เริ่มงานกับบุคคลสำคัญ +
ทั้งหน้ามันเบลอๆ ไปหมด มองไรไม่เห็น อยู่ก็ตาพร่าไปเลย มองเห็นแต่แค่
เคยตอบไว้ในกระทู้หนึ่ง ประมาณเกี่ยวกับเรื่องปราบผี ว่า เป็นคนโดนผี อำ บ่อยมาก ถึงมากที่สุด
สถิติ เคยโดน สามครั้ง ในช่วงเวลาไม่เกิน หนึ่ง ชม.
บางทีก็กลางวันแสก ต่อหน้าผู้คน เราโดนคนเดียวเลย แถมมะมีใครรู้และช่วยเรา บอกว่านึกว่านอนหลับเฉยๆ ตลอดมาจะสวดนะโมตลอด (บ้านเป็นพุทธค่ะ เป็นหน่อเดียวที่หันเหมาทางพระ) ตอนนั้นก็ยังสวดอะไรไม่เป็นเลยสักอย่าง เอานะโม ไปก่อนล่ะกัน ก็พอผ่านพ้นมาได้บ้างตามสมควร
ช่วงสี่ห้าเดือนหลังมานี้เริ่มสวดเป็นแล้ว พอเจออำ ก็เริ่มสวดบ้าง เริ่มขอพระให้ช่วยบ้าง แต่วันหนึ่ง ผีแบบจู่โจมมาเลย ก็พยายามสวด บอกพระให้ช่วย แล้วผีตะโกนใส่หน้าว่า คิดหรือว่าจะกลัว พระของแกจะช่วยไรได้ อึ้งค่ะ อึ้งเท่านั้น พยายามสวดแต่ใจไม่ดีแล้วไง เลยต้องสวดนะโมไปอย่างจำใจ
ตอนนั้นเริ่มคิดหนักเลยว่าเราต้องไม่เข้มแข็งพอหรือเปล่า อาจจะเป็นบททดสอบของพระล่ะมั้ง ทดสอบความศรัทธาของเรา ซึ่งเราก็แบบทำได้ไม่เต็มที่อ่านะ ช่วงนั้นได้ไปวัดของพี่มิวกะเก๋ ดีมากๆ รู้สึกตื้นตันมาก เหมือนแม่เรียกเราจริงๆ (เคยบอกพี่มิวไปแล้ว ตอนเจอกัน) ขอเล่าเสริมที่แม่เรียกนิดนึงนะค่ะ
คือคืนก่อนหน้าไปเจอพวกพี่มิวน่ะ ได้อ่านสารพระแม่ฯ ของนิวมานานี่ล่ะ ตามอ่านอยู่ แล้วพอเปิดหน้า + เดือน มีค. 48 เริ่มงานกับบุคคลสำคัญ +
ทั้งหน้ามันเบลอๆ ไปหมด มองไรไม่เห็น อยู่ก็ตาพร่าไปเลย มองเห็นแต่แค่
-
elmo_prim
อ่ะกลับเข้าเรื่องต่อ(ยาวจัง เจ๊ฟิมหนอ ให้หนูมาแบ่งปัน แล้วมาอ่านด้วยนะ)
พอกลับมาบ้าน(จากที่ไปวัด) เอารูปพระที่มีอยู่รูปเดียวในบ้าน เป็นรูปครอบครัวศักดิ์สิทธิ์ อยู่ที่บ้านมานานแล้ว แต่ไว้บนชั้นที่สูงๆ ในห้องนั่งเล่น แต่คืนนั้นเอาเข้ามาไว้ข้างหัวนอนเลย แล้วก็เริ่มสวดตามหนังสือที่เก๋ได้ให้ไว้
คืนต่อมา เจอผีจู่โจ่มอีกละ แต่คราวนี้แรงมากๆ เลย แบบน่ากลัวสุดๆ เป็นรูปร่างที่เปลี่ยนไปมาตลอดเวลา ไม่เป็นใบหน้าเดิม เดี๋ยวเป็นชาย เดี๋ยวเป็นหญิง เดี๋ยวเป็นเด็ก เดี๋ยวเป็นคนแก่ แต่ผีมีเสียงเดียวนะ คือเสียงชายแก่ที่ดุมากๆ
ตะโกนใส่หน้า แต่ฟังอะไรไม่ออก เราได้แต่สวดมนตร์ ท่องได้อันเดียวคือ วันทามารีอา พยายามสวดแบบไม่ยอมแพ้เหมือนกันคราวนี้ เพราะผีมาฟอร์มเดิม คือท้าทายพระกะเรา จนผีคงทนไม่ไหวอ่ะ มันโกรธมากเท่าที่เห็นสีหน้าและน้ำเสียง มันบอกว่า คราวนี้จะเอาไปด้วย จะเอาให้ถึงตายเลย แล้วเหมือนมันจะพุ่งเข้าใส่อ่ะ กลัวมากๆ กลัวจริงๆ แบบใจไม่ดีแล้ว
คิดว่าตอนนี้แย่แล้ว ไม่รู้จะทำไงต่อไป ใจยังนึกถึงสวด แต่ความกลัวมันเยอะมาก
แล้วในระหว่างความมืด มีแสงเล็กๆ ค่อยขยายขึ้น เป็นแสงสวยงามมาก มากจริงๆ บรรยายไม่ถูก แสงสีนวลๆ อบอุ่นมากๆ คือมองแล้วละสายตาไปไม่ได้ แถมความกลัวก็ยังลดลงด้วย แล้วในแสงนั้น ก็มีคนค่อยๆ ปรากฏขึ้นมา
แม่พระฟาติมา นั่นเอง ถือสายประคำ กำลังสวดอยู่ แม่ตั้งใจสวดมากๆ จากสีหน้าแม่ไม่ได้ยิ้มนะ แม่เคร่งเครียดกับการสวด แต่เรารู้สึกได้ว่าแม่เป็นห่วงเรามาก รู้สึกได้ถึงความรักของแม่ตอนนั้น แม่ตั้งใจสวดๆมากๆ แล้วตัวของแม่ก็ขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆๆ จนความมืดหายไปจากห้อง ขณะที่เรารับแสงจากแม่แล้วรู้สึกอบอุ่นมาก แต่ผีน่ะดูท่าทางทรมาณมากเลย
พอความมืดจางหายไปหมดจากห้องแล้วแม่ยังคงสวดอยู่ แต่ตัวของแม่เล็กลงๆ เรื่อยๆ จนจางหายไป
เราก็ตื่นขึ้นมาแบบหน้านองน้ำตาเลย แบบไหลออกมาเองตั้งแต่ตอนที่ยังโดนอำอยู่นั่นแหละ ก็รีบสวดวันทามารีอาแล้วหันไปขอบคุณรูปแม่ที่ข้างหัวนอนด้วยความตื้นตันใจ และหลายๆ อย่างที่บรรยายไม่ได้จริงๆ
เรื่องนี้แล้วแต่ใครจะเชื่อนะ แต่เราก็ประจักษ์แก่ตนเองแล้วว่าแม่รักและห่วงเราแค่ไหน ขอเป็นกำลังใจให้ทุกๆ คนที่มีคืนมืด หรือบางครั้งท้อถอยนะ เพราะแม่ยังอยู่กับเราทุกเวลาจริงๆ ไม่เคยทอดทิ้งหรือลืมเราเลย
รักแม่มากๆ ค่ะ
จากลูก
พอกลับมาบ้าน(จากที่ไปวัด) เอารูปพระที่มีอยู่รูปเดียวในบ้าน เป็นรูปครอบครัวศักดิ์สิทธิ์ อยู่ที่บ้านมานานแล้ว แต่ไว้บนชั้นที่สูงๆ ในห้องนั่งเล่น แต่คืนนั้นเอาเข้ามาไว้ข้างหัวนอนเลย แล้วก็เริ่มสวดตามหนังสือที่เก๋ได้ให้ไว้
คืนต่อมา เจอผีจู่โจ่มอีกละ แต่คราวนี้แรงมากๆ เลย แบบน่ากลัวสุดๆ เป็นรูปร่างที่เปลี่ยนไปมาตลอดเวลา ไม่เป็นใบหน้าเดิม เดี๋ยวเป็นชาย เดี๋ยวเป็นหญิง เดี๋ยวเป็นเด็ก เดี๋ยวเป็นคนแก่ แต่ผีมีเสียงเดียวนะ คือเสียงชายแก่ที่ดุมากๆ
ตะโกนใส่หน้า แต่ฟังอะไรไม่ออก เราได้แต่สวดมนตร์ ท่องได้อันเดียวคือ วันทามารีอา พยายามสวดแบบไม่ยอมแพ้เหมือนกันคราวนี้ เพราะผีมาฟอร์มเดิม คือท้าทายพระกะเรา จนผีคงทนไม่ไหวอ่ะ มันโกรธมากเท่าที่เห็นสีหน้าและน้ำเสียง มันบอกว่า คราวนี้จะเอาไปด้วย จะเอาให้ถึงตายเลย แล้วเหมือนมันจะพุ่งเข้าใส่อ่ะ กลัวมากๆ กลัวจริงๆ แบบใจไม่ดีแล้ว
คิดว่าตอนนี้แย่แล้ว ไม่รู้จะทำไงต่อไป ใจยังนึกถึงสวด แต่ความกลัวมันเยอะมาก
แล้วในระหว่างความมืด มีแสงเล็กๆ ค่อยขยายขึ้น เป็นแสงสวยงามมาก มากจริงๆ บรรยายไม่ถูก แสงสีนวลๆ อบอุ่นมากๆ คือมองแล้วละสายตาไปไม่ได้ แถมความกลัวก็ยังลดลงด้วย แล้วในแสงนั้น ก็มีคนค่อยๆ ปรากฏขึ้นมา
แม่พระฟาติมา นั่นเอง ถือสายประคำ กำลังสวดอยู่ แม่ตั้งใจสวดมากๆ จากสีหน้าแม่ไม่ได้ยิ้มนะ แม่เคร่งเครียดกับการสวด แต่เรารู้สึกได้ว่าแม่เป็นห่วงเรามาก รู้สึกได้ถึงความรักของแม่ตอนนั้น แม่ตั้งใจสวดๆมากๆ แล้วตัวของแม่ก็ขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆๆ จนความมืดหายไปจากห้อง ขณะที่เรารับแสงจากแม่แล้วรู้สึกอบอุ่นมาก แต่ผีน่ะดูท่าทางทรมาณมากเลย
พอความมืดจางหายไปหมดจากห้องแล้วแม่ยังคงสวดอยู่ แต่ตัวของแม่เล็กลงๆ เรื่อยๆ จนจางหายไป
เราก็ตื่นขึ้นมาแบบหน้านองน้ำตาเลย แบบไหลออกมาเองตั้งแต่ตอนที่ยังโดนอำอยู่นั่นแหละ ก็รีบสวดวันทามารีอาแล้วหันไปขอบคุณรูปแม่ที่ข้างหัวนอนด้วยความตื้นตันใจ และหลายๆ อย่างที่บรรยายไม่ได้จริงๆ
เรื่องนี้แล้วแต่ใครจะเชื่อนะ แต่เราก็ประจักษ์แก่ตนเองแล้วว่าแม่รักและห่วงเราแค่ไหน ขอเป็นกำลังใจให้ทุกๆ คนที่มีคืนมืด หรือบางครั้งท้อถอยนะ เพราะแม่ยังอยู่กับเราทุกเวลาจริงๆ ไม่เคยทอดทิ้งหรือลืมเราเลย
รักแม่มากๆ ค่ะ
จากลูก
-
:+: seraphim :+:
- ~@
- โพสต์: 7624
- ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ มี.ค. 23, 2005 9:49 pm
- ที่อยู่: Pattaya Chonburi
เข้ามาลงชื่อว่าอ่านแล้วจ้า ถึงอยากให้น้องแม่ค้าเข้ามาแบ่งปันเพราะอยากให้รู้ว่า พระอยู่เคียงข้างเราเสมอไง-
Batholomew
- ~@
- โพสต์: 12724
- ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ม.ค. 18, 2005 2:28 pm
- ที่อยู่: Thailand
ขอบคุณแม่นะครับ
เป็นเรื่องที่ดีจังครับ แล้วเมื่อไหร่จะมาวัดอีกหล่ะครับ
เป็นเรื่องที่ดีจังครับ แล้วเมื่อไหร่จะมาวัดอีกหล่ะครับ
-
:+: seraphim :+:
- ~@
- โพสต์: 7624
- ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ มี.ค. 23, 2005 9:49 pm
- ที่อยู่: Pattaya Chonburi
Batholomew เขียน: ขอบคุณแม่นะครับ
เป็นเรื่องที่ดีจังครับ แล้วเมื่อไหร่จะมาวัดอีกหล่ะครับ
เง้อ....มิวเรียกใครว่าแม่อ่ะ
แม่พระใช่มั้ย:+: seraphim :+: เขียน:Batholomew เขียน: ขอบคุณแม่นะครับ
เป็นเรื่องที่ดีจังครับ แล้วเมื่อไหร่จะมาวัดอีกหล่ะครับ
-
:+:Regina Pacis:+:
- .
- โพสต์: 944
- ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ต.ค. 18, 2005 11:16 pm
โบว์ ดีใจด้วยจังที่โบว์ได้พระพรจากแม่นะ
แม่มาช่วยโบว์เองเลย ....เก๋เชื่อนะ ว่าแม่จะอยู่ข้างๆโบว์ตลอด
โบว์หมั่นสวดภาวนาบ่อยๆนะจ๊ะ
เพราะว่าการที่เราถูกผจญนั้นบางครั้งไม่จำเป็นที่ปีศาจมันจะมาเป็นตัวๆ
แต่มันจะมาหลายรูปแบบเลยล่ะ
ยิ่งใครรักพระมากๆ มันยิ่งไม่ชอบ
ชะนั้นคำสวดภาวนาจะช่วยเราได้นะ สวดร่วมกับแม่พระ
คิดถึงนะ ไม่ได้คุยกันเลย แล้วเอาไว้เจอกันอีกนะจ๊ะ แล้วจะเอาหนังสือดีๆไปฝากโบวือีก
Take Care naja
God Bless you
แม่มาช่วยโบว์เองเลย ....เก๋เชื่อนะ ว่าแม่จะอยู่ข้างๆโบว์ตลอด
โบว์หมั่นสวดภาวนาบ่อยๆนะจ๊ะ
เพราะว่าการที่เราถูกผจญนั้นบางครั้งไม่จำเป็นที่ปีศาจมันจะมาเป็นตัวๆ
แต่มันจะมาหลายรูปแบบเลยล่ะ
ยิ่งใครรักพระมากๆ มันยิ่งไม่ชอบ
ชะนั้นคำสวดภาวนาจะช่วยเราได้นะ สวดร่วมกับแม่พระ
คิดถึงนะ ไม่ได้คุยกันเลย แล้วเอาไว้เจอกันอีกนะจ๊ะ แล้วจะเอาหนังสือดีๆไปฝากโบวือีก
Take Care naja
God Bless you
-
จอมนางกระบี่เดี่ยว
- โพสต์: 1159
- ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ มิ.ย. 13, 2005 2:03 pm
อืมม์ เคยเจอเหมิอนกัน มากันตอนรู้สึกตัวเนี่ยแหละ ตอนนั้นยังห่างพระอยู่ นู่นสวดหมด นะโม ไม่รู้กี่จบ สุดท้ายสวดวันทามารีอา(เป้ฯบทสวดที่ไม่ลิมนะ จะมาแบบอัตโนมัติ) จึงสงบไปได้
ตอนนั้นไปบ้านเพื่อนที่อุทัยธานี บ้านนอก บรรยากาศดี
แต่พอกลางคืนมันน่ากลัว ไฟฟ้ามี แต่มันน้อย ไฟทางไม่มี ข้างทางด้านหนึ่งเป็นทุ่งนาเวิ้งว้าง อีกด้านหนึ่งมีทิวต้นมะพร้าวสะบัดใบไปมาดังแกรกๆ พระจันทร์ลอยเด่น แต่มันเงียบ ผมเดินจากศาลาริมทางที่ทุกคนไปฉลองปีใหม่กันทีนั่นเพื่อกลับไปดูโทรทัศน์ที่เพราะขี้เกียดกินเหล้ากับพวกมัน
มันเงียบบบบ
มันวังเวง
มันไม่ใช่ถิ่นของผม
ผมเดินมาจนถึงบ้านเพื่อน
มีคนอยู่บนบ้าน ไฟเปิดอยู่
ผมไปดูโทรทัศน์
จบ
แต่พอกลางคืนมันน่ากลัว ไฟฟ้ามี แต่มันน้อย ไฟทางไม่มี ข้างทางด้านหนึ่งเป็นทุ่งนาเวิ้งว้าง อีกด้านหนึ่งมีทิวต้นมะพร้าวสะบัดใบไปมาดังแกรกๆ พระจันทร์ลอยเด่น แต่มันเงียบ ผมเดินจากศาลาริมทางที่ทุกคนไปฉลองปีใหม่กันทีนั่นเพื่อกลับไปดูโทรทัศน์ที่เพราะขี้เกียดกินเหล้ากับพวกมัน
มันเงียบบบบ
มันวังเวง
มันไม่ใช่ถิ่นของผม
ผมเดินมาจนถึงบ้านเพื่อน
มีคนอยู่บนบ้าน ไฟเปิดอยู่
ผมไปดูโทรทัศน์
จบ
-
:+: seraphim :+:
- ~@
- โพสต์: 7624
- ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ มี.ค. 23, 2005 9:49 pm
- ที่อยู่: Pattaya Chonburi
โห...คุณพี่อันตนเล่าแบบนี้ไม่ปลื้มเลยอ่ะ จบ...... 
-
Batholomew
- ~@
- โพสต์: 12724
- ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ม.ค. 18, 2005 2:28 pm
- ที่อยู่: Thailand
เรียกแม่พระครับ ผมเรียกแม่เฉย ๆ ครับ:+: seraphim :+: เขียน:Batholomew เขียน: ขอบคุณแม่นะครับ
เป็นเรื่องที่ดีจังครับ แล้วเมื่อไหร่จะมาวัดอีกหล่ะครับ
ปล.พี่อันตนเล่าเรื่องไรนี่
นึกว่าจะมีเรื่องไรมาเล่าทำเอางง
-
:+:Regina Pacis:+:
- .
- โพสต์: 944
- ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ต.ค. 18, 2005 11:16 pm
คือ ว่า ที่ พี่ อันตน เล่า นี่ มัน ไม่จบเลย
ทำให้ พ่อแม่พี่น้องอารมณ์ ค้าง ชิมิคระ
อิอิ
ทำให้ พ่อแม่พี่น้องอารมณ์ ค้าง ชิมิคระ
อิอิ
-
:+: seraphim :+:
- ~@
- โพสต์: 7624
- ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ มี.ค. 23, 2005 9:49 pm
- ที่อยู่: Pattaya Chonburi
:+:Regina Pacis:+: เขียน: คือ ว่า ที่ พี่ อันตน เล่า นี่ มัน ไม่จบเลย
ทำให้ พ่อแม่พี่น้องอารมณ์ ค้าง ชิมิคระ
อิอิ
ค้างเรื่องโทรศัพท์ยามค่ำคืนดึกดื่นมากกว่าอ่ะ คปค.แถลงด่วนก็กระทู้มันประสบการณ์คืนมืดไง วันนั้นมันก็มืดก็เดินกลับบ้านเพื่อนดูทอทัด ก็จบแค่นั้นจริงๆ ไม่มีอะไร กลับถึงบ้านเพื่อนก็ดูทอทัด กลางคืน มืด ม่ายมีไร ทำเป็นงงกันไปได้Batholomew เขียน:เรียกแม่พระครับ ผมเรียกแม่เฉย ๆ ครับ:+: seraphim :+: เขียน:Batholomew เขียน: ขอบคุณแม่นะครับ
เป็นเรื่องที่ดีจังครับ แล้วเมื่อไหร่จะมาวัดอีกหล่ะครับ
ปล.พี่อันตนเล่าเรื่องไรนี่
แก้ไขล่าสุดโดย Anonymous เมื่อ ศุกร์ ก.ย. 29, 2006 4:10 pm, แก้ไขไปแล้ว 1 ครั้ง.
-
:+:Regina Pacis:+:
- .
- โพสต์: 944
- ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ต.ค. 18, 2005 11:16 pm
ก็ ทราบค่ะพี่ว่าไม่มีไรงี้
แต่ในกระทู้นี้คือว่า
ใครๆก็นึกว่าพี่ อันตน แบบมีสัมผัสที่หกไรงี้
ได้สวดไล่ผี น่ะค่ะ
เค้า ก็เลยรอฟังเรื่องตื่นเต้นกันไงคะ
คริๆ
แต่ในกระทู้นี้คือว่า
ใครๆก็นึกว่าพี่ อันตน แบบมีสัมผัสที่หกไรงี้
ได้สวดไล่ผี น่ะค่ะ
เค้า ก็เลยรอฟังเรื่องตื่นเต้นกันไงคะ
คริๆ
-
:+:Regina Pacis:+:
- .
- โพสต์: 944
- ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ต.ค. 18, 2005 11:16 pm
อันตน เขียน:คริคริ งันก็แห้วกันยกบอร์ดอะดิ:+:Regina Pacis:+: เขียน: ก็ ทราบค่ะพี่ว่าไม่มีไรงี้
แต่ในกระทู้นี้คือว่า
ใครๆก็นึกว่าพี่ อันตน แบบมีสัมผัสที่หกไรงี้
ได้สวดไล่ผี น่ะค่ะ
เค้า ก็เลยรอฟังเรื่องตื่นเต้นกันไงคะ
คริๆ
5555+
ก็ . . . ประมาณนั้นอ่ะค่ะพี่อันตน อิอิ
-
จอมนางกระบี่เดี่ยว
- โพสต์: 1159
- ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ มิ.ย. 13, 2005 2:03 pm
โห เฮีย ทำตัวอินเทรนด์ ใช้ภาษาแบบวัยรุ่นเลยนะ "ทอทัด" ทามปายยด้ายยยยอันตน เขียน:ก็กระทู้มันประสบการณ์คืนมืดไง วันนั้นมันก็มืดก็เดินกลับบ้านเพื่อนดูทอทัด ก็จบแค่นั้นจริงๆ ไม่มีอะไร กลับถึงบ้านเพื่อนก็ดูทอทัด กลางคืน มืด ม่ายมีไร ทำเป็นงงกันไปได้Batholomew เขียน:เรียกแม่พระครับ ผมเรียกแม่เฉย ๆ ครับ:+: seraphim :+: เขียน:
ปล.พี่อันตนเล่าเรื่องไรนี่
คริ ๆ (เอาด้วย พยายามฝืนตัวเองน่าดูเลยนะเนี่ย)
-
:+: seraphim :+:
- ~@
- โพสต์: 7624
- ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ มี.ค. 23, 2005 9:49 pm
- ที่อยู่: Pattaya Chonburi
อันตน เขียน:ก็กระทู้มันประสบการณ์คืนมืดไง วันนั้นมันก็มืดก็เดินกลับบ้านเพื่อนดูทอทัด ก็จบแค่นั้นจริงๆ ไม่มีอะไร กลับถึงบ้านเพื่อนก็ดูทอทัด กลางคืน มืด ม่ายมีไร ทำเป็นงงกันไปได้Batholomew เขียน:เรียกแม่พระครับ ผมเรียกแม่เฉย ๆ ครับ:+: seraphim :+: เขียน:
ปล.พี่อันตนเล่าเรื่องไรนี่
คุณพี่อันตนกำลังเป็นตัวอย่างไม่ดีให้กับเยาวชนนะคะ ระวังคุณครูลิลลี่ด้วย เดี๋ยวจะโดนคัดไทย เหอๆๆๆๆๆ -
:+:Regina Pacis:+:
- .
- โพสต์: 944
- ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ต.ค. 18, 2005 11:16 pm
:+: seraphim :+: เขียน:อันตน เขียน:ก็กระทู้มันประสบการณ์คืนมืดไง วันนั้นมันก็มืดก็เดินกลับบ้านเพื่อนดูทอทัด ก็จบแค่นั้นจริงๆ ไม่มีอะไร กลับถึงบ้านเพื่อนก็ดูทอทัด กลางคืน มืด ม่ายมีไร ทำเป็นงงกันไปได้Batholomew เขียน: เรียกแม่พระครับ ผมเรียกแม่เฉย ๆ ครับ
ปล.พี่อันตนเล่าเรื่องไรนี่
อูยยยยย เอาแล้นนค่ะ
ตำรวจตรวจภาษาไทย คุณพี่เจ๊ฟิมของเรามาแล้นน
กลัวไหมคะ คุณขรา
-
:+: seraphim :+:
- ~@
- โพสต์: 7624
- ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ มี.ค. 23, 2005 9:49 pm
- ที่อยู่: Pattaya Chonburi
ไม่ใช่พี่คะ น้องเจี๊ยบ ลิลลี่ต่างหาก -
fizzy vippie
- โพสต์: 371
- ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ ม.ค. 26, 2005 10:58 am
สำหรับตัวพี่เอง ... สวด สถานเดียว
ยังเคยนอนไม่ได้ จนต้องลุกขึ้นมาสวดเลย
สุดท้ายก็หลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ แต่ไม่โดนกวนอีก
ยังเคยนอนไม่ได้ จนต้องลุกขึ้นมาสวดเลย
สุดท้ายก็หลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ แต่ไม่โดนกวนอีก
-
Batholomew
- ~@
- โพสต์: 12724
- ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ม.ค. 18, 2005 2:28 pm
- ที่อยู่: Thailand
เดี๋ยวนี้ไม่ใช่แค่เจี๊ยบ ลิลลี่นะครับ:+: seraphim :+: เขียน:
ยศ ลิลลี่ด้วย
-
:+: seraphim :+:
- ~@
- โพสต์: 7624
- ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ มี.ค. 23, 2005 9:49 pm
- ที่อยู่: Pattaya Chonburi
Batholomew เขียน:เดี๋ยวนี้ไม่ใช่แค่เจี๊ยบ ลิลลี่นะครับ:+: seraphim :+: เขียน:
ยศ ลิลลี่ด้วย
เอาน่า เพื่อความถูกต้องอ่ะมิว ดีกว่าอ่านผิดแล้วมาปวดหัวนิ