Belong to the Truth Jesus Christ

เคยรู้สึกเกลียดตัวเองมั่งมั๊ย
เคยรู้สึกอยากจะหนีไปไหนให้ไกลๆมั๊ย
เคยรู้สึกว่าตัวเองเป็นคนที่แย่ที่สุดมั๊ย
เคยรู้สึกว่าไม่มีใครรักมั่งมั๊ย
เคยรู้สึกอยากจะตายไปซะให้พ้นๆมั๊ย

ทำไมถึงรู้สึกเศร้าอยู่ตลอด ทำไมถึงรู้สึกไม่มีใครต้องการ ถึงแม้จากลับไปไทย มันก้อยังเหมือนเดิมละ

WHY?????????

เคยทุกอย่างที่น้องเคยเป็น
แต่ถ้าเรามัวแต่จมอยู่กับความรู้สึกแบบนั้น
เราก็ไม่มีวันที่จะดีขึ้นได้

สวดขอพระองค์ทรงเติมเต็มให้กับเรา
ขอพระองค์ทรงนำทางในทุกจังหวะของชีวิต
ขอพระองค์ทรงสถิตกับเราเสมอ
เราจะไม่มีความรู้สึกแบบนั้นอีกต่อไป
เพราะพระองค์ทรงอยู่เคียงข้างเรา

ลองเงียบและตั้งใจฟัง
ใช้เวลาอยู่กับตัวเองสักครู่
ได้ยินมั๊ย รู้สึกมั๊ย
พระองค์อยู่ตรงนี้ เคียงข้างเราเสมอ

ก็อย่าทำอย่างในโฆษณาก็แล้วกัน  อิ  อิ  อิ สันติสุขจงมีแก่ท่าน อาเมน  :afro:

i really don't know is he here with me cause i can't feel
i lost my fate so sorry but i can't help to feel like no one is here with me now ...
and i feel really so left down...where is he now when the time i really need someone most
maybe yes not maybe he is here but................

i don't know really why i feel like that

i feel like everybody hate me, no one want me so....................

จริงๆบูเริ่มๆมีอาการแบบนี้ตั้งแต่ก่อนมาแล้วล่ะ  พอมานี้  เจอ culture shock  เลยยิ่งหนัก

มีทางมั้ยที่จะกลับมาเยี่ยมบ้านช่วงสั้นๆ  แล้วกลับมาใหม่

จริงๆบูควรจะได้คุยกับนักจิตวิทยาให้คำปรึกษานะจ้ะ  (แก้ปัญหาแบบอเมริกันไปมั้ยเนี่ย  )  ถ้าอยู่ที่นั่นไม่มีใครให้คำปรึกษาได้  ก็กลับมาปรึกษาเมืองไทย  รึไม่ก็ไปหาที่อเมริกา (แต่อันนี้อาจยากนิดนึงถ้าเราไม่มีประกันที่นี่)

สังเกตุตัวเองมั้ยว่า  เราจะมีปัญหา  ซ้ำไปซ้ำมา  วนไปวนมา  แก้เรื่องนึงแล้ว  (หรือว่า  เหมือนจะแก้ได้)  ก็วนกลับมาที่เก่าอีก  (ไม่เชื่อลองไปหากระทู้เก่าๆมาอ่านสิ)  ซึ่งถ้าเป็นแบบนี้  ควรต้องมีการแก้ปัญหาอย่างเป็นระบบ  มีผู้เชี่ยวชาญในการให้คำปรึกษา

เมื่อเรา suffer มันก็มี 3 ทาง  คือ 1.) สู้ หรือ  2.) คร่ำครวญ  หรือ 3.) ยอมแพ้แล้วถอยตั้งหลัก  กรณีนี้ ถ้าสู้  หมายถึงพยายามปรับตัวและเรียนรู้สิ่งใหม่  (หมายถึงถ้าไม่มี counsellor  ที่นั่นนะ)  เราจะโตขึ้นจากประสบการณ์นี้  ทางนี้  ถ้าใจสู้และเข้มแข็งแล้ว  น่าเลือกสุด.......  คร่ำครวญ  ก็คือที่ทำอยู่  .....  ยอมแพ้แล้วถอยตั้งหลัก  ก็คือเหมือนพักรบ  เพราะคนเรามีขีดจำกัด  ไม่ไหวก็พักก่อน  ตั้งหลักก่อน  แล้วสู้ใหม่

ทางที่พี่แนะคือทางที่สามนะจ้ะ  บูลองคิดดู  แล้วลองคุยกับแม่ดูนะจ้ะ    อยากให้แก้ตอนนี้  ถ้าปล่อยไปอีกเหมือนที่ผ่านมา  พอเข้ามหาวิทยาลัยแล้วจะลำบากนะ

เข้ามาให้กำลังใจน้องสาว บูบู้สู้ๆๆๆ 

พี่เป็นกำลังใจนะครับ

อยากค้อนเขกหัวมันจริง ๆ ชอบทำให้คนอื่นเครียดไปด้วย

จอมนางกระบี่เดี่ยว เขียน: อยากค้อนเขกหัวมันจริง ๆ ชอบทำให้คนอื่นเครียดไปด้วย

ใครมั่งอ่ะ

อย่ามาเขกเค้าน๊า เดี๋ยวหัวบุบหมด :afro:

มาเป็นกำลังจายให้ข้างๆน้องบูนะจ๊ะ ยัยอาราเร่

อย่างที่ ส้ม-บัดดี้ บอกอะนะ ดีที่สุด แต่พี่ว่านะ ง่ายๆก่อนต้องหาคนที่สามารถคุยระบายให้ฟังได้หมดทุกเรื่องอ่า ม่ายรุที่โน้น มีแบบพวกอาจาร์ยหรือหน่วยให้คำปรึกษา อะไรแบบนี้อะป่าวนะ

เป็นช่วง ฮอโมนวัยรุ่นพรุ่งพร่าน  เหอ เหอ
หนูคิดมากไปอ่ะจ๊ะ  ยิ่งคิดก็ยิ่งเครียด  ยิ่งเครียดก็ยิ่งคิด

ลองหาอะไรทำให้มันลืม ๆ ไปบ้างนะจ๊ะ

คงเปนเพราะเจอปัญหาหลายๆอย่างรุมเร้าละมั้งคับ จังทำให้ความคิดต่างๆมันสับสนวุ่นวายไปหมดจนมองไม่เห็นทางออก ลองตั้งสติดีๆใจเย็นๆอยู่กับตัวเองคุยกับตัวเองให้ดีนะแล้วค่อยๆคิดดูว่าแต่ละเรื่องมันเปนอย่างไรมีทางออกอย่างไรเพราะ เวลามีปัญหาเข้ามาพร้อมๆกันปัญหาเหล่านั้นมันจะสานกันเองโย่งกันไปโย่งกันเหมือนแหละพันกันวุ่นวาย นะ    เอาใจช่วยนะจ๊ะ สู้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆนะคับ::013::

i can't go home now
and i don't think going back home gonna solve the problem

i give up really...i don't know

i've got nowhere to go and nobody to listen or help right here right now

my family here tried to help (they say, say it if they can help) but i don't know if they could help i mean i really don't know what the problems are...everything seem to be the problem and i can't take it anymore

thanks for the advice and support..i really do need it..thanks a lot

i'm gonna go back and think what to do now then

ไม่ค่อยสันทัดภาษาปะกิดเท่าไหร่เลยอ่ะ

ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ  สู้ ๆ ๆ  อย่ายอมแพ้ต่อปัญหา  พระรักเรา  อยู่กับเรา  เป็นห่วงเรา  และ
คอยให้กำลังใจกับเราอยู่เสมอในทุกปัญหา และทุกเวลา

ไม่มีอะไรจะบอกได้ดีกว่านี้อีกแล้วล่ะครับ

แล้วก็เวลาเครียด  ลองคุยกับพระองค์ดู  บอกปัญหาของเรา หรือไม่ก็คุยกับพระองค์ไปเรื่อย ๆ (ทำบ่อย )
พระองค์จะรับฟังเราอยู่เสมอ  อย่างน้อยทุกคนในบอร์ดก็จะเอาใจช่วย คุณบูเป็นคนดี จะต้องผ่านเรื่องต่าง ๆ และเจอแต่สิ่งดี ๆ แน่นอน

หน่ายตัวเอง เซ็งมากๆ เบื่อชีวิต เหงา ประมาณนั้น ไม่รุเหมือนกันว่าทำไม

and this song is me:

Nobody home

I couldn't tell you why she felt that way,
She felt it everyday.
And I couldn't help her,
I just watched her make the same mistakes again.

What's wrong, whats wrong now?
Too many, too many problems.
Don't know where she belongs, where she belongs.
She wants to go home, but nobody's home.
That's where she lies, brokein inside.
With no place to go, no place to go to dry her eyes.
Broken inside.

Open your eyes and look outside, find the reasons why.
You've been rejected, and now you can't find what you left behind.
Be strong, be strong now.
Too many, too many problems.
Don't know where she belongs, where she belongs.
She wants to go home, but nobody's home.
That's where she lies, brokein inside.
With no place to go, no place to go to dry her eyes.
Broken inside.

Her feelings she hides.
Her dreams she can't find.
She's losing her mind.
She's fallen behind.
She can't find her place.
She's losing her faith.
She's fallen from grace.
She's all over the place.
Yeah,

She wants to go home, but nobody's home.
That's where she lies, brokein inside.
With no place to go, no place to go to dry her eyes.
Broken inside.

She's lost inside, lost inside.oh oh yeah
She's lost inside, lost inside.oh oh yeah

~@Little lamb@~ เขียน: เป็นช่วง ฮอโมนวัยรุ่นพรุ่งพร่าน  เหอ เหอ
หนูคิดมากไปอ่ะจ๊ะ  ยิ่งคิดก็ยิ่งเครียด  ยิ่งเครียดก็ยิ่งคิด

ลองหาอะไรทำให้มันลืม ๆ ไปบ้างนะจ๊ะ

มิน่าหล่ะ

แต่ว่ามันก็ไม่เสมอไปนะพี่ ดูอย่างเจ๊ฟิมดิ

ช่วงนี้ฮอโมนพลุ่งพล่าน เลือดร้อนจริง ๆ ครับ

Batholomew เขียน:

~@Little lamb@~ เขียน: เป็นช่วง ฮอโมนวัยรุ่นพรุ่งพร่าน  เหอ เหอ
หนูคิดมากไปอ่ะจ๊ะ  ยิ่งคิดก็ยิ่งเครียด  ยิ่งเครียดก็ยิ่งคิด

ลองหาอะไรทำให้มันลืม ๆ ไปบ้างนะจ๊ะ

มิน่าหล่ะ

แต่ว่ามันก็ไม่เสมอไปนะพี่ ดูอย่างเจ๊ฟิมดิ

ช่วงนี้ฮอโมนพลุ่งพล่าน เลือดร้อนจริง ๆ ครับ

that's in specail occusation na hehhe 

:+: La BouQueT :+: เขียน: i can't go home now
and i don't think going back home gonna solve the problem

i give up really...i don't know

i've got nowhere to go and nobody to listen or help right here right now

my family here tried to help (they say, say it if they can help) but i don't know if they could help i mean i really don't know what the problems are...everything seem to be the problem and i can't take it anymore

thanks for the advice and support..i really do need it..thanks a lot

i'm gonna go back and think what to do now then

Your family can't help you simply because they are not the professional...  Counselling is not what everyone can do. Can you ask your family if they can help you see a counsellor?

One thing that you can do is to go to a catholic church and see a priest. He can give you the pastoral counselling. That might help in the first place but I'm not sure it's gonna help in the long run. I mean, eventually he has to refer you to a professional counsellor anyway..

So, seek a professional counsellor. I know you'd like to think...  You are a smart girl. But sometimes if your emotion doesn't allow you to think, you need a professional to help you think logically and systematically to release your anxiety...  Please don't let this happen for long otherwise you could develop what is called "anxiety disorder" or any other kind of mental problems...  Right now, you need to learn the strategies to help you deal with your difficulties.  Everyone has experienced what you are feeling now. But the thing is, we need to develop the strategy to cope with it. When we learn how to do that, we are just growing and we'll get some tools to cope with another difficulties....  yeah.. ..  obviously we'll see another difficulties..    That's what life is.. 

Take care na ja.. N' Boo.. 

Try this website.

http://www.anxiety.realage.com/content.aspx/topic/5

It might help you release some stress with the controlled breathing technique. I don't know it'd help but I encourage you to try. Once you are free of stress, you can think better..   ::001::

ตกลงหาวัดเข้าได้ยังเนี่ย ไปนั่งคุยกับพระเยซุไปพลาง ๆสิ

คิดวิธีคลายเครียดได้ละ  ลองร้องเพลงดูสิ  เวลาเครียดก็ร้องเพลง  มันหนุกมากเลยนะ

ตอนนี้กำลังชอบเพลง  แพ้กลางคืน  ของ Potato อยู่


ดึกแล้ว  ไล่ตัวเองให้ไปนอน    หยุดยอกย้อนตัวเองสักที  ฟุ้งซ่านทำไม

ดึกแล้ว  เดี๋ยวก็ชินก็ผ่านไป    แค่นอนเหงาเดียวดาย  ไม่มีเธอเหมือนเดิม.....

*เปลี่ยนจากกลางวันกลายเป็นอีกคนไปเลย    แค่ฟ้ามืดลงเท่านั้น

อวดเก่งทำเป็นเข้มแข็งอยู่ได้ไม่นาน    ก็ต้านทานไม่ไหว.....

**เก่งนักใช่ไหมกลางวันทำเป็นเก่งนัก    แล้วทำไมไม่พัก  แล้วทำไมไม่นอน.....

***เก่งนักใช่ไหม  แล้วทำไมต้องเหงา    แล้วทำไมต้องทุกข์ทน  คิดกังวลมากมาย

เก่งจริงต้องไม่เป็นอะไร    แต่ทำไม  แพ้กลางคืนอย่างนี้ .....

ไม่รู้  ว่าทำไมต้องอ่อนแอ    แค่ยอมรับในความเปลี่ยนแปลง  แค่ไม่มีใคร

อยากฝืน  ไม่ให้ใจมืดตามไป    แต่ไม่รู้ทำไม  แพ้กลางคืนทุกที.....

(ซ้ำ * ,** ,***)

(ซ้ำ ** ,***)

ปล. หุหุ เปิดหนังสือเพลงพิมพ์เลยนะเนี่ย :afro:

yes there's a church but it'a 25 km. far from my home...the one 10 km. didn't open everyday my mum say..it's only open on saturday with a mass..i try to talk to the priest then...

thanks for advice ka..i go home and talk to my mum but i don't think she gonna belive that i do have problem cause she think that i as always happy and i can't be like this.....don't know if she gonna believe this is me

ยัย บูบู้ สู้ๆๆ ทิ้งเบอร์โทรไว้ดิ บางที พี่ๆน้องๆ ชาวนิวมานา อาจจะโทรไปคุยกับเจ๊ อิอิ

7 bath per minute???? isn't it??

who gonna call....

:+: La BouQueT :+: เขียน: 7 bath per minute???? isn't it??

who gonna call....

เงินไม่ใช่อุปสรรค หรอก ...ลองให้ไว้ดิ และบอกเวลา เทียบเป้นเมืองไทย ด้วย

อากาศเริ่มหนาว อย่าลืมห่มผ้าก่อนนอน ละ :afro:

ja, thanks now i have my scraft on too heheh

ok +45 60 71 68 89

+45 is denmark area code

:+: La BouQueT :+: เขียน: ja, thanks now i have my scraft on too heheh

ok +45 60 71 68 89

+45 is denmark area code

แล้วเวลาไหนล่ะ เธอใช้ชื่ออะไรล่ะ หรือว่านี่คือเบอร์ส่วนตัว อิอิ.....ใครโทรก่อน จะได้ อะไรเป็นรางวัลบ้างล่ะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า

ไม่เห็นบอกว่าโทรเวลาไหน สะดวกละเธอ

after 13,30 here 
or whenever..

that my mobile phone

เอ๊ะ อาการแบบนี้ มันกำลังเป็นอาการของคนขาดความรักนิ (แฟน) 

:+: La BouQueT :+: เขียน: after 13,30 here 
or whenever..

that my mobile phone

here นี่มันที่ไหน :huh:


เอาเวลาในประเทศไทยนะ