Belong to the Truth Jesus Christ

บางครั้งเรก็อ่อนแอกับคำว่า ให้อภัย
แยกไม่ค่อยออกว่า ให้อภัย กับ การลงโทษไปด้วยกันได้ยังไง
แต่ถ้าไม่ลงโทษ หรือ ไม่ดุบ้าง
ก็กลายเป็นว่าไม่มีการปรับปรุงอะไรเลย

มีลูกน้องทำงานแย่มากๆ แล้วด้วยความที่เรเป็นคนไม่ดุคนแรงๆ
เวลาทวงงานก็จะถามแบบดีๆ แล้วเค้าก็จะเถียงกลับมาทุกครั้งว่า
พี่ไม่ได้สั่งแบบนี้

อ้าววว

ล่าสุดก็ เขียนใส่กระดาษให้เลยนะ
ให้ไปรับเอกสาร A มา 45 ชุด
เอกสาร B 50 ชุด

มาถึงอ้าว เอกสารมีแค่ 30 ชุด ก็ถามว่าที่เหลือหายไปไหน
เค้าบอกว่า เรสั่งแค่ 30 ชุด
เรก็งงๆ อ้าว หรือว่าเราสั่งผิด แต่จำได้ว่าเขียนใส่กระดาษให้นะ
เค้าบอกทำกระดาษที่เรให้หายไปแล้ว
เรก็บอกให้ค้นโต๊ะให้ดูแล้วยืนรอเลย
เจอกระดาษที่เรเขียน 45 กับ 50 ครบถ้วน ( - - "

แล้วเป็นแบบนี้ทุกวัน ให้เอาเอกสารไปส่ง 5 แฟ้ม
สั่งแล้วก็ไม่ได้เช็ค อีก 2 อาทิตย์ต่อมา
มาเจอเอกสารที่ให้ไปส่งวางอยู่บนโต๊ะ
ก็ถามว่า อ้าว พี่ให้ไปส่ง 5 แฟ้ม ทำไมอีก 4 แฟ้มอยู่ที่นี่ละคะ
เค้าก็บอกว่า พี่เรบอกหนูว่าไม่ต้องส่งแล้ว
พี่เรบอกตอนไหน มีการเอากลับมา 4 แฟ้มอีกแน่ะ

เป็นแบบเนี้ย เรื่อยๆ หรือเรไม่ดุให้เด็ดขาดไปเค้าก็เลยไม่ปรับปรุง
อาทิตย์หน้าต้องเขียนใบประเมิน
จะเขียนยังไงดี


ถ้าอยู่ๆ ลุกขึ้นมาโหด เค้าจะตกใจมั๊ยอ่ะ
พอเราใจดีกลายเป็นว่า พี่คนนี้ดีจัง ทำงานชุ่ยก็แค่เตือนเบาๆ
เลยไม่ตั้งใจทำงานหรือเปล่า ทำไงดีอ่ะคะ

พี่เรย์ครับ  พี่กำลังแยกไม่ออกระหว่าง  ให้อภัย  กับ  ปล่อยเลยตามเลย

ในการทำงานการตักเตือนกัน  เมื่อทำงานพลาด  โดยเฉพาะเจ้านายกับลูกน้องถือเป็นเรื่องปกติมาก ๆ

ถ้าหากเราไม่ตักเตือนเค้าอย่างจริงจัง  การแก้ไขที่เค้าแสดงให้พี่เห็น  ก็ไม่จริงจังเหมือนที่พี่เตือนเขานั่นแหละครับ

ถ้าถามว่าทำงานไม่ดีควรให้ผ่านไหม  ขอตอบว่า  ไม่ให้ผ่าน

อย่างน้อยถึงพี่ให้อภัย  ขอให้พี่นึกถึงผลประโยชน์ของส่วนรวมในบริษัทด้วย(พูดแบบเป็นกลางมาก ๆ)

ลงโทษบ้างก็ดีนะครับ แต่ไม่ใช่เพื่อความสะใจ เพื่อเป็นการตักเตือนให้ได้สติให้ตั้งใจทำงานมากกว่านี้บ้าง
เรื่องการประเมินนั้น อาจจะให้เป็นไม่่ผ่าน หรือว่าอาจจะเรียกมาตักเตือนแล้วดูการทำงานอีกซักอาทิดหนึ่งถ้าไม่ไหวจริงก็ไม่ผ่าน

ขอพระกุมารอวยพรให้มีความสุขในวันคริสมาสครับ...

...พี่น้องสามารถ ตักเตือนกันได้ครับ

พี่เรย์ก้ทำบ้างแต่อย่าเกินขอบเขตความรุนแรงละกันฮะ

Suchan เขียน: พี่เรย์ครับ  พี่กำลังแยกไม่ออกระหว่าง  ให้อภัย  กับ  ปล่อยเลยตามเลย

ในการทำงานการตักเตือนกัน  เมื่อทำงานพลาด  โดยเฉพาะเจ้านายกับลูกน้องถือเป็นเรื่องปกติมาก ๆ

ถ้าหากเราไม่ตักเตือนเค้าอย่างจริงจัง  การแก้ไขที่เค้าแสดงให้พี่เห็น  ก็ไม่จริงจังเหมือนที่พี่เตือนเขานั่นแหละครับ

ถ้าถามว่าทำงานไม่ดีควรให้ผ่านไหม  ขอตอบว่า  ไม่ให้ผ่าน

อย่างน้อยถึงพี่ให้อภัย  ขอให้พี่นึกถึงผลประโยชน์ของส่วนรวมในบริษัทด้วย(พูดแบบเป็นกลางมาก ๆ)

เห็นด้วยที่สุดครับพี่

เราต้องตักเตือนเค้าครับ เอาแบบว่า เด็ดขาดไปเลย แต่ว่าไม่ใช่ใช้อารมณ์อ่ะครับพี่

อูยยย คุณเร เจอเหมือนกัน สั่งเหมือนสั่งขี้มูก แถมพอให้งาน ดันมาว่าเราไม่มีน้ำใจปล่อยมันทิ้งอีก ทั้งๆที่เราอุตส่าห์ให้งานมันน้อยแล้วนะ ช่วงที่งานไม่ชุกเราก็เก็บงานต่างๆเอาไว้เองให้มันนั่งหายใจทิ้งกันสบายๆ เวลางานมาเยอะๆจะได้มีแรง ที่ไหนได้พอให้รับผิดชอบก็ปรากฎกลายเป็นเราไร้น้ำใจเสียอีก คำนี้มันให้อภัยยากจริงๆ แต่ก็นะ ออกไปละ ดีเหมือนกันขืนอยู่สงสัยผมตกบาปฆาตกรรมแน่ 555

ขยายเวลาทดลองงาน
วิธีนี้โหดน้อยที่สุด
แล้วเขาจะต้องปรับปรุงตัวเอง

ขอให้โชคดีนะ

อืมมม... เห็นท่าจะจริงค่ะ

เพราะว่าเรอาจจะตักเตือนแบบไม่จริงจัง
เค้าก็เลยคิดว่า ทำก็ได้ไม่ทำก็ได้

นี่เรก็กำลังกลุ้มอยู่ว่า จะตักเตือนแบบจริงจังยังไงดี
สั่งงานเหมือนสั่งขี้มูกอย่างที่พี่อันตนว่านั่นแหละ

ล่าสุด ให้ทำพรีเซนเทชั่น 5 ไฟล์
พอจะใช้งาน มีแค่ 4 ไฟล์ ถามว่าแล้วอีกไฟล์หายไปไหน ข้อมูลก็ส่งให้แล้ว
เค้าก็ตอบมาหน้าตาเฉยว่า หนูทำแล้ว แต่หนูทำไฟล์หาย จำชื่อไฟล์ไม่ได้แล้วไม่รู้ว่าเซฟไว้ตรงไหน
สรุปว่า เรต้องไปนั่งพิมพ์เองอีกไฟล์ก่อนพรีเซนต์อ่ะ ( - - "

คนรอบข้างก็มีแต่ยุว่า ให้ไม่ผ่านๆๆๆๆ
แต่เรื่องการขยายเวลาทดลองงานก็เป็นตัวเลือกที่ดี
อย่างน้อยเราก็ไม่ต้องเก็บมาคิดว่า เพราะที่ผ่านมาเราเองตักเตือนลูกน้องไม่จริงจังหรือเปล่า
ถ้าเราเตือนแล้วยังไม่ปรับปรุง ค่อยให้ไม่ผ่านได้แบบไม่มีอะไรติดค้าง

น้องเร ...

อย่างที่หลายๆคนบอกกัน แบบนี้ต้องเตือนกันบ้างแล้ว
พี่เองมาอยู่ ญี่ปุ่น ก็ต้องมาคุมงานทางนี้เหมือนกัน
อยู่เมืองไทยไม่เคยได้เจอแบบนี้

เพื่อนๆ มาเยี่ยมมันหาว่าพี่ทำงาน ดุ เด็กๆมากเลย
พี่ก็ลองถามเพื่อนๆคนอื่นๆดู เวลาเค้ามาดูพี่ทำงาน
เค้าก็เห็นด้วยเพราะหลายๆครั้งลูกน้องที่ญี่ปุ่นทำงานแย่
ทำให้จากเดิมเราเป็ฯคนเรื่อยๆที่กรุงเทพฯ
ต้องมีอาการเข้มงวดและดุขึ้นมาบ้าง
พี่ว่าเป็นเรื่องปกติ ... คนเราต้องพัฒนาแล้ว ไม่งั้นก็อยู่ต่ไม่ได้

-Rei- เขียน: อืมมม... เห็นท่าจะจริงค่ะ

เพราะว่าเรอาจจะตักเตือนแบบไม่จริงจัง
เค้าก็เลยคิดว่า ทำก็ได้ไม่ทำก็ได้

นี่เรก็กำลังกลุ้มอยู่ว่า จะตักเตือนแบบจริงจังยังไงดี
สั่งงานเหมือนสั่งขี้มูกอย่างที่พี่อันตนว่านั่นแหละ

ล่าสุด ให้ทำพรีเซนเทชั่น 5 ไฟล์
พอจะใช้งาน มีแค่ 4 ไฟล์ ถามว่าแล้วอีกไฟล์หายไปไหน ข้อมูลก็ส่งให้แล้ว
เค้าก็ตอบมาหน้าตาเฉยว่า หนูทำแล้ว แต่หนูทำไฟล์หาย จำชื่อไฟล์ไม่ได้แล้วไม่รู้ว่าเซฟไว้ตรงไหน
สรุปว่า เรต้องไปนั่งพิมพ์เองอีกไฟล์ก่อนพรีเซนต์อ่ะ ( - - "

คนรอบข้างก็มีแต่ยุว่า ให้ไม่ผ่านๆๆๆๆ
แต่เรื่องการขยายเวลาทดลองงานก็เป็นตัวเลือกที่ดี
อย่างน้อยเราก็ไม่ต้องเก็บมาคิดว่า เพราะที่ผ่านมาเราเองตักเตือนลูกน้องไม่จริงจังหรือเปล่า
ถ้าเราเตือนแล้วยังไม่ปรับปรุง ค่อยให้ไม่ผ่านได้แบบไม่มีอะไรติดค้าง

เรียกเข้ามาเบิ๊ดกาโหลกซักรอบแบบเอ็นดูๆ แล้วขยายเวลาทดลองงาน ถ้าเลยทดลองงานแล้วก็ ยื่นใบเตือนไปตามขั้นตอน

น้อง Suchan พูดได้ดี 

ปล.
เขียนใบประเมิณตามจริง  เราไม่โกหก

เราไม่ได้อาฆาตแค้นเขา  นั่นคือ เราอภัย แล้ว

เราปฏิบัติหน้าที่อย่างซื่อสัตย์ ผิดก็ว่าไปตามผิด  :afro:

ถ้าเรื่องงาน ตัดสินไปตามความเป็นจริงเลยครับ

ตัดเกรด ทุกครั้งที่ให้ งาน  ส่งไม่ครบ ติด I

และเอาผลงานเหล่านั้นมารวม ออกเป็นเกรดใหญ่ 5555 ถ้าได้ D ให้แก้ตัว ถ้าได้ F คัดออก แฟร์ๆๆ

Jeab Agape เขียน:
ตัดเกรด ทุกครั้งที่ให้ งาน  ส่งไม่ครบ ติด I

และเอาผลงานเหล่านั้นมารวม ออกเป็นเกรดใหญ่ 5555 ถ้าได้ D ให้แก้ตัว ถ้าได้ F คัดออก แฟร์ๆๆ

แบบนี้ก็ดีนะพี่

-Rei- เขียน: คนรอบข้างก็มีแต่ยุว่า ให้ไม่ผ่านๆๆๆๆ
แต่เรื่องการขยายเวลาทดลองงานก็เป็นตัวเลือกที่ดี
อย่างน้อยเราก็ไม่ต้องเก็บมาคิดว่า เพราะที่ผ่านมาเราเองตักเตือนลูกน้องไม่จริงจังหรือเปล่า
ถ้าเราเตือนแล้วยังไม่ปรับปรุง ค่อยให้ไม่ผ่านได้แบบไม่มีอะไรติดค้าง

ก็ถือเป็นทางเลือกที่ดีครับ  การให้โอกาสเป็นสิ่งที่มีคุณค่าเสมอ

แต่พี่ต้องบอกเค้าด้วยนะครับ  ว่าตอนนี้เธอทำงานไม่ค่อยประทับใจเท่าไหร่  พี่กำลังให้โอกาสเธออยู่นะ

เพราะหลาย ๆ คนทำงานไม่ดี ยังได้ทำงานต่อ  แต่ไม่รู้ว่าตัวเองกำลังได้โอกาสกลับตัวเลยปล่อยให้โอกาสหลุดลอยไป

ขอบคุณทุกความเห็นค่า
ค่อยมีกำลังใจหน่อย ไม่ต้องกลุ้มอยู่คนเดียว ^^

-Rei- เขียน: ขอบคุณทุกความเห็นค่า
ค่อยมีกำลังใจหน่อย ไม่ต้องกลุ้มอยู่คนเดียว ^^

พี่น้องทุกคนในบอร์ดย่อมช่วยเหลือกันอยู่แล้วล่ะครับ