Belong to the Truth Jesus Christ

คือว่า ผมนัดกับเพื่อนกลุ่มหนึ่งเอาไว้ ว่าจะมีทกันวันที่ 4 พ.ค. 2550 ที่จะถึงนี้

แต่มีเหตุการณ์ที่โดนผู้ใหญ่หาเรื่องกดดันไม่ให้ไป

พอโทรไปถามเพื่อนว่าไปยังไง

กลายเป็นว่าทางนั้นก็มีเหตุจำเป็นให้ต้อง Cancel มีทเหมือนกันซะอย่างงั้น

เหตุผลก็รับฟังได้ เราก็ไม่ได้โกรธเพื่อน

แต่อันว่า  เรื่องมีทวางแผนมานานแล้ว แต่ก็ล้มเหลวตลอด ติดปัญหาโน่นติดปัญหานี่ และคงหาโอกาสไม่ได้อีกนาน

และเราก็กลัวว่า จะไม่มีโอกาสได้ไปอีกเลยตลอดชีวิต

แบบนี้การเรียนปี 3 เราคงไม่เหลือกะจิตกะใจแหง ๆ

ทำไมโชคชะตาช่างโหดร้ายกับผมอย่างนี้ T_T

หรือว่าผมเป็นคนไม่ดี ปากเสีย จริงจังจนแทบเป็นบ้า หรือทำอะไรผิดใหญ่หลวงมา พระเจ้าจึงทรงไม่ให้อภัยแล้วละทิ้งให้ผมต้องเจอแต่ความล้มเหลวของชีวิต

อยากได้คำตอบ.......ที่พอจะช่วยยั้งความคิดที่จะลาโลกได้

เฮ้ เฮ้... ใจเย็นๆค่ะ

เราพอเข้าใจว่าพอเจอเรื่องแย่ๆ ทับถมกันมาเรื่อยๆ มันก็พาลให้รู้สึกว่าเรื่องมันใหญ่
เราเข้าใจเพราะเราก็เคยเป็นมาก่อน

ก่อนอื่นๆ สงบสติอารมณ์สักครู่นะคะ
อยากให้อ่านกระทู้นี้จังค่ะ

http://www.newmana.com/yabb/index.php?topic=5548.0

โอโห...มันเป็นมีทติ้งที่สำคัญระดับชีวิตเลยเหรอจ๊ะ??

การพลาดเรื่องสำคัญไม่ใช่ว่าจะเลวร้ายเสมอไปนะจ๊ะ
ใจเย็น ๆ ชีวิตนี้ยังไม่สิ้น จะไม่มีโอกาสอีกเลยนรึงัย  ทำไมมองโลกในแง่ร้ายนักล่ะจ๊ะ


มาฟังเรื่องเล่าเรื่องหนึ่งนะ

++++++++++++++

นานมาแล้ว มีพระราชาองค์หนึ่ง  พระราชาองค์นี้ มีคนสนิทคนหนึ่งที่พระองค์สนิทมาก
และมักจะพาไปไหนมาไหนด้วยเสมอในทุกๆที่

แล้ววันหนึ่ง พระราชาก็ถูกหมาตัวหนึ่งกัดนิ้ว แผลฉกรรจ์มาก
พระราชาจึงถามคนสนิทว่า นี่เป็นลางไม่ดีของพระองค์หรือเปล่า
คนสนิทกลับตอบว่า " ดี หรือไม่ดี ยากที่จะบอก "

และในที่สุด พระราชาก็ถูกตัดนิ้ว และพระราชาก็ถามคนสนิทอีกว่า
นี่เป็นลางไม่ดีของพระองค์หรือเปล่า คนสนิทกลับตอบว่า
" ดี หรือไม่ดียากที่จะบอก "
พระราชาโกรธมาก เลยจับคนสนิทขังไว้ในคุก

วันหนึ่ง พระราชาก็ได้เสด็จออกป่าล่าสัตว์ พระองค์ทรงตื่นเต้นมาก แล้วก็มุ่งเข้าไปในป่า ลึกเข้าไปเรื่อยๆ
เมื่อมารู้ตัวอีกทีก็พบว่าพระองค์ได้หลงทางเสียแล้ว
แต่ก่อนที่อะไรจะเลวร้ายไปกว่านั้น พระองค์ก็ได้พบกับชนเผ่าพื้นเมืองในป่าแห่งนั้น
คนป่าพวกนั้น ต้องการจับพระราชาไปบูชายัญ แต่พวกเขาก็พบว่าพระราชานิ้วขาด
จึงรีบปลดปล่อยพระราชา เพราะเชื่อว่าพระราชาไม่ใช่มนุษย์ที่สมบูรณ์เลย
และไม่เหมาะที่จะนำไปบูชายัญ พระราชาจึงตัดสินใจกลับพระราชวังในที่สุด

และสุดท้าย พระองค์ก็เข้าใจคำพูดของคนสนิทที่บอกว่า
" ดีหรือไม่ดี ยากที่จะบอก "

เพราะถ้าพระองค์มีนิ้วครบสมบูรณ์ พระองค์ต้องถูกฆ่าโดยคนป่าพวกนั้นอย่างแน่นอน
พระราชาจึงสั่งปล่อยตัวคนสนิท และขอโทษเขา แต่พระราชากลับประหลาดใจ
เมื่อคนสนิทกลับไม่โกรธพระองค์เลย ในทางตรงข้ามเขากลับบอกว่า
มันไม่ใช่เรื่องเลวร้ายอะไรเลยที่ท่านขังข้าไว้ ทำไมงั้นหรือ
เพราะว่าถ้าพระองค์ไม่ขังข้าไว้ ข้าก็จะต้องตามท่านไปในป่า
และในเมื่อท่านไม่เหมาะจะถูกบูชายัญ ข้าคงจะถูกนำไปบูชายัญแทนเป็นแน่

อีกครั้งกับคำที่ว่า ดี หรือไม่ดี ยากที่จะบอก
เรื่องนี้อาจกล่าวได้ว่า ทุกสิ่งทุกอย่างที่เกิดขึ้นในโลกนี้ ไม่มีการสรุปได้อย่างแน่นอนว่า
ดี หรือ ไม่ดี บางครั้งสิ่งที่ดี อาจจะกลายเป็นสิ่งที่เลวร้าย

ในขณะที่สิ่งที่เลวร้ายอาจกลายเป็นดีได้
สิ่งดีๆอะไรก็ตาม ที่เกิดขึ้นกับเรา จงสนุกสนานกับมัน

แต่อย่าไปยึดติดกับมัน จงคิดเสียว่ามันเป็นสิ่งที่มาสร้างความประหลาดใจให้กับชีวิตของคุณ
อะไรต่างๆ ที่มันเลวร้าย ซึ่งเกิดขึ้นกับคุณ ไม่จำเป็นต้องไปเศร้าเสียใจ
ในตอนท้าย มันอาจจะไม่ใช่สิ่งที่เลวร้าย

.........................................................

ไม่ว่าอะไรเกิดขึ้นในชีวิต  อย่าเอาแต่โทษพระเจ้านะจ๊ะ
ใครจะรู้..ที่นัดล่ม..พระเจ้าอาจจะทรงช่วยชีวิตคุณ หรือ ใครสักคนในกลุ่มอยุ่ก็ได้

จงขอบคุณพระเจ้าในทุกกรณีนะจ๊ะ
พระเจ้าทรงเป็นบิดาที่ใจดี

ลูกา 11:11 - 13            
มีผู้ใดในพวกท่านที่เป็นบิดาถ้าบุตรขอขนมปังจะเอาก้อนหินให้เขาหรือหรือถ้าขอปลาจะเอางูให้เขาแทนหรือ..
หรือถ้าขอไข่จะเอาแมงป่องให้เขาหรือ..  ฉะนั้นถ้าท่านทั้งหลายเองผู้เป็นคนบาปยังรู้จักให้ของดีแก่บุตรของตนยิ่งกว่านั้นสักเท่าใดพระบิดาผู้ทรงสถิตในสวรรค์จะทรงประทานพระวิญญาณบริสุทธิ์แก่ผู้ที่ขอต่อพระองค์..


พระเจ้าไม่มีวันยื่น ก้อนหิน งูพิษ หรือ แมงป่องให้คุณค่ะ  

ไม่ต้องคิดมากครับ เชื่อและวางใจในพระองค์ครับ

การที่เกิดปัญหาในมีทติ้งครั้งนี้ ก็เป็นน้ำพระทัยของพระองค์ครับ

เราต้องยินดีน้อมรับน้ำพระทัยของพระองค์ เพราะพระองค์ทรงมีแผนการณ์ไว้แล้วครับ

ถอยตัวเอง ออกมาบ้างสิจ้ะ

มองคนอื่น ๆ ในสังคม ไม่มีใครหรอกนะ ที่จะมีเรื่องผิดหวังตลอด หรือสมหวังเสมอไป

เรื่องผิดหวังเนี่ยมีมากมาย ตั้งแต่สมัยโบราณแล้ว

ดูอย่างแม่พระและนักบุญยอแซฟ ทั้งสองคงวาดหวังชีวิตแต่งงานไว้อีกอย่าง แต่พระเจ้าก็ทำให้เปลี่ยนแปลงเป็นอีกอย่างแบบตั้งตัวไม่ทัน ในสมัยนั้นที่เคร่งครัดกับประเพณีทางสังคมขนาดนั้น ความทุกข์ กังวลใจที่ทั้งสองได้รับ มีไม่น้อยเลยนะจ้ะ

โลกนี้มีเรื่องราวอีกมากมายยย ทั้งดี และเลวร้าย ที่เราต้องเจอ ทั้งหมดล้วนเป็นการทดสอบความเชื่อของเรา ไม่ต้องรีบร้อนลาโลกจ้ะ เวลานั้นน่ะ มาถึงอยู่แล้วล่ะ ว่าแต่เราน่ะ ได้ทำความดีเพื่อผู้อื่นหรือยังจ้ะ   

อูย คำตอบจากเจี๊ยบคือ "ทำไมใจปลาซิวจัง" อุบัติเหตุ หรือความเปลี่ยนแปลงได้เสมอฮะ

คุณเป็นคนจริงจังเกินเหตุ ถ้าไม่หัดปรับตัว จะอยู่ในสังคมยากมาก

ถ้าผิดหวังแน่นอน แต่อย่าคิดอำลาโลกเลย ชีวิตเป็นของประทาน หรือพระพรจากพระเจ้า ไม่ต้องเร่งความตาย รับรองทุกคนต้องตาย นี่คือสัจจธรรม
แต่ก่อนตาย เราน่าจะทำอะไรที่ดีๆ ต่อตัวเอง ต่อผู้อื่น  "จงหวงลมหายใจนะคร้าบ"

ขอภาวนาให้คุณได้สัมผัสกับความรักและสันติสุขของพระเยซูเจ้า ซึ่งเกินความเข้าใจของเราฮะ

ยังมีอีกมากมายที่สารธยายในวันเดียวคงขุดมาไม่หมดครับ

แต่ว่า ที่สรุปใจความสำคัญได้ก็คือ ผมมีความรู้สึกว่า เหมือนเกิดมาเพื่อมีความสุขเพียงเล็กน้อย แต่ก็ต้องถูกแย่งชิงไปพร้อมกับได้มาซึ่งความทุกข์ที่หนักหนาสาหัสยิ่งกว่าไปเสียทุกครั้ง

จะว่าผมเป็นคนเลวเกินเยียวยาก็ได้ เอาง่าย ๆ เลย พ่อผม ปกติชอบทำเป็นดี เผลอไม่ได้หาเรื่องมาด่า เห็นผมปลาบปลื้มดีใจเข้าหน่อย พอใกล้ถึงเวลาก็ชอบมาหาเรื่องด่าว่าทุกที บางทีก็อ้างแม่ หรืออ้างคนโน้นคนนี้ แบบ หาว่าเราเป็นคนผิดตลอด

แม่ก็ชอบทำเหมือนดี จริง ๆ ก็แอบเข้าข้างพ่อชัด ๆ

จนมาทุกวันนี้ผมเสียอะไรไปบ้างแล้ว ทั้งเพื่อนและคนที่ผมรักที่สุด ทั้งที่พวกเขาไม่ได้เป็นคนผิดแต่กลับต้องกลายเป็นคนผิด  ทั้งอิสระ  ทั้งความเป็นตัวของตัวเอง ต้องเป็นตุ๊กตาที่โดนหลอกใช้และรับความเจ็บปวดเสมอ ๆ

แม้แต่เราเพิ่งฝันดีสุด ๆ แม้จะเป็นแค่ฝันเมื่อยามเช้า แต่ผมก็คิดว่าอาจจะกล้อมแกล้มแทนที่อดลง กทม. ได้ ก็ยังโดนแม่มาปลุกขัดขวางอีกจนได้

สรุปคือ แม้แต่ฝันดี ผมก็ไม่มีสิทธิ์จะได้มันมาเลยใช่ไหม

ทั้งที่ผมพยายามทำดีทุกอย่างกับทุกคน ไม่สิ ผมจริงใจกับทุกคนตลอด แม้จะถูกฝังอคติว่าอินเทอเนตมีแต่การหลอกลวง แต่ผมก็ไม่เคยคิดจะรับอคตินั้น ถึงได้มีเพื่อนมากมายที่แม้แต่เพื่อนที่เห็นหน้าตัวเป็น ๆ ยังให้ความรู้สึกดีเท่าขนาดนี้ไม่ได้ (และยังช่วยสอนความเป็นผู้ใหญ่ให้ผมได้บ้าง ทั้งที่คนสอนยากอย่างผม เพื่อนที่เจอกันตัวเป็น ๆ ยังไม่มีใครช่วยผมได้ขนาดนี้ (ที่เจอกันตัวเป็น ๆ และช่วยผมได้จริง ๆ ก็มีก็ไม่กี่คน ในจำนวนนั้นก็มีคนที่ผมรักที่ต้องพลัดพรากเพราะพ่อผมนั่นแหละ))

ผมไปทำอะไรให้พวกเขากันแน่ ถึงต้องมาเก็บเกี่ยว มาแย่งอะไร ๆ ไปจากผมซะขนาดนี้

มีอีกอย่าง คนที่ผมแค้นที่สุดขนาดทุกครั้งที่มีโอกาสอวยพรขอพรอะไรจะแช่งรายนั้นก่อนเป็นอันดับแรก (เหตุด้วยว่ามันมาทำร้ายคนสำคัญอีกคนของผมชนิดอภัยกันไม่ได้) คน ๆ นั้นกลับไม่เป็นอะไรแถมยังปิดซ่อนความเลวไว้ใต้หน้ากากดี ๆ ได้อยู่ แต่ผมที่เกลียดการใส่หน้ากากไม่เคยได้ดีอะไรกับเขาเลย

ขอโทษนะครับที่ระบายอะไรไม่เข้าท่าออกมา สงสัยผมคงป่วยใจร้ายแรงไปซะแล้ว แต่คงไม่ฆ่าตัวตายตอนนี้หรอก เพราะเดี๋ยวจะโดนแย่งชิงอะไรไปอีก

ใจเย็น ๆ เท่าที่อ่านดูตอนนี้
คุณกำลังเหมารวม แล้วเอาทุกสิ่งทุกอย่างคุณคิดว่าซวยในชีวิต
มายำใส่จนมันกลายเป็นภูเขาเอเวอร์เรสไปแล้ว

อะไรที่มันจบไปแล้วก็ทิ้ง ๆ มันไปบ้าง
ดูแต่เฉพาะปัญหานะตอนนี้ เวลานี้ก็พอ

เอามารวม ๆ กันมาก ๆ เข้า จะเป็นบ้าเอานะจ๊ะ

นึกถึงสิ่งดี ๆ ที่เกิดขึ้นในชีวิตบ้าง

จะได้สบายใจขึ้น 

จริงๆที่คุณเล่ามา เจี๊ยบเข้าใจทั้งหมด แต่ตอบบนบอร์ดไม่ได้

ตอบง่ายๆ คุณขาดความมั่นใจในตัวเอง เพราะถูกกระทำให้เป็นผู้ผิดเสมอ

จงมีเสรีภาพในองค์พระเยซูเจ้า ผู้ไถ่กู้ให้เสรภาพแก่มนุษย์ครับ

เดี๋ยวก่อนนอนจะอธิษฐานภาวนา ขอพระจากพระเจ้าให้คุณเป็นพิเศษ ฮะ

เป็นกำลังใจให้นะครับ อย่าคิดมาก คิดว่าเป็นน้ำพระทัยพระองค์ เราต้องทำให้ดีที่สุดครับ