Belong to the Truth Jesus Christ

คือ...พรุ่งนี้เป็นวันคล้ายวันเกิดของตูนค่ะ
แล้วแม่บอกว่าให้ตื่นแต่เช้าไปใส่บาตร แล้วจะพาไปวัดต่อ...
เพราะพรุ่งนี้เป็นวันสำคัญอะไรของชาวพุทธพอดี ตูนจำชื่อวันไม่ได้อ่ะค่ะ
ไม่รู้จะทำไงดี แงๆๆ ไม่อยากไปเลย T T
แต่เพื่อความสงบสุขภายในบ้าน จะพยายามค่ะ
อีก 2 ปีตูนจบ ม.6 หวังว่าตูนจะแอบไปเรียนคำสอนได้
ช่วยภาวนาหน่อยนะคะ T^T

ใส่บาตรไม่พอ...พาไปวัดอีก...

จะช่วยสวดให้นะครับ รีบๆหาโอกาสเรียนคำสอนซะก่อนล่ะ

หากมันจำเป็นและเลี่ยงไม่ได้เราก็ทำได้นะครับแต่ให้เราบอกกัยพระเจ้าครับว่าที่เราทำทั้งหมดนี้ทำเพื่ออะไร และในระหว่างที่ประกอบพิธีกรรมต่างๆเราก็ภาวนากับพระเจ้าแทนสิ่งเหล่านั้นครับ เพราะว่าหากเราไม่พร้อมที่จะปธิเสธตอนนี้เราก็เลี่ยงไปก่อนหรือถ้าไม่อาจเลี่ยงก็ลองทำแบบที่ผมว่านะครับ ผมว่าความสำพันธ์ในเรากับพระเจ้านะอยุ่ที่จิตใจมากกว่านะครับผมว่าพระเจ้าทรงเข้าใจอยู่แล้วครับ อีกอย่างเดี๋ยวที่บ้านจะมองว่าที่แท้ที่เปลี่ยนไปไม่ตามใจแม่ ขัดใจแม่ แข็งกระด้าง กระด่างกระเดื่องกับแม่ เพราะไปเชื่อพระเจ้านี่เอง คนไทนเราต้องค่อยๆเป็นค่อยๆไปนะครับ เดี่ยวแทนที่เขาจะให้โอกาสเราศึกษากลับกลายเป็นตั้งอคติเสียนี่
(แค่ความคิดเห็นส่วนตัวนะครับ ไม่ขออ้างอิง และชี้แนะ แต่ประการใด )
ขอสันติสุขจงมีแด่ท่าน
อาเมน

พระเจ้าทรงรู้ ใจเราดีกว่าไครๆครับ  เดี๋ยวพระองค์ก็ทรงเรียกคุณเองนะถ้าถึงเวลานั้นแล้ว  เรามีใจเรียกหาพระองค์ซะอย่าง พระไม่ทรงทอดทิ้งคุณแน่ๆครับ ส่วนเรื่องพิธีกรรมของชาวพุทธ ก็ถ้ามันหาทางหนีทีไล่ได้ หรือ เลี่ยงๆ หลบๆ แอบๆ ได้ ก็ดีครับ พยายามทำในส่วนของเราให้เต็มที่เสียก่อน ที่เหลือ พระเจ้าจัดการเอง

ขอพระเป็นเจ้าทรงนำทางลูกแกะคนนี้ให้มาอยู่ในรั้วอันอบอุ่นของพระองค์ด้วยเถิด อาแมน 

สงสัยวันออกพรรษา อะไรรึป่าว แต่ยังไงก็ยึดมั่นในพระองค์นะ จะสวดเผื่อให้

จะสวดให้นะคะ พอดีมีน้องที่รู้จักเค้าก็เจอสถานการณ์แบบนี้เหมือนกันค่ะ แต่เค้าก็นึกถึงแต่พระเจ้า ตอนที่เค้าถูกบังคับให้ไปใส่บาตรน่ะค่ะ

ทำเพื่อความสบายใจของแม่นะครับ

ไม่เป็นไรจ๊ะ  ทำไปก่อน    ยังงัยตอนนี้เราก็ยังพอทำได้อยู่
แล้วเอาไว้วันไหนหาโอกาส  ค่อย ๆ เรียบ ๆ เคียง ๆ บอกแม่

ตอนนี้ไปตักบาตร  ก็ถือว่าเราทำบุญให้คนกินข้าวนะ

ไปเถอะค่ะ  ไปกับครอบครัว  ถือเป็นความนบนอบ  และเคารพผู้อื่น 

พี่เคยฝืนไปทำบุญกับครอบครัวเพราะเป็นวันเกิดน้อง ไม่อยากไป  แต่ทำเพื่อพ่อแม่น้อง แต่ก็บอกพระ สวดขอพระ ความนบนอบและสุภาพนี่แหละ เป็นพลังอันยิ่งใหญ่ พ่อกับแม่เห็นว่า เราฝืนทำเพื่อเค้า  เพื่อน้อง รู้ว่า เรายังรักและเป็นลูกเค้า และก็ไม่รู้ว่า  เค้าเห็นอะไรหรือสัมผัสอะไรเหมือนกัน  แต่ว่าตั้งแต่นั้นมา  เค้าไม่เคยบอกให้ไปทำบุญอีกเลย  และถ้าญาติคนไหนจะพาไป  แม่ก็ปกป้องเราด้วย  ออกรับแทนและก็แก้ตัวแทน

สวด  สุภาพ  และนบนอบนะคะ  อย่าดื้อเด็ดขาด 

ไม่รู้ว่าผมจะเป็นคนพาหลงผิดหรือเปล่า ถ้าเป็นความเห็นที่ไม่ดีก็ตักเตือนกันได้นะครับ

สำหรับผมแล้ว ผมเฉยๆมากครับ กับการทำบุญ ใส่บาตร แม้จะกราบพระพุทธรูป ผมก็เฉยๆ

1.  นี่เป็นวิธีทำความดีอย่างหนึ่งที่คุณแม่ผมรู้จัก ผมทำแล้วท่านสบายใจ ผมก็ทำ ผมเชื่อว่า หากพ่อแม่บนโลกเรายังดูแลให้ดีให้มีความสุขไม่ได้ อย่าไปหวังอะไรกับพระบิดาบนสวรรค์เลย

2.  ผมเชื่อว่า พระสงฆ์ส่วนใหญ่เป็นผู้มีศีล น่านับถือ อย่างน้อยท่านก็เป็นคนดี และพยายามพัฒนาตนเองให้ดีขึ้น และพยายามสอนให้คนเป็นคนดี ดังนั้นการใส่บาตร ทำบุญ หรืออะไรต่ออะไร เป็นการส่งเสริมคนดี สนับสนุนคนดี ให้ดำรงอยู่ต่อไปได้ และเผยแผ่ความดีตามความเข้าใจของแต่ละท่านต่อไปได้

3.  พระพุทธเจ้า เป็นตัวแทนแห่งความดีอย่างหนึ่ง การเคารพพระองค์ ย่อมไม่มีอะไรน่าอับอาย ผมไหว้พ่อแม่ครูบาอาจารย์ผมยังทำได้ นับประสาอะไรกับพระพุทธศาสดา ผู้ซึ่งสอนให้คนละซึ่งกิเลส ทำไมจะไหว้ไม่ได้

4.  พระเจ้า คือพระเจ้า คือพระเจ้า คือพระเจ้า ผมไม่เคยคิดจะนำสิ่งใดมาทดแทนพระองค์อยู่แล้ว

5.  ดูข้อ 4

ขอพระเจ้าอวยพร

ปล. ผมเป็นมอรมอน และผมเชื่อว่าพระบิดาไม่เคยทอดทิ้งลูกๆของพระองค์ พระองค์ย่อมให้แสงสว่างแก่ลูกๆของพระองค์ทุกคน เพื่อนำพาให้ลูกๆสามารถเดินทางมุ่งมาทางพระองค์ได้ ตามความเข้าใจ ลักษณะนิสัย และความชอบของแต่ละคน

การนับถือศาสนาใดก็ย่อมดีทั้งนั้น (ตราบที่สอนให้คนเป็นคนดี ไม่ใช่ลัทธิบ้าบอที่พาคนไปฆ่าตัวตายหมู่อย่าง Heaven's Gate หรือฆ่าคนอื่นหรือทำให้ใครเดือดร้อนเหมือนกับที่เกิดในญี่ปุ่น) เพราะเป็นการช่วยยกระดับจิตใจคนเรา ให้เข้าใกล้พระองค์มากขึ้น ไม่ว่าจะรู้หรือไม่ก็ตาม

ขอบคุณพี่ๆมากนะคะ ^ ^
ตอนนี้สบายใจขึ้นเยอะเลย