Belong to the Truth Jesus Christ

หลายครั้งผมทำตามพระสอน ทำตามพระบัญญัติ ด้วยจิตใต้สำนึก อยากทำด้วยใจจริง แต่บางครั้งผมทำ เพราะ เห็นแก่พระ ยำเกรงพระ มโนธรรมบีบให้ทำ ทั้งที่ใจจริงๆไม่อยากทำสิ่งนั้นเลย เช่น การอภัยให้คนบางคนที่เราไม่อยากอภัย แต่สุดท้ายก็อภัย เพราะ กลัวพระจะเสียพระทัย กลัวพระจะพิโรธ เหมือนไม่ได้รักพระจริงๆ แบบนี้เหมือนผมรู้สึกตัวเองเหมือนพวกฟาริสีเลย พวกหน้าซื่อใจคด ภายนอกทำดี แต่ในใจคิดอีกอย่าง  :sad:

โห พระวรสารที่พี่  Holy  ยกมาตรงมากเลย 

จะแบ่งปันว่า  พี่เคยไปแก้บาปเรื่องนี้เหมือนกัน  บอกพระว่า  ลูกไม่ได้เต็มใจเลย  รู้สึกไม่ดี  และที่รู้สึกแย่หนักเลยคือ คนอื่นเห็นว่า เราดีอีกต่างหาก  ที่ทำดีลงไปเนี่ย 

คุณพ่อแก้บาปบอกว่า  นั่นไม่ใช่บาป  (เกือบเถียงด้วยนะว่า  ในใจมันบาปนะคะพ่อ  ...  แต่เงียบทัน  )  อย่างน้อยเราพยายาม  เราฝืนพยศชั่วในตัวเองได้  คนเราไม่มีใคร perfect  แต่ขอให้พยายามต่อไป  และที่จริง  ผู้ที่ทำให้เราทำดีก็คือ  พระเป็นเจ้า  ความดีที่เค้าเห็นก็เป็นของพระองค์  ดังนั้น  ไม่ต้องคิดมาก   

อ้อ แนะนำภาษาคาทอลิก  แบบนี้  เรียกว่า  พลีกรรม  ได้จ้ะ  เพราะเราถวายน้ำใจเราแด่พระเป็นเจ้า    นักบุญอัลฟอนโซบอกว่า  พลีกรรมถือเป็นมรณสักขีฝ่ายวิญญาณเชียวนะ  เพราะ น้ำใจ  คือ ศีรษะแห่งวิญญาณ 

Invy เขียน: หลายครั้งผมทำตามพระสอน ทำตามพระบัญญัติ ด้วยจิตใต้สำนึก อยากทำด้วยใจจริง แต่บางครั้งผมทำ เพราะ เห็นแก่พระ ยำเกรงพระ มโนธรรมบีบให้ทำ ทั้งที่ใจจริงๆไม่อยากทำสิ่งนั้นเลย เช่น การอภัยให้คนบางคนที่เราไม่อยากอภัย แต่สุดท้ายก็อภัย เพราะ กลัวพระจะเสียพระทัย กลัวพระจะพิโรธ เหมือนไม่ได้รักพระจริงๆ แบบนี้เหมือนผมรู้สึกตัวเองเหมือนพวกฟาริสีเลย พวกหน้าซื่อใจคด ภายนอกทำดี แต่ในใจคิดอีกอย่าง  :sad:

น้องเอาความลับพี่มาเปิดเผยนะ
แต่พี่แย่กว่าอีก
ให้อภัยแต่ปาก ไม่ได้เห็นแก่พระด้วย
ขอพระอวยพร

Invy เขียน: หลายครั้งผมทำตามพระสอน ทำตามพระบัญญัติ ด้วยจิตใต้สำนึก อยากทำด้วยใจจริง แต่บางครั้งผมทำ เพราะ เห็นแก่พระ ยำเกรงพระ มโนธรรมบีบให้ทำ ทั้งที่ใจจริงๆไม่อยากทำสิ่งนั้นเลย เช่น การอภัยให้คนบางคนที่เราไม่อยากอภัย แต่สุดท้ายก็อภัย เพราะ กลัวพระจะเสียพระทัย กลัวพระจะพิโรธ เหมือนไม่ได้รักพระจริงๆ แบบนี้เหมือนผมรู้สึกตัวเองเหมือนพวกฟาริสีเลย พวกหน้าซื่อใจคด ภายนอกทำดี แต่ในใจคิดอีกอย่าง  :sad:

เป็นการท้าทายความเป็นคริสตชน ลูกของพรเจ้า บ่อยๆ จริงๆ อยากบอกว่า ทุกครั้งมันให้อภัยไม่ได้เพราะเอาเหตุผลของใจตัวเองเป็นใหญ่มากกว่าการให้อภัยที่พระองค์ทรงสอน แต่ถ้าทำได้ถือว่าเราสอบผ่านจ้า

ลป.สอบตกเรื่องนี้อยู่เนื่องๆ 

:+: seraphim :+: เขียน:
เป็นการท้าทายความเป็นคริสตชน ลูกของพรเจ้า บ่อยๆ จริงๆ อยากบอกว่า ทุกครั้งมันให้อภัยไม่ได้เพราะเอาเหตุผลของใจตัวเองเป็นใหญ่มากกว่าการให้อภัยที่พระองค์ทรงสอน แต่ถ้าทำได้ถือว่าเราสอบผ่านจ้า

ลป.สอบตกเรื่องนี้อยู่เนื่องๆ 

ทรงให้แก้โดยไม่คิดค่าหน่วยกิต ครับ เพราะพระเยซูคริสต์ จ่ายค่าหน่วยกิต ด้วยพระโลหิตแล้วคร้าบ ( คมจัง )

Jeab Agape เขียน:

:+: seraphim :+: เขียน:
เป็นการท้าทายความเป็นคริสตชน ลูกของพรเจ้า บ่อยๆ จริงๆ อยากบอกว่า ทุกครั้งมันให้อภัยไม่ได้เพราะเอาเหตุผลของใจตัวเองเป็นใหญ่มากกว่าการให้อภัยที่พระองค์ทรงสอน แต่ถ้าทำได้ถือว่าเราสอบผ่านจ้า

ลป.สอบตกเรื่องนี้อยู่เนื่องๆ 

ทรงให้แก้โดยไม่คิดค่าหน่วยกิต ครับ เพราะพระเยซูคริสต์ จ่ายค่าหน่วยกิต ด้วยพระโลหิตแล้วคร้าบ ( คมจัง )

ก็นั่นแหละไม่อยากสอบตก อยากได้เกรด 4 จ้า แต่แหมๆๆๆ รักศัตรู อภัยให้เนี่ย มันยากเหลือประมาณ

:+: seraphim :+: เขียน:


ก็นั่นแหละไม่อยากสอบตก อยากได้เกรด 4 จ้า แต่แหมๆๆๆ รักศัตรู อภัยให้เนี่ย มันยากเหลือประมาณ

นั่นแหละชีวิตคริสตชน ต้องเดินสวนกระแส เหมือนปลาแซลมอน ว่ายนำทวนกระแสไปวางไข่

ทุกวันนี้เมลิสคงจะทำให้พระเป็นเจ้าเคืองพระทัยอยู่เป็นแน่
เพราะยังไม่สามารถที่จะให้อภัยคนที่เราเกลียดที่สุดได้ไง แล้วยิ่งคนที่เกลียด ดั๊นมาเป็นญาติเราอีก พยายามแล้วค่ะ แล้วจะพยายามต่อไป

ทำไม่ได้เหมือนกัน เพราะเรายังเป็นคนบาปอยู่อะ

  เราอาจเป็นผู้รับได้โดยที่ไม่ได้รัก แต่เราไม่อาจเป็นผู้ให้ให้ได้โดยที่เราไม่รัก
แน่ที่เดียวเราคือคนบาปเราไม่อาจเอาชนะความบาปทั้งหลายได้ พระเจ้าจึงลงมารเพื่อเป็นสะพานนี้ เราอาจจะไม่สามารถอภัยใครต่อใครได้โดยใช้ตัวเราเป็นมาตตราฐาน แต่โดยพระเจ้าเราสามารถรักและอภัยใด้ แต่มั้นต้องใช้เวลา และกำลังจากพระองค์ ทูลขอน้ำพระทัยเเละกำลังจากพระองค์ บอกพระองค์ โอ้พระองค์เจ้าข้าโดยกำลังข้าพระองค์เองแล้วมิอาจพ้นซึ่งบาปนี้แต่โดยพระเมตตาพระองค์ของทรงช่วยที่ข้าพระองค์จะรักเขา รักโดยพระนามพระเยซู รักโดยความรักของพระองค์ โดนจิตวิญญาณของพระองค์ ไม่ใช่ด้วยข้าพระองค์เอง ขอพระองค์เมตตา

ขอสันติสุขแห่งองค์พระผู้เป็นเจ้าจงประสบมีแด่ท่าน
อาเมน

. . .

การให้อภัยนั้นอาจจะยาก การให้ความรักนั้นง่ายกว่า

เราจึงต้องมีความรักอยู่ใกล้ๆเก็บความรักไว้ในใจเสมอ

เพื่อเผื่อแผ่ต่อเพื่อนมนุษย์

เมื่อวันใดที่เค้าอาจทำพลาดพลั้งเผลอไป ทำให้เราไม่พอใจ

เราจะได้เอาความรักเข้ามาแทนที่

เพราะความรักมักจะทำให้ใจเราเปิดกว้างอยู่เสมอ 

. . .

ดังเช่นเมื่อเราทำบาปโดยไม่ตั้งใจทำให้เคืองพระทัยพระเป็นเจ้า

แม้บาปของมนุษยน์นั้นจะหนักหนาเพียงใด

พระองค์ก็ไม่เคยเหนื่อยกับการให้อภัย

เพราะความรักของพระองค์มั่นคงไม่เสื่อมคลาย