Belong to the Truth Jesus Christ

งานที่ผมทำอยู่เป็นงานที่ดี รายได้ดี ... แต่เบื่อแล้วอะคับ ...
เริ่มจะไม่มีใจกับงานแล้วครับ
ผมรู้สึกว่างาน เป็นโปรแกรมเมอร์ของผม อยู่ในจุดที่น่าเบื่อมาก ...

งานที่อยากทำก็คือ
งานเพื่อสังคม
งานร้องเพลง ดนตรี
งานด้านอาหาร ขนม และ เครื่องดื่ม

ถ้าเป็นไปได้อยากไปเป็นแบบนั้นจังเลย

ลองทำงานพวกนั้นเป็นงานอดิเรกดูก่อนสิครับ บางทีอาจจะรักงานโปรแกรมเมอร์มากขึ้นก็ได้ 

bomzaiya เขียน: งานที่ผมทำอยู่เป็นงานที่ดี รายได้ดี ... แต่เบื่อแล้วอะคับ ...
เริ่มจะไม่มีใจกับงานแล้วครับ
ผมรู้สึกว่างาน เป็นโปรแกรมเมอร์ของผม อยู่ในจุดที่น่าเบื่อมาก ...

งานที่อยากทำก็คือ
งานเพื่อสังคม
งานร้องเพลง ดนตรี
งานด้านอาหาร ขนม และ เครื่องดื่ม

ถ้าเป็นไปได้อยากไปเป็นแบบนั้นจังเลย

A G N E A U เขียน: ลองทำงานพวกนั้นเป็นงานอดิเรกดูก่อนสิครับ บางทีอาจจะรักงานโปรแกรมเมอร์มากขึ้นก็ได้ 

เห็นด้วยนะคะ 

ก็ทำอยู่อะดิคับ เป็นงานอดิเรก ยิ่งเบื่อการเป็นโปรแกรมเมอร์มากขึ้น

ลองไปฝึกร้อยสายประคำมะ เรามีครูฝีมือดี สอนให้ นา เอามะ

ขอเดาว่างานโปรแกรมเมอร์มันเครียดใช่มั๊ยฮะ แต่งานพวกนั้นทำแล้วรู้สึกผ่อนคลายมากกว่าก็เลยชอบ

bomzaiya เขียน: งานที่ผมทำอยู่เป็นงานที่ดี รายได้ดี ... แต่เบื่อแล้วอะคับ ...
เริ่มจะไม่มีใจกับงานแล้วครับ
ผมรู้สึกว่างาน เป็นโปรแกรมเมอร์ของผม อยู่ในจุดที่น่าเบื่อมาก ...

งานที่อยากทำก็คือ
งานเพื่อสังคม
งานร้องเพลง ดนตรี
งานด้านอาหาร ขนม และ เครื่องดื่ม

ถ้าเป็นไปได้อยากไปเป็นแบบนั้นจังเลย

ผมเองก็เป็นโปรแกรมเมอร์นะ กลางคืนก็เล่นดนตรีครับ

ยอมรับว่าเครียดนะครับ โปรแกรมเมอร์น่ะ แต่ถ้ามัน

สามารถที่จะทำให้เราอยู่ต่อไปได้ ก็ทำเถอะครับ

ถ้ารายได้เรามาจากตรงนี้

ปล. ถ้าเบื่อ Programming ก็ลองหันไปทาง Support หรือไม่ก็ Network สิครับ อาจจะดีขึ้นสำหรับคน IT.

อยากเทคนิคการร้อยสายประคำจังเลย
และแหล่งชื้ออุปกรณ์ด้วย
ขอบคุณครับ

เอ ผมชักไม่อยากเป็นโปรแกรมเมอร์ซะแล้ว

ผมไม่รู้ว่าจะเรียนสายไหนดี
ระหว่าง วิศวะคอมพ์ กับ นิเทศ
มันคล้ายๆกันนี่นา (ตรงไหน)

บางคนก็ชอบเป็นนะโปรแกรมเมอร์ แบบว่าได้เขียนได้สร้างอะไรใหม่ๆ ขึ้นมา
สนใจเขียนเกมหรือเปล่า เหอๆๆ

saroonram เขียน: อยากเทคนิคการร้อยสายประคำจังเลย
และแหล่งชื้ออุปกรณ์ด้วย
ขอบคุณครับ

สำเพ็ง ลองเดินๆดูแถวร้านขายลูกปัด
ส่วนประตูสวรรค์ กางเขนก็ที่มิสซังและก็อารามคาแมล

หลักการทำงาน ที่ทำให้เราผ่านพ้นวิกฤต ความเบื่อ เซ็ง ได้ ต้องมีทัศนคติว่า "เป็นการทำงานถวายองค์พระผู้เป็นเจ้า"

และต้องหาเวลา รีทรีท ตัวเอง หาเวลาพักผ่อน ไปท่องเที่ยวในที่ใหม่ๆ ตามอำนาจของเงิน  ใช้เวลา เป็นอาสาสมัคร เมื่อถึงวันหยุด
ต้องปฏิบัติเหมือนที่พระเยซูสอน "การให้มีความสุขยิ่งกว่าการรับ" เป็นต้น

~KaThaRoS~ เขียน:

saroonram เขียน: อยากเทคนิคการร้อยสายประคำจังเลย
และแหล่งชื้ออุปกรณ์ด้วย
ขอบคุณครับ

สำเพ็ง ลองเดินๆดูแถวร้านขายลูกปัด
ส่วนประตูสวรรค์ กางเขนก็ที่มิสซังและก็อารามคาแมล

เสริมอีกนิด : ในสำเพ็ง ซอย วานิช 1 เป็นแหล่งรวมอุปกรณ์และลูกปัดคะ :cheesy:
ร้อยสายประคำ ได้ภาวนา ได้สมาธิ และได้ใกล้ชิดกับพระเป็นเจ้าด้วยนะ

DorFinF เขียน:

bomzaiya เขียน: งานที่ผมทำอยู่เป็นงานที่ดี รายได้ดี ... แต่เบื่อแล้วอะคับ ...
เริ่มจะไม่มีใจกับงานแล้วครับ
ผมรู้สึกว่างาน เป็นโปรแกรมเมอร์ของผม อยู่ในจุดที่น่าเบื่อมาก ...

งานที่อยากทำก็คือ
งานเพื่อสังคม
งานร้องเพลง ดนตรี
งานด้านอาหาร ขนม และ เครื่องดื่ม

ถ้าเป็นไปได้อยากไปเป็นแบบนั้นจังเลย

ผมเองก็เป็นโปรแกรมเมอร์นะ กลางคืนก็เล่นดนตรีครับ

ยอมรับว่าเครียดนะครับ โปรแกรมเมอร์น่ะ แต่ถ้ามัน

สามารถที่จะทำให้เราอยู่ต่อไปได้ ก็ทำเถอะครับ

ถ้ารายได้เรามาจากตรงนี้

ปล. ถ้าเบื่อ Programming ก็ลองหันไปทาง Support หรือไม่ก็ Network สิครับ อาจจะดีขึ้นสำหรับคน IT.

ก็คิดอยู่เหมือนกัน ... แต่ภาระหนี้สิน สูงมาก
ถ้าเปลี่ยนสายงาน เงินเดือน ... อะ อาจมีปัญหา
เพราะตำแหน่งผม ก็ใกล้ๆ manager แล้ว ...
เหอๆ

Akira เขียน: บางคนก็ชอบเป็นนะโปรแกรมเมอร์ แบบว่าได้เขียนได้สร้างอะไรใหม่ๆ ขึ้นมา
สนใจเขียนเกมหรือเปล่า เหอๆๆ

อันนั้นก็สนใจอะครับ ... แต่ก็อีกแหละ
เวลาสำหรับงานด้านหาเงินหาทอง เนี่ย มันใกล้หมดแล้ว
ต้องหวนกลับงานสังคมในไม่ช้านี้

ความรู้สึกในใจมันเรียกร้องมากมาย

Prod Pran เขียน:
หลักการทำงาน ที่ทำให้เราผ่านพ้นวิกฤต ความเบื่อ เซ็ง ได้ ต้องมีทัศนคติว่า "เป็นการทำงานถวายองค์พระผู้เป็นเจ้า"

และต้องหาเวลา รีทรีท ตัวเอง หาเวลาพักผ่อน ไปท่องเที่ยวในที่ใหม่ๆ ตามอำนาจของเงิน  ใช้เวลา เป็นอาสาสมัคร เมื่อถึงวันหยุด
ต้องปฏิบัติเหมือนที่พระเยซูสอน "การให้มีความสุขยิ่งกว่าการรับ" เป็นต้น

อันนั้นทำอยู่อะครับ
แต่ว่า ... มันไม่อยากกลับมาทำงานหลักอะ ...
ทำงานที่แบบ "การให้มีความสุขยิ่งกว่าการรับ" มันสุขมากกว่า
...
ผมเป็นของผมแบบนี้มา 3 บริษัทแล้วเนี่ย

ผมทำงานมาแล้ว 4 บริษัท (ปัจจุบันคือ บริษัทที่ 4)
หลังจากออกจากบริษัทแรก ไปบริษัทที่ 2
ทำได้สักปี ก็เริ่มจะมีอาการแบบนี้ แต่มีเพียงน้อยๆ
และค่อยๆ รุนแรงขึ้นๆ เมื่อมาถึงบริษัทปัจจุบัน
....
คือตอนนี้ หนี้สิน มันก็คือ รถ กับ บ้านอะคับ
ไอ้รถเนี่ยไม่เท่าไหร่ ... ถ้ามันลำบากนัก ก็ขายไปเลย
ส่วนบ้านนี่สิ ... มันเป็นของพ่อของแม่ อันนี้ต้องจุนเจือ ...
...
แต่ละวันตอนนี้ที่ทำได้ก็คือ ขอให้ผมรู้สึกดี และอยากทำงานเดิมต่อไป
ซึ่งมันก็ดีขึ้นบ้าง บางครั้งบางคราว แต่อีกสักพักก็จะรู้สึกอีก ...

^
^
^

อาจจะเป็น พระกระแสเรียก ของพระให้พี่กลับไปรับใช้พระองค์มั้ง...เพราะวันก่อน พี่หนีออกมาจากบ้านเณร มิใช่รึ

ดังนั้น จงทำงาน ผ่อนบ้านให้บุพการีให้หมด แล้วกลับไปบ้านเณร อีก ครั้ง น่าจะดีนะพี่ จะได้บวช ตอนอายุ 50 ก็ไม่สายมิใช่รึ

หรือไป อยู่กับคณะ "โฟโคราเร" ดำเนินชีวิตตามพระวาจา น่ะ

คล้ายๆ จะเ้ป็นเชี่ยงนั้น

bomzaiya เขียน: คล้ายๆ จะเ้ป็นเชี่ยงนั้น

งั้น ก็ ตั้งจิตภาวนาให้ พระสิริรุ่งโจน์ของพระประทับอยู่กับพี่ มุ่งมั่นเรื่องทางโลกให้เสร็จ ก็ไปรักษาทางธรรม ให้บรรลุโสดาบัน แบบไซอิ๋ว อิอิ

เหอๆๆ ตอนนี้พระองค์ก็ช่วยให้สบายใจขึ้น ขยันทำงานมากขึ้น ... ส่วนเรื่องอื่นเก็บไว้ก่อน อารมณ์อยากลาออก ลดลงนิสนึง

มีงานทำอ่ะดีแล้วล่ะคับ ผมเข้าใจอารมณ์พี่นะคับ ว่าเบื่องาน ผมออกจากงานเก่ามาได้สามเดือนแล้วด้วยอารมณ์เบื่อ เบื่อที่งานค่อนข้างว่าง จนไม่มีไรทำอ่ะคับ เลยออก แปลกไหมล่ะคับ ความเบื่อมันจึงเกิด แต่สาเหตุต่างจากพี่อ่ะคับ

งานอ่ะผมว่าพี่คงน่าจะชอบงานที่เจอผู้คน เกี่ยวข้องกับผู้คนหลายฝ่าย เป็นสังคมการติดต่ออ่ะ คงจาเหมือนผมล่ะนะมั้ง ก็ขอให้พี่ทำงานนี้ไปก่อนดีกว่าล่ะคับ จนกว่าจะได้โอกาสดีๆๆในงานที่ชอบ ในไม่ช้านะคับ

ปล ว่าแต่ผมตอนนี้ก็เบื่อที่จะรองานเหมือนกันอ่าคับ อยากได้งานใหม่แว้ววววววอ่า

:afro:

เบื่ออีกแล้ว!!! มีเหตุผลมากมาย ที่ไม่กล้าบอก ณ ตอนนี้

ทำเป็นงานอดิเรกดีกว่านะคะ มีความเสี่ยงมากเกินไปยังไม่ควรละทิ้งงานหลักตอนนี้นะคะ
เพราะถ้าสภาพการเงินไม่มั่นคงก็จะเป็นปัญหาในภายหลัง ถึงแม้จะไม่ชอบก็ตามแต่ก็ทนอีกนิดเถอะคะ
ถ้าการงานมั่นคงเมื่อไรคุณก็มีสิทธิ์ที่จะเลือกเองค่ะ