Belong to the Truth Jesus Christ

ตอนนี้ฉันเกลียดการไปโรงเรียนมาก  เพราะไม่รู้จะไปทำไมไปนั่งอยู่ในห้องก็เหมือนไม่มีตัวตน
ถึงจะมีเพื่อนแต่เค้าก็แค่คุยผ่านๆเท่านั้นแหละ  เวลาเล่าให้แม่ฟัง แม่ก็จะตอบว่าก็ลองแก้ไขตัวเองก่อนสิ
แต่ฉันก็ลองแล้ว พยายามจนไม่รู้จะพยายามยังไงแล้ว

ถึงจะไม่มีใครสังเกตก็ตามแต่ฉันก็ท้อแท้มาก จนคิดอยากตายหลายครั้ง
แต่มันก็เป็นความคิดที่โง่มาก และไม่ดีแน่นอน นอกจากนี้ยังเป็นบาปอีก

อยากได้คนที่รับฟังความรู้สึกฉันแค่เข้าใจก็พอไม่ต้องตอบอะไรก็ได้
อย่างน้อยก็ยังรู้ว่ามีพระเจ้าที่รับฟังฉัน  และก็พอจะทำให้สบายใจได้


ถึงตอนนี้ฉันก็ยังไปโรงเรียนอยู่ เพราะเชื่อว่าอนาคตฉันจะต้องดีกว่านี้
ถ้าพยายามอะไรก็ทำได้ ขอให้ผ่านช่วงเวลานี้ไปซักทีเถอะ
ไม่อยากจะทนเจ็บปวดแบบนี้ต่อไปแล้วล่ะ 

ช่วยรับฉันหน่อยนะ  ขอบคุณมาก

เข้าใจความรู้สึกนี้และเห็นใจด้วยค่ะ
มาคุย  มาเล่า  มาบ่น  ได้ค่ะในบอร์ดนี้
จะมีคนมาอ่าน มาคุยด้วยเยอะเชียวค่ะ

สวดขอพระให้ส่งเพื่อนมาให้ลูกด้วย 

บางครั้งนะ เหมือนมันไม่เจอเพื่อนที่คลิก  ที่โดนกันจริงๆ  มันก็คุยยากนิดนึง  สวดขอพระ บอกพระองค์  ขอเพื่อนให้ลูกด้วย 

เราเข้าใจอารมณ์น้ะ เพราะเราก็เคยเป็น
เข้าใจความรู้สึกที่ไม่อยากไปโรงเรียน มันแย่มากอ่ะ


มีอะไรก็คุยกันได้น้ะ   

พระเยซูเจ้าตรัสว่า "จงปฏิบัติต่อผู้อื่น เหมือนที่ท่านต้องการให้เขาปฏิบัติต่อท่าน" ลองนำคำสอนนี้ไปตีความและปฏิบัติ ดูค่ะ

( ขอระบายด้วยคน )

ความรู้สึกอย่างนี้ ,,

อยู่กับเรามาตลอด ,,

เหงาแฮะ ,,

มีคนรอบข้างมากมาย ,,

ที่เราเรียกว่า "เพื่อน" ,,

โอเค ,,

ทุกคนเป็น "เพื่อน" ของเรา ,,

แล้วเราเป็น "เพื่อน" ของเขาด้วยรึเปล่า ,,

เราอาจคิดว่า ใครบางคน เป็น "เพื่อนที่ดีที่สุด" ของเรา ,,

แล้วเขาจะคิดว่าเรา เป็น "เพื่อนที่ดีที่สุด" ของเขา ด้วยรึเปล่า ,,

ยิ่งคิด ยิ่งปวดใจ ,,

เห้อ ,,

อ่ะนะ ภาวนาขอให้พระช่วยให้เราพบเพื่อนแท้ครับ ดีไม่ดี อาจได้เจอเพื่อนแท้ในบอร์ดนี้ก็ได้

เริ่มต้นเขียนมาคุยกับสมาชิกในบอร์ดนี้ก็ได้คะ

ทุกคนยินดี เป็นเพื่อน ให้กำลังใจ หนุนใจกัน ภาวนาให้กัน

ทั้งๆที่ไม่เคยเห็นหน้ากันด้วยซำ้

ยินดีต้อนรับคะ

ขอพระเป็นเจ้าอวยพรและส่งเพื่อนที่ดี ที่น่ารัก มาให้คุณสักคน

หรือหลายๆคนพร้อมกันก็ได้นะ 

ขอพระอวยพรนะครับ ผมจะช่วยสวดให้ครับ

โอ้ย

เป็นเหมือนกัน มีเพื่อนแต่ก็เหมือนอยู่คนเดียว ทำไงได้อะ มันไม่ยอมเป็นหนึ่งเดียวกับเรา

พยายามจะคุยก็แล้วแต่ก็ไม่สนิท ไปไหมมันก็ไม่ชวน อึดอัดค่ะ

นาน ๆ ไปกลายเป็นชินไปเอง แต่มันก็ยังไงไม่รู้นะ เราต้องฝืนทำตัวให้สนุกเข้าไว้ ทั้ง ๆ ที่ไม่สนุกเลย

ไม่เป็นไรค่ะ อดทนนะค่ะ สวดขอพระให้เป็นหนึ่งเดียวกับพวกเขา เราก็สวดนะ สวดทุกวันเลย รู้สึกดีขึ้นค่ะ

เป็นกำลังใจให้นะค่ะ

ลองทำกิจกรรมดูค่ะ

เคยมีอาการเดียวกัน เเต่พอทำกิจกรรมเรื่องนี้ก็หายๆไป
ตอนเเรกอยู่ในชั้นเรียนอาจจะรู้สึกน้อยใจ ว่าเพื่อนอาจจะมองข้ามเราไปหรือเปล่า?

เเต่พอเข้ามหาลัย มันจะหนักกว่าเดิมอีกค่ะ กลายเป็น "ยังไม่มีเพื่อน เเละรู้สึกว่าอาจจะไม่มีเลย"
พอมาถึงจุดนั้น จะรู้สึกว่า ไม่มีเพื่อนที่สนิทเเละจริงใจเท่าเพื่อนในโรงเรียนเเล้วค่า  เหอ เหอ

ลองหาดิจกรรมทำดูค่ะ
เปิดโอกาสตัวเองให้ได้เจอกันเพื่อนใหม่ไปเลย

เจอคนใหม่ ๆ สร้างเพื่อนใหม่ ๆ ขึ้นมา

มนุษย์ไม่ได้มีอยุ่แต่ในห้องเรียนของน้อง
ยังมีอีกเป็นพันล้านนอกห้องเรียน ที่ยังเป้นเพื่อนได้

อย่ามองโลกร้ายนักจ๊ะ

เราก็เคยเป็น เราเห็นเขาเป็นเพื่อนจะนั่งเรียนก็จองโต๊ะเผื่อเขา แต่เขาไม่เคยเผื่อเราแม้แต่ครั้งเดียวจนบ่อยๆ เราก็เลิกไปเอง แล้วก็เรียนอย่างตัวคนเดียวนั่นแหละ ถ้ามีงานกลุ่มคงลำบอกหน่อย แต่ก็ผ่านมาได้ จนเดี๋ยวนี้ชินแล้วกับการอยู่คนเดียว ถ้ามีเพื่อนแล้วหาความจริงใจไม่ได้ ก็เข้ามาในบอดร์นี้เถิด คุณจะมีเพื่อนเยอะสุดๆ จะบอกให้

ขอบคุณมากค่ะ  ซึ้งใจจัง
ขอบคุณสำหรับข้อคิด
ต่อไปจะเลิกมองโลกในแง่ร้าย
และทำให้คนรอบข้างมีความสุข
แล้วเลิกอมทุกข์ซักที
จะต้องเข้มแข็งขึ้นให้ได้เลยค่ะ
ขอบคุณจริงๆ 

ขอภาวนาให้พระเจ้าช่วยทุกคนได้พบเจอมิตรแท้เช่นกันนะคะ 

อ่านะ อย่าเพิ่งตายเลย เพราะบูจะชิงตายก่อน เอ๊ย ม่ะช่ายๆ
บูก้อเคยเป้นมาแล้วเหมือนกันแบบเนี่ย
คือ ตอนนั้น ไม่มีเพื่อนเลยมากกว่า....
เพื่อนที่เคยสนิทด้วย ทุกคนแบนบู ไม่คบกะบูอีก
แต่พระก้อประทานเพื่อนมาให้บูในที่สุดนะ แถมดีกว่าไอ้พวกนั้นอีก
เพราะนั้นใจเย็นๆนะ สู้ๆ
มีอะไรคุยได้นะ

ป.ล. โอ๊ย ไม่อยากจะเชื่อ คนอย่างเราพูดอะไร positive สุดๆ

เราก็เป็นคนนึงที่ไม่ค่อยมีเพื่อน
กว่าจะได้เจอเพื่อนจริงๆ ก็ ตอนอยู่ปี 4
ต้องเรียกว่า พระส่งมาจริงๆ เป็นเหมือนเรื่องบังเอิญแต่เรารู้ว่า มันไม่ใช่แค่ความบังเอิญ
ก่อนหน้านี้เราก็รู้สึกเหมือนคุณ เป็นคนที่ไม่มีใครสนใจ เหมือนอยู่ในโลกนี้คนเดียว

ก็เป็นกำลังใจให้นะ อย่างน้อย ทุกคนในบอร์ดก็เป็นเพื่อนกับคุณ แม้ว่าจะไม่เคยได้เจอหน้ากันก็ตาม

ของพระอวยพรคุณครับ

Chai

ขอบคุณจริงๆค่ะ
ตอนนี้ฉันได้เพื่อนที่คุยกันได้โดยไม่อึดอัด
และถึงจะอยู่คนละห้องกัน
แต่เขายังทานข้าวกับฉันตลอด
ขอบคุณพระเจ้าที่ส่งเพื่อนมาให้ฉัน
และขอบคุณจริงๆที่ทำให้ฉันได้รู้จักบอร์ดนี้

ขอบคุณมากค่ะ   

เราก็เป็นคนๆนึงล่ะครับ ที่ไม่มีมนุษย์สัมพันธ์เท่าไร
เราต้องคุยกับเพื่อนเป็นปีๆ กว่าจะสนิทกัน
คุณต้องรู้จักการให้ครับ ถึงจะมีเพื่อนเยอะ มีอะไรก็แบ่งปันกัน(โดยเฉพาะการบ้าน )
แล้วคุณก็คุยกับเพื่อนที่นิสัยดีๆซักคน เค้าคงไม่ว่าอะไรหรอกครับ
เมื่อุณมีเพื่อนแล้ว คุณก็ต้องเข้าใจความหมายคำว่า "เพื่อน"ให้มากๆ
บางทีการที่เราไม่มีเพื่อนมันก็มีข้อดีข้อเสียนะครับ
ข้อดีคือเราจะไปไหนมาไหนสะดวก
เพราะบางทีผมไปเที่ยวกับเพื่อนสิบสี่สิบห้าคนก็อึดอัดเหมือนกัน  :azn:

เวลาเข้าบอร์ดนิวมานาทีไร ผมมีความสุขทุกทีเลยล่ะ 

พระอวยพรทุกท่านครับ

อืม

มีเพืื่อนแต่เหมือนไม่มี ทำให้เหงาได้จริงๆนะ

แต่ว่าลองเปิดใจ ลองแชร์ความรู้สึกกับเพื่อนๆที่เราคิดว่าเขาคบเราเพียงผ่านๆดูสิ

ลองหากิจกรรมทำร่วมกัน แล้วเราก็จะได้เพื่อนจริงๆ กลับมา

อย่าจมกับความรู้สึกของตัวเองให้มากนัก

อยากได้ใจต้องใช้ใจแลกนะ 

เป็นกำลังใจให้นะคับ

สวดขอพระเยอะ ๆ นะคะ พระองค์จะทรงเมตตาให้คุณมีเพื่อนแน่นอนค่ะ จีเชื่อว่าคุณจะมีเพื่อนเยอะมากกว่าเดิมอีกค่ะ ขอพระเจ้าอวยพรนะคะ

ดีใจกับเจ้าของกระทู้ด้วยครับ :cheesy:

เรามีประสบการณ์น่ะ เพื่อนเราคนหนึ่งมัน(ขอพูดคำไม่ค่อยสุภาพนะ)กวน... แล้วเพื่อนไม่คบกับมัน ผมบางทีก็สงสารมันมากๆแต่ เวลามันมากวนผม ผมก็
โมโห ฮ่ะๆนายลองปรับปรุงตัวพูดดีๆไม่ไปล้อเรียน อยู่แบบสันติ ตั้งใจเรียนเพื่อนขออะไรก็แบ่งให้เข้านิดหน่อย ดังคำสอนของพระเยซูนะ แล้วอย่าคิดทำ
อะไรไม่ดีนะ คิดดีทำดีเคารพครูอาจารย์ แค่นี้นะ แต่ก่อนเราก็เคยส่อไปในแนวกวนอ่ะ แต่ตอนนี้เราทำตามวิธีที่เราวางไว้ก็สมบูรณ์แล้ว แค่นี้นะ สวัสดี