Belong to the Truth Jesus Christ

   อันนี้ก็ไม่มั่นใจนะครับ เนื่องจากเรื่องนี้ผมเก็บไว้แล้วไม่ได้ปรึกษาใครเลย(อาย )  แต่คิดว่าในอินเตอร์เน็ตนี่แหละคงเหมาะสุดแล้ว

    *เตือนนิด-นี่ออกจะเรื่องส่วนตัวของผู้ชายไปหน่อยนะครับ  


      คิดว่าวัยรุ่นชายส่วนใหญ่คงจะเคยดูการ์ตูนที่มันล่อแหลมเรื่องเพศมาบ้าง (เพราะยุคนี้มีให้เกลื่อน)  ส่วนตัวแล้วผมนั้นพยายามหลีกเลี่ยงสื่อแนวๆนี้ตลอด ปัญหาคือ....

     โอเค ไอ้ภาพโป๊ๆ เปลือยๆ วับๆ แวมๆ  มีก็ชวนปลุกเร้าในระดับนึงล่ะนะ แต่กับผม.....ภาพผู้หญิงแก้ผ้านี่บอกตามตรง บางครั้งมองก็ไม่รู้สึกอะไรเลย!!!  ถ้ามันแค่ภาพร่างกายธรรมดาน่ะนะครับ แต่...

    ผมดันไปติดใจพวกภาพแบบซาดิสม์ๆอะไรแบบเนี้ย

     บางทีไม่ต้องเปลือยโป๊อะไรเลย แค่เห็นภาพ(ส่วนใหญ่จะการ์ตูน)ผู้หญิง(ถ้าเด็กๆได้ยิ่งหนัก)ถูกตี เฆี่ยน หรืออะไรก็ตามที่มันให้ความรู้สึกว่าทรมาณทรกรรมเนี่ย โอ้โห ถอนสายตาแทบไม่ออก (ทั้งๆที่บางที ตัวละครมันใส่เสื้อโค้ตเสื้อกันหนาวด้วยซ้ำ)   

      ใครนึกไม่ออก ก็อย่าง "แว่วเสียงเรไร" แนวๆนั้นน่ะ

      สรุปคือ อยากจะถามว่าการมีอารมณ์ทางเพศเวลาเห็นภาพผู้หญิงถูกทรมาณเนี่ยมันเข้าข่ายโรคจิตรึเปล่า ส่วนตัวแล้วเวลาอยู่ต่อหน้าคนอื่นผมจะเงียบเรื่องพวกนี้ ไม่พูด และค่อนข้างจะออกห่างเวลาเพื่อนมันพูดเรื่องลามกขำขันด้วย   แต่พออยู่คนเดียวแล้วอดฟุ้งซ่านไม่ได้

       ถ้าเข้าใจ(ที่ผมพูดมา)ช่วยให้คำปรึกษาหน่อยนะครับ ถ้าอันตรายช่วยแนะนำทางแก้ด้วยยิ่งดี
 
ปล.1 ผมเกลียดภาพโป๊แบบคนจริงๆมาก เกลียดเข้าไส้  เห็นแล้วจะอ้วกด้วยซ้ำ ไม่เคยคิดพิศวาสพวกคนจริงๆเลยสักครั้ง   ไอ้ที่มีอารมณ์ชวนหมกมุ่นมีแต่ภาพการ์ตูนทั้งนั้นเลย

ปล.2 เดี๋ยวนี้เพื่อนในห้องมันว่าผมคลั่งศาสนา(เพราะทุกครั้งที่มีการพูดเรื่องเพศ จะจากอาจารย์หรือจากใคร ผมจะเฉยตลอด พูดมุขใต้สะดือมานี่ผมนั่งหน้าบึ้งด้วยซ้ำ)  บางคนมันหาว่าผมตายด้านรึเปล่า เพราะไม่เคยเห็นผมอ่านการ์ตูนหรือดูคลิปโป๊สักครั้ง

รสนิยมแตกต่างจากคนอื่นมากกว่ามั้งครับ (คิดในแง่ดี)

ลองคุยกับนักจิตวิทยา ผ่านทาง MSN ไหมคะ (น่าจะชัวร์ที่สุด)
counseling_sty@hotmail.com

จันทร์ - ศุกร์ (16.00

Viridian เขียน: ลองคุยกับนักจิตวิทยา ผ่านทาง MSN ไหมคะ (น่าจะชัวร์ที่สุด)
counseling_sty@hotmail.com

จันทร์ - ศุกร์ (16.00 – 24.00 น.)
เสาร์ - อาทิตย์ (08.00 – 24.00 น.)

แอดแล้วคุยได้เลยค่ะ

โห ดีจังเลยครับพี่เท็น

มีคนรู้จักเป็นนักจิตวิทยา ออนไลน์ ด้วย

ผมแอดไว้บ้างได้ปล่าวครับ

เผื่อมีอะไร ปรึกษา ในอนาคต

แหะ แหะ

ไม่ใช่เพื่อนพี่หรอกจ้า แต่เป็นบริการจากโรงพยาบาลศรีธัญญาจ๊ะ

(จขกท. เห็นชื่อ "ศรีธัญญา" แล้วอย่าตกใจนะจ๊ะ
ชื่อนี้ไม่ได้แปลว่าต้อง "บ้า" เท่านั้นถึงจะมีเอี่ยวกับชื่อนี้เสมอไป
คนธรรมดาๆ หรือคนที่เขามีความเครียด หรืออย่างกรณี จขกท. ก็ใช้บริการนี้ได้จ้า )

ใครสนใจ สามารถแอดได้เลยค่ะ

Viridian เขียน: ไม่ใช่เพื่อนพี่หรอกจ้า แต่เป็นบริการจากโรงพยาบาลศรีธัญญาจ๊ะ

(จขกท. เห็นชื่อ "ศรีธัญญา" แล้วอย่าตกใจนะจ๊ะ
ชื่อนี้ไม่ได้แปลว่าต้อง "บ้า" เท่านั้นถึงจะมีเอี่ยวกับชื่อนี้เสมอไป
คนธรรมดาๆ หรือคนที่เขามีความเครียด หรืออย่างกรณี จขกท. ก็ใช้บริการนี้ได้จ้า )

ใครสนใจ สามารถแอดได้เลยค่ะ

อย่าห่วงครับ ทุกวันนี้นั่งคุยกับตัวเองในห้องนอน(คนเดียว)ออกบ่อย ถ้ามีหมอมาสรุปว่าบ้า ผมก็ไม่แปลกใจเท่าไหร่

ปล. ตอนนี้กำลังโหลด MSN อยู่ เอาเครื่องไปซ่อมคราวที่แล้วโปรแกรมมันหายไปไหนไม่รู้

[quote="Viridian"]
ลองคุยกับนักจิตวิทยา ผ่านทาง MSN ไหมคะ (น่าจะชัวร์ที่สุด)
counseling_sty@hotmail.com

จันทร์ - ศุกร์ (16.00

In the name of father เขียน:
อย่าห่วงครับ ทุกวันนี้นั่งคุยกับตัวเองในห้องนอน(คนเดียว)ออกบ่อย ถ้ามีหมอมาสรุปว่าบ้า ผมก็ไม่แปลกใจเท่าไหร่

ปล. ตอนนี้กำลังโหลด MSN อยู่ เอาเครื่องไปซ่อมคราวที่แล้วโปรแกรมมันหายไปไหนไม่รู้

เย็นไว้ก่อนโยม ถ้าบ้าจริง คงคุยกันไม่รู้เรื่องหรอกน่า เหอๆ

อย่าลืมโหลด MSN ให้ได้ไวๆ นะ

Kichinto เขียน: ข้อมูลแน่น นับถือๆ ...

ชมข้าน้อยเกินไปแล้วขอรับท่าน

ไม่บ้า  แต่เครียดอย่างมากมายคุยด้วยได้ป่ะคะ 

love.na เขียน: ไม่บ้า  แต่เครียดอย่างมากมายคุยด้วยได้ป่ะคะ 

คุยด้วยหมายถึงคุยกับใครเอ่ย...

คุยกับนักจิตวิทยา...ก็แอดเอมที่ว่าได้เลยค่ะ (เครียดมากเครียดน้อยก็คุยได้)
คุยกับ จขกท...อันนี้ ไปเคลียร์กันเอง (ต้องแล้วแต่ จขกท.)

แต่ถ้าอยากคุยกับข้าพเจ้า ก็แอดเอมข้าพเจ้าได้เลยค่าาาาาา
(ยินดีรับฟังและเป็นที่ระบายค่ะ )

เข้ามาชม...ไม่ออกความคิดเห็น

Viridian เขียน:

love.na เขียน: ไม่บ้า  แต่เครียดอย่างมากมายคุยด้วยได้ป่ะคะ 

คุยด้วยหมายถึงคุยกับใครเอ่ย...

คุยกับนักจิตวิทยา...ก็แอดเอมที่ว่าได้เลยค่ะ (เครียดมากเครียดน้อยก็คุยได้)
คุยกับ จขกท...อันนี้ ไปเคลียร์กันเอง (ต้องแล้วแต่ จขกท.)

แต่ถ้าอยากคุยกับข้าพเจ้า ก็แอดเอมข้าพเจ้าได้เลยค่าาาาาา
(ยินดีรับฟังและเป็นที่ระบายค่ะ )

ก

Viridian เขียน:

love.na เขียน: ไม่บ้า  แต่เครียดอย่างมากมายคุยด้วยได้ป่ะคะ 

คุยด้วยหมายถึงคุยกับใครเอ่ย...

คุยกับนักจิตวิทยา...ก็แอดเอมที่ว่าได้เลยค่ะ (เครียดมากเครียดน้อยก็คุยได้)
คุยกับ จขกท...อันนี้ ไปเคลียร์กันเอง (ต้องแล้วแต่ จขกท.)

แต่ถ้าอยากคุยกับข้าพเจ้า ก็แอดเอมข้าพเจ้าได้เลยค่าาาาาา
(ยินดีรับฟังและเป็นที่ระบายค่ะ )

เขาหมายถึง คุยกะนักจิตวิทยา น่ะคร๊าบ พี่เท็น  อิอิ 

KuRapiKa เขียน: เขาหมายถึง คุยกะนักจิตวิทยา น่ะคร๊าบ พี่เท็น  อิอิ 

ก็เอาให้ชัวร์ๆ ไง

In the name of father เขียน:    อันนี้ก็ไม่มั่นใจนะครับ เนื่องจากเรื่องนี้ผมเก็บไว้แล้วไม่ได้ปรึกษาใครเลย(อาย )  แต่คิดว่าในอินเตอร์เน็ตนี่แหละคงเหมาะสุดแล้ว

       ถ้าเข้าใจ(ที่ผมพูดมา)ช่วยให้คำปรึกษาหน่อยนะครับ ถ้าอันตรายช่วยแนะนำทางแก้ด้วยยิ่งดี
 

ในฐานะที่เคยเดินเข้าออก รพ.พิเศษประเภทนี้ค่อนข้างบ่อย
ขอแนะนำว่า
โรคจิต จะเป็น ต่อเมื่อมีการกระทำที่เกินเลยกว่าคนปกติ
โดยเฉพาะเรื่องเพศ เป็นเรื่องที่ละเอียดอ่อนมาก
เช่น การแอบดู คนทั่วไปอาจแอบดู หรือเห็นโดยบังเอิญได้ ถ้าไม่พยายามจนพิสดารเกินไป
แต่ถ้าขนาดยอมเสี่ยงชีวิต เช่น ปีนไปแอบอยู่บนหลังคาเป็นวันๆ
แบบนี้เป็นโรคจิต
ถ้าน้องไม่พยายามเอาไม้ไปไล่ตีคน ก็ถือว่าปกตินะ

ทัศนคติที่เป็นอยู่เกิดจากการเรียนรู้ การอบรมสั่งสอน
แต่ก็สามารถเปลี่ยนทัศนคติได้ หาเหตุ แล้วแก้ต้นเหตุนั้น
อย่ากังวลไป เพราะจริงๆแล้วมีหลายคนที่เป็นแบบนี้
แต่เขาไม่แถลงออกมาเท่านั้น

เราคิดว่ามันก็ยังไม่มีปัญหาบกพร่องตรงไหนนะ
อาจจะเกิดจากรสนิยมทางเพศมากกว่า.........
ถ้ามันไม่มากเกินไปจนรบกวนชีวิตส่วนตัวหรือคนรอบข้างก็ยังไม่ถือว่าเป็นโรคจิตอ่ะ
ถ้ายังไงอยากคุยเพิ่มเติมก็แอดพี่มาได้นะค่ะ

เหมือนผมเลยครับ คือ อาการของโรคเป็นเหมือนกัน แต่รายละเอียดจะต่างกัน สรุปรวม ๆ คือ "อาการย้ำคิดย้ำทำ" ซึ่งผมกินยารักษาอยู่ ผมจะบอกว่า ผมเป็นมานานมาก นานกว่า 17 ปีแล้ว และตอนนี้คิดดูสิคับ ... ในสมองผมมีแต่ความคิดที่แบบ "ถ้าเราฆ่าคนตายสักคน แล้วมันจะเป็นไง" แล้วก็มีภาพผุดในหัวสมองแบบกำลังเอามีดแทง ปาดคอ คนจนเลือดกระฉูด  และมันหนักมากสำหรับผม โดยเฉพาะเวลาอยู่ใกล้ ๆ กับแฟน .. มันจะผุดในหัวขึ้นมาแบบไม่มีเวลากำหนด คือ สั่งให้ผม ฆ่าแฟนผม ซะ ...

ผมเล่ามานี้นะเรื่องจริงนะครับ แต่ผมไม่ทำอย่างแน่นอน เพราะสติยังเป็นของผมอยู่ แต่มันรู้สึกผิด เศร้า เหมือนเราได้ทำบาปไปแล้วจริง ๆ แต่ยังไงผมก็เชื่อมั่นว่า พระเจ้าจะปกป้องผมไม่ให้แพ้การประจญ ..

อ้อ . ยาที่ผมกินก็มี

Clomiparmine - ตัวนี้ลดอาการย้ำคิดย้ำทำ และมีผลเรื่องลดความต้องการทางเพศไปในตัว ผมบอกตรง ๆ ว่า ความถี่ในการช่วยตัวเอง ลดลงไปเยอะพอสมควร (ขออนุญาตพูดตรงๆ เลยนะครับ พี่น้อง)

PerPhenazine - ลดความคิด หรือ อะไรที่หมกมุ่น เช่น อยากฆ่าคนอื่น
Propranolol - อันนี้ลดความกังวล
Cascara Dried EXT.65 MG - คลายเครียด
Dipotassium Cloracepate - คลายเครียด

Lithium Carbonate - ลดความก้าวร้าว อารมณ์ที่แปรปรวนกระทันหัน

ผมกินจนจะเบลอไปหมดละ แต่ก็ต้องกิน เพราะกินยาแล้วรู้สึกว่าดีกว่าไม่กินยาอะครับ ผมแนะนำจริง ๆ เลยนะครับ ให้ไปหาหมอซะ หรือ ในบอร์ดก็ปรึกษา น้องยศ เพราะน้องเขาเรียนทางจิตวิทยาโดยตรง

พระเจ้าอวยพระพรนะคับ

ขอบคุณสำหรับทุกคำแนะนำครับ (ถ้าใครมีอีกก็แนะได้เรื่อยๆครับ คิดว่าอาการประสาทของผมคงยังไม่หายเร็วนักหรอก)

ทุกวันนี้เวลาภาพซาดิสซ์ขึ้นหัวก็....เปิดเพลงSilent Night กับ Ode to joy กรอกหู(โหลดจากเน็ตใส่มือถือไว้) หูหนวกช่างมัน แต่ภาพวิปลาสในสมองมันสั่น(เหมือนสัญญาณขาด)แล้วก็หายไปเลย อืม.....ถ้าผมไม่ใช่ว่าผมบ้ากว่าเดิมก็แปลว่ามันใช้ได้มั้งเนี่ย

ขอขุดนิดนึง คือเผอิญเมื่อคืนฝันนะครับ....ฝันแบบที่ เชื่อว่าไม่ใช่นิมิตจากสวรรค์แน่นอน

        ปกติเวลานอนผมจะฝันตัดไปตัดมา แต่มีช่วงนึงของเมื่อคืนที่ผมเห็นภาพชัดมากๆ

ในฝัน เหมือนมองจากสายตาของผมนะครับ แต่สีมันเหมือนการ์ตูนหน่อยๆ เป็นภาพที่ผมกระชากเด็กผู้หญิงคนนึงล้มลงบนพื้นดิน(อายุประมาณ 13-14 ผิวขาว ผมสีเหลือง) ใส่เสื้อผ้าปรกติไม่มีเว้าแหว่ง แต่หลังจากนั้น

      เหมือนเธอจะลุกไม่ขึ้น แล้วผมก็คว้าเอาท่อนไม้ไผ่ยาวๆ ปลายเเหลมเหมือนหอกมาอันหนึ่ง จากนั้นก็แทงใส่มือเธอ!!!!!!

      เลือดครับ!! เลือดสดๆเลย!! ไม้ไผ่ทะลุมือเธอปักกับพื้นตรึงไว้ แล้วผมก็คว้าไม้อีกอัน แทงใส่มือเธออีกข้าง ปากผมตอนนั้นเหมือนจะพูดประมาณว่า..."จะบอกมั้ย!! บอกมาเดี๋ยวนี้!!!" อะไรซักอย่างนี่เเหละครับ

      รู้สึกเหมือนผมจะใช้เท้ากระทืบตัวเธอที่ดิ้นพราดๆไปด้วยนะครับ(ผมใส่รองเท้าแตะแบบง่าม) แต่เด็กคนนั้นก็เอาแต่ร้องไม่ยอมตอบ ผมคว้าไม้มาอีก 2 อันแล้วแทงไปที่เท้า 2 ข้างของเธอ เหมือนจะตรึงไว้ไม่ให้ขยับนี่แหละ

        เสียงผมตะโกนถามอะไรฟังไม่ได้ศัพท์อยู่อีกซักพัก มือเธอทั้ง 2 ข้างก็หลุดออกมา(มือฉีกจากกลางฝ่ามือไปถึงง่ามนิ้ว) ผมถอนไม้ 2 อันขึ้น คราวนี้เสียบลงไปที่ต้นแขนเธอแทนกันไม่ให้ดิ้น จากนั้นดึงไม้ไผ่ที่ข้อเท้าเธอออกแล้วเอามาแทงใส่ต้นขาเธอแทน เธอดิ้นแล้วร้องลั่น.....

    จากนั้นผมก็ตื่น

บอกเลยนะครับว่าไม่ได้ยกเมฆขึ้นมาหรือแต่งเรื่องมาเล่า เมื่อคืนผมฝันอย่างนี้จริงๆ!!!!


ช่วงนี้ผมไม่ได้เสพสื่ออะไรซาดิสม์หรือวิตถารเลยนะครับ การ์ตูนหรือนิยายช่วงนี้ก็ไม่ค่อยอ่าน ภาพยนตร์ที่ดูล่าสุดใน 3 เดือนนี้ก็มีแค่ ทรานส์ฟอร์เมอร์ ไออ้อนแมน แล้วก็กังฟูแพนด้า แค่นั้น


อยากจะถามว่า...แบบนี้มันเข้าข่ายอาการน่าเป็นห่วงรึเปล่าครับ จำได้ว่าในฝันผมรู้สึกสะใจมากเลยนะครับ กลัวว่าแบบนี้มันชักจะไม่เข้าท่าแล้วน่ะครับ (แต่ผมยังไม่ได้เล่าให้ใครฟังนะครับ)

ขอคำแนะนำด้วยครับ :sad:

อธิบายจากแง่ศาสนา

อาการที่น้องเป็นมันคือ สิ่งที่เป็นธรรมชาติซึ่งติดอยู่กับตัวมนุษย์มาตั้งแต่อดัมและเอวาพาเอาบาปเข้ามาในโลก พูดง่ายๆ คือ มันเป็นสิ่งที่เป็นธรรมชาติของน้อง ซึ่งธรรมชาติที่ผมหมายถึงเนี้ย มันคือความบกพร่องหรือจุดด้อยของความเป็นมนุษย์ อย่างที่เรารู้กันว่ามนุษย์ทุกคนไม่มีใครดีทั้งหมดหรือดี100% ทุกคนล้วนแต่มีจุดบกพร่องของความเป็นมนุษย์ทั้งนั้นแหละ  แต่อย่ามองมันในแง่ไม่ดีไปเสียทุกอย่าง ความบกพร่องของเราเป็นสิ่งที่ทำให้เราต้องพึ่งพาพระเจ้า หากเรากล่าวว่า เราไม่มีจุดด้อยใดๆแล้ว เมื่อนั้นเราก็คงไม่เห็นความจำเป็นที่จะต้องพึ่งพาพระองค์ต่อไป

คำแนะนำของผมนะ สวดเยอะๆ และถ้าเกิดมีความคิดแนวนี้เกิดขึ้นมาก็อย่าไปพยายามนึกถึงมัน ให้เราวิงวอนพระเจ้าแล้ว จบความคิดนั้นๆไปเลย หันไปคิดเรื่องอื่นแทน ส่วนเรื่องอาการฝันมันคงเป็นเศษผลึกจากความกังวลในเรื่องที่น้องคิดหมกมุ่นมารึเปล่า มันก็เลยเกิดเป็นเช่นนั้น หยุดคิด แล้วไปทำเรื่องอื่นดีกว่า หากอยากมากทำมันมากๆลองร้องหาพระเยซูดูนะ

แล้วมีพฤติกรรมรุนแรงอื่นๆมั้ยคะ เช่น ก้าวร้าว โมโหง่าย ว่าใครแรงๆ หรือแกล้งเพื่อนแรงๆ ทำนองนั้นอ่ะค่ะ  หรือว่า มีพฤติกรรมย้ำคิดย้ำทำอย่างอื่นรึเปล่า เช่น ล้างมือบ่อย รึว่า มีอะไรที่ทำซ้ำๆ  ลองสังเกตุตัวเองนะคะ 

ถ้ามี ก็น่าจะปรึกษาแพทย์หรือนักจิตวิทยานะคะ 

เคยได้ยินมาว่า การฝันว่า อยากฆ่าอะไรแบบนั้นเนี่ย เป็นสัญลักษณ์ว่า สิ่งนั้นคือ สิ่งที่เราไม่ชอบในตัวเองอย่างมากๆ แล้วอยากจะกำจัดมันออกไป หรือบางที เป็นการระบายความโกรธที่ฝังในใจ เรื่องใดเรื่องหนึ่ง อาจจะลืมไปแล้ว หรือยังไม่ลืม ...

ตื่นมาแล้วสะใจ แล้วรู้สึกโล่งมั้ยคะ เหมือนได้ปลดปล่อย    ถ้าแบบนั้น นานๆทีก็คงโอเคนะคะ เหมือนเป็นกระบวนการปลดปล่อยอารมณ์โกรธ โมโหของเรา เราไม่ได้แสดงออก ระบายออกในความฝัน ตื่นมาก็ไม่มีอะไร อันนั้นน่าจะโอเคนะคะ ไม่น่ามีอะไร    แต่ถ้ามันบ่อยมาก ไม่หมดไปซะที แสดงว่า เรายังไม่หลุด เรื่องที่เราโกรธอาจจะฝังลึก หรือเป็นเรื่องวัยเด็กที่เราไม่รู้ว่า คืออะไร แต่เราได้รับผลกระทบทางอารมณ์จากสิ่งนั้น 

ที่จริง เราถามพระได้นะคะ ถามพระองค์ว่า สิ่งนี้คืออะไร และขอให้พระองค์เอาสิ่งนี้ออกไปจากลูกด้วย    เอาเรื่องที่เราฝันนี้แหละ เอามาภาวนา มาคุยกับพระองค์  หรือจะลองไปคุยกับนักจิตวิทยาก็ได้ค่ะ ถ้าไม่มีพฤติกรรมหรืออารมณ์อะไรที่เป็นอุปสรรคในการดำรงชีวิต ก็อย่าเพิ่งไปหาจิตแพทย์นะคะ คุยกับนักจิตวิทยาก่อนจะดีกว่า 

พระอวยพรนะคะ 

การสวดสายประคำ แก้นิสัยนี้ได้ ลองอ่านเรื่องราวนี้ดูก่อนนะ   ::004::

ชายคนหนึ่งติดนิสัยชอบดูภาพและคิดในเรื่องลามกตั้งเด็กจนเป็นผู้ใหญ่. เขาพยายามแก้ไขนิสัยนี้แต่ไม่สำเร็จ
วันหนึ่ง...เพื่อนของเขาซึ่งไม่รู้ว่าเขาติดนิสัยนี้ ได้ให้เขายืมหนังสือเกี่ยวกับประจักษ์มาของแม่พระที่เมดจูกอเรจ์.
เขาอ่านหนังสือเล่มนั้นอย่างตั้งใจ. ในที่สุดเขาก็สามารถแก้ไขนิสัยนั้นได้สำเร็จ นี่เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้น.

แม่พระเหมือนจะตรัสกับเขาผ่านทางหนังสือว่า "เธอต้องเลิกมองดูขยะพวกนั้น และเริ่มต้นละเลิกเสียตั้งแต่เดี๋ยวนี้"

แม่ของเขาเองเคยตักเตือนเขาในเรื่องนี้เมื่อเวลาที่เขายังเป็นวัยรุ่น แต่เดี๋ยวนี้เขาอายุ 30 ปีแล้ว
เวลานี้พระมารดาแห่งสวรรค์ได้ทรงตักเตือนเขาอีกครั้ง เขาพูดกับแม่พระว่า "พระแม่มารีย์ต้องการให้ผมทำอะไร?"

เขาเปิดหนังสือขึ้นมาอ่านและพบกับคำว่า "จงสวดสายประคำและสวมสายจำพวกแม่พระ".

เขาร้องคราง "สวดสายประคำรึ?" และคิดต่อว่า"ผมเคยทำมาแล้ว มันน่าเบื่อหน่ายมาก ใช้ไม่ได้ผลกับผมหรอก"
แต่แม่พระเหมือนพูดกับเขาในใจว่า "จงพยายามอีกครั้ง"

แล้วสายจำพวกล่ะ เขาคิดว่าการสวมใส่สายจำพวกทำให้ดูเหมือนกับเป็นนักบวช เขารู้สึกปฏิเสธสิ่งนี้ในใจ.
แต่เมื่ออ่านหนังสือต่อไปเขาก็เริ่มยอมรับ "โอเค. ผมจะสวมสายจำพวกก็ได้"

คืนนั้น...เขาไปที่ห้องนอนและเอาสายประคำเก่าของมารดา ออกมาจากลิ้นชักโต๊ะซึ่งวางไว้ที่นั่นนานหลายปีแล้ว.
เขาคุกเข่าลงและเริ่มต้นสวดสายประคำ. คืนต่อมาเขาก็ทำเช่นเดียวกันนี้อีก. จากสองคืนก็กลายเป็นสาม, สี่...
ก่อนที่เขาจะรู้สึก, เขาก็สวดสายประคำทุกคืนเป็นเวลาหลายสัปดาห์แล้ว. เป็นเวลา 7 ปีเต็มที่เขาสวดสายประคำทุกคืน จิตใจเริ่มเข้มแข็งขึ้น บัดนี้เขาไว้ใจตัวเองได้ว่าสามารถเลิกนิสัยไม่ดีได้สำเร็จแล้ว.

เขาเล่าให้ฟังว่า การเลิกนิสัยนี้ได้นั้น ไม่ใช่แบบค่อยเป็นค่อยไปทีละเล็กทีละน้อย แต่มันหายไปในทันทีทันใดเลยตั้งแต่คืนแรก. มันเหมือนมีใครบางคนเข้าไปในสมองของเขา และปิดสวิทช์การติดนิสัยชอบดูและคิดเรื่องลามกออกไป
เขาสารภาพว่า "ผมอธิบายเหตุผลของสิ่งนี้ไม่ได้ แต่มันได้เกิดขึ้นจริง คุณคงคิดเหตุผลไม่ออกหรอกว่า เหตุใดนิสัยที่ไม่ดีนานถึง 19 ปี จึงถูกกำจัดได้เพียงแค่ชั่วข้ามคืนเดียว"

มันเกี่ยวข้องกับฮอร์โมนที่ชื่อว่า epinephrine ซึ่งถูกปลดปล่อยออกมาในสมองทุกครั้งที่คุณดูภาพลามก.
มันเป็นตัวกระตุ้นให้ผลิตสารที่คล้ายกับโคเคน ทำให้คุณเหมือนกำลังเสพยาเสพติด.
Epinephrine ทำให้ความทรงจำของคุณประทับอยู่ในสมอง "นั่นจึงเป็นเหตุผลว่าทำไมผมซึ่งอายุ 30 ปีแล้วจึงยังคงสามารถเห็นภาพไม่ดีเหล่านั้นซึ่งมองดูเมื่ออายุ 11 ปีได้ "

นี่แหละเป็นเหตุผลที่เราควรสวดสายประคำทุกวัน. ทุกๆคนควรสวดสายประคำเป็นประจำ เพราะผู้ที่ขอร้องให้เราสวดคือ พระแม่มารีย์ พระมารดาของพวกเรา. ถึงแม้ว่าเราจะไม่ได้รับสิ่งใดตอบแทนจากการสวดสายประคำเลย และถึงแม้เราจะไม่เข้าใจว่าพระพรจากการสวดสายประคำจะได้มาอย่างไร. เราก็ควรสวดเพราะแม่พระเองทรงเป็นผู้ขอร้องให้เราทำเช่นนี้. พระนางตรัสว่า พระนางต้องการความช่วยเหลือจากเรา. และสิ่งที่เราจะช่วยได้คือการสวดสายประคำ. ให้พระนางเป็นผู้กระทำภารกิจเถอะ คนรับใช้ในงานแต่งงานที่กานาต้องเข้าใจและรับรู้ด้วยหรือว่าพระเยซูเจ้าจะ แก้ปัญหาไม่มีเหล้าองุ่นอย่างไร? ไม่จำเป็นเลย.

(อ้างอิงจากบทความ มาสวดสายประคำกันเุถอะ)


อย่างรายนี้เขาเลิกได้เลยทัีนทีทันใด แต่บางรายก็จะค่อยเป็นค่อยไป
อยากจะแนะนำให้สวดให้กับผู้ที่วาดรูปการ์ตูนเหล่านั้นด้วย เวลาดูแล้วก็ดูไปแต่เพิ่มบทสวดสักบทสองบท มอบให้กับบรรดาผู้ที่วาดรูปการ์ตูนเหล่านั้น

อย่างตัวดิฉันเอง แม้เป็นผู้หญิงบางทีก็ชอบมองดูรูปผู้หญิงกึ่งโป๊กึ่งเปลือยบ้างเหมือนกัน ก็...แหม...ของมันน่าดูีนี่น่า  ...แล้วสื่อลามกอนาจารบางชนิดไม่ต้องไปควานหาที่ไหนเลย มีให้เห็นกันดื่นดาษทั่วไป ทั้งทางTV หนังสือพิมพ์รายวันก็มีโดยเฉพาะวันอาทิตย์นี่ แหม...ก่อนจะไปวัดก็คว้าหนังสือพิมพ์มาดูข่าวหน่อย ก็จะเห็นรูปดารานุ่งน้อยห่มน้อย ทุกวันอาทิตย์ซิน่า แล้วปฏิทินเหล้าอีก มีอยู่รอบตัวเลย เคยพาลูกชายไปตัดผม...ลูกชายชี้ภาพปฏิทินเหล้าชนิดหนึ่งที่ร้านตัดผมแขวนไว้ ถามว่า"ทำไมเขาไม่ใส่เสื้อหล่ะแม่" แล้วตอนนั้นลูกยังเล็กเพิ่งห้าขวบ ตอนนี้ใกล้เป็นหนุ่มแล้ว ยิ่งน่าเป็นห่วงพวกสื่อลามกใกล้ตัวพวกนี้

แล้วดิฉันก็มีความคิด แวบ!  เข้ามาในสมองว่า"น่าจะสวดให้พวกเขาเหล่านั้นนะ" สวดให้นางแบบ สวดให้ช่างกล้องที่ถ่ายรูปพวกนี้ สวดให้กับผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องทุกคนที่ทำให้เกิดภาพสื่อลามกอนาจารเหล่านั้น เดี๋ยวนี้พอเห็นภาพเหล่านี้ก็จะสวดให้กับบุคคลต่างๆเหล่านั้นทันที กลายเป็นว่าภาพเหล่านั้นคือการกระตุ้นให้เราสวดภาวนา แทนที่จะให้ภาพเหล่านั้นมากระตุ้นความรู้สึกใฝ่ต่ำของจิตใจ

ก็ลองทดลองทำดูเล่นๆ นะคะ...ฟรีค่ะ...ไม่มีค่าใช้จ่าย ไม่ต้องออกแรง ไม่ต้องเหนื่อย (เนอะ) 

อ่า ขอบคุณเรื่องสายประคำ(รู้สึกผมจะมีประคำพลาสสะติกเส้นเล็กอยู่นะ) ไว้ผมจะลองสวดดูครับ(เป็นโปรฯก็สวดได้มั้งเนอะ)

แล้ว...สวดนี่ สวดวันทามารีอาแบบในหนังสือคู่มือบอกตามนั้นเลยรึเปล่าครับ?(มันแนบมากับสายประคำ)

In the name of father เขียน: อ่า ขอบคุณเรื่องสายประคำ(รู้สึกผมจะมีประคำพลาสสะติกเส้นเล็กอยู่นะ) ไว้ผมจะลองสวดดูครับ(เป็นโปรฯก็สวดได้มั้งเนอะ)

แล้ว...สวดนี่ สวดวันทามารีอาแบบในหนังสือคู่มือบอกตามนั้นเลยรึเปล่าครับ?(มันแนบมากับสายประคำ)

เป็นอย่างนี้รึเปล่าละครับ

วันทามารีอา
เปี่ยมด้วยพระหรรษทาน
พระเจ้าสถิตกับท่าน
ผู้มีบุญกว่าหญิงใด ๆ
และพระเยซู
โอรสของท่าน
ทรงบุญนักหนา
สันตะมารีอา
มารดาพระเจ้า
โปรดภาวนาเพื่อเราคนบาป
บัดนี้และเมื่อจะตาย
อาแมน

อนึ่ง
แนะนำสำหรับโปรแตสแตนท์ ถ้ายังไม่คุ้นกับสวดบทวันทามรีอา
ก็สวดสายประคำ พระเมตตาก็ได้ครับ เป้นการวอนขอพระเมตตาจากพระเยซูโดยตรง

http://www.newmana.com/yabb/http://newm ... 56#p106856

[quote="Viridian"]
ลองคุยกับนักจิตวิทยา ผ่านทาง MSN ไหมคะ (น่าจะชัวร์ที่สุด)
counseling_sty@hotmail.com

จันทร์ - ศุกร์ (16.00

In the name of father เขียน: อ่า ขอบคุณเรื่องสายประคำ(รู้สึกผมจะมีประคำพลาสสะติกเส้นเล็กอยู่นะ) ไว้ผมจะลองสวดดูครับ(เป็นโปรฯก็สวดได้มั้งเนอะ)

แล้ว...สวดนี่ สวดวันทามารีอาแบบในหนังสือคู่มือบอกตามนั้นเลยรึเปล่าครับ?(มันแนบมากับสายประคำ)

:emotion_057:  แหม...หมั่นไส้ ตะหงิด ๆ   : xemo029 :

ที่หนังสือคู่มือ เขามีวงเล็บบอกว่า (ห้ามโปรฯสวด) หรือเปล่าหล่ะคะ?  ถ้าไม่มีก็สวดได้ค่ะ

ยศิยล:ผู้แสวงหาพระเจ้า เขียน: อนึ่ง
แนะนำสำหรับโปรแตสแตนท์ ถ้ายังไม่คุ้นกับสวดบทวันทามรีอา
ก็สวดสายประคำ พระเมตตาก็ได้ครับ เป้นการวอนขอพระเมตตาจากพระเยซูโดยตรง

http://www.newmana.com/yabb/http://newm ... 56#p106856

ถ้ายังไม่คุ้นกับสายประคำของแม่มารีย์ ก็สวดสายประคำพระเมตตา ตามคำแนะนำของ คุณ ยศิยล:ผู้แสวงหาพระเจ้า (จนเจอ) ก็ได้ค่ะ ใช้เวลาน้อยกว่าด้วย
ถ้าใครที่เคยสวดสายประคำของแม่มารีย์ตามปรกติ ก็จะรู้ว่าใช้เวลานานกว่ากันนิดหน่อย (แต่ได้ผลชงัด...ทันที   เฮี้ยนมาก...ขอบอก)

ส่วนสายประคำพระเมตตา บทสวดจะสั้นกว่า

แล้วยังมีสายประคำพระบิดาด้วยนะ (ฮ่า.ฮ่า.ฮ่า...สวดกันเพลินเลยหล่ะ) เดี๋ยวหามาให้ค่ะ 

สายประคำแห่งพระบิดา (L’Aquila, Italia 1987)

เดชะพระนามพระบิดา และพระบุตร และพระจิต อาแมน

ข้าแต่พระเป็นเจ้า โปรดเสด็จมาช่วยลูก

ข้าแต่พระสวามีเจ้า โปรดทรงเร่งมาช่วยลูก

สิริพึงมี แด่พระบิดา และพระบุตร และพระจิต เหมือนในปฐมกาล บัดนี้และทุกเมื่อตลอดนิรันดร อาแมน

ข้าแต่พระบิดาผู้พระทัยดี ลูกขอถวายตัวแด่พระองค์

ข้าแต่อารักขเทวดา พระเป็นเจ้าทรงกรุณา มอบข้าพเจ้าไว้ในอารักขาของท่าน โปรดส่องสว่าง พิทักษ์รักษา และคุ้มครองข้าพเจ้าตามทางความรอด ณ วันนี้(คืนนี้) ด้วยเทอญ อาแมน

ข้อรำพึงที่ 1
เรารำพึงถึงชัยชนะของพระบิดาเจ้าในสวนเอเดน เมื่ออาดัมและเอวาได้ทำบาป พระองค์ทรงสัญญาว่าพระผู้ไถ่จะเสด็จมา
“พระเจ้าตรัสแก่งูว่า : เหตุที่เจ้าทำเช่นนี้ เจ้าจะต้องถูกสาปแช่งมากกว่าสัตว์ใช้งาน และสัตว์ทั้งปวง จะต้องเลื้อยไปด้วยท้องต้องกินผลคลีดินตลอดชีวิต เราจะให้เจ้ากับหญิงนี้เป็นศัตรูกันทั้งพงศ์พันธุ์ของเจ้า และพงศ์พันธุ์ของเขาด้วย นางจะขยี้หัวของเจ้าให้แหลก และเจ้าจะทำให้ส้นเท้าของเขาฟกช้ำ”(ปฐก.3:14-15)
(สวดวันทามารีอา 1 จบ   ข้าแต่พระบิดา 10 จบ   สิริพึงมี 1 จบ)
ข้าแต่พระบิดาผู้พระทัยดี ลูกขอถวายตัวแด่พระองค์
ข้าแต่อารักขเทวดา ...

ข้อรำพึงที่ 2
เรารำพึงชัยชนะของพระบิดาเจ้าในขณะที่พระนางมารีอาทรงตอบรับการแจ้งสารของอัครเทวดากาเบรียล
“พระนางมารีย์จึงตรัสว่า : ข้าพเจ้าเป็นผู้รับใช้ของพระเป็นเจ้า จงเป็นไปแก่ข้าพเจ้าตามวาทะของท่านเถิด”(ลก.1:38)
(สวดวันทามารีอา 1 จบ   ข้าแต่พระบิดา 10 จบ   สิริพึงมี 1 จบ)
ข้าแต่พระบิดาผู้พระทัยดี ลูกขอถวายตัวแด่พระองค์
ข้าแต่อารักขเทวดา ...

ข้อรำพึงที่ 3
เรารำพึงถึงชัยชนะของพระบิดาเจ้า เมื่อพระองค์ทรงประทานพละกำลังแด่พระบุตรในการเข้าตรีทูตในสวนเกทเสมนี
“พระเยซูเจ้าทรงภาวนาว่า : พระบิดาเจ้าข้า โปรดทรงนำถ้วยนี้ไปจากข้าพเจ้าเถิด แต่อย่าให้เป็นไปตามใจข้าพเจ้า ให้เป็นไปตามพระประสงค์ของพระองค์เถิด เทวดาองค์หนึ่งปรากฏมาถวายพละกำลังแด่พระองค์ พระองค์ทรงอยู่ในความทุกข์แสนสาหัส พระเสโทตกลงบนพื้นดินประดุจหยดโลหิต”(ลก.22:42-44)
(สวดวันทามารีอา 1 จบ   ข้าแต่พระบิดา 10 จบ   สิริพึงมี 1 จบ)
ข้าแต่พระบิดาผู้พระทัยดี ลูกขอถวายตัวแด่พระองค์
ข้าแต่อารักขเทวดา ...

ข้อรำพึงที่ 4
เรารำพึงถึงชัยชนะของพระบิดาเจ้า เมื่อลูกๆ ของพระองค์กลับใจมาหาพระองค์ พระองค์ทรงพระเมตตาอภัยความผิดให้เสมอ
“บุตรจึงพูดกับบิดาว่า : พ่อครับ ลูกได้ทำบาปผิดต่อสวรรค์และต่อพ่อ ลูกไม่สมควรได้ชื่อว่าเป็นลูกของพ่ออีก แต่บิดาพูดกับผู้รับใช้ว่า เร็ว! จงไปนำเสื้อที่สวยที่สุดมาสวมให้ลูกของเรา นำแหวนมาสวมนิ้ว นำรองเท้ามาสวมให้ จงนำลูกวัวอ้วนพีไปฆ่าเพื่อเลี้ยงฉลองกัน เพราะลูกของเราผู้นี้ตายไปแล้วกลับมีชีวิตใหม่ หายไปแล้วแต่ได้พบกันอีก”(ลก.15:21-24)
(สวดวันทามารีอา 1 จบ   ข้าแต่พระบิดา 10 จบ   สิริพึงมี 1 จบ)
ข้าแต่พระบิดาผู้พระทัยดี ลูกขอถวายตัวแด่พระองค์
ข้าแต่อารักขเทวดา ...

ข้อรำพึงที่ 5
เรารำพึงถึงชัยชนะของพระบิดาเจ้า ในการพิพากษาโลกในวาระสุดท้าย
“พระเจ้าทรงตรัสว่า : สำเร็จแล้ว เราคืออัลฟาและโอเมกา เป็นปฐมเหตุและอวสาร ผู้ใดกระหาย เราจะให้ผู้นั้นดื่มจากธารน้ำแห่งชีวิตโดยไม่คิดราคา ผู้ใดมีชัยชนะจะได้รับสิ่งเหล่านี้เป็นมรดก และเราจะเป็นพระเจ้าของเขา เขาจะเป็นบุตรของเรา”(วว.21:6-7)
(สวดวันทามารีอา 1 จบ   ข้าแต่พระบิดา 10 จบ   สิริพึงมี 1 จบ)
ข้าแต่พระบิดาผู้พระทัยดี ลูกขอถวายตัวแด่พระองค์
ข้าแต่อารักขเทวดา ...

อ้างอิงจาก : แผ่นพับแจก    จัดพิมพ์โดย F.A.N. กลุ่มลูกแกะน้อยของพระคริสตเจ้า
เพื่อเผยแพร่คารวะกิจถวายเกียรติแด่พระบิดาเจ้า
จากหนังสือ THE FATHER SPEAKS TO HIS CHILDREN


แล้วจะสวดให้อีกแรงนะคะ   ::017::
ขอพระคุ้มครองและอวยพรตลอดไปค่ะ

จิงๆแล้ว

โอมว่าการที่เราจะถอนตัวออกจากอารายที่ม่าดีบ้างอย่างนั้น


แค่เพียงถ่อมใจให้กับพระเจ้า



และยอมกับพระเจ้าอย่างแท้จิง



เพียงเท่านี้ เรื่องที่เราคิดว่ามานยากสำหรับเราก็จะง่ายดดยพลัน




ให้พึ่งพระเจ้าให้มาก อย่าเอากำลังตัวเองเพราะการที่เราเอาแรงเพียงเราทำนั้น



จะทำให้สิ่งที่เราต้องการจะเปลี่ยนนั้นเป้นไปได้ยาก




ขอให้พระพรของพระเจ้าช่วยเหลือนะครับ





ผมขออธิษฐานแด่พระผู้เป็นเจ้าให้เพื่อนของผมคนนี้หายดี




จากมาซาตารที่อยู่ในใจ





ขอพระบิดาโปรดทำลายความชั่วร้ายนั้น





และนำลูกแกะของพระองคืตัวนี้กลับมาด้วยเถิด




ในนามพระเยซูคริสต์เจ้า อาเมน




จาก เดกคริสเตียน ศิลปากรคัฟ

[quote="เคร่งมากๆก็เริ่มเครียด -*-"]
[quote="Viridian"]
ลองคุยกับนักจิตวิทยา ผ่านทาง MSN ไหมคะ (น่าจะชัวร์ที่สุด)
counseling_sty@hotmail.com

จันทร์ - ศุกร์ (16.00

Viridian เขียน: มีการสวดสายประคำพระบิดาอีกแบบหนึ่งนอกเหนือจากแบบของคุณ kroksomboon  ค่ะ (ยาวกว่า)
http://www.newmana.com/yabb/index.php?topic=1054.0

แนะนำว่า เรียกสายประคำนี้ว่า สายประคำพระสิริ
ดีกว่าครับเพื่อความไม่สับสน

Viridian เขียน: มีการสวดสายประคำพระบิดาอีกแบบหนึ่งนอกเหนือจากแบบของคุณ kroksomboon  ค่ะ (ยาวกว่า)
http://www.newmana.com/yabb/index.php?topic=1054.0

ขอบคุณมาก ๆ ค่ะ

ได้รับ บทสวดภาวนา"สายประคำแห่งพระบิดา" เมื่อปีที่แล้วค่ะ เลยรู้จักแค่แบบเดียว
ตั้งแต่ได้รับมา ก็นำมาสวดภาวนาอยู่เรื่อย ๆ สลับกับสายประคำแม่มารีย์ และสายประคำพระเมตตา
เพิ่งจะรู้ว่ามีแบบใหม่นี้ด้วย เลยคัดลอกเอาไว้เรียบร้อยแล้ว 

ขอพระอวยพรและคุ้มครอง คุณViridian และครอบครัวตลอดไปนะคะ