"จงขอแล้วจะได้" รวมเล่าคำขอที่พระเจ้าให้ผมแบบเหลือเชื่อ
โพสต์แล้ว: อังคาร ก.พ. 02, 2010 12:45 am
มานั่งนึก ๆ อะไรไปเรื่อยเปื่อย ก็เลยอยากเล่าไปเรือย ๆ วันละนิดละหน่อย เกี่ยวกับคำสัญญาที่พระเยซูตรัสไว้ ที่พี่น้องเรารู้จักกันดี "จงขอแล้วจะได้ จงแสวงหาแล้วจะพบ จงเคาะแล้วจะเปิด" , ก็ขอเล่าอันหลัก ๆ ละกันนะครับ , ปลีกย่อยมีเยอะมากกกกกกกกกกก .. ก (จนบางอันก็ลืม เห่ ๆ)
เอาอันนี้ก่อนละกันน ก็ย้อนความไปตอนเรียน ม.3 ตอนนั้นปี 2533 , จะจบ ม.ต้น แล้วจะต้องหาที่เรียนต่อ ก็แบบว่า ลำบากมาก ในเชียงใหม่มันก็มีหลัก ๆ คือ สายสามัญ กับ สายอาชีพ , กลุ้มใจมากเพราะกลัวไม่มีทีเรียนที่เราอยากเรียน ใจก็อยากเรียนต่อ ม.ปลายที่โรงเรียนเดิม (โรงเรียนมงฟอร์ต) อีกใจก็กังวลเพราะว่ามันยากมากกก (ข้อสอบนะยากสุด ๆ) แล้วครอบครัวก็ไม่รวยอะไรที่จะจ่ายแป๊ะเจี้ยะได้
ก็เลยขึ้นไปบนตึกอำนวยการ , จะมีห้องหนึ่งเป็นห้องสำหรับอธิษฐานจะมีพระรูปไม้กางเขน (ซึ่งคิดว่าสวยที่สุดในเมืองไทยขณะนั้น) ก็คุกเข่าขอแบบเด็ก ๆ พูดไปเรื่อย ๆ ประมาณแบบระบายกับพระ ก็มาหลายครั้งครับ พักเที่ยงจะไปบ่อย ๆ
ก่อนใกล้สอบ ตลกมาก คือ เขียนชื่อ-นามสกุลตัวเองใส่กระดาษ แล้วเอาไปยัดไว้ใต้ฐานรูปปั้นนักบุญหลุยส์ กรียอง เดอ มงฟอร์ต ที่หน้าโรงเรียน แล้วก็อธิษฐานขอว่า ขอให้ลูกสอบติดด้วยเถอะ หรือ ช่วยลูกหาที่เรียนที
เมื่อสอบเสร็จแล้ว , ก็เห่ ๆ ยากชิบหา.. ,
วันประกาศผลสอบ , น้ำตาร่วงผลอย พูดไม่ออกเลยครับ นายแทม สอบติดเป็นอันดับที่ 2 , ขอย้ำ อันดับที่ 2 , คือ มองลงมาแค่บรรทัดเดียว ก็เป็น ชื่อ - นามสกุลของผมเลย , โอ้ .. พ่อของเรายิ่งใหญ่มากกก คนสอบเป็นหลักพัน สองพัน , คนเก่ง ๆ หายไปหมด , ดึงเอาชื่อผม มาเป็นอันดับที่ 2
นี่เป็นของขวัญชิ้นใหญ่ ๆ ชิ้นแรก ๆ ที่พระส่งตรงสายด่วนจากสวรรค์มาให้เด็กน้อยคนหนึ่ง ที่กลุ้มใจมาก ๆ ในตอนนั้น
เดี๋ยวจะมาเล่าต่อคำขออันต่อ ๆ ไปนะครับ
เอาอันนี้ก่อนละกันน ก็ย้อนความไปตอนเรียน ม.3 ตอนนั้นปี 2533 , จะจบ ม.ต้น แล้วจะต้องหาที่เรียนต่อ ก็แบบว่า ลำบากมาก ในเชียงใหม่มันก็มีหลัก ๆ คือ สายสามัญ กับ สายอาชีพ , กลุ้มใจมากเพราะกลัวไม่มีทีเรียนที่เราอยากเรียน ใจก็อยากเรียนต่อ ม.ปลายที่โรงเรียนเดิม (โรงเรียนมงฟอร์ต) อีกใจก็กังวลเพราะว่ามันยากมากกก (ข้อสอบนะยากสุด ๆ) แล้วครอบครัวก็ไม่รวยอะไรที่จะจ่ายแป๊ะเจี้ยะได้
ก็เลยขึ้นไปบนตึกอำนวยการ , จะมีห้องหนึ่งเป็นห้องสำหรับอธิษฐานจะมีพระรูปไม้กางเขน (ซึ่งคิดว่าสวยที่สุดในเมืองไทยขณะนั้น) ก็คุกเข่าขอแบบเด็ก ๆ พูดไปเรื่อย ๆ ประมาณแบบระบายกับพระ ก็มาหลายครั้งครับ พักเที่ยงจะไปบ่อย ๆ
ก่อนใกล้สอบ ตลกมาก คือ เขียนชื่อ-นามสกุลตัวเองใส่กระดาษ แล้วเอาไปยัดไว้ใต้ฐานรูปปั้นนักบุญหลุยส์ กรียอง เดอ มงฟอร์ต ที่หน้าโรงเรียน แล้วก็อธิษฐานขอว่า ขอให้ลูกสอบติดด้วยเถอะ หรือ ช่วยลูกหาที่เรียนที
เมื่อสอบเสร็จแล้ว , ก็เห่ ๆ ยากชิบหา.. ,
วันประกาศผลสอบ , น้ำตาร่วงผลอย พูดไม่ออกเลยครับ นายแทม สอบติดเป็นอันดับที่ 2 , ขอย้ำ อันดับที่ 2 , คือ มองลงมาแค่บรรทัดเดียว ก็เป็น ชื่อ - นามสกุลของผมเลย , โอ้ .. พ่อของเรายิ่งใหญ่มากกก คนสอบเป็นหลักพัน สองพัน , คนเก่ง ๆ หายไปหมด , ดึงเอาชื่อผม มาเป็นอันดับที่ 2
นี่เป็นของขวัญชิ้นใหญ่ ๆ ชิ้นแรก ๆ ที่พระส่งตรงสายด่วนจากสวรรค์มาให้เด็กน้อยคนหนึ่ง ที่กลุ้มใจมาก ๆ ในตอนนั้น
เดี๋ยวจะมาเล่าต่อคำขออันต่อ ๆ ไปนะครับ