พระวาจาทรงชีวิต

แบ่งปัน คำพยาน ประสบการณ์ชีวิตกับพระเจ้า และการอัศจรรย์ ที่พระเจ้าได้ทรงกระทำต่อชีวิตของเราแต่ละคน
ตอบกลับโพส
อันตน
~@
โพสต์: 4164
ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ ก.ค. 06, 2005 6:50 pm
ที่อยู่: ภูเก็ต

ศุกร์ ก.ย. 03, 2010 9:37 am

เมื่อวาน(30 สิงหาคม 2010) อ่านไบเบิลไดอารี่ แล้วเกิดความเ้ข้าใจอะไรในชีิวิตบางอย่างจึงอยากแบ่งปันดังนี้
ข้อความที่สะดุดใจเมื่อวานคือ
“วาจานี้คือสิ่งใด จึงมีอำนาจและอานุภาพบังคับปีศาจร้าย และมันก็ออกไป” (ลูกา 4:37)
จริงๆ แล้วตอนนี้ในใจของพวกเราในบ้านดูเหมือนกำลังสับสนกับอนาคตของพวกเรา จะว่าวางใจก็วางใจแต่ก็อดหวั่นๆไม่ได้ เหมือนมันมีม่านอะไรไม่รู้อยู่ในใจทำให้ไม่ค่อยจะสดชื่นเท่าไหร่ในชีวิตและ จิตวิญญาณ

พระวาจาที่ว่ามาจากตอนที่พระเยซูทรงขับไล่ผี แล้วผีก็ออกปากบอกว่าพระองค์คือใคร แต่พระองค์ทรงสั่งให้มันหยุด วันเดียวกันกับที่อ่านเรื่องนี้นี่เองมีคนถามพระคุณเจ้าประทานในเฟซบุ๊คว่า ทำไมพระเยซูถึงสั่งให้ผีหยุดพูดเรื่องของพระองค์ พระคุณเ้จ้าได้อธิบายว่าเพราะไม่ใช่เรื่องของผีที่จะประกาศว่าพระองค์คือใคร แต่เป็นมนุษย์เราต่างหากที่สมเกียรติกว่าในการประกาศว่าพระองค์คือใคร ข้าพเจ้าอ่านคำอธิบายในเฟซบุ๊คเสร็จแล้วเก็บไว้ในใจ แต่เมื่อมาอ่านไบเบิลไดอารี่ตอนกลางคืน ข้าพเจ้าจึงฉุกคิดเรื่องนี้ขึ้นมาได้ และรู้สึกว่าพระวาจาทรงพลังและกำลังบอกอะไรกับข้าพเจ้า เพราะเป็นเรื่องเดียวกันโดยบังเอิญ แต่จริงๆแล้วไม่บังเอิญ

ข้าพเจ้าหยิบพระคำภีร์อีกเล่มหนึ่งเปิดดูก็เจอเรื่องนี้

ในพวกท่านมีคนใดที่มีบ่าวไถนาหรือเลี้ยงแกะเมื่อบ่าวคนนั้นกลับมาจากทุ่งนาจะบอกเขาว่า
'เชิญนั่งลงรับประทานทีเดียวเถิด' หรือจะไม่บอกเขาว่า
'จงหาให้เรารับประทานและคาดเอวไว้เดินโต๊ะให้เราจนเราจะกินและดื่มอิ่มแล้วและภายหลังเจ้าจึงค่อยกินและดื่มเถิด'
นาย จะขอบใจบ่าวนั้นเพราะบ่าวได้ทำตามคำสั่งหรือ ฉันใดก็ดีเมื่อท่านทั้งหลายได้กระทำสิ่งสารพัดซึ่งเราบัญชาไว้แก่ท่านนั้นก็ จงพูดด้วยว่า
'ข้าพเจ้าทั้งหลายเป็นบ่าวที่ไม่มีบุญคุณต่อนาย ข้าพเจ้าได้กระทำตามหน้าที่ซึ่งข้าพเจ้าควรกระทำเท่านั้น'
ลูกา 17:7-10

พระคำภีร์้ข้อนี้ทำให้ข้าพเจ้าสบายใจขึ้นอีกเป็นกองและไม่กังวลว่าพระเจ้าจะทรงประทานหรือไม่ทรงประทาน ทำไมนะหรือ
ข้าพเจ้า เชื่อว่าชีวิตของข้าพเจ้าคือชีวิตเนรเทศ บ้านแท้จริงของข้าพเจ้าคือพระราชัยของพระองค์ ชีวิตเนรเทศบนโลกเต็มไปด้วยความน่าเหนื่อยหน่ายไม่ว่าจะด้วยบาปผิด และการดิ้นรนดำรงชีวิต บางครั้งการดิ้นรนของข้าพเจ้าดูเหมือนจะยิ่งทีจะยิ่งถอยหลังเข้าคลอง จากศูนย์กลายเป็นติดลบ เมื่อเป็นอย่างนั้นก็แน่นอนว่าที่พึ่งเดียวคือการนำทุกสิ่งทูลถวายแด่องค์ พระผู้เป็นเจ้า แต่เมื่อทูลถวายไปแล้วยังไม่การตอบรับมา ความห่อเหี่ยวก็บังเกิด แม้ว่ามันใช่สิ่งที่เป็นข้อพิสูจน์ว่าพระเจ้าไม่ดำรงอยู่จริง ข้าพเจ้ายังพบพระองค์เสมอในศีลมหาสนิท และทุกๆที่ ในเวลาที่แตกต่างกันไป ข้าพเจ้าพเจ้าไม่เคยคิดว่าชีวิตข้าพเจ้าเ็ป็นชีวิตต้องคำสาปแช่ง ข้าพเจ้าไม่เคยคิดว่าชีวิตข้าพเจ้าถูกริบพระหรรษทานอย่างที่บางคนบอก พระหรรษทานยังคงอยู่อย่างน้อยๆพระองค์ยังคงตรัสกับข้าพเจ้าเสมอ แต่ความจริงคือข้าพเจ้ายังลำบาก ครอบครัวลำบาก แล้วพระวาจาเชิดชูใจข้าพเจ้าอย่างไร

ดู ก่อน พระวาจาที่ข้าพเจ้าอ่านมาบอกอะไรกับข้าพเจ้า เมื่อข้าพเจ้าเหน็ดเหนื่อยแทบตายกับการทำงาน (ไถนา,เลี้ยงแกะ) เมื่อกลับเข้ามาบ้าน พระจะเรียกให้กินหรือพระจะใช้ให้ทำงานต่อ(สวดภาวนา ประกาศ รับใช้ ฯลฯ) ก็เรื่องของพระ ไม่ใช่เรื่องของข้าพเจ้า ที่ผ่านมาข้าพเจ้าอาจคิดมาตลอดว่ามันเป็นเรื่องของข้าพเจ้าคือเมื่อสวดภาวนา ทูลบอกแล้วพระต้องตอบ พระต้องอย่างโน้นอย่างนี้ แต่จริงๆแล้วมันเรื่องของพระองค์ไม่ใช่เรื่องของข้าพเจ้า พระองค์จะให้ข้าพเจ้าได้กินได้พักจนกว่าเมื่อพระองค์จะเสร็จก็เรื่องของ พระองค์ไม่ใช่เรื่องของข้าพเจ้าที่จะต้องไปสอนพระองค์ ใช่ไหม ฉะนั้นเมื่อข้าพเจ้ากำลังเหนื่อย กำลังหมดหนทาง แต่พระองค์ยังไม่ได้ให้แก่ข้าพเจ้า ก็ไม่ใช่เรื่องของข้าพเจ้าสักหน่อย ยังไงเสียพระองค์ทรงเลี้ยงดูแน่อยู่แล้ว ก็พระองค์ทรงให้เราอยู่ในบ้านของพระองค์แล้วนี่ เหมือนดั่งนายจ้างคนนั้นที่ได้จ้างลูกจ้างไว้ นายจ้างจะไม่ให้ลูกจ้างได้กินได้พักหรือ เพียงแต่ว่าเมื่อไดนั้นเป็นเรื่องของนายจ้าง แต่ถ้าเราเหนื่อยเราบอกได้ แต่ไม่ใช่ไปจำกัดว่าต้องตอนนี้เดี๋ยวนี้ นายจ้างก็มีธุระของนายจ้างเหมือนกัน

ข้าพเจ้า เป็นบ่าว ข้าพเจ้าจึงไม่มีบุญคุณต่อเจ้านาย ข้าพเจ้าควรทำหน้าที่ของข้าพเจ้าไปเท่านั้น โดยการรักและรับใช้ เพื่อประกาศข่าวดีต่อไป นี่คือข้อสรุปที่ทำให้ข้าพเจ้าสบายใจขึ้นเยอะ และยอมรับสภาพที่ประสบด้วยความยินดี ขอบคุณพระเจ้า

ปล. จริงๆแล้วพระคำภีร์ที่อ่านเมื่อวานนี้บอกข้าพเจ้าสองเรื่อง แต่อีกเรืองหนึ่งนั้นเป็นเรื่องการประกาศข่าวดี ซึ่งน่าจะยกเอาไว้อีกเรื่องต่างหาก เลยไม่ได้เขียนต่อ เดี๋ยวยาวไป หวังว่าคงเป็นประโยชน์ต่อผู้อ่านไม่มากก็น้อย ขอพระอวยพร
ภาพประจำตัวสมาชิก
~@Little lamb@~
Defender of lawS
Defender of lawS
โพสต์: 9396
ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 3:00 pm
ติดต่อ:

พุธ ก.ย. 22, 2010 1:53 am

ขอบคุณที่แบ่งปันค่ะ :s012:
ตอบกลับโพส