Belong to the Truth Jesus Christ

พี่พีพี เจ้าหน้าเหลืองไม่มีหูค่ะ และในบอร์ดนี้ มีแต่หูไม่มีมือกะตาก็เล่นไม่ได้ ดังนั้นหนูขอบคุณพระเจ้า ที่ทรงพระทานอวัยวะดีพอ ที่เราจะได้ฟัง ได้รู้ ได้เข้าใจพระวจนะของพระองค์

W เขียน: มีเรื่องยากๆ อยู่ ๒ เรื่อง เหมือนความเห็นของ Yoshuwa~
คือ
๑.การมาถึงความเชื่อและเชื่อในความจริงนั้น เป็นเรื่องยากแล้ว
๒.การรักษาไว้ซึ่งความเชื่อยิ่งยากกว่า

:oโอ เป็นเกียรตินักหนาที่ได้ร่วมประสบการณ์เช่นเดียวกับท่าน 8)
พูดถึงตะวันออกกลาง
:'( เค้าโดนเยอะกว่าพวกเรานัก

เพราะแวดล้อมเค้าคือพวกมุสลิม

แล้วการเปลี่ยนศาสนา(จะไปพุทธหรืออื่นๆก็ตาม)ของมุสลิมเป็นอะไรที่......

:-[ เรายังไม่รุเลยว่าถ้าเราโดนขนาดนั้น เราจะยังยืนยันความเชื่อต่อไปไหม :(

โอ มิคาเอลโปรด พิทักษ์ข้าจากความชั่วเทอญ อาเมน

ดีครับผมก็ล้างบาปมา 10ก็ปีแล้ว จำได้ว่าเด็กเรียนที่โรงเรียนลาซาล บางนา บ้านผมเป็นพุทธ ทั้งบ้าน แต่ไม่รู้ทำไมเราถึงพระ อยากเจอพระอยากรู้จักพระองค์ แตเนื่องจากที่บ้านเราเป็นพุทธเลย เก็บความรู้สึกนี้มานานพอควร จนลืมแล้วต่อมาผมไปเยี่ยมญาติที่จันทบุรี เขาไปแต่งงานกับคนคริสต์ที่นั้น ตอนนี้เราก็นอนอนอยู่ในบ้านเขาคนเดียว แล้วผมก็มองที่รูปของพระเยซู แบกกางเขน ก็ไม่รู้ทำไมว่าเรามองไปที่พระองค์รู้อบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก และก็รูปแม่พระก็เหมือนรู้ถึงว่าแม่พระเป็นแม่ที่แสนดีใจดร อบอุ่นและรักพระเยซูมาก เพราะที่บ้านมีพระพุทธรูปตั้งเยอะเราไม่เคยสนใจเลย แล้วก็เก็บความรู้สึกนี้มา จนถึงม.2 ปิดเทอมแม่บอกให้ไปบวดเณร ทางพุทธก็ยิ่งหนักไปใหญ่ถึงขั้นเป็นคนไม่มีศาสนาเลยจนถึง ม.4 ไปเจอเพื่อนเก่าเขาเปลี่ยนเป็นคริสเตียน เราไม่รู้เพราะเพื่อนว่าเป็นคริสต์ ผมก็นึกว่าต้องเป็นคอธอลิก เราก็ไปแต่ถึงก็รู้ว่าไม่ใช่ เป็นคริสเตียน แต่ก็ไม่เป็นไรมาถึงแลวนิ ก็ไปอยู่6เดือนก็ไม่ก็เลิก เพราะเขาทั้งว่าทั้งติ คาธอลิค (รวมถึงคริสเตียนที่ไม่ใช่คริสจักรเดียวกัน) ก็เริ่มรู้สึกแย่ๆ แต่ก็น่ะ เพาระองค์มีทางของพระองค์ ก็มารู้ว่าเพื่อนในห้องเรียน เป็นคาธอลิคก็เลยคุยๆดูเพื่อนก็ไปที่วัดซาตาครูส ก็ไปตอนแรกก็ไม่รู้จะทำไงก็ไปนั้งอยู่ในวัดเล่นๆอยู่2อาทิตย์ ก็มันไม่รู้จักใครนี่ จะถามเขาก็กลัวหน้าแตก อิอิ ก็เห็นฝังแก้บาป เห็นเขาเดินเข้าไปคุยกับคุณพ่อ ก้เลยเอาล่ะเป็นไงเป็นกัน ก็เดินเข้าไปถามคุณพ่อผมอยากล้างบาปทำไงครับ คุณพ่อท่านก็หลังมิสซาเลิกแล้วคุยกัน ก็เลยได้เรียนคำสอน
แล้วก็ได้ล้างบาป ดีใจมากครับพูดตรงเลยถ้าไม่รู้จักกับพระ ผมอาจจะไม่ได้มาเขียนเรื่องของผมก็ผมอาจคิดอะไรสั้นๆ ไปแล้ว อาจจะไม่ได้รู้จักความรักที่พระแสดงให้เรารู้และรักพระองค์ตอบก็ได้ เพราะทุกปัญหามีทางออกครับ ลองๆใช้เวลาอยู่กับพระองค์เป็นการส่วนตัว พักพ่อนกับพระองค์ แล้วเชื่อไหมว่าจากที่มืดแปดด้าน กับมีทางออกที่เราเดินยังผู้ชัยเลยล่ะ พระเป็นเจ้าทำได้ทุกอย่าง เพื่องแต่เราเดินไปหาพระองค์ อย่างจริงใจเท่านั้น เอาล่ะเขียนมาเยอะแล้วเดียวชาวบ้านเขาว่าเอา อิอิ รักในพระเจ้าครับทุกคน

ดีใจจังเลยที่ได้ฟังคำพยานของ พี่ Touch ขอพระเจ้าทรงอวยพรฮับ ;D

เขียนเถอะครับ สิ่งที่ดีที่สรรเสริญพระนามพระองค์เขียนบ่อยๆหรือยาวๆก็ไม่มีใครว่าครับ

สุดุดีบทที่23
พระเจ้าทรงเลี้ยงดูข้าพเจ้าดุจเลี้ยงแกะ ข้าพเจ้าจะไม่ขัดสน
พระองค์ทรงกระทำให้ข้าพเจ้านอนลงที่ทุ่งหญ้าเขียวสด
พระองค์ทรงนำข้าพเจ้าไปริมน้ำแดนสงบ
ทรงฟื้นจิตวิญญาณของข้าพเจ้า
พระองค์ทรงนำข้าพเจ้าไปในทางชอบธรรม
เพราะเห็นแก่พระนามของพระองค์
แม้ข้าพระองค์จะเดินไปตามหุบเขาเงามัจจุราช
ข้าพเจ้าไม่กลัวอันตรายใดๆ
เพราะพระองค์ทรงสถิตกับข้าพเจ้า

พี่ทัชเขียนไปเถอะฮะ ที่นี่ไม่มีใครว่าหรอกมีแต่รออ่านและชื่นชม :-*

ผมรักพระองค์ผมเห็นไม้กางเขนในฝันก่อนไปโบสหนึ่งวัน
ผมเชื่อเเละจะรักไม้กางเขนเเละพระเจ้าตลอดไปอาเเมน

ขอบคุณคุณ Touch และ คุณวินที่แบ่งปันประสบการณ์นะคะ
ขอบคุณพระเจ้าเช่นันที่เรียกคุณๆมาเป็นลูกขอพระองค์

ยินดีต้อนรับสู่เวปนี้นะคะ ;)

เร็วๆนี้ผมอาจเอาเรื่องประสบการณ์ที่ทำให้ผมเปลี่ยนแปลงตัวเองใหม่อีกครั้งหนึ่งเร็วๆนี้นะครับ :)

เริ่มว่ารู้จักพระเจ้าได้อย่างไร...ไม่ยากจ๊ะ

แกะหลงเกิดในครอบครัวพุทธ ทำบุญ สวดมนต์ อ่านธรรมมะ และตอนมัธยมต้นเคยไปเรียน นักธรรมโทให้ได้ก่อนจบม.3 ตามคำสั่งของพระอาจารย์ ที่สอนพระพุทธศาสนา พระเจ้าเรียกเมื่อตอน... อยู่ใต้ตึกหอพักนิสิตาแถวมาบุญครอง สมัยปีหนึ่ง ปลายๆๆปี มีกลุ่มพี่ที่มาจากแคมปัส ครูเสด เขากำลังมาสอนเด็กคนอื่นๆๆอยู่ แกะหลงเข้าไปทักเพื่อน พี่คนหนึ่งในกลุ่มก็เลย มาคุยกับเรา ว่ารู้จักพระเยซูไหม ตอนนั้นนึกว่าเขาดูถูก ก้เลยคุยกับเขา ตามแบบฉบับชาวพุทธที่ดี ตอกเขากลับ แถมเอาหลักคำสอนของพระพุทธศาสนา ถองไปอีก แบบว่าแรงมากเลยค่ะ (เจอนักธรรมโทและนักศาสนาเปรียบเทียบ :P) จนเขาถอยไป เช่น พี่ว่าพระเยซู มาเพื่อไถ่ เป็นที่พึ่งหยอ ตามประวัติท่านอ่อนแอจะตาย ถ้ามีฤทธิ์เสกขนมปังได้จิง ปลุกคนตายให้ฟื้น ทำไมที่ตนเองไม่หายตัวไปล่ะ พี่ไหว้นักโทษประหารด้วยเหรอ ยิวบอกว่าพวกลูกศิษย์ขโมยพระศพไปซ่อนจริงหรือเปล่า


แต่ช่วงนั้นแปลกมาก มันใกล้คริสมาสมั้ง คำถามที่เขาตอบไม่ได้ หนูกลับได้คำตอบ จากพระเจ้าทางสื่อต่างๆๆ ทรงทำให้หนูสนใจดู หรือได้ดู เช่นหนังฝรั่ง จากข้อความเล็กข้อความน้อยจาก นสพ และสิ่งพิมพ์อื่นที่ได้รับแจก และพี่คนนั้นเค้าไม่ท้อ ดักพบขอคุยด้วยอีก หลายครั้ง จนได้คำตอบที่ว่า พระองค์ทรงมาด้วยความรักและพระคุณต่างหาก หากมาด้วยชุดขุนศึก พระองค์งค์ก็มาพร้อมดาบและโลหิตเพื่อการบังคับ และความพินาศของฝ่ายศัตรูหาใช่ความรัก พระเจ้าต้องการการเต็มใจมิใช่บังคับ พระเยซูท่านบริสุทธิ์ หากเราจะดูคนดีสักคน คนๆๆนั้นถูกใส่ความจนดูว่าแย่จะไม่ใช่คนดีหรือ อาจารย์ป๋วยจารย์ปรีดีถูกคนใส่ร้าย ทั้งๆๆที่ท่านทำความดีแก่ชาติก็เป็นคนชั่วดิ และได้อ่านหนังสือเล่มหนึ่งเขียนถึงพระเยซูห้าม เทวดาไม่ให้ไปบอกมนุษย์เรื่องการฟื้นพระชนม์ แต่พระองค์ต้องการให้มนุษย์บอกช่าวประเสริฐแก่มนุษย์เอง พระองค์ปรากฎตัวให้คนเห็นนะ หากพระเยซูไม่ฟื้นชีพจิง สาวกคงถูกพวกฟาริสีจัดการแล้ว ฐานะก่อข่าวเท็จ จากลุ่มสาวกที่ขี้ขลาด กลายเป็นสาวกที่ยอมเป็นมรณสักขี (ไม่รู้คำตอบมาได้ไง ช่วงเวลาไม่กี่วันเอง) ปล..ตอนนั้นึกอย่างงี้จิงๆๆนะ หวังว่าเพื่อนที่อ่านหากไม่พอใจ ก้อขอโทษนะที่ไปว่านักบุญอ่ะ ในที่สุดยอมไปโบสถ์กับพี่ๆๆคจ.มหาพร

ตอนนั้นกะเข้าโบสถ์เพื่อจับผิด แต่การเข้าโบสถ์ครั้งนั้น เหมือนพระเจ้าตรัสผ่าน ศาสนจารย์ แต่ใครก็ไม่รู้หลอกให้ยืน ว่ามาโบสถ์ครั้งแรก โดนรุมอธิษฐานรับเชื่อพร้อมเพื่อนๆๆ แบบงง ก็เลยตัดสินใจจะเป็นคริสต์เพื่อหาข้อโต้แย้ง ได้คุณไบเบิ้ลมาอ่าน เชื่อไหม 5 วัน อ่านภาคพันธสัญญาใหม่จบ มีเรื่องคุยกะพี่ๆๆ เยอะเลย บางสิ่งเขาก็ตอบไม่ได้ ก็พอให้อธิษฐานขอคำตอบจากพระเจ้าก็พบคำตอบที่พระองค์ทรงตอบ เช่น จากชั้นเรียนพระคัมภีร์กลุมผู้เชื่อใหม่ ซักพัก พอปิดเทอม ก็ไม่ได้ไปโบสถ์ ตลอดที่เป็นคริสเตียนอธิษฐานเรื่องการเรียนเสมอ แต่พอผลการเรียนออกมา มี เอฟด้วย แคลคูลัส ก็เลยหลงหายไป.......

ขอบใจในคำแบ่งปันจ๊ะ บราบาร่า LL2 *no1

ต่อมาพอปีสองปลายๆๆ ได้มีเพื่อนรุ่นพี่ข้างห้อง พอรู้ว่าเราเคยเป็นคริสและหลงหาย จึงชวนไปโบสถ์ความหวังที่คลองเตย ตอนไปครั้งแรกตกใจ อาไรนี่มีนมัสการแบบนี้ด้วยเหรอ มีคนร้องไห้ ตีอกไห้ ท้ายๆของวันนั้นมีการร่วมกันอธิษฐาน บัพติศมาโดยพระวิญาณ พี่ๆจากชมรมคริสเตียนฯ มาล้อมช่วยอธิษฐาน สักพัก ลิ้นหนูรัวๆๆๆๆ พูดไม่ได้ศัพท์ ที่นี่ทำให้หนูรู้ว่า ความสัมพันธ์ระหว่างหนูกับพระเจ้าเมื่อก่อนที่พระองค์ไม่ตอบคำอธิษฐาน หนูดื้อ ชอบต่อรอง ทำตัวแย่มากๆๆ จับผิด ถือดี ที่นี่ๆเองแกะหลงเปลี่ยนไป จนตัดสินใจจึงบอกคนอื่นๆๆ ว่าหนูรักพระเจ้า หนูเห็นการดำรงอยุ่ของพระองค์ พอบอกเท่านั้นแหละ พี่รหัสคุยเป็นการส่วนตัว แกะหลงบอกว่าชอบรูปแบบการนมัสการ เท่านั้นแหละ พี่รหัสพาไปบริษัทขายตรง จึงรู้ว่ารูปแบบคล้ายๆๆกันที่เขาอยากให้รักบริษัท พี่รหัสนั่งคุยกันนานมาก เปรียบเทียบคนที่โบสถ์ให้ฟัง ว่าก่อนกะหลังชีวิตไม่เห็นดีขึ้นเลย เอาเงินไปให้โบสถ์หมด จ่ายสิบลดจนโบสถ์รวย บวกกะที่บ้าน พ่อ กะพี่ชาย(ซึ่งเป็นพุทธศาสนากที่อ่านพระธรรมมากๆๆ)บ่นว่า ทะเลาะกันรุนแรง แม่ร้องไห้ ในที่สุดพวกเขาห้ามออกมาคำหนึ่งว่า ตราบใดที่คุณทำเงินไม่ได้ คุณต้องเชื่อผม และอย่านำเงินของผมไปให้พวกบ้าๆๆนี้ ตอนนั้นในใจคิดว่าพระสิริพระองค์คือการเป็นคนที่ดีขึ้น รักคนอื่นได้ง่ายขึ้น ห่วงตนเองน้อยลง แต่เมื่อเขาไม่ยอมรับ ก็เลยพูดกะพระเจ้าว่า ขอโอกาสที่ลูกสำแดงพระสิริของพระองค์ผ่านชีวิตลูก มีเงิน มีงาน มีอาชีพ ลบคำสบประมาทของพวกเขา พอดีต้องไปฝึกงานต่างจังหวัด ต้องกลับมาอยู่บ้าน อดรับบัพติศมาในน้ำ ตอนนี้แอบไปโบสถ์กับเพื่อนที่เรียนโทด้วยกัน ที่ใจสมาน ปีละ ไม่เกิน 10 ครั้ง :'(

ไม่เป็นไร

จะเป็นลูกพระเจ้าต้องมีลำบากบ้าง
เพื่อที่เราจะได้เข้มแข็ง

;)

งิงิ ที่คลองเตยผมก็เคยไปนะ ไปครั้งแรกในชีวิตก็ที่นี่แหละ(ไม่รวมตอนปฐมนิเทศม.ต้นที่อัสสัมชัญธนบุรีนะ) งงมากๆ เจอคนพูดภาษาแปลกๆ มันตึ๊บแต่สุดท้ายแม่พระก็เรียกให้มาเป็นคาทอลิค ตอนแรกๆก็ไม่แน่ใจว่าแม่พระเรียกเราหรือเปล่าหรือเราคิดไปเอง เพราะตอนนั้นไปโบสถ์พระมหาไถ่ไปเข้ามิสซาคาทอลิคที่นั่นครั้งแรก แล้วมารู้ทีหลังว่า แม่พระนิจจานุเคราะเป็นองค์อุปถัมป์ ของวัดมหาไถ่งับ
ที่แกะหลงเจอก็หนักนะเนี่ยแต่ถ้าเป็นผมผมจะฝืนไป ใครจะทำไมผม ผมมีขาง่ะ เงินที่นำไปถวาย(ตอนไปที่คลองเตยผมไม่ได้ถวายสิบลดนะเพราะมันดูแปลกๆ) ก็เงินเก็บผมผมมีสิทธิในเงินของผม เพราะถ้าผมจะใช้หมดก็ไม่มีเงินเก็บตรงนี้ แต่นี่ผมเก็บไว้จึงเป็นเงินของผม ผมมีสิทธิในเงินตรงนี้
ป.ล. อาจจะแรงไปหน่อยนะแต่ผมเป็นของผมแบบนี้ บางทีผมอาจจะไม่เหมาะกะคริสเตียนก็ได้มั้ง เพราะผมไม่เห็นด้วยกะสิบลด งับ
ป.ป.ล. ช่วงนี้ไม่รู้เป็นไร ทำไมพอมีคนมาว่าพระเจ้า มาว่าศาสนาคริสต์ไม่ว่านิกายอะไร เหมือนลมออกหูทุกที >:(

พ่อก็ไม่ชอบเวลามีคนมาว่าพระ แต่...

อย่าปล่อยให้อะไรลบๆมาทำให้เราห่างจากพระเจ้านะ

อย่าลืมเราต้องตั้งสติเสมอ



อฟ 6:10
สุดท้ายนี้ ท่านทั้งหลายจงเป็นผู้เข้มแข็งในองค์พระผู้เป็นเจ้า จงตักตวงพลังจากพระพลานุภาพของพระองค์ จงสวมใส่อาวุธครบชุดของพระเจ้า เพื่อท่านจะยืนหยัดต่อต้านเล่ห์กลของปีศาจได้ เพราะเรามิได้ต่อสู้กับพลังมนุษย์ แต่ต่อสู้กับเทพนิกรเจ้า และเทพนิกรอำนาจ ต่อสู้กับผู้ปกครองพิภพแห่งความมืดมนนี้ ต่อสู้กับบรรดาจิตแห่งความชั่วร้ายที่อยู่บนท้องฟ้า เพราะฉะนั้น ท่านทั้งหลายจงสวมใส่อาวุธครบชุดของพระเจ้า เพื่อจะต้านทานทุกสิ่งได้ในวันเลวร้าย และยืนหยัดอยู่ได้จนถึงที่สุด

คงเป็นเพราะเมื่อวานผมไปสอบมาแล้วทำมะค่อยได้+กะผลสอบตอนสอบซ่อมออกมาตกน่ะครับเลยอารมณ์เสีย วันนี้ตื่นมาตอนเช้าอารมณ์ดีขึ้นแล้วงับ

ผมฟังเพลง virgin mary by lunasea เเล้วก็ความฝันที่ได้เห็นเลยเชื่อมากเลยละคับ
ตอนเเรกก็แอนตี้คับตอนนี้เปลี่ยนไปเเล้วหน้ามือเป็นหลังมือ
ลองไปหามาฟังนะคับเพลงนี้ virgin mary ของลูน่าซีอะมันเป็นของญี่ปุ่น
ผู้ใดที่เชื่อในพระบุตรของพระเป็นเจ้าจะมีชีวิตนิรันดร

แล้วชื่อ albumคืออะไรคะ :)

เพราะพระองค์จะช่วยเราให้รอดได้
ผู้ใดเชื่อในพระบุตรผู้นั้นจะไม่พบกับความตายเลย

เราไม่ได้เป็นคริสหรอก แต่ว่าเราเชื่อในพระเจ้ามากๆ เรื่องมันเริ่มขึ้นเมื่อ
ตอนป.6 เรามีเพื่อนคนหนึ่งเป็นคริสเตียน ตอนแรกเราไม่ค่อยสนิทกับเค้าแต่ต่อมาเราก็สนิทกัน แต่ในตอนนั้นจะเรียกว่าเราเชื่อในพระเจ้าก็ไม่ได้หรอก เพราะไม่ค่อยจะอยู่ในสมองเท่าไร เราเป็นคนไม่ค่อยสนใจอะไรมาตั้งแต่เด็กแล้ว เราทำกิจกรรมอะไรก็ไม่เคยสำเร็จ เรียนก็ไม่เก่ง แล้วพอเราขึ้นม.1 เราก็มีเพื่อนคนหนึ่งที่เชื่อในพระเจ้าเหมือนกัน แต่เค้าก็ไม่ได้เป็นคริส เรากับเพื่อนก็คุยกันมาตลอดว่า อยากเปลี่ยนมาเป็นคริส เราก็เริ่มบอกกับแม่ว่าอยากเปลี่ยนศาสนา แม่ก็บอกว่าไรสาระ บ้าไง อารายประมาณเนี๊ย บางทีเราก็ไม่เข้าใจว่าเป็นคริสแล้วเสียหายตรงไหน ??? ทุกคืนก็จะอธิฐานกับพระเจ้า ให้แม่เปิดใจยอมรับหน่อย เราก็ไม่เเน่ใจเหมือนกันว่าเราเริ่มชอบในศาสนาคริสตอนไหน (ไม่รุตัวอ่ะ) จากนั้นเราก็เริ่มอ่านไบเบิ้ล อ่านอะไรก็ได้ที่เกี่ยวกับศาสนาคริสเพื่อให้เข้าใจในศาสนาคริสมากขึ้น แต่ทุกวันนี้ แม่ก็ไม่ค่อยชอบศาสนาคริสเท่าไร
ปล.ตอนม.1เราอยู่ประจำเลยไม่มีเวลาเท่าไร พอตอนนี้เราอยู่ม.2เราย้ายมาร.ร.ไปกลับแทน
*** บางคนบอกว่าที่แม่ไม่อยากให้เปลี่ยนศาสนาเพราะยังเด็กเกินไป จิงหรอ :-\ ***
" เค้าจะเปลี่ยนศาสนาให้ได้เลย..เค้าจะเดินในทางที่เค้ารัก"

เป็นไปได้คะว่าคุณแม่อาจจะเห็นว่ายังเด็ก
กลัวว่าจะถูกหลอก หรือไม่ก็อาจจะคิดว่าแค่หลง แค่เห่อไปตามเรื่อง

ค่อยๆ ใจเย็นๆนะคะ
เรื่องความเชื่อต้องใช้เวลาพิสูจน์
ถ้าเรามั่นคง จะอีก2ปี 3ปี 5ปี
เราก็ต้องทนรอได้

เหมือนความรักที่ต้องใช้เวลาพิสูจน์ *no1

~@Little lamb@~ เขียน: เรามาเคยสาเหตุที่ทำให้เราเชื่อพระเจ้ากันเถอะ

พี่เห็นว่าในบอร์ดนี้มีน้องๆที่กลับมาเชื่อพระเจ้าหลายคน
มีทั้งโดยพ่อแม่คัดค้าน บางคนฝ่าฟันมาก
กว่าจะได้เป็นลูกของพระเจ้า

พี่เห็นว่าเราเอามาแบ่งปันให้เพื่อนๆที่ยังต้องฝ่าฟัน
เพื่อที่จะได้เป็นลูกของพระองค์
จะได้มีกำลังใจ ที่จะยืนหยัดในความเชื่อกันเถอะ



ทำไม..คุณถึงตัดสินใจเชื่อพระเจ้า ?

ผมได้มีความเชื่อในพระเจ้ามานานแล้ว
แต่แม่ผมไม่ได้คัดค้านอะไรมีแต่พ่อผมที่คัดค้าน
พระเจ้าได้เข้ามาในชีวิตผมตอนอายุ 9 ขวบ

ขอแจมด้วยคนครับ ผมเป็นคริสตังค์ยืนนะครับ แต่ก็ไม่เชิงยืนหรอกครับ เพราะว่าคุณแม่เป็น คาทอลิก และผมก็เรียน รร. คาทอลิก ตอนชั้นประถม เรียนคำสอนด้วย แล้วก็รับศีลล้างบาป ป.4 ก็ตามประสาเด็กนะครับ ห่วงเล่นรักสนุกตามประสาเด็ก ไม่ได้สนใจพระจริงๆจังๆ จะไปวัดแต่ละที แม่แทบจะลากลงจากเตียงให้ได้ เป็นอย่างนี้มาตลอด
ที่เข้าวัดฟังมิสซา เวลาคุณพ่อเทศน์ หรือเวลาที่ฟังพระวาจาพระ ก็แทบจะหลับให้ได้ สิ่งที่ทำให้ผมยังอยู่ในมิสซาได้คือ บทเพลง ต่างๆ ครับ ผมรู้สึกว่า เพลงต่างๆมันมีพลัง แฝงไว้ด้วยความอบอุ่น ศักดิ์สิทธิ์และไพเราะมาก (สังเกตุว่า เด็กทุกคนจะนิ่งฟังอย่างตั้งใจครับ เพราะเคยพาน้องชายที่เป็นลูกของอามา แล้วเค้านั่งฟังนิ่งเลยครับ ปกติเค้าจะซนมาก) ก็เป็นมาอย่างนี้ตลอดครับ พอตอนเข้า ม.1
ก็เข้า รร. รัฐ และสวดขอแม่พระให้ผมสอบติด รร. นี้ด้วยเพราะเป็น รร. ที่เข้ายากที่นึงเลย ครับ พอวันประกาศผล ผมกับแม่ก็ไปดูผล ปรากฏว่า ติดครับ แถมอยู่ ห้อง King ซะด้วย ผมดีใจมากครับ แม่พระใจดีมากๆ แค่ติดผมก็ดีใจแย่แล้ว นี่ยังทำให้ผมอยู่ห้องเด็กเรียนอีก (ตอนเด็กผมไม่ค่อยสนใจเรียนน่ะครับ)
จากนั้นผมก็เรียนไปเรื่อยๆ อยู่ในสภาพแวดล้อมที่มีแต่คนพุทธ จนทำให้ผมห่างพระไป ทิ้งวัดไปด้วย จนกระทั่ง ม.ปลาย ผมสอบเทียบได้ตอน ม.5 เลยอยากลองสอบ Entrance ดูเพื่อ เป็นประสบการณ์ ม. 6 จะได้รู้แนวข้อสอบ แต่ปรากฎว่า ผม Ent ติดตั้งแต่ ม.5 แต่ได้อันดับ 4 นะครับ (คืออันดับ 4 นี่ ไม่ได้ตั้งใจเลือกไว้เลยครับ เพียงแต่ใส่ให้มันครบๆ ไปเท่านั้นเอง) ซึ่งผมรู้ว่าติดปุ๊บผมอยากจะสละสิทธิ์มากเลย เพราะมันอยู่ไกลมาก สถาบันเทคโนโลยีราชมงคล คลองหกน่ะครับ แล้วผมอยู่ฝั่งธน คงไปเรียนไม่ไหวหรอก ผมอยากเข้า ธรรมศาสตร์ หรือ จุฬา มากกว่า แต่เชื่อไหมครับว่า ที่นี่เองที่ทำให้ผมกลับมาหาพระอีกครั้ง ผมเชื่อว่า นี่คงเป็นน้ำพระทัยของพระ ที่ทำให้ผมได้เรียนที่นี่ เพราะพออาผมรู้ว่าผมจะสละสิทธิ์ ท่านบอกว่า ผมทำให้คนอื่นที่เขาอยากจะเรียนแต่ไม่ได้เรียน เพราะผมไปแย่งที่เค้า พอได้แล้วก็จะไม่เอา อย่างนี้ไม่ได้ ผมเลยต้องจำใจเรียนที่นี่น่ะครับ
(ถ้าอาผมไม่พูด ผมคงสละสิทธิ์ไปแล้วล่ะ) ผมก็เรียนไปด้วย อยู่หอไปด้วย เพราะมันไกลน่ะครับ ยิ่งไม่มีเวลาไปวัดใหญ่เลย เพราะกลับบ้านทุกวันศุกร์ แล้วกลับหอในวันอาทิตย์ จนมาขึ้นปี 2 เพื่อนผมคนหนึ่ง ซึ่งนับถือเจ้าแม่กวนอิมมากๆ เนื้อก็ไม่กิน เดินเข้ามาถามผมว่า พระเจ้ามีจริงหรือ? ผมก็งง จู่ๆเดิมมาถาม ผมตอบว่าจริง แล้วเค้าถามต่อว่า พระเจ้าสร้างโลกจริงๆ หรือ ผมตอบว่า จริง เพราะคอมพิวเตอร์ 1 เครื่องก็คงไม่ได้ เกิดมาด้วยตนเองหรอก ต้องมีคนสร้าง (ผมเรียน วิทย์-คอม น่ะครับ) ผมก็ยังงงอยู่นะ ตอนนั้นว่า เค้ากินยาไม่ได้เขย่าขวดรึป่าวหว่า มันเป็นไปได้ยังไง ที่เค้าจะมาถามเรื่องนี้ ตอนแรกคิดว่าคงจะมาลองภูมิถาม หรือว่า จะมาหาเรื่องทะเลาะ อะไรประมาณนั้น (คิดไปนู่นเลยครับ) แต่คงไม่ใช่หรอกเพราะเค้ารู้ว่าผมเป็นคาทอลิกตั้งนานแล้ว ถ้าหาเรื่องคงจะหาไปนานแล้ว แต่ปรากฎว่าเค้าบอกว่า เค้าได้ไปโบสถ์คริสเตียน แห่งหนึ่ง รู้สึกจะเป็น โฮปเพลส เค้าได้เข้าไปแล้วเค้าสามารถพูดภาษาแปลกๆ ได้ ทั้งที่เค้าไม่รู้จักภาษานั้นมาก่อน ซึ่งมันอัศจรรย์สำหรับตัวเค้ามาก นั่นแหละครับ ทำให้ผมสะกิดขึ้นมาว่า มันเกิดอะไรขึ้น เป็นไปได้หรือเนี่ย ที่คนที่เคร่งครัดในเจ้าแม่กวนอิม จะกลับใจมาเชื่อพระเยซูเจ้าได้ แล้วทุกวันนี้เค้าก็เป็นคริสเตียนไปเรียบร้อยแล้ครับ สำหรับผมเหรอ เหตุการณ์นี้ทำให้ผมรู้สึกมหัศจรรย์อย่างที่สุด และก็รู้ว่าเป็นพระองค์เองที่ส่งสัญญาณ เรียกผมให้กลับไปหาพระองค์ ผมได้เห็นคนกลับใจต่อหน้าต่อตา ซึ่งแม้จะเป็นของคริสเตียนก็ตาม ทำให้ผมรู้สึกตัวว่า ผมละเลยต่อพระ ละทิ้งพระองค์ผู้ที่รักผมมาก ตั้งแต่วันนั้น ผมเริ่มแก้บาป รับศีล และไปฟังมิสซา บ่อยขึ้น มีจิตใจที่เปี่ยมไปด้วยสันติสุขในใจมากขึ้น และใส่ใจในทุกขั้นตอนของพิธีมิสซา พระวาจาทุกคำผ่านทางพระวรสาร หรือการเทศน์ของคุณพ่อผมซึมซับหมด แล้วผมก็เป็นแกนนำในบ้านชักชวนให้แม่และน้องๆไปวัดในวันอาทิตย์แล้วครับ และรู้สึกศรัทธาและรักพระเป็นเจ้าและแม่พระ มากกว่าที่ผมเคยเป็นมาก่อน ผมขอบพระคุณพระเยซูเจ้า นายชุมพาบาลที่พระทัยดีที่สุด ที่ทรงมาตามหาลูกแกะหลงทางอย่างผมเจอ ให้กลับมาอยู่ในอ้อมอกพระองค์อีกครั้ง...
ผมเชื่อว่าพระองค์ทรงจัดเตรียมทุกสิ่งนี้ให้เกิดกับผมและเพื่อนคนนั้น รักพระองค์ครับ

*no1 เยี่ยมยอดเลยคะ
และขอให้คงความรัก ความศรัทธาเช่นนี้ตลอดไปนะคะ

~@Little lamb@~ เขียน: *no1 เยี่ยมยอดเลยคะ
และขอให้คงความรัก ความศรัทธาเช่นนี้ตลอดไปนะคะ

agree krub ;D

Thanks everyone for sharing na ha, I have a good time reading your faithful experinces

Thank you :D

มาเล่าตอนนี้ จะช้าไปมั้ยน๊อออ ...

ที่บ้าน และญาติ ๆ เป็นพุทธกันหมด และไม่มีใครเป็นคริสต์เลยสักคนนึง
แต่ว่าตัวเองเรียนโรงเรียนคาทอลิคมาตั้งแต่เด็ก จน จบ ม.6 .. ซึ่งทำให้ซึมซับสิ่งต่าง ๆ ของคาทอลิคมาตลอด
เวลามีพิธีอะไรของโรงเรียน ส่วนมากก็จะได้รับเลือกเป็นตัวแทนของห้องไปเข้าร่วมพิธี
ไม่ใช่เพราะความเรียบร้อยเลย แต่เพราะครูคงต้องการให้ไปนั่งนิ่ง ๆ สงบ ๆ ในวัดน้อยของโรงเรียน
มากกว่ามานั่งเป็นลิง เล่นอยู่ในห้องกระมัง ;D

แล้วที่โรงเรียนก็จะมีเรียนคริสตศาสนาตั้งแต่ม.ต้น ยิ่งเรียนยิ่งชอบ แล้วเหมือนกับเกิดความผูกพัน ยังไงไม่รู้เหมือนกัน อันนี้บอกไม่ถูกอ่ะค่ะ .. จนสัก ม.5 รู้สึกว่าอยากจะมาเป็นคริสต์ละ อยากจะรับศีลล้างบาปบ้างล่ะ เลยไปบอกแม่ .. แต่แม่เค้าก็ออกแนวว่าไมได้ไม่เห็นด้วย แต่ก็ไม่สนับสนุน
ก็เลยศึกษาเองเรือ่ย ๆ เงียบ ๆ ไปซะ

จนมาปีที่แล้ว .. มีความรู้สึกว่าอยากเข้าโบสถ์มาก แล้วตรงกับช่วงคริสตมาสพอดี เลยบอกให้เพื่อนพาไปโบสถ์หน่อย เค้าก็เลยพาไปที่โบสถ์อัสสัม .. แค่เดินเข้าไปก็อบอุ่นบอกไม่ถูก สบายใจ เย็นใจ อะไรทำนองนั้นอะค่ะ แต่ในช่วงเปิดเทอมเรียนเยอะมาก ๆ เวลาพักแทบหาไม่ค่อยได้ ก็เลยไม่ได้ไปโบสถ์เลย ..

จนมาเทอมนี้ (ปี 4 เทอม 1 แล้ววววว) วิชาที่เรียนน้อยลงหน่อยนึง เลยอยากจะหาเวลาไปเรียนคำสอน
เพื่อสักวันนึง จะได้รับศีลล้างบาป เป็นคาทอลิคเต็มตัวสักที :D

ยาวไปมั้ยน๊อ ..

ยาวกว่านี้ก็ได้ครับ

ยาวหรือสั้นก็ทำให้รู้อย่างหนึ่งครับว่า พระเป็นเจ้าเรียกทุกคนให้มารู้จักพระองค์เสมอครับ

*no1 เยี่ยมเลยน้องSelf

อาทิตย์นี้เย็นๆพี่จะไปวัดอัสสัมพอดี
ถ้ามีโอกาส ไปปะกันมั๊ยคะ ;)