พระวาจาประจำวันที่ 29 ตุลาคม โดยคุณพ่อ สมเกียรติ ตรีนิกร

รวม ความรู้ ความเข้าใจ เกี่ยวกับพระคัมภีร์ไบเบิ้ล
เข้าใจ พระคัมภีร์ ชีวิต และคำสั่งสอนของพระเยซูคริสต์ ตามลำดับ อย่างง่ายๆ
ตอบกลับโพส
ภาพประจำตัวสมาชิก
tuztiz
โพสต์: 423
ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ก.พ. 19, 2007 7:45 pm

จันทร์ ต.ค. 29, 2012 9:43 am

วันจันทร์ที่ 29 ตุลาคม  2012 สัปดาห์ที่ 30 เทศกาลธรรมดา
 “ใจโอบอ้อมอารีย์ มีเมตาต่อกัน ให้อภัยกัน.... ในพระคริสตเจ้า”.... ตั้งแต่พ่อเป็นเด็กจินตนาการของพ่อเรื่องของพระเจ้านั้นเป็นจินตนาการที่ยิ่งใหญ่เสมอ พระเจ้าหรอครับ พระเจ้าคือใครจริงๆไม่เคยเห็น ไม่เคยได้เห็นพระองค์... แต่...ตลอดเวลาที่ผ่านมาตั้งแต่เด็กๆ ตั้งแต่จากับแม่จับมือเราเดชะพระนาม ตั้งแต่เด็กๆที่รู้ความเราต้องไปวัดกันทั้งครอบครัวทุกวันอาทิตย์ ทุกเหตุการณ์ฉลองสำคัญ เราต้องไปวัดด้วยกันหมดทั้งบ้านเสมอๆ เราต้องสวดภาวนาด้วยกั้นทั้งบ้าน จำได้ว่า แม่คือนาฬิกาปลุกลูกๆทุกเช้า... ตีห้าเศษๆเราต้องตื่นกันหมด เพราะบ้านมีสองห้องนอน “ห้องนอนรวม” อยู่ฝั่งตรงข้ามกันโดยมีแท่นพระขนาดใหญ่อยู่กลางระหว่างห้องนอน เป็นสักการสถานของบ้าน มีรูปพระหฤทัยของพระเยซูเจ้า ยืนอยู่ในกระจกครอบ และมีรูปแม่พระ บรรดานักบุญทั้งหลายมากมาย และบนสุดจรดเพดานมีกางเขนเก่าๆ ดำๆ ติดอยู่ โดยสองข้างขนาบด้วยรูปภาพใส่กรอบกระจกพระหฤทัยของพระเยซูเจ้าและดวงหทัยของพระแม่มารีอา มีไฟแท่นพระ และต้องเปิดไฟเมื่อจะสวดภาวนา บางโอกาสต้องจุดเทียนด้วย... เช่นเวลาฝนตก ไฟดับ พายุมา แท่นนี้คือชีวิตคือที่พึ่งและความหวังของเราทุกคน
 ทุกเช้าแม่จะเรียกด้วยเสียงอันดังของแม่...ลุกขึ้นสวด... “สุกขึ้นสวดโว๊ยยย....” นั่นคือสำนวนของแม่เวลาที่มีแต่ลูกๆๆ แต่เมื่อถึงชั้นที่มีหลานๆๆ หรือเวลาที่เราเข้าบ้านเณรกลับมา แม่จะพูดน่ารักขึ้นว่า “ลุกขึ้นสวดครับ... ลุกขึ้นสวดค่ะ...” แม่ปรับตัวทันสมัยเสมอ แม่เป็นคนมีวิสัยทัศน์ เก่งครับ วันนี้ขอชมแม่แป้นของพ่อหน่อยครับท่านจากไปยี่สิบปีแล้ว... ถ้าคนๆหนึ่งอุ้มท้องหนักๆ ให้ลูกคนละเก้าเดือน...และคลอดลูกได้สิบกว่าคน หญิงใดที่คิดว่าอุ้มท้องเดินยาก หนัก ลำบากต้องระวัง แม่พ่อนี่แหละ 17 คนที่คลอดมา แม้เสียไปตอนเด็กๆ มีอยู่ 15 คนที่อยู่ด้วยกันจนบัดนี้ พ่อเป็นคนที่ 14 ที่อยู่ใน 15 คน และพ่อก็ใกล้ 50 เข้าไปทุกที... อืม ถ้าใครเลี้ยงลูกได้ขนาดนี้ ต้องถือว่าเก่งมากและมีความเชื่อมากๆครับ... เอาละครับ กลับมาเรื่องสวดต่อ แม่จะปลุกลูกๆ ทุกวันให้สวดภาวนา... ให้ต้องลุกขึ้นมานั่งซึมๆเซื่องๆ แต่ก็สวด 30 เม็ดครับ พร้อมกับ... เยซูมารีอายอแซฟ โอ้พระชนนีฯ ... ฯลฯ จบท้ายด้วยภาษาญวณของแม่กับจาจะสวดกันสองคน เราก็มั่วๆตามไปตามทำนอง รอดให้แลนดิ้ง....แล้วก็จะได้....ล้มตัวนอนต่ออีกหน่อย.... ชีวิตบ้านนอกของเราก็ประมาณนี้ครับโลกยากเช้าของเรา.... ส่วนยามค่ำก็บ้านยายครับ มีโทรทัศน์ให้ดูบ้านเราไม่มีครับ... สองทุ่มก็ยายเรียกปิดโทรทัศน์สวดครับ อย่างยาวหน่อย หนึ่งสายประคำที่เราต้องนั่งกันตัวตรงๆ รอให้สวดจบ จะได้ดูหนังต่อกันได้... นี่แหละเรื่องของพระเจ้า พระเจ้ามีส่วนแบบนี้ พระเจ้ามีส่วนเพราะเราได้รับการอบรมด้วยความเชื่อเสมอว่า มีพระองค์นะ พระองค์สำคัญที่สุดนะ ให้เวลากับพระองค์นะ พระองค์คือที่มาและเป้าหมายของเรานะ พระองค์เท่านั้นนะคืออนาคตของเรา...
 นื่คือเหตุผลที่เราได้รับ ได้เชื่อเสมอมาว่าเรามีพระเจ้า เราต้องรักพระองค์ เราต้องรัก ต้องรัก ต้องรัก ไม่รักไม่ได้ และเราเป็นลูกของพระเจ้า เราไม่รักไม่ได้... นี่คือเหตุที่ทำให้เราไม่อยากทำผิด ไม่อยากโกง แม้อยากจริงๆ อยากมากๆ ก็ “ทำไม่ได้” ทำไม่ได้หรอก เราเป็นลูกพระ และถ้าเราทำผิดละเมิดไปเราก็เสียใจ เสียใจจริงๆ ทุกทีไป เพราะเราเป็นลูกพระ ไปขอโทษพระ และตั้งใจเสมอไม่อยากทำอีก... เราอยากทำดี อยากรัก อยากเมตตา สงสาร และอยากแบ่งปัน แม้เรามีความอยากเห็นแก่ตัวก็ตาม.... “เพราะเรามีพระเจ้า เพราะเราเป็นลูกพระ” ....นี่คือเหตุผลของมโนธรรและแรงจูงใจที่ยังอยู่ในชีวิตเสมอ... เราคริสตชนจะทำเลวไม่ได้ และถ้าทำไปก็ต้องรู้สึกอยากกลับใจ อยากคืนดี เรามีพระเจ้าอยู่ในชีวิตเรา เรามีมโนธรรมคือเสียงเตือนใจที่มาจากความเชื่อ มาจากพลังแห่งความหวังและความรักที่อยู่ภายในจิตใจของเรา เราต้องดีสิน่า ไม่ได้ดีได้อย่างไร....
 พี่น้องครับ ประสบการณ์ของพ่อ เล่าเพื่อตอกย้ำประสบการณ์ดีๆที่พระเจ้ามอบให้เราได้เชื่อในพระองค์ ให้เราได้รู้จักและรักพระองค์ จากครอบครัวของเราทุกคน จากเพื่อนพี่น้องของเรา ให้เราเชื่อนะครับ ให้เราฟังเสียงของพระเจ้าเสมอ ให้เรารักพระเจ้าและเพื่อนมนุษย์เสมอ นั่นคือพลัง กำลังภายในสูงสุด ขั้นสูงสุดของเราที่เราจะประพฤติดีเสมอ... พ่อเห็นคนโกงในบ้านเมืองของเราเยอะ เราทุกคนก็เห็นเหมือนกัน คนโกง ข้าราชการ นักการเมืองทุกๆรูปแบบ และบางทีเรา.... “ก็เอากับเขาด้วย” เห็นแล้วต้องหันกลับมาพิจารณาตัวเอง และเราต้องเป็นต่อไป “แสงสว่างส่องโลก และเกลือดองแผ่นดิน” เราจะดับมืดหรือจืดชืดไม่ได้อย่างเด็ดขาด เราต้องเดินต่อไปในความเชื่อนะครับ 
 อ่านพระคัมภีร์วันนี้จะเห็นว่า เราเป็นลูกพระ เราต้องมีนิสัยดี สันดานดีแบบทำให้เลวไม่ได้เลย ในการเจริญชีวิต เมตตา โอบอ้อมอารี ให้อภัย...ฯลฯ อ่านนะครับ ช่วยกันสร้างคุณธรรมประจำชีวิตให้เป็นนิสัยถาวรแก้ไม่ได้เลยคือเราใจดีเมตตาและให้อภัยเสมอไป....เพราะเราเป็นบุตรของพระเจ้า... พี่น้องครับ ขอพระเจ้าอวยพรให้เราเชื่อในพระองค์ มีพระองค์เสมอในชีวิตของเรานะครับ...

อฟ 4:32-5:8
ทั้งหลาย  32แต่จงมีใจโอบอ้อมอารี มีเมตตาต่อกัน ให้อภัยกันดังที่พระเจ้าทรงให้อภัยแก่ท่าน ในองค์พระคริสตเจ้าเถิด    5  1ท่านทั้งหลายจงทำตามแบบฉบับของพระเจ้า ประดุจบุตรสุดที่รักของพระองค์  2จงดำเนินชีวิตในความรักดังที่พระคริสตเจ้าทรงรักเราและทรงมอบพระองค์เพื่อเรา เป็นเครื่องบูชากลิ่นหอมถวายแด่พระเจ้า
3ในหมู่ท่านทั้งหลาย อย่าให้มีการผิดประเวณี ความลามกโสมมต่าง ๆ หรือความโลภ อย่าให้มีแม้แต่การพูดถึง จึงจะเป็นการเหมาะสมกับผู้ศักดิ์สิทธิ์  4อย่าให้มีทั้งการพูดหยาบคาย พูดไร้สาระและตลกหยาบโลนซึ่งไม่เป็นการสมควร แต่ให้มีการขอบพระคุณ
5ท่านทั้งหลายจงรู้ไว้เถิดว่า คนผิดประเวณี คนลามกโสมม และคนโลภซึ่งเป็นเสมือนคนนับถือรูปเคารพ ไม่มีสิทธิรับมรดกในพระอาณาจักรของพระคริสตเจ้าและของพระเจ้าเลย  6อย่าให้ใครใช้คำพูดไร้สาระหลอกลวงท่าน ผู้ที่ไม่ยอมเชื่อฟังและทำความผิดเหล่านี้สมควรจะได้รับโทษจากพระเจ้า  7จงอย่าสมาคมกับคนเหล่านี้เลย     8ในอดีตท่านเคยเป็นความมืด แต่บัดนี้ท่านเป็นความสว่างในองค์พระผู้เป็นเจ้า จงดำเนินชีวิตเช่นบุตรแห่งความสว่างเถิด
ตอบกลับโพส