ผู้อยู่ฝ่ายความจริง
เพราะอะไรคะพี่ดูอย่างพี่โจเซฟสิคะ พี่เขาโพสต์ในกระทู้อื่นบอกว่า พี่เขาต้องการความรัก อยากให้ความรักสาวๆ อยากเป็นสามีที่ดีเหมือนนักบุญยอแซฟ เห็นไหมคะ อย่างนี้ก็พอจะเห็นแล้วว่าพี่โจเซฟมีกระแสเรียกของการเป็นพ่อบ้านBuddy เขียน: รู้สึกในนี้มีหลายคนทั้งที่เป็นนักบวชแล้ว และกำลังพิจารณากระแสเรียกตัวเองอยู่ ก็อยากฟัง แลกเปลี่ยนเรื่องราวกระแสเรียกน่ะค่ะ ทั้งชายและหญิง รู้ตัวได้ยังไงว่า ถูกเรียก หรือตัวเองเป็นเจ้าสาวพระคริสตเจ้านะ อะไรแบบนี้ : xemo017 :
ไม่เคยเข้า่ค่ายกระแสเรียกเมืองไทย แต่ที่นี่ก็มีการแบ่งปันเืรื่องราวกระแสเรียกตัวเองในค่าย ซึ่งมีืทั้งพระสงฆ์ บราเดอร์ และซิสเตอร์ ส่วนใหญ่ก็จะเป็นแนว ก็เข้ามาสัมผัสระยะนึง จากนั้นก็ออกไป กำลังจะแต่งงาน สุดท้ายแต่งไม่ได้ ซิสเตอร์คนนึงบอก เค้าก็คุยกับแฟนตัวเองว่า เค้ามีพลังและความรักมากจนเกินที่จะใส่ได้ในคนๆเดียว แต่ความรักนั้นต้องกระจายและเผื่อแผ่ไปให้กับทุกคน สุดท้ายก็ต้องบอกเลิกกับแฟน และก็มาเข้าคณะ ::001::
อยากคุยกับคนมีกระแสเรียกนะคะ IM มาก็ได้ค่ะ : emo045 :
อย่างนึงที่ได้จากค่ายกระแสเรียกคือ จงมองดูสัญญาณจากภายในมากกว่าสัญญาณจากภายนอก พระเรียกเราในแบบที่เราเป็น บางครั้งเราเองยังไม่รู้เลยว่า เราเป็นอะไร พระองค์สร้างเรามาเพื่ออะไร เรื่องต่ำต้อยนั้น ไม่ต้องคิดมากค่ะ ต่ำกันทุกคนแหละ คนเราต้องมี self-esteem และ self-esteem นี่สำคัญกับชีวิตนักบวชมาก เพราะเราต้องอยู่คนเดียวให้ได้ ถ้าไม่มี self-esteem เราจะอยู่ลำบาก self-esteem ไม่ใช่ให้เราจองหอง แต่ให้เรารู้ว่า เราสำคัญกับพระอย่างไรAndreas เขียน: การเรียกของพระเจ้าสำหรับผมนั้นยากที่จะเข้าใจได้ทันที ต้องแสวงหา จนบัดนี้ผมก็ยังไม่เข้าใจ และคิดว่ายังไม่พบคำตอบที่ชัดเจน ผมรู้แต่เพียงว่า พระองค์ทรงเรียกให้ตามพระองค์ไปและรับใช้พระองค์ แต่จะในแบบไหนผมยังไม่รู้ แม้เวลานี้ผมก็ทำงานรับใช้พระองค์อยู่แล้ว แต่ที่แน่ ๆ ผมรู้สึกว่า ตัวผมเองไม่มีคุณสมบัติที่เหมาะสมเลยที่พระองค์จะมาสนใจและเลือกผมให้ทำงานของพระองค์ที่พิเศษไปมากกว่านี้ แต่ผมก็ไม่กล้าปฎิเสธเสียงของพระองค์ ขณะเดียวกันก็รู้สึกยำเกรง รู้ว่าตนเองไม่คู่ควรเลย ก็เลยทำให้รู้สึกยังไม่ชัดเจนที่จะตอบรับหรือปฏิเสธดี ผมก็จึงขอเครื่องหมายจากพระองค์ และพระองค์ก็ประทานให้ สิ่งนั้นคือ ผมได้ตั้งใจกับตนเองว่า "ผมจะเข้าคณะนักบวชก็ต่อเมื่อผู้ใหญ่ของคณะนั้นมาเชิญเท่านั้น ผมจะไม่เสนอตัวเข้าไปเองเด็ดขาด" ซึ่งก็มีผู้ใหญ่คณะนักบวชคณะหนึ่งที่ผมเคยติดต่อด้วย ได้เดินทางมาเพื่อพบกับผม และเร่งรัดขอให้ผมไปเข้าคณะในสินปีนี้ แต่ผมเองก็ยังลังเลใจ ก็จึงคิดว่ากำลังจะขอเครื่องหมายอีกอย่างหนึ่งจากพระเจ้า ว่าพระองค์ทรงเรียกผมจริง ๆ หรือไม่ ดังนั้นโปรดติดตามต่อไปครับ......
ซึ่งพ่อเข้าใจเรามาก และช่วยเราค้นพบตัวเองที่แท้จริง และวิญญาณรู้สึกเป็นอิสระขึ้นมากๆ : emo027 :ขอบคุณมากค่ะที่แนะนำMs.BIG เขียน: พี่ดูอย่างพี่โจเซฟสิคะ พี่เขาโพสต์ในกระทู้อื่นบอกว่า พี่เขาต้องการความรัก อยากให้ความรักสาวๆ อยากเป็นสามีที่ดีเหมือนนักบุญยอแซฟ เห็นไหมคะ อย่างนี้ก็พอจะเห็นแล้วว่าพี่โจเซฟมีกระแสเรียกของการเป็นพ่อบ้าน
ถ้าพี่มีความรู้สึกไม่อยากใช้ชีวิตเป็นฆราวาส แต่อยากอุทิศตัวเพื่อรับใช้พระเจ้าเต็มเวลาเช่นเดียวกับนักบุญเปาโล ไม่ต้องการมีห่วงกังวลเรื่องคู่ชีวิตและบุตรธิดา หนูว่าก็น่าจะเป็นกระแสเรียกนักบวชในขั้นต้นแล้วนะคะ ที่เหลือพี่ก็กลั่นกรองต่อไป discern ค่ะพี่ discern
วิธีหนึ่งที่น่าจะพอช่วยได้ พี่ก็ลองไปสัมผัสชีวิตนักบวช งานที่นักบวชทำ และที่สุดก็ลองหาเวลาไปใช้ชีวิตหมู่คณะกับนักบวชที่พี่คิดว่าน่าจะเป็นกระแสเรียกของพี่เพื่อพิสูจน์กระแสเรียกของตัวพี่เองน่ะค่ะ
พระอวยพรค่ะพี่
ตอนนี้อยู่ระหว่าง discernment process ค่ะ ร่วมกิจกรรมกับ vocation ministry ของสังฆมณฑล และก็มีพ่อนำวิญญาณ ตอนแรกอยากเป็นชีลับ แต่หนทางมืดบอดมากๆ แสวงหาเท่าไหร่ก็ไม่พบ แต่ชีสว่างนี่ ขนาดวิ่งหนียังเจอ ทางเปิดสุดๆ เืำำพิ่งไปสัมผัสคณะ Salvotorians มา http://www.sdssisters.org/Aug06Site2/index.html ก็ชอบที่เค้าให้เราเป็นตัวของตัวเองดี งานคณะก็หลากหลาย และเค้าก็ไม่ใส่เครื่องแบบ คือมีแค่สัญลักษณ์คณะติดเป็น pin หรือ เป็นสร้อยคอเท่านั้น ซึ่งก็ชอบเหมือนกัน เพราะตอนนี้ยังทำใจไม่ได้ที่จะต้องแต่งตัวเป็นเำพนกวิน 
อยากใส่เสื้อยีด กางเกงยีนส์อยู่ เดี๋ยวเืดือนตุลาก็จะไปสัมผัสอีก 4 คณะ เรียก Nun Run ค่ะ http://www.archmil.org/events/ShowEvent.asp?ID=3898 
แต่ก็บอกพ่อนะว่า ทำไมรีบฟันธงแบบนั้น หนูยังอยากมี sex อยู่นะพ่อ พ่อไม่คิดว่าหนูจะเป็นแม่ที่ดี เป็นภรรยาที่ดีได้เหรอคะ : xemo017 : แต่พ่อก็บอก เธอไม่รอดหรอก หัวใจเธอไม่ได้ถูกสร้างมาให้รักผู้ชายบนโลก และจิกซอชีวิตเธอไม่ได้เป็นไปเพื่อรู้จักผู้ชายบนโลก และเค้าก็บอกว่า พูดแบบนี้แล้วอย่าแอบไปยิ้มหวานคนเดียวล่ะ ซึ่งก็เป็นแบบนั้นจริงๆ ยิ้มหวานทั้งคืนจริงๆ และช่วงนี้ก็เหมือนคนมีความรัก หน้าตาผิวพรรณอิ่มเอิบสดใส มีน้ำมีนวล ความกลัวและความกังวลที่เคยมีอยู่ลึกๆในใจ หายไปโดยสิ้นเชิง : emo045 :
พี่เอาจริงป่าว ถ้าสนใจจริงๆก็ลองทิ้งเบอร์ หรือ อีเมล์ไว้ก็ได้ เดี๋ยวจะบอกพ่อให้ เค้าจะใช่พ่อวิญญาณของเรารึเปล่า ขึ้นกับพระค่ะจอมนางกระบี่เดี่ยว เขียน: เอ่อ ช่วยส่งพ่อคนนั้น เอ้ย องค์นั้น มาชี้นำวิญญาณพี่หน่อยได้มั๊ย เผื่อจะรอดบ้าง
จริง ตอนแรก ก็คิดว่า ตัวเองจะต้องไปเป้นนักบวช ก็ยังคิดอยู่แค่ ซิสเตอร์อ่ะนะ ก็ดูไว้ บางคณะที่เรา สนใจงานของเขามานาน แต่ หนทางไม่เปิดกว้างเท่าไหร่ เนื่องจากอายุ และเราเอง ก็ยังไม่แน่ชัดด้วย ว่าจะยังไง เพราะว่ายังมีภาระทางบ้างอยู่ ก็คิดว่า ถ้าหนทางมันใช่ เราก็คงจะได้เอง
ใจลึก ๆน่ะ มีความรู้สึกว่า เราต้องมีหน้าที่ สละตัวเอง(sacrifice myself) แต่ไม่รู้ว่าสละตัวเองไปใช้ชีวิตนักบวช หรือสละตัวเองในงานทางโลกก็ไม่รู้ ไม่ใช่แค่รู้สึกว่า เรามีหน้าที่นะ มันเป็นปรารถนา และรักที่จะทำเลย ก็ต้องดูกันต่อไป เพราะว่า ไม่ใช่ว่าอยากจะบวช เลยดื้อเดิน เข้าไปได้เลย ก็จะดู อีก 2 ปีอ่ะค่ะ เห็นว่า ถ้าชีลับ เนี่ยต้องล้างบาปไม่น้อยกว่า ปี หรือ สองปี ก็ให้ตัวเองได้ทบทวนดู ว่าชอบชีวิตแบบไหนกันแน่ ตอนนี้ก็ใช้ชีวิตทางโลกอย่างดี ก็อุทิศ ให้กับงานเพื่อสังคม
บางที ยังคิดเล่น ๆเลยว่า น่าจะไปตั้งคณะนักบวช เน้นจิตารมณ์ เพื่องานสันติภาพ จาริกไปในดินแดนขัดแย้ง เพื่อนำความรักและสันติไปให้ คนที่มาอยู่คณะนี้ ต้องพร้อมเสียสละตัวเองจริง ๆ อย่างมีสติ นะคะ คิดเล่น ๆ นะ ฝัน ๆไว้เฉยๆ
สุดท้ายก็ได้นักบุญอัลฟอนโซนี่แหละที่ช่วย ท่านสอนเรื่อง ความนบนอบและการทำตามน้ำพระทัยพระเป็นเจ้า ก็เลยถึงได้สงบและวางใจขึ้น และสุดท้ายก็ไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด พระรักเรามาก พระองค์เติมเต็มเรา ไม่ใช่ทำลายเรา แสดงว่านิยามกระแสเรียกของพี่โจคือการรู้จัก passion ของตัวเองJoseph เขียน: พี่คิดว่าอะไรก็ตามที่เป็นภาระใจของเราคือการะแสเรียก เราปรารถนาอะไรแล้วอยากเห็นอะไรที่เกิดขึ้น ไม่ว่าใครจะมาฉุดเราออกจากสิ่งนั้นเราก็ไม่อาจที่จะออกจากสิ่งนั้นได้ ลองถามใจเราดูสิว่าเราเห็นสิ่งใดแล้วเราเกิดภาระใจ เช่น เห็นคนพุธมากที่ยังไม่รู้จักพระเจ้าอยากให้เขาเป็นคาทอลิกนี้ก็คือกระแสเรียกแพร่ธรรม เห็นคนจนไม่มีจะกินอยากช่วยให้ทานคนจนนี่ก็กระแสเรียกช่วยเหลือคนจน กระแสเรียกแต่ละชนิดอยู่ที่ภาระใจของเรา ไม่ใช้ทำเพราะเป็นหน้าที่ ถ้าเรารับใช้พระแล้วไม่เกิดความสุขเหมือนถูกปังคับแสดงว่าเราไม่มีกระแสเรียกตรงนั้น
การบวชเป็นพระสงฆ์หรือฆรวาสก็เช่นกัน ถ้าเราไม่รู้สึกชอบชีวิตพระสงฆ์เลย ไม่อยากอยู่เป็นโสดอยากแต่งงานมีครอบครัวก็แสดงว่านั้นไม่ใช้กระแสเรียก
ตอนที่คุณสวดถวายตัวน่ะค่ะ ตอนนั้นไปเข้าเงียบที่มหาำไถ่ ก็สวดถวายพรหมจรรย์แด่พระเยซูเจ้า ไม่รู้ทำไมไปสวดแบบนั้น 
ไปตามมาแล้วนะ แต่ยังไม่มา พี่เหมือนหนูอย่าง คือตอนที่รับศีลใหม่ๆก็เรียนโทที่มหิดล ศาลายาจอมนางกระบี่เดี่ยว เขียน: พ่อวิญญาณบัดดี้ อยู่เมืองไทยหรือเมืองนอกเนี่ย เดี่ยวเกิดพระเรียกจริงทำไง ไม่แน่ใจว่าจะกล้าปฏิเสธไหว
พี่ยิ่งเป็นพวกไม่ค่อยผูกพันอะไรซะด้วย ทิ้งได้ทันที เดี่ญวเกิดทิ้งจริง พ่อแม่จะลำบาก ต้อง ช่วยจัดการภาระที่บ้านให้เรียบร้อยก่อน ก็ภายในสองปีเนี้ยแหละ เอ พูด ไปพูดมา ก็งง ตัวเองนะ ว่าจะไปเข้าเงียบ ก็ปรากฏงานรุม
จริง ๆแล้วคุณสมบัติพี่อาจจะไม่เหมาะ แต่ก็ยังมีคนให้กำลังใจ ว่า บางทีก็มีกรณีพิเศษเกิดขึ้น ขึ้นอยู่กับเราและพระ
จริง ๆเวลาคุยเรื่องกระแสกเรียกนักบวชเนี่ย พี่ไม่ค่อยอยากคุย กลัวจะเป้ฯเรื่องหลอกตัวเอง แต่เคนคิดอยากเป็นซิสเตอร์ตั้งแต่เด็กแล้ว แต่ความที่พ่อแม่เป็นพุทธ ก็คงเข้าใจอ่ะนะ ว่าเกิดอะไรขึ้น
จริง ๆตอนนี้ก็ไม่แน่ใจว่าว่ามีกระแสเรียกเรื่องอะไร แต่ก็พยายามไม่ยุ่งเกี่ยวกับกระแสเรียกนักบวชให้มาก เพราะเหมิอนใจจะหวั่นไหวไปทางนั้นกว่าครึ่ง เพราะว่าชอบชีวิตแบบหมู่คณะเล็ก ๆ ที่รวมคนที่มีความคิด หรือ ปนิธาน หรือจิตารมณ์ คล้าย ๆกัน อยากอยู่ใกล้พระ (จริงๆ ชีวิตคนเราก็มีพระอยู่แล้วอ่ะนะ แต่เหมิอนไม่พอใจ สงสัยเป็นโรคติดตู้ศีล)
แต่ปีสองปีที่ผ่านมา เวลาสวดภาวนาเงียบ ๆพี่จะนึกถึงคำภาวนาของนักบุญฟรังซิส อัสซีซี ทุกที ก็เลยไม่รู้ว่าจะไปบวช หรือไปอะไรดีเนี่ย เฮ้อ คิดแล้ว ก็สงบปากสงบคำดีกว่า เพราะเดี๋ยวหลายคนจะหมั่นไส้ เพราะถ้าดูบุคลิกแล้ว ไม่ได้ใกล้เคียงความเป็นนักบวชเลย ถ้าบอกว่าจะไปเป็นทหารหรือนักการเมือง คนอาจจะเชียร์มากกว่าอีก ที่แน่ ๆสองปีต่อจากนี้ จะเป็นช่วงเวลาของการขัดเกลาทางจิตใจให้นบนอบและสุภาพกว่านี้ แล้วจะตัดสินใจอีกทีค่ะ
ตอนนั้นก็คิดเรื่องบวช แต่ไม่ชัดเจน และคิดว่าคงยังไม่ถึงเวลาด้วย ก็ทำอย่างที่ควรทำนะคะ ไปเข้าเงียบ หลายอย่าง แต่คิดว่าไม่ใช่ พ่อหลายท่านบอกไม่ต้องกังวล ถ้าใช่จะกลับมาอีก 
... พอได้มาเข้า process ที่นี่แล้วข้างในของเราถึงออกมา แล้วทุกอย่างโล่งไปหมด เหมือนจิกซอที่ต่อมันครบ ทุกอย่างที่สงสัยเกี่ยวกับตัวเอง ว่าทำไมเราต้องเป็นแบบนี้ ทำไมเรามีปฏิกิริยาแบบนี้ .... หายเกลี้ยง คิดว่าน่าจะเป็นประโยชน์กับทุกคนค่ะ พี่พูดถูกว่า ไม่มีใครยากจนเกินกว่าจะให้ได้ แต่พี่เคยหยุดให้และรับบ้างมั้ยคะ หนูรู้สึกว่า พระอยากทำงานบางอย่างในตัวพี่ อยากบอกอะไรบางอย่างกับพี่ แต่พี่ยังไม่นิ่งที่จะฟัง ยังไมนิ่งที่จะรับ พี่ลองเป็นผู้รับดูบ้างมั้ยคะ : xemo017 : พี่ทำเพื่อคนอื่นมามากแล้ว ลองปล่อยให้คนอื่นทำเื่พื่อพี่ดีบ้างมั้ยคะ : emo045 :จอมนางกระบี่เดี่ยว เขียน: ขอบใจนะจ้ะ ที่ให้กำลังใจ เรื่องกฏเกณฑ์ของคณะ ก้คงต้องเป้นเรื่องที่จัดการต่อไป หลังจากตัดสินใจแน่แล้ว เมื่อตั้งใจและพยายาม พระเจ้าก็จะอวยพร แน่ ๆ
ตอนนี้จะพยายามสงบอกสงบใจ ทำหน้าที่เฉพาะหน้าให้ดี ถ้าพระเรียกจริง ๆ คงจะมีการกระตุ้นกันอยู่เรื่อย ๆ พี่ก็เห็นด้วยกับที่พ่อเขาว่านะ คือ มันเป้นสละเพื่อให้กับคนอื่น พี่ก็คิดอย่างนั้นแหละ ที่พี่มั่นใจตอนนี้ คือ พี่เกิดมาเพื่อคนอื่น ๆ ที่ทำงานมา เติบดตมาก็ด้วยจิตตารมณ์นี้ ไม่มีใครยากจนเกินกว่าจะให้อะไรใครได้ แต่ว่าจะสละตัวเองในลักษณะไหนยังไง ก็ค่อยว่ากันอีกที ถึงชีวิตพี่ก็ไม่เสียดายนะ ถ้ามันจะมีประโยชน์ต่อความสงบสุขอยู่บ้าง
อยากให้พี่ได้เจอตัวเองที่แท้จริงค่ะ : emo045 :เออ... หนูก็ไม่ได้จะแนะนำพี่ซะทีเดียวนะคะจอมนางกระบี่เดี่ยว เขียน: ถูกต้องแล้วบัดดี้ น้องพูดถูกที่สุด พี่ต้องเงียบ และนิ่ง สิ่งที่พี่ต้องการมากที่สุดตอนนี้ คือเวลาที่เงียบ และนิ่ง พี่พูดเรื่องการเข้าเงียบมานาน นี่ผลัดมาเรื่อย ๆ ก็ยังไม่มีโอกาสเสียที ชีวิตประจำวัน มันผลักมันดันให้ทำอะไรอยู่เรื่อย ๆ ไม่สามารถที่จะหาเวลาหยุดได้เลย แม้สักวันเดียว
แต่คงต้องมีสักวันแหละ พี่ต้องไปเข้าเงียบให้ได้ อยากพักเหมือนกัน ยิ่งเมืองไทยวุ่นวายขนาดนี้ ยิ่งอยากพัก เพื่อปัญญาจะเพิ่มพูน
แค่เล่าประสบการณ์ตัวองให้ฟังเผิ่อมีอะไรคล้ายกันบ้าง เพราะเราก็คล้ายกันหลายอย่างแล้ว ได้รู้สิ่งที่อยู่ข้างในจริงๆ ไม่ใช่จากพี่คนรอบข้างพูดกรอกหู Be still and know that I AM GOD.. เป็นกำลังใจให้นะคะ ขอบพระคุณที่แบ่งปันปรีชาญาณจากพระจิตเจ้าค่ะStephen เขียน: งานของพระเจ้าต้องกระทำด้วยพรของพระองค์ไม่สามารถกระทำด้วยความสามารถของมนุษย์เพียงอย่างเดียว ต้องอาศัยพระจิตนำและการทรงเรียก ด้วยความรักอันเร้าร้อนที่จะรับใช้บนความนอบน้อมถมตนและเสียสละ ชองพรของพระสถิตอยู่กับท่าน
ส่วนทัศนคติของพี่เกี่ยวกับกระแสเรียก พี่คิดว่า พระเรียกก็เป็นส่วนหนึ่ง แต่การที่เราเสนอตัว เสียสละตัวเองเพื่องานของพระสำคัญที่สุด เพราะว่าทรงให้เจตจำนงเสรีแก่เรา ฉะนั้นพี่เชื่อว่าพระองค์ไม่ทรงบังคับเราเพราะทรงรักเรา แต่ในทางกลับกันกระแสเรียกตคือการเชื้อเชิญเราให้มามาร่วมงาน ดังนั้นจึงขึ้นอยู่การตัดสินของเราว่าจะไปร่วมงานสวนองุ่นของพระองค์หรือไม่ นี่ก็เป็นความคิดเห็นเล็กๆน้อยๆของพี่นะค่ะ หวังว่าคงมีประโยชน์หรับพี่ๆน้องๆ และเพื่อนๆที่กำลังตัดสินใจอยู่นะค่ะ 
ปี สองปีเจ้าค่ะนั่นแน่ ระหว่างนี้ก็ว่างสิคะkyrie เขียน:
