Belong to the Truth Jesus Christ

สวัสดีครับ ผมได้ยินเรื่องแล้วผมรู้สึกว่ามหัสจรรย์มากเลยครับผมเชื่อในพระแม่แต่ผมก็อยากเห็นอัศจรรย์จากพระนางผมอยากรู้จักคนที่สนทนากับพระแม่อะครับ ผมอยู่วัดมารีย์สวรรค์ดอนเมือง คุณพ่อวิจิตรตินท่านอยู่ท่านก็เคยพูดถึงที่ชื่ออาเรเดียอะไรสักอย่าง ผมได้ยินก็อยากคุยด้วยอย่าได้ยินประสบการของเค้าว่าเค้ามีบุญมากเลย
อย่กเจอจัง ผู้มีบุญาธิการ ขอพระแม่อวยพรท่านทุกคนนะครับ
แอดมาได้เลย benedicice@hotmail.com ครับ ผมยินดีที่คุณคุยกะผมนะครับแต่ถ้าเป็นความลับก็ไม่เป็นไรครับ
ขอบคุณครับ

เป็นความลับครับ

สนทนากับคุณพ่อวิจิตรแทนก็ได้ครับ พ่อก็เป็นพระสงฆ์ที่แม่พระรักมาก และพ่อก็คุยกับผู้รับสารบ่อยๆครับ

ที่สำคัญ แม่พระตรัสกับเราทุกคนนะครับ แม้เราจะไม่ใช่ผู้รับสารเอง แต่แม่ไม่ได้เจาะจงพูดกับผู้รับสารคนเดียว แต่หมายถึงคุณด้วย พราะการที่คุณได้มีโอกาสอ่านสารของแม่ แสดงว่าคุณเองถูกแม่เรียกมาเป็นลูกคนหนึ่งของแม่ที่แม่อยากจะบอกสิ่งเหล่านี้ให้รู้ ดังนั้นคุณมีบุญไม่ไปน้อยกว่าเขาเลย แต่กลับโชคดีมีภาระน้อยกว่าเขานะครับ

ขอให้มีสันติสุขและและชื่นชมยินดีในความรักของพระเจ้าที่แม่ของเรานำมาให้นะครับ

ขอพระเจ้าอวยพร

ครับพอดีตอนนี้พ่อวิจิตรไม่อยู่แล้วอะครับ พ่อพงษ์เทพมาอยู่เทพ
เออ..คุณอย่าบอกว่าคุณภาระหนักเลยนะครับนั้นเป็นภาระที่ทุกคนอยากจะแบกคุณคือผู้เลือกสรรค์ทุกคนต้องการคุณนะครับอย้าท้อเลย
ประตูสวรรค์เปิดพร้อมสำหรับคนอย่างคุณอยู่แล้ว
"ทำไมหน่อพระแม่ทรงทำอัศจรรย์แก่มนุษย์ผู้ต้อยต่ำเช่นนี้"
จงชื่นชมยินดีนะครับ ดีใจกะคุณจังแอดเมล์ได้ไมครับ อยากคุ้ยอยากคุยแต่ก็ไม่เป็นไรนะครับ

สวดเยอะๆนะคะ  และก็ปฎิบัติตามที่แม่พระสอน  แล้ววันนึงคุณจะได้เห็นและได้รู้จักคนที่สำคัญมากกว่าผู้นำสาส์นซะอีก  คนๆนั้นคือ  พระเยซูเจ้า  แม่พระช่วยเรา  ชี้ทางเราให้ไปถึงพระองค์โดยผ่านวิธีนี้  ขอบคุณผู้นำสาส์นนะคะ  ที่ตอบรับแผนการณ์พระ  เพราะงานนี้ไม่ง่ายเลย    และกลุ่มคนสำคัญที่ต้องขอบคุณก็คือบรรดาผู้อาวุโสและทุกคนที่ไปสวดที่ลำไทร  เค้่าสวดกันมาเป็นสิบปีนะคะ  .....  การประจักษ์ครั้งนี้เป็นการประจักษ์ที่น่ารักที่สุดแล้ว  มีความรัก  ความอดทนนาน  การรอคอย  การพลีกรรม  สวดภาวนาแบบไม่หลับไม่นอน  ความร่วมมือร่วมใจ  สมัครสมานสามัคคี    ทุกอย่างเกิดเพราะความรักที่แท้จริง  โดยไม่หวังผลตอบแทน  ร่วมกันสวดเป็นหนึ่งเดียวกับพวกเค้าทุกคนนะคะ 

ถ้ามนุษย์เราฟังพระเป็นเจ้า  ให้เวลา่กับพระองค์  คงไม่มีความจำเป็นต้องมีประกาศกแบบสมัยก่อน  หรือไม่ต้องมีผู้นำสาส์นใดๆ  แต่นี่เกิดอะไรขึ้น  เราฟังพระองค์น้อยไปใช่มั้ย  พระองค์อยากสนทนากับเราแบบนี้แหละ  แต่เราไม่ได้ฟังพระองค์ใช่มั้ย

พระเป็นเจ้าอยากสื่อสารกับเราตลอดเวลา  อยากคุยกับลูกๆของพระองค์  สังเกตุดีๆสิคะ  ในชีวิตประจำวัน  พระองค์อยากบอกอะไรเราตลอดเวลา  อยากคุยกับเราตลอด    .....  สาส์นแม่พระนี้  เป็นความพยายามอย่างหนึ่งของพระองค์ที่จะคุยกับลูกๆของพระองค์

สวดเยอะๆนะคะ  คุยกับพระองค์เยอะๆ  และคุณจะได้ยินพระองค์ 

ครับ ขอบคุณครับ ผมไม่ได้มีโอกาสไปวัดลำไทรเลย ถ้าว่างจะชวนพ่อไปแต่พ่อคงไม่ไปหรอกแต่ก็ไม่แน่(พ่อเป็นพุทธ)เพราะว่าไม่มีสิ่งใดที่พระเจ้าทำไม่ได้ ผมอยากจะไปดูบัญญากาศเเห่งความศรัทธา ในบทความพูดถึงถ้ำผมอยากไปดูจังเคยเห็นที่จันทบุรี (อาสนวิหาร)ไม่รู้จะเหมือนกันรึป่าว และก็ในบทความกล่าวถึงรูปปั้นแม่พระฟาติมา ในสมัยที่คุญพ่อวิจิตรยังอยู่ดอนเมืองคุณพ่อก็มีอยู่องค์หนึ่งเป็นไม้ สูงประมาณ 1เมตร มีสัตบุรุษอยากได้บ้างคุณพ่อก็เลยสั่งทำให้แต่เป็นไฟเบอร์ผมก็ได้สั่งคุณพ่อไว้เหมือนกัน เนื่องจากไม่ได้เลือก พระพักตร์ของรูปปั้นดูเศร้าหมอง (แม่บ่นเลยเห็นที่เเรกบอกว่าทำไมไม่เลือก) แต่พอนานๆไปหลังจากนำพระรูปมาตั้งที่บ้าน พระพักตร์ก็เปลี่ยนไป เป็ยิ้ม ทุกคนก็ อืม... แต่ก็ไม่เปลี่ยนมากนะครับยังคงเคร้าไว้อยู๋ครับ
ก็แล้วแม่พระที่กล่าวมาในบทความอะครับ ลักษณะอย่างไรอะ...(อยากรู้) ขอบคุณครับ

อย่ายึดติดกับผู้รับสารเลยค่ะ
เขาเองก็คงอยากจะให้คุณสนใจในสารของแม่พระมากกว่าตัวเขาเองเช่นกัน

ผู้รับสารก็เป็นเหมือนบุรุษไปรษณ๊ย์
สิ่งที่สำคัญจริง ๆ ก็คือ ผู้ที่เขียนจดหมายหาคุณต่างหาก  

ส่วนคำพูดของคุณ  คงจะถึงตัวผู้รับสารแน่นอนค่ะ  ::001::

ถ้ารู้จักผู้รับสารจริงๆ จะทราบครับว่าท่านภาระหนักจริงๆ ไม่ใช่แค่มารับสารแล้วจบกัน แต่ตัวผู้รับสารเผชิญความยากลำบากอย่างมาก ทั้งจากคนรอบข้าง และมารซาตานที่มากลั่นแกล้ง และแม้แต่การตีสอนของพระเจ้าเอง ผู้รับสารเองก็ต้องประกอบอาชีพเพื่อเลี้ยงตัวเองในขณะเดียวกันต้องรับใช้พระด้วย บางทีอดหลับอดนอน จนป่วย อย่างเวลาที่รับสารทุกวันเสาร์ปลายเดือนท่านก็ไปนั่งสวดตั้งแต่เย็นถึงตี3ตี4ถึงจะมีสารมา รับกลางแจ้งตอนกลางคืนจุดยากันยุงกันขโมง แล้วท่านเองยังต้องสวดภาวนาอย่างมากทุกวัน และท่านถือศีลอดเนื้อตลอดชีวิตตามพระประสงค์ด้วย ทานแต่ผักกับปลา แล้วเวลามีคนมารู้จักท่านก็จะคาดหวังกับท่านมาก มีบางครั้งถูกตำหนิจากผู้คนรอบข้างอย่างรุนแรงจนนั่งร้องไห้ ผมเห็นแค่ไม่ถึง1ใน10ที่ท่านเจอ ผมยังยอมรับเลยว่าท่านเสียสละ และแบกภาระหนักมาก ผมคงรับหมดแบบท่านไม่ได้

ผมทราบดีว่าคนอยากน่ะมีมาก แต่ถ้าสัมผัสจริงๆจะรู้ว่า คนที่จะทำได้จริงๆน่ะน้อยมาก เพราะต้องอุทิศชีวิต ตัวเองมารับใช้พระ

ตอนนี้แม่พระสั่งให้ผู้รับสารเก็บตัว เพราะที่ผ่านมา ท่านเจอปัญหามากจริงๆจากการเป็นผู้รับสาร แม้แต่ผมเองยังไม่เจอหน้าท่านมาหลายเดือนแล้ว ได้รับแต่เมล์ส่งสารแต่ละเดือนเท่านั้น ลองอ่านสารเดือนที่แล้วจะเข้าใจครับ

http://www.newmana.com/yabb/index.php?topic=6140.0

อ่านแค่นี้เราจะรู้แต่ว่าแม่ตรัสอะไร แต่ตัวท่านโดนอะไรบ้างนี่มันเกินจะเล่าได้นะครับ

ตอนนี้ผมจึงทำได้แต่เพียงทำตามคำขอร้องของท่านอย่างเคร่งครัดในการรักษาความลับของท่านครับ

ขอพระเจ้าอวยพร

ครับ.. ผมเป็นกำลังใจให้นะครับอย่าท้อแท้นี่คืองานที่พิเศษสุดที่ผมคยได้ยินมาแม้ไม่มีบำเน็จให้แต่ในสวรรค์ท่านจะได้รับอย่างสาสมครับพระเจ้าอวยพระพรครับ

แล้วเวลาแม่พระส่งสารมานี้แม่พระพูดภาษาไทยหรือป่าวครับหรือส่งมาทางจิตของผู้รับสารแล้วแปลเป็นภาษาไทยครับ

เป็นภาษาไทยค่ะ

ในการประจักษ์ทุก ๆ แห่งในโลก  แม่พระจะตรัสเป็นภาษาท้องถิ่นของที่นั้น ๆ

ผู้ที่ไม่เห็นแต่เชื่อ ย่อมเป็นสุข (ยอห์น 2:29)

ไม่จำเป็นที่เราจะต้องได้รับอัศจรรย์จากพระเจ้า แล้วเราถึงจะมีความเชื่อ เพราะความเชื่อแท้ที่มีคุณค่าที่สุดในสายพระเนตรของพระเจ้า คือ การเชื่อโดยไม่พึ่งประสาทสัมผัสใด ๆ ทั้งที่ตามธรรมชาติและเหนือธรรมชาติ ซึ่งนักบุญยอห์นแห่งไม้กางเขนเรียกความเชื่อแบบนี้ว่า "คืนมืด"

แม่พระคือองค์ความหวังของลูกและพวกเรา
"จงร้องบทเพลงใหม่ สรรเสริญพระเจ้า เพราะพระองค์ได้ทรงทำ สิ่งมหัสจรรย์ อัลเลลูยา"รักแม่พระที่สุด

Andreas เขียน: ผู้ที่ไม่เห็นแต่เชื่อ ย่อมเป็นสุข (ยอห์น 2:29)

ไม่จำเป็นที่เราจะต้องได้รับอัศจรรย์จากพระเจ้า แล้วเราถึงจะมีความเชื่อ เพราะความเชื่อแท้ที่มีคุณค่าที่สุดในสายพระเนตรของพระเจ้า คือ การเชื่อโดยไม่พึ่งประสาทสัมผัสใด ๆ ทั้งที่ตามธรรมชาติและเหนือธรรมชาติ ซึ่งนักบุญยอห์นแห่งไม้กางเขนเรียกความเชื่อแบบนี้ว่า "คืนมืด"

ชอบมาก ชอบนักบุญยอห์นแห่งไม้กางเขน ชอบคำสอนของท่าน ทำให้เข้าถึงพระเจ้าได้ดีมากๆๆๆเลย

โทมัส ท่านเชื่อเพราะท่านได้เห็น แต่ผู้ที่ไม่เห็นแต่เชื่อ ก็เป็นสุขยิ่งกว่า 

แต่พี่ไม่รู้น้องจะรู้จักเขาไปทำไม เขาเห็นอะไรเป็นพิเศษมันก็เรื่องของเขาแค่นั้น มันไม่ใช่ธุระอะไรของเรา หน้าทีเราคือหน้าที่เรา หน้าที่เขาคือหน้าที่เขา เราหาของประทานของเราให้เจอแล้วทำหน้าที่ของเรานั่นแหละพอแล้ว

อ่าว...ไหนว่าไม่ให้ตั่งกระทู้ที่นี่หว่าชักงง