ตายเเล้วไปไหน?

[Maria Magdalena]

ไม่ทุกคนหรอกนะครับ อยู่ที่พระองค์ทรงตัดสิน

งั้นบูต้องตกนรกซินะ 

เอ่อ...ไม่คิดว่าจะเป็นไฟชำระบ้างหรอหนู

บูเป็นพวก negative thinking น่ะ

[In the name of father]

งั้นบูต้องตกนรกซินะ 

เอ่อ...ไม่คิดว่าจะเป็นไฟชำระบ้างหรอหนู

บูเป็นพวก negative thinking น่ะ

รู้สึกเมื่อคืนก่อน(มั้ง) ผมก็ออกอาการแบบพี่บูนะ
คือพึ่งสอบตกพละมา และไม่รู้มารตัวไหนมาเป่าหูอ๊ะป่าว แต่ก่อนนอนน่ะ อยู่ๆมันก็รู้สึกว่ามีความเศร้าแบบสุดๆมารุมเร้าไม่หยุดเลย
แบบ...ทำไมตัวเองช่างไร้ค่าเช่นนี้ ทำอะไรไม่เคยสำเร็จซักอย่าง
อยู่ไปนี่ช่างไร้ประโยชน์ ตายไปน่าจะช่วยลดภาวะโลกร้อนได้อีกนะเนี่ย(<<แม่เจ้า แค่สอบตกบาสฉันช่างคิดได้!! )

ถึงกับร้องไห้เลย แต่ไม่กล้าบอกใคร เพราะ "บอกพ่อแม่ทำไม ท่านทำงานเหนื่อยๆ ไปบอกให้ท่านหนักใจเปล่าๆ ถ้าจะตายก็ให้เรื่องมันจบที่เราคนเดียว ไม่ต้องไปเดือดร้อนใคร" จะเข้ามาปรับทุกข์ในบอร์ดก็ไม่เอาเพราะ "ฝั่งนู้นคาทอลิก ความเชื่อ(ปลีกย่อย)มันคนละสาย บอกไปก็เท่านั้น"(<<(โรค)จิตจริงๆตรู )

แต่พอนอนไป ตื่นเช้ามามันก็หายไปซะแล้ว(ทั้งที่ก่อนนอนยังเปรยๆว่า"อยากให้พระมารับไปคืนนี้เลยจัง ไม่อยากอยู่ให้เป็นภาระชาวบ้าน")
เห็นแสงแดด เห็นก้อนเมฆ ยืนรับลมยามเช้า รู้สึกว่าเป็นวันใหม่ที่ดีจริงๆ(สงสัยเมื่อคืนกินมากไป?)

ก็ อยากจะบอกว่าหลังผ่านเหตุการณ์นั้น รู้สึกจะเข้าใจความรู้สึกของพี่บูมากขึ้น ซึ่งผมขอยืนยันคนนึงเลยว่าถ้าไม่ได้พระคุณของพระเจ้านี่คงหายจากความคิดแบบนั้นยาก(แง่ลบมันจะประทังเข้ามาในหัวแบบสุดๆ)
ยังไงก็อธิษฐานเยอะๆไว้ดีที่สุดครับ

[Viridian]

เอ่อ...ไม่คิดว่าจะเป็นไฟชำระบ้างหรอหนู

บูเป็นพวก negative thinking น่ะ

รู้สึกเมื่อคืนก่อน(มั้ง) ผมก็ออกอาการแบบพี่บูนะ
คือพึ่งสอบตกพละมา และไม่รู้มารตัวไหนมาเป่าหูอ๊ะป่าว แต่ก่อนนอนน่ะ อยู่ๆมันก็รู้สึกว่ามีความเศร้าแบบสุดๆมารุมเร้าไม่หยุดเลย
แบบ...ทำไมตัวเองช่างไร้ค่าเช่นนี้ ทำอะไรไม่เคยสำเร็จซักอย่าง
อยู่ไปนี่ช่างไร้ประโยชน์ ตายไปน่าจะช่วยลดภาวะโลกร้อนได้อีกนะเนี่ย(<<แม่เจ้า แค่สอบตกบาสฉันช่างคิดได้!! )

ถึงกับร้องไห้เลย แต่ไม่กล้าบอกใคร เพราะ "บอกพ่อแม่ทำไม ท่านทำงานเหนื่อยๆ ไปบอกให้ท่านหนักใจเปล่าๆ ถ้าจะตายก็ให้เรื่องมันจบที่เราคนเดียว ไม่ต้องไปเดือดร้อนใคร" จะเข้ามาปรับทุกข์ในบอร์ดก็ไม่เอาเพราะ "ฝั่งนู้นคาทอลิก ความเชื่อ(ปลีกย่อย)มันคนละสาย บอกไปก็เท่านั้น"(<<(โรค)จิตจริงๆตรู )

แต่พอนอนไป ตื่นเช้ามามันก็หายไปซะแล้ว(ทั้งที่ก่อนนอนยังเปรยๆว่า"อยากให้พระมารับไปคืนนี้เลยจัง ไม่อยากอยู่ให้เป็นภาระชาวบ้าน")
เห็นแสงแดด เห็นก้อนเมฆ ยืนรับลมยามเช้า รู้สึกว่าเป็นวันใหม่ที่ดีจริงๆ(สงสัยเมื่อคืนกินมากไป?)

ก็ อยากจะบอกว่าหลังผ่านเหตุการณ์นั้น รู้สึกจะเข้าใจความรู้สึกของพี่บูมากขึ้น ซึ่งผมขอยืนยันคนนึงเลยว่าถ้าไม่ได้พระคุณของพระเจ้านี่คงหายจากความคิดแบบนั้นยาก(แง่ลบมันจะประทังเข้ามาในหัวแบบสุดๆ)
ยังไงก็อธิษฐานเยอะๆไว้ดีที่สุดครับ

เห็นเรื่องนี้แล้ว นึกถึงคำพูดๆ หนึ่ง

มีคนเคยบอกกับเท็นนะว่า...
"ชาติก่อน ชาตินี้ ชาติหน้า มันมีจริงๆ นะ...
ชาติก่อน...คือเมื่อวานนี้
ชาตินี้...คือวันนี้
ชาติหน้า...คือพรุ่งนี้"

จงมีชีวิตอยู่กับปัจจุบัน