เราเจอกับสิ่งที่เจ็บมา แต่คิดไปแล้ว เหมือนเราเห็นแก่ตัวยังไงไม่รู้

[The Ploy]

คือเราอกหักจากคนที่เราคบ(รุ่นน้อง)มา2ปี ได้ไม่กี่เดือน แล้วเหตุการณ์นั้นมันเกิดตอนวันเกิดเรา
เรารู้สึกว่า ตอนนี้คนที่ทิ้งเราไป เขามีคนใหม่ซึ่งก็เป็นเพื่อนในวิชาเอกของเขา
เราอยู่ต่างมหาลัยกันมันคงเป็นตัวแปรให้เขาเปลี่ยนไป..
แล้วหลังจากอกหัก เราก็คุยกับคนอื่นไปเรื่อยๆ แต่ก็ไม่ได้จริงจังอะไรมากมาย
แต่เราก็ยังลืมคนเก่าไม่ได้ และตั้งแต่รู้ว่าเขามีคนอื่น เรากินไม่ได้นอนไม่หลับอยู่นานมาก จนถึงเวลานี้ยังทำใจไม่ได้เลย..
ช่วงเวลาที่เป็นแบบนี้เรานึกถึงพระเป็นเจ้าเสมอ แต่อาการแบบนี้มันเป็นๆหายๆ
แล้วการที่เราคุยกับใครหลายคนเพื่อแก้เหงา มันดูเหมือนเราเห็นแก่ตัวหรือเปล่า ทั้งๆที่ในความรู้สึกมันไม่เหลืออะไรจริงๆ เราควรทำไงดี  :sad:

[Zion]

คุณนึกถึงพระเจ้ามากแค่ไหน
พระเจ้านึกถึงคุณยิ่งกว่านั้นครับ

สวดภาวนา เฝ้าเดี่ยวกับพระองค์บ่อยๆ

มอบดวงใจของคุณให้พระองค์เยียวรักษานะครับ

[Batholomew]

คุณก็ต้องยิ่งคุยกับพระองค์ให้บ่อยขึ้นกว่าเดิมอีกครับ

[(⊙△⊙)คุณxuู๓้uxoม(⊙△⊙)]

ให้คิดไว้ในใจเสมอคะว่า


พระเยซุ พระองค์ไม่มีวันหักอกเรา


ขอพระแม่มารีอาวิงวอนให้ทำใจให้ได้ไวๆนะคะ