ชื่อจริงของท่านคือ ยอห์น
ท่านเป็นลูกพี่ลูกน้องกับนักบุญบารนาบัส
บ้านของท่านเป็นที่บรรดาคริสตชนร่วมภาวนา(กจ 12:7)
จนธรรมประเพณีสายหนึ่ง เชื่อว่าบ้านของท่านคือบ้านที่พระคริสตเจ้าและบรรดาสาวกร่วมเสวยกระยาหารมื้อสุดท้าย
ควบคู่กับที่เชื่อว่า ท่านคือชายหนุ่มที่ติดตามพระเยซูหลังถูกจับกุมที่สวนมะกอกด้วย(มก 14:51-52)
ท่านเคยมีโอกาสร่วมเดินทางธรรมทูตกับนักบุญเปาโลในช่วงแรกร่วมกับนักบุญบารนาบัส
แม้ท่านจะมีความบาดหมางกับนักบุญเปาโลเพราะได้ถอนตัวจากงานธรรมทูตที่แคว้นปัมฟีเลีย(กจ 13:13)
ทำให้นักบุญบารนาบัสและเปาโลแยกทางกัน (15:39)
ก็ดูเหมือนพระเจ้าจะเปลี่ยนความบาดหมางนี้เป็นเพิ่มช่องทางการแพร่ธรรมเป็น2สายคือ หมู่เกาะไซปรัส และแคว้นซีเรีย
นักบุญเปาโลเองก็ยังเคารพในความสามารถของท่าน
จนถึงกับมอบหมายให้นักบุญทิโมธีนำท่านไปด้วยในการทำศาสนบริการ (2ทธ 4:11)
ท่านได้อยู่กับนักบุญเปโตรอย่างใกล้ชิด จนนักบุญเปโตรเรียกท่านว่าเป็นบุตรของท่าน (1ปต 5:13)
ซึ่งเชื่อกันว่า พระวรสารของท่านได้ถูกบันทึกตามคำบอกเล่าของนักบุญเปโตรนั่นเอง
ภายหลังท่านได้เดินทางไปตั้งพระศาสนจักรที่อเลกซานเดรีย
ท่านได้เป็นมรณสักขีที่นั่น
ระหว่างการเดินทางของท่าน ท่านเคยได้นิมิตจากทูตสวรรค์ว่า
"แผ่นดินที่ท่านพักอยู่นี้ ภายหลังจะกลายเป็นนครที่ยิ่งใหญ่นครหนึ่ง"
ปัจจุบันนครนี้คือ นครเวนิส ซึ่งก็ได้มีการสร้างมหาวิหารให้นักบุญมาระโกและอัญเชิญพระศพมาประดิษฐานไว้ที่นั่น
พระวรสารของท่านเป็นพระวรสารฉบับแรก
แม้พระวรสารของท่านจะสั้นที่สุดในพระวรสารทั้งสี่
แต่พระวรสารท่านก็โดดเด่นในรายละเอียดปลีกย่อยของเหตุการณ์
และเป็นโครงร่างต้นฉบับให้กับพระวรสารอีก3ฉบับ
พระวรสารของท่านถูกเขียนขึ้นโดยมีวัตถุประสงค์ให้คริสตชนยุคแรกที่ถูกเบียดเบียนได้อ่าน
พระวรสารเป็นประดุจเสียงคำรามที่ปลุกใจให้เรามีความเชื่ออย่างกล้าหาญ
ดั่งที่อารัมภบทของพระวรสารท่านได้กล่าวถึงนักบุญยอห์นผู้พิธีล้างที่ป่าวประกาศในถิ่นทุรกันดาร
และที่จะเห็นได้ที่ท่านบันทึกชื่อ "บารทิเมอัส" ชายตาบอดซึ่งเป็นฝ่ายร้องขอการรักษาก่อน
พระคริสตเจ้า สิงโตแห่งยูดาห์เสด็จสู่กรุงเยรูซาเล็มเป็นครั้งสุดท้าย
“ไปเถิด ความเชื่อของท่านได้ช่วยท่านให้รอดพ้นแล้ว”
มาระโก 10:52
