ในตระกูลขุนนางชั้นรอง ตั้งแต่ยังเด็ก อนาคตของท่านดูมั่นคง มีฐานะและสิทธิพิเศษ อย่างไรก็ตาม การปะทุของการปฏิวัติฝรั่งเศส (French Revolution - Révolution française) ได้พลิกผันชีวิตของท่านอย่างสิ้นเชิง เมื่อท่านอายุเพียง 8 ขวบ ครอบครัวของท่านได้อพยพออกจากประเทศฝรั่งเศสในฐานะผู้ลี้ภัยทางการเมือง แล้วท่านละทิ้งทรัพย์สินและฐานะทางสังคม สิ่งที่ตามมา คือ การลี้ภัยไปยังเมืองต่างๆในประเทศอิตาลี
เป็นเวลา 11 ปี ซึ่งเต็มไปด้วยความยากลำบากทางการเงินและความแปรปรวนทางอารมณ์ในช่วงหลายปี บิดาของนักบุญยูจีน ซึ่งเคยเป็นเจ้าหน้าที่กฎหมายระดับสูงในเทศบาลแอ็กซ็องพรอว็องส์ พยายามหาเลี้ยงครอบครัวด้วยธุรกิจแต่ไม่ประสบผลสำเร็จ เมื่อสถานการณ์ทางการเงินของพวกเขาย่ำแย่ลง การศึกษาของท่านก็หยุดชะงัก อย่างไรก็ตาม ที่เมืองเวนิส (Venice - Venezia) จุดเปลี่ยนมาถึงเมื่อพระสงฆ์ชื่อ “ดอน บาร์โตโล ซีเนลลี่ (Don Bartolo Zinelli)” ได้ทำการอุปถัมภ์ท่าน เขาไม่เพียงแต่ให้การศึกษาขั้นพื้นฐานแก่ท่านเท่านั้น แต่ยังให้รากฐานทางจิตวิญญาณอันลึกซึ้งแก่ท่านอีกด้วย ปลูกฝังความศรัทธาอันแรงกล้าและมั่นคงต่อพระเจ้าให้แก่ท่าน
ต่อมาครอบครัวได้ย้ายไปอยู่ที่เมืองเนเปิลส์ (Naples - Napoli) และที่เมืองปาแลร์โม (Palermo) ซึ่งนักบุญยูจีนอยู่ภายใต้การดูแลของดยุกและดัชเชสแห่งคันนิซซาโร (Duke and Duchess of Cannizzaro) ที่นั่น ท่านได้สัมผัสกับวิถีชีวิตแบบชนชั้นสูงและเริ่มเรียกตัวเองว่า "เคานต์เดอมาเซอโนด์ (Count de Mazenod)" ช่วงเวลาหนึ่ง ท่านได้รับเอาวิถีชีวิตแบบราชสำนักนี้ไว้ ใฝ่ฝันที่จะกอบกู้ฐานะของครอบครัวและทวงคืนความเป็นขุนนาง
ในปีค.ศ. 1802 นักบุญยูจีนเดินทางกลับไปที่ประเทศฝรั่งเศสเมื่ออายุ 20 ปี แต่กลับพบว่าประเทศชาติได้เปลี่ยนแปลงไปจากการปฏิวัติฝรั่งเศส สถาบันกษัตริย์และพระศาสนจักรถูกรื้อถอน บิดา-มารดาของท่านแยกทางกัน และมารดาของท่านมุ่งมั่นที่จะให้ท่านแต่งงานกับลูกเศรษฐีเพื่อสร้างฐานะที่สูญเสียไป ด้วยความผิดหวังและหดหู่ใจ ท่านจึงพยายามค้นหาความหมายที่แท้จริง อย่างไรก็ตาม เมล็ดพันธุ์แห่งศรัทธาที่หว่านลงที่เมืองเวนิสก็เริ่มผลิบานอีกครั้ง ท่านเริ่มรู้สึกไม่สบายใจมากขึ้นเรื่อยๆ กับสถานะของพระศาสนจักรที่ประเทศฝรั่งเศส ซึ่งถูกทำให้อ่อนแอและถูกเยาะเย้ยถากถางในช่วงการปฏิวัติฯ ท่ามกลางวิกฤติทางจิตวิญญาณนี้ ท่านสัมผัสถึงกระแสเรียกพระสงฆ์อย่างลึกซึ้ง
แม้มารดาของท่านจะคัดค้าน แต่ท่านก็เข้าสามเณราลัยที่วัดแซ็งต์-ซุลปิซ (Saint-Sulpice) ในกรุงปารีส (Paris) และได้รับศีลบวชเป็นพระสงฆ์เมื่อวันที่ 21 ธันวาคม ค.ศ. 1811 ที่เมืองอาเมียง (Amiens) ท่านปฏิเสธความสะดวกสบายจากข้อกำหนดของเขตวัด และกลับไปยังเทศบาลแอ็กซ็องพรอว็องส์ และเลือกรับใช้ผู้ถูกทอดทิ้งทางจิตวิญญาณ ไม่ว่าจะเป็นบรรดานักโทษ , คนรับใช้ , คนยากจน และเยาวชน แนวทางของท่านไม่ธรรมดาและมักถูกต่อต้านจากคณะสงฆ์ท้องถิ่น แต่ความเห็นอกเห็นใจและความเชื่อมั่นของท่านกลับดึงดูดผู้คนให้เข้ามาหาท่านนักบุญ
ในปีค.ศ. 1816 การร่วมกลุ่มของนักบุญยูจีนได้รวบรวมบรรดาพระสงฆ์กลุ่มเล็กๆที่มีพันธกิจตรงกับท่าน พวกเขาเรียกตนเองว่า “ธรรมทูตแห่งพรอว็องส์ (Missionaries of Provence)” และอุทิศตนให้กับงานแพร่ธรรมประจำเขตวัด เทศน์ด้วยสำเนียงท้องถิ่นแบบพรอว็องส์ เพื่อให้ประชาชนทั่วไปเข้าถึงพระวรสารได้ พันธกิจของพวกเขาผสมผสานการสวดภาวนาอย่างเคร่งครัด , ชีวิตในหมู่คณะ และการให้ความสำคัญกับคนยากจนอย่างเข้มข้น ด้วยความตระหนักถึงความจำเป็นในการสร้างความมั่นคงและโครงสร้างระยะยาว นักบุญยูจีนจึงเดินทางไปยังกรุงโรมและทูลขอการรับรองจากพระสันตะปาปาเลโอ ที่ 12 (Pope Leo XII) โดยตรง ในวันที่ 17 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1826 พระสันตะปาปาทรงอนุมัติอย่างเป็นทางการให้คณะสงฆ์นี้จัดตั้งเป็นคณะนักบวชภายใต้ชื่อ “คณะธรรมทูตแห่งมารีนิรมล (Missionary Oblates of Mary Immaculate - O.M.I.)” นักบุญยูจีนได้รับเลือกเป็นอธิการใหญ่ ซึ่งท่านปฏิบัติหน้าที่ด้วยความศรัทธาอย่างแรงกล้าตลอด 35 ปี
อิทธิพลของท่านนักบุญแผ่ขยายออกไปนอกสังฆมณฑลของท่านในไม่ช้า เมื่อสังฆมณฑลมาร์เซย (Diocese of Marseilles) ได้รับการก่อตั้งขึ้นใหม่หลังจากถูกปราบปรามในช่วงการปฏิวัติฯ “บิชอปฟอร์จูน เดอ มาเซอโนด์ (Bishop Fortune de Mazenod)” ลุงของนักบุญยูจีนได้รับแต่งตั้งเป็นบิชอป ท่านแต่งตั้งนักบุญยูจีนเป็นตัวแทนบิชอป และมอบหมายให้ท่านดูแลความเป็นผู้นำส่วนใหญ่ของสังฆมณฑล ในปีค.ศ. 1832 ท่านได้รับแต่งตั้งเป็นผู้ช่วยบิชอป ซึ่งก่อให้เกิดความขัดแย้งทางการทูตระหว่างวาติกัน
และรัฐบาลฝรั่งเศส ซึ่งอ้างสิทธิ์ในการอนุมัติการแต่งตั้งดังกล่าว แม้จะมีความตึงเครียดทางการเมืองและความทุกข์ยากส่วนตัวที่เกิดขึ้น แต่นักบุญยูจีนก็ยังคงยืนหยัดอย่างแน่วแน่ ในปีค.ศ. 1837 หลังจากลุงของท่านขอเกษียณจากตำแหน่ง แล้วท่านนักบุญก็ได้เป็นบิชอปเองในฐานะบิชอป นักบุญยูจีนทุ่มเทกายใจในการฟื้นฟูพระศาสนจักร ท่านก่อตั้งวัดใหม่ ก่อตั้งสามเณราลัย ส่งเสริมความศักดิ์สิทธิ์ของพระสงฆ์ และต้อนรับชุมชนทางศาสนาเข้าสู่สังฆมณฑล ท่านรับผิดชอบการก่อสร้างอาสนวิหารและมหาวิหารนอเทรอดาม เดอ ลา การ์ด (Basilica of Our Lady of the Guard - Basilique Notre-Dame de la Garde) ที่งดงาม ซึ่งยังคงมองเห็นทิวทัศน์ของเมืองมาจนถึงทุกวันนี้ ด้วยชื่อเสียงในด้านการดูแลด้านศาสนาและภาวะผู้นำที่เปี่ยมด้วยพลัง ท่านได้กลายเป็นหนึ่งในบิชอปที่มีชื่อเสียงที่สุดในประเทศฝรั่งเศส และได้รับแต่งตั้งเป็นวุฒิสมาชิกโดยจักรพรรดินโปเลียน ที่ 3 (Napoleon III) ในปีค.ศ. 1856
แม้ว่าคณะธรรมทูตแห่งมารีนิรมลจะเริ่มต้นด้วยการมุ่งเน้นไปที่ชนบทของประเทศฝรั่งเศส แต่วิสัยทัศน์ของนักบุญยูจีนก็แผ่ขยายไปทั่วโลกอย่างรวดเร็ว ความกระตือรือร้นอย่างแรงกล้าในการประกาศข่าวดีของท่านนำพาให้ท่านให้ส่งคณะนี้ไปยังประเทศสวิตเซอร์แลนด์
, อังกฤษ
, ไอร์แลนด์
, แคนาดา
, สหรัฐอเมริกา
, ศรีลังกา
(ซึ่งในขณะนั้น คือ ซีลอน - Ceylon) , แอฟริกาใต้
และเลโซโท
(ซึ่งในขณะนั้น คือ อาณาจักรบาซูโตแลนด์ - Basutoland) ธรรมทูตเหล่านี้มักเดินทางไปยังดินแดนที่ไม่เคยมีใครสำรวจและยากลำบาก แล้วได้ทำการเผยแพร่พระวรสาร , สร้างวัด และก่อตั้งสังฆมณฑล ความกล้าหาญและความมานะบากบั่นของพวกเขาสะท้อนถึงคติพจน์อันเด็ดเดี่ยวของนักบุญยูจีนที่ว่า “อย่าละทิ้งสิ่งใดไว้เพื่ออาณาจักรของพระเจ้า (Leave nothing undared for the Kingdom of God.)” ความปรารถนาอันแรงกล้าของท่าน ทำให้ท่านได้รับฉายาว่า “เปาโล ที่ 2 (Second Paul)” ซึ่งหมายถึง อัครสาวกแม้ในขณะที่ดูแลงานแพร่ธรรมระหว่างประเทศ ท่านก็ยังคงเป็นพระสงฆ์ผู้อุทิศตนให้กับสังฆมณฑลของตนเอง ท่านอุทิศตนอย่างสุดซึ้งต่อการอบรมจิตวิญญาณและอภิบาลจิตวิญญาณของคณะสงฆ์ รวมถึงรักษาความสัมพันธ์อันแน่นแฟ้นกับพระสงฆ์กับชุมชนทางศาสนา ท่านยืนหยัดสนับสนุนพระสันตะปาปาอย่างมั่นคง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในช่วงเวลาแห่งความตึงเครียดทางการเมือง และกลายเป็นเสียงที่ได้รับการยอมรับนับถือในพระศาสนจักรฝรั่งเศส
นักบุญยูจีน เดอ มาเซอโนด์ เสียชีวิตเมื่อวันที่ 21 พฤษภาคม ค.ศ. 1861 ขณะที่มีอายุได้ 79 ปี หลังจากชีวิตเต็มไปด้วยความทุกข์ทรมาน , ความพากเพียร และการรับใช้พระเจ้าอย่างลึกซึ้ง เมื่อถึงเสียชีวิต ท่านดำรงตำแหน่งบิชอปอาวุโสแห่งฝรั่งเศส และเป็นแรงบันดาลใจให้กับทั้งสังฆมณฑลและครอบครัวคณะนักบวชของท่าน ถ้อยคำสุดท้ายที่ท่านกล่าวกับคณะธรรมทูตแห่งมารีนิรมลว่า “ในหมู่พวกท่าน จงทำกิจเมตตา จงทำกิจเมตตา จงทำกิจเมตตา ในโลกนี้ จงมีความกระตือรือร้นต่อวิญญาณทั้งหลาย (Among yourselves, charity, charity, charity; in the world, zeal for souls)” สะท้อนถึงแก่นแท้ของจิตวิญญาณและพันธกิจของท่าน
ท่านได้รับการประกาศเป็นบุญราศี (Blessed) โดยพระสันตะปาปาเปาโลที่ 6 (Pope Paul VI) เมื่อวันที่ 19 ตุลาคม ค.ศ. 1975 และได้รับการประกาศเป็นนักบุญ (Saint) โดยพระสันตะปาปายอห์น ปอล ที่ 2 (Pope John Paul II) เมื่อวันที่ 3 ธันวาคม ค.ศ. 1995 วันฉลองของท่าน คือ ทุกวันที่ 21 พฤษภาคม ของทุกปี และในปัจจุบัน คณะธรรมทูตแห่งมารีนิรมล ปฏิบัติพันธกิจกว่า 68 ประเทศ รวมถึงในประเทศไทย
คณะนี้ได้สืบสานพันธกิจในการนำความรักของพระคริสตเจ้ามาสู่ผู้ที่ถูกทอดทิ้งมากที่สุด ชีวิตของท่านยังคงเป็นแบบอย่างอันทรงพลังของความกล้าหาญ , ความศรัทธา และความมุ่งมั่นอันแน่วแน่ต่อพระวรสาร
เพจ OMI Thailand-Laos Delegation (คณะธรรมทูตแห่งมารีนิรมล (O.M.I.) กิ่งแขวงไทย-ลาว)https://www.facebook.com/share/17968b6E ... tid=wwXIfr
ปล. หากมีการแปลผิดพลาดประการใด หรือข้อมูลผิดพลาด แอดมินก็ขออภัย ณ ที่นี้ด้วยนะครับ
หากท่านชอบบทความความสามารถโดเนทเพื่อสนับสนุนมาได้ที่ธนาคารทีเอ็มบีธนชาต (ttb)
235-2-54394-2
#คริสต์ #คาทอลิก #คริสต์ศรัทธา #ชีวประวัติ #นักบุญ #ประวัติศาสตร์ #นักบุญยูจีนเดอมาเซอโนด์ #นักบุญชาร์ลส์ยอแซฟยูจีนเดอมาเซอโนด์ #คณะธรรมทูตแห่งมารีนิรมล #ธรรมทูต #มิชชันนารี #ประกาศข่าวดี #แพร่ธรรม #catholic #SaintEugèneDeMazenod #SaintCharlesJosephEugèneDeMazenod #MissionaryOblatesOfMaryImmaculate #OMI
CR. : คริสต์ศรัทธา
https://www.facebook.com/share/p/19dbSRU27i/