รวมสารการประจักษ์แม่พระที่ลำไทร สามารถแสดงความเห็นได้อย่างสุภาพ และไม่อนุญาตให้ตั้งกระทู้ใด ๆ ในบอร์ดนี้
-
~@Little lamb@~
- Defender of lawS
- โพสต์: 9396
- ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 3:00 pm
-
ติดต่อ:
ศุกร์ ธ.ค. 07, 2007 2:24 am
เตรียมฉลองเทศกาลคริสตสมภพ
วันที่ 6 ธันวาคม 2007 เวลา 04:37-04:59 น.
“ลูกที่รักทั้งหลาย ขณะนี้ใกล้เทศกาลคริสตสมภพแล้ว ลูกๆของแม่ได้เตรียมตัวเพื่อการนี้อย่างใดบ้าง ด้วยความรักของพระบิดาเจ้าสวรรค์ พระองค์จึงได้ส่งบุตรสุดที่รักของพระองค์ให้มาบังเกิดเป็นมนุษย์และด้วยความ รักอีกเช่นกัน ที่องค์พระบุตรสุดที่รักแห่งแม่ได้ยอมสละแม้กระทั่งชีวิตของพระองค์เพื่อไถ่ บาปให้แก่มวลมนุษย์ทั้งหลาย หากลูกๆจะถือเอาโอกาสนี้เป็นเทศกาลแห่งการเฉลิมฉลองและความชื่นชมยินดี ก็เป็นการชอบแล้ว แต่หากลูกๆของแม่ได้เตรียมจิตใจและเสียสละความสุขแห่งตนเพื่อมอบความรักอัน แท้จริงให้กับเพื่อนพี่น้องผู้ทุกข์ยากแล้ว ก็จักเป็นการเตรียมจิตใจขอลูกๆ ท่ามกลางความชื่นชมยินดีแห่งชาวสวรรค์ เหตุว่าลูกๆของแม่ได้มอบความรักให้แก่กันและกัน ณ โอกาสนี้ แม่จึงขอให้เป็นโอกาสอันพิเศษสำหรับลูกๆทั้งหลาย ที่จะประกอบคุณงามความดีและเตรียมจิตใจของลูกให้ถึงพร้อมกับการเสด็จกลับมา บังเกิดอีกครั้งหนึ่งขององค์พระบุตรสุดที่รักแห่งแม่ ตามที่ลูกๆได้อดทนเฝ้ารอมาตลอดทั้งปีเพื่อเฉลิมฉลองในวันสำคัญนี้
ลูก ที่รักทั้งหลาย จงตระหนักใจเถิดว่าความรักขององค์พระบิดาเจ้าสวรรค์น้นยิ่งใหญ่เพียงใด จงหมั่นศึกษาและทำความเข้าใจเถิด ณ เมื่อใดที่ลูกได้เข้าใจอย่างลึกซึ้งในความรักของพระองค์แล้ว ลูกจักรู้ได้ด้วยตนเองว่า ความสุขที่แท้จริงนั้น ไม่ใช่ทรัพย์สิน เงินทอง หรือชื่อเสียงแต่อย่างใด เหตุว่า ความสุขที่แท้จริงนั้นเกิดขึ้นเมื่อลูกยินดีและเต็มใจน้อมรับในน้ำพระทัย แห่งพระบิดาเจ้าสวรรค์ในชีวิตประจำวันของลุก ลูกจักมีแต่ความไว้วางใจ และเมื่อนั้นความรักของพระองค์จัก
ปกป้องลูกจากจิตชั่วร้ายทั้งปวง ลูกจักมีแต่สันติสุขในดวงใจ เมื่อลูกวางใจในพระองค์
สันติสุขจง เป็นของลูกเสมอ แม่จะเฝ้ารอการกลับมาของลูกๆทุกคนสู่บ้านของเราในสวรรค์”
แก้ไขล่าสุดโดย Anonymous เมื่อ ศุกร์ ธ.ค. 07, 2007 2:28 am, แก้ไขไปแล้ว 1 ครั้ง.
-
~@Little lamb@~
- Defender of lawS
- โพสต์: 9396
- ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 3:00 pm
-
ติดต่อ:
ศุกร์ ธ.ค. 07, 2007 2:24 am
หน้าถ้ำแม่พระวัดพระวิสุทธิวงส์ ลำไทร
วันที่ 9 ธันวาคม 2007 เวลา 08:25-08:50 น.
“ลูกที่รักทั้งหลายของแม่ วันนี้แม่ปีติยิ่งนักที่มีผู้ใจบุญสร้างรูปปั้นของแม่ ขึ้นมาถวายแก่แม่ด้วยใจศรัทธา เพื่อให้ลูกๆทั้งหลายที่ไม่รู้จักแม่ได้มาหา แม่ที่นี่ คำวิงวอนทั้งหลายของลูกที่ผ่านแม่ ณ สถานที่แห่งนี้ จะได้รับการ สดับ ฟังเป็นพิเศษจากพระบิดาเจ้าสวรรค์ ขอเพียงแต่ลูกมีความไว้วางใจ ในพระองค์อย่างสิ้นสุดจิตใจเท่านั้น มิมีพ่อคนใดที่จะทอดทิ้งบุตรแห่งตน ได้ดอกลูกรัก
แม่ขอขอบใจลูกที่ยอมเป็นตัวแทนของลูกๆทั้งหลายที่มี ความศรัทธาต่อแม่ไปกราบแทบ เท้าท่านผู้มีน้ำใจอันงดงามที่สร้างรูปของแม่นี้ขึ้นมา ลูกรักและ ด้วยความรักอย่างแท้ จริงของลูกเองนั่นแหละที่นำพระพรขององค์พระบุตรสุดที่รักแห่งแม่ไปยังบรรดา ครอบครัวผู้ใจบุญนั้น แม่ขอขอบใจในความเสีย สละของลูกและด้วยความตั้งใจอันแน่วแน่ของลูกนี้ จะไม่มีวันทำให้จิตวิญญาณของลูกตกต่ำได้อีกเลย
เป็นบุญของผู้ที่ เชื่อและไว้วางใจในน้ำพระทัยของพระบิดาเจ้าสวรรค์ พระ องค์จะไม่มีวันทอดที้งลูกๆของพระองค์ แม้กระทั่งในวาระใกล้จะตาย หากลูกนึกถึงพระองค์ ลูกก็จะได้สิ้นใจอยู่ในศีลในพรของพระองค์ ท่ามกลาง ความชื่นชมยินดีแห่งชาวสวรรค์
วันนี้แม่ขอพบกับลูกเพียงเท่านี้ แม่เห็นจิตใจของลูกมีความสุข เบิกบาน และดีใจที่ได้มาหาแม่ที่นี่ แม่จะไปกับลูกเพื่อให้ลูกเดินทางกลับถึงบ้านอย่างปลอดภัย แม่รักลูก”
แก้ไขล่าสุดโดย Anonymous เมื่อ เสาร์ ธ.ค. 15, 2007 2:35 am, แก้ไขไปแล้ว 1 ครั้ง.
-
~@Little lamb@~
- Defender of lawS
- โพสต์: 9396
- ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 3:00 pm
-
ติดต่อ:
ศุกร์ ธ.ค. 07, 2007 2:24 am
วันฉลองบุญราศีทั้ง 7 แห่งสองคอน
วันที่ 16 ธันวาคม 2007 เวลา 02:03-03:25 น.
“ลูกที่รักทั้งหลายของแม่ ตลอด 1 วันที่ผ่านมานี้แม่ได้เห็นน้ำใจอันงดงามของลูกๆ ความรักและความศรัทธาของลูกๆที่มีต่อบุญราศีทั้ง 7 แห่งสองคอน
แม่ได้ เห็นถึงการร่วมใจเป็นหนึ่งเดียวในการร่วมพิธีบูชามิสซาเมื่อวานนี้
แม่ ขอขอบใจเป็นพิเศษสำหรับคำภาวนาร่วมกันของลูกๆทั้งหลายเพื่อดวงวิญญาณของผู้ ที่เสียชีวิต และบาดเจ็บทั้งหลายเนื่องจากประสพอุบัติเหตุก่อนเดินทางมาถึงสองคอน
อัน เป็นจุดหมายปลายทางที่ทุกคนตั้งใจ
ทุกสิ่ง มีที่มาและที่ไปนะลูกรัก จงอย่าตัดพ้อต่อว่าพระบิดาเจ้าสวรรค์ที่ทรงอนุญาตให้เหตุการณ์นี้ได้เกิด ขึ้น ลูกๆของแม่มีความพร้อมที่จะน้อมรับในน้ำพระทัยของพระองค์มากเพียงใดเล่าลูก รัก
เหตุที่แม่ต้องบอกสิ่งนี้เพราะลูกไม่มีวันที่จะรู้ว่าเมื่อใด นายของลูกจะกลับมา แม่จึงได้บอกแก่ลูกไว้ล่วงหน้าแล้วว่า ให้ลูกถึงพร้อมอยู่เสมอ
ไม่ตั้งตนอยู่ในความประมาท ณ เวลาที่พระองค์มีพระประสงค์ที่จะเรียกลูกคนใดคนหนึ่งไปเฝ้าอยู่เฉพาะพระ พักตร์พระองค์ ทุกสิ่งก็จะเป็นไปตามนั้น
ลูกไม่อาจบิดพริ้ว หรือเปลี่ยนแปลงในน้ำพระทัยของพระองค์ได้หรอกลูกรัก
ขอให้ลูกๆทุก คนจงจดจำเหตุการณ์นี้ไว้เตือนใจของลูกๆเสมอ ลูกไม่สามารถล่วงรู้อนาคตได้ จงหมั่นถามตนเองเถิดว่า ณ วันนี้ลูกถึงพร้อมแล้วหรือยังที่จะเข้าเฝ้าพระบิดาเจ้าสวรรค์
เมื่อ พระองค์ทรงเรียกลูกไปเฝ้าอยู่กับพระองค์
จิตของมนุษย์นั้นโดยแท้ แล้วก็ยังไม่หลุดพ้นจากบาปต้นเจ็ดประการอยู่ ถึงแม้องค์พระบุตรสุดที่รักของแม่จะได้สละชีวิตของพระองค์เพื่อลูกทั้งหลาย ของพระองค์มาครั้งหนึ่งแล้วก็ตามที
จิตชั่วร้ายได้ทำงานอย่างหนัก ในตัวของลูกๆทุกคนโดยใช้กลอุบายต่างๆ ล่อลวงลูกๆของแม่ให้มัวเมามองไม่เห็นว่ากิจการบางอย่างนั้น
เป็นบาปหนึ่ง ในจำนวนบาปต้นเจ็ดประการที่ลูกๆมักจะทำกันจนเคยชินและมองข้ามความสำคัญของ การนี้ไปเสมอ ด้วยว่าลูกๆไม่อาจแยก
และได้ว่าอะไรคือบาปต้นเจ็ดประการ และอะไรที่ไม่ใช่ แม่จึงขอให้ลูกๆสวดภาวนาให้มากกว่านี้ พิจาณาถึงบาปของลูกที่ได้กระทำให้ถ้วนถี่ในแต่ละวัน
โดยอาศัยปรีชาญาณ จากองค์พระจิตเจ้า ขอให้ลูกๆ ของแม่จงทำดังนี้ เพื่อเป็นการเตรียมชำระจิตวิญญาณของลูกให้ผ่องใส
เหมาะสมที่จะรับพระ กายขององค์พระเยซูคริสตเจ้าให้เข้ามาประทับอยู่ในพระวิหารน้อยๆในดวงใจของ ลูกอย่างสมพระเกียรติของพระองค์นั่นเอง
จิตชั่วร้ายมันจะคอยบงการ ลูกๆของแม่ ทำให้ลูกหลงลืมและไม่สำนึกผิดในบาปทั้งหลายที่ลูกได้กระทำในแต่ละวัน องค์พระบุตรสุดที่รักของแม่เคย
ถามในอดีตกาลว่า มีใครบ้างที่ไม่เคยกระทำบาป ก่อนที่พวกเขาทั้งหลาย เหล่านั้นกำลังจะตัดสินโทษผู้อื่นโดยใช้น้ำใจแห่งตนเป็นที่ตั้ง
แล้ว เหตุการณ์นั้นเป็นอย่างใดบ้าง? มีผู้ใดที่อยู่ลงโทษผู้ที่เขาคิดว่ากระทำผิดอย่างร้ายแรงนี้บ้าง? ไม่มีผู้ใดเลยสักคนที่ไม่เคยทำบาปเลยไม่ใช่หรือ?
เป็นน้ำพระทัยอันงด งามของพระองค์ที่ทรงยกโทษและกล่าวว่า “อย่ากลับไปทำบาปอีก” พวกลูกๆจำคำที่พระองค์สอนนี้ได้หรือไม่?
ดังนั้นในแต่ละวันเมื่อลูก ได้ขอความสว่างจากองค์พระจิตเจ้าให้ทรงดลใจลูกๆให้เข้าถึงน้ำพระทัยของพระ บิดาเจ้าสวรรค์แล้ว ลูกๆจะรู้ว่า
ลูกได้ทำผิดต่อน้ำพระทัยของพระองค์ อย่างใดบ้างในแต่ละวัน ถึงเป็นเพียงสิ่งเล็กๆ น้อยๆในสายตาของลูก แต่ลูกไม่สามารถปิดบังสิ่งเหล่านี้
จากสายพระเนตรของพระองค์ได้ดอก
เพียง แค่ลูกไปสารภาพบาปและกล่าวคำขอโทษต่อพระองค์ เพียงเท่านี้ ลูกก็ไม่อาจทำได้หรือ? ลูกๆคิดว่าเป็นการสมควรหรือไม่
ที่ลูกๆไม่ได้ หมั่นทำความสะอาดพระวิหารในดวงใจของลูก มองไป ณ ที่ใดมีแต่ความแปดเปื้อน ลูกๆคิดว่าเป็นการสมควรหรือไม่
ที่จะใช้สถานที่แห่งนี้เป็นที่พำนักของ กษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่ของลูกๆทุกคน?
จงอย่าได้หลงเชื่อคำยุยงของจิต ชั่วร้ายเป็นอันขาด ที่พวกมันพร่ำบอกลูกของแม่ว่า “ไม่เป็นไร” บ่อยๆครั้งเข้าลูกก็จะเคยชินและไม่รู้สึกตัวอีกต่อไปว่า
สิ่งเล็กๆน้อยๆ ที่ลูกได้ทำขัดเคืองน้ำพระทัยของพระบิดาเจ้าสวรรค์นั้นเป็นบาป และเป็นเรื่องที่น่าเศร้าใจแห่งชาวสวรรค์
ลูกๆของแม่หลายต่อหลายคนทำ ดั่งนี้จนเป็นนิสัย จนลูกๆเองก็คิดว่าลูกไม่มีบาปความผิดใดๆ ลูกๆจึงเดินออกไปรับพระกายของพระเบซูคริสตเจ้า
องค์พระบุตรสุดที่รัก แห่งแม่ได้อย่างชื่นบาน ลูกไม่รู้หรอกว่า พระองค์ได้ตัดพ้อต่อลูกว่าอย่างใด?
ลูกรักของแม่ทั้งหลาย หนทางไปสู่อาณาจักรสวรรค์นั้นเป็นเส้นทางที่ลำบาก และลูกต้องออกแรงต่อสู้กับจิตชั่วร้ายเสมอ
หากลูกเข้าใจในความรักของ องค์พระบุตรสุดที่รักแห่งแม่แล้ว ลูกๆจะสามารถทำร้ายน้ำพระทัยของพระองค์ได้ลงคอเชียวหรือ?
ไม่มีการ กล่าวคำขอโทษจากหัวใจอันแท้จริงของลูกเชียวหรือ เมื่อพระองค์ได้เปิดเโอกาสให้ลูกๆได้เข้าไปพบกับพระองค์ในที่สารภาพบาป
เหตุ ใดลูกจึงลังเลใจ ไม่กล้าบอกความจริงออกไป อย่างซื่อๆง่ายๆเช่นลูกๆบอกกับบิดาแห่งตนเล่า
ใยลูกจึงต้องปิดบังซ่อน เร้นไม่กล้าบอกความจริงทั้งหมดเล่า ในเมื่อลูกก็รู้อยู่แก่ใจว่าพระองค์ทรงรู้เห็นทุกสิ่ง
จงอย่าได้ติดกับ ภาพของมนุษย์ผู้ทำหน้าที่พระสงฆ์ในที่แก้บาปเลย ณ เวลานั้นคือเวลาที่ดีที่สุดของลูกที่จะไปขอโทษพระองค์
และบอกให้พระองค์ รู้ว่าลูกๆรักพระองค์เพียงใด เพียงเท่านี้ดวงพระทัยที่บอบช้ำของพระองค์ ก็จะชุ่มชื่นขึ้น
และพร้อมที่จะให้อภัยแก่ลูกๆทุกคนเสมอ ด้วยความรักอันหาที่สุดไม่ได้ของพระองค์นั่นเอง
ลูกที่รักทั้งหลาย ของแม่ การสารภาพบาปยังเป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับลูกๆทุกคนอยู่นะลูกรัก เปรียบดังผ้าลินินเนื้อดี
หากแปดเปื้อนและลูกไม่ได้หมั่นซักล้างทำความ สะอาดแล้ว ผ้าเนื้อดีนั้นจักกลายสภาพเป็นเช่นใด หากลูกๆได้มองเห็นผ้าแห่งจิตวิญญาณของลูกๆเองแล้ว
ลูกก็คงไม่อยากจะแตะ ต้องผ้าที่แปดเปื้อนชิ้นนี้ด้วยซ้ำไป แต่เหตุไฉนลูกจึงมีความภาคภูมิใจ และก้าวเดินออกไปอย่างสง่าต่อหน้าผู้คนทั้งหลาย
เพื่อนำผ้าแห่งจิต วิญญาณอันแปดเปื้อนนี้ไปถวายแด่พระองค์เล่า ลูกๆต้อนรับกษัตริย์ของลูกด้วยผ้าขี้ริ้วเชียวหรือ?
เหตุที่แม่ ต้องบอกให้ลูกถึงเพียงนี้ เพื่อว่าการเตรียมจิตใจของลูกเพื่อเตรียมรับการเสด็จกลับมาบังเกิดขององค์ พระบุตรสุดที่รักของแม่
จะเป็นการถึงพร้อมในทุกๆด้าน โดยเฉพาะอย่างยิ่งจิตวิญญาณของลูกๆนั่นเอง หากลูกๆรักพระองค์จริงดั่งเช่นคำภาวนาที่ออกจากปากของลูกๆในทุกๆวันแล้ว
ขอ ให้ลูกๆของแม่จงแสดงออกด้วยการกระทำเถิด และด้วยการกระทำที่ออกมาจากหัวใจอันแท้จริงของลูกเองเท่านั้น
ที่จะช่วย เป็นยาสมานบาดแผลในดวงพระทัยของพระองค์ได้
ลูกที่รักทั้งหลาย ลูกเข้าใจความรักขององค์พระบุตรสุดที่รักของแม่ดีพอแล้วหรือยัง ณ เวลานี้ก็ยังไม่สายเกินไป หากลูกจะตั้งตนใหม่ในวันนี้
เพื่อตอบแทนน้ำ พระทัยอันทรงเปี่ยมด้วยความรักและเมตตาของพระองค์ ลูกที่รักของแม่ เมื่อวานนี้แม่ได้ยินคำภาวนาของลูกๆทุกคน
ที่มาสวดภาวนาต่อหน้าบุญราศี แห่งสองคอนทั้ง 7 มีลูกๆหลายคนที่ได้รับเสียงตอบรับในจิตใจของลูกในสิ่งที่ลูกประสงค์ แม่ขอบอกว่า
สิ่งเหล่านั้นจะเป็นจริงได้หากลูกมีความไว้วางใจในน้ำ พระทัยขององค์พระบิดาเจ้าสวรรค์ คำวิงวอนของลูกที่ผ่านทางท่านบุญราศีทั้ง 7 นั้น
จะได้รับการสดับฟังจากพระองค์เป็นพิเศษเสมอ จงอย่าลืมความไว้วางใจและความรักอย่างแท้จริง เมื่อประกอบกับความศรัทธาที่ลูกๆมีต่อบุญราศีทั้ง 7 แล้ว
อัศจรรย์ต่างๆจะเกิดขึ้นได้ แต่ทั้งนี้ทุกสิ่งจะเป็นไปตามน้ำพระทัยของพระบิดาเจ้าสวรรค์เท่านั้น ลูกไม่สามารถวอนขอทุกสิ่งได้ดั่งใจปรารถนาหรอกลูก
โดยเฉพาะอย่างยิ่งใน กิจการทั้งหลายของมนุษย์ สิ่งต่างๆเหล่านั้น ลูกๆจะได้รับก็ต่อเมื่อลูกได้อยู่ในสถานะพระหรรษทาน
และสิ่งที่ลูกวอนขอ ไม่ขัดต่อน้ำพระทัยของพระองค์เท่านั้น
ลูกที่รักทั้งหลายของแม่ ลูกๆบางคนได้พบกับคุณแม่อักเนสเมื่อวานนี้ จงรับรู้ไว้เถิดว่า นั่นคือคำตอบจากสวรรค์
และทุกสิ่งจะเป็นเช่นนั้นจริงเมื่อลูกได้ยอมสยบ ทุกสิ่งแทบพระบาทของพระบิดาเจ้าสวรรค์นั่นเอง และคำพูดต่อไปนี้
แม่ขอ ให้ลูกๆจำให้ขึ้นใจและหมั่นพูดให้ติดปากอยู่เสมอ ให้ทุกอย่างออกมาจากหัวใจของลูกอย่างแท้จริงว่า “พระเยซูเจ้าข้า ลูกวางใจในพระองค ์”
จากแม่และบุญราศีทั้ง 7 แห่งสองคอน
แก้ไขล่าสุดโดย Anonymous เมื่อ พฤหัสฯ. ธ.ค. 20, 2007 3:48 am, แก้ไขไปแล้ว 1 ครั้ง.
-
~@Little lamb@~
- Defender of lawS
- โพสต์: 9396
- ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 3:00 pm
-
ติดต่อ:
ศุกร์ ธ.ค. 07, 2007 2:24 am
วันที่รอคอย
วันที่ 23 ธันวาคม 2007 เวลา 05:08-05:36 น.
วันที่ 23 ธันวาคม 2007 เวลา 05:08-05:36 น.
“ลูกที่รักทั้งหลายของ แม่ สิ่งต่างๆที่แม่ได้เฝ้าบอกเตือนลูกมาโดยตลอดนั้น ลูกๆได้นำไปปฏิบัติกันแล้วหรือยัง?
ยังเหลือเวลาอีกเพียงน้อยนิด พวกลูกๆต่างถึงพร้อมชำระจิตวิญญาณของลูกๆให้สะอาดผ่องใสกันถ้วนหน้าแล้วหรือ ยัง? หรือลูกๆกำลังสาละวนกับการเตรียมฉลองงานรื่นเริงยินดีแทน การพิจารณาดูจิตใจอันแท้จริงของลูก ว่า ณ บัดนี้ ลูกถึงพร้อมด้วยทุกสิ่งเพื่อถวายตนเป็นของขวัญอันล้ำค่าให้แด่องค์พระกุมาร ที่จะทรงกลับมาบังเกิดอีกครั้งหนึ่ง พระองค์ทรงบังเกิดมาท่ามกลางความยากจน เกิดมาในรางหญ้า พระองค์ไม่ได้ต้องการให้ลูกๆใช้เวลาส่วนใหญ่หรือแทบทั้งหมดของลูกเพื่อ ประดับประดา ตกแต่งบ้านเรือนให้สวยงาม เพื่อเตรียมต้อนรับองค์พระกุมารแต่อย่างใด จะมีประโยชน์อันใด หากภายในจิตวิญญาณของลูกยังมิได้ชำระให้สะอาด บริสุทธิ์ ผ่องใส วิญญาณอันบริสุทธิ์ของลูกๆทุกคนต่างหากคือของขวัญอันล้ำค่าสำหรับพระองค์
หาก ลูกเห็นว่าการเตรียมงานเพื่อความบันเทิงเริงใจนี้เป็นเรื่องที่สำคัญสำหรับ วันพิเศษนี้ แม่ขอให้ลูกเก็บพละกำลังและทรัพย์สินเงินทองที่ลูกๆจะต้องใช้จ่ายไปเพื่อการ นี้ ไปช่วยเหลือผู้ยากไร้ที่กำลังประสพความยากลำบากในการดำเนินชีวิต หรือนำไปช่วยเหลือผู้เจ็บป่วย ไปให้กำลังใจแก่ลูกๆทั้งหลายเหล่านั้นของแม่ น่าจะเป็นเรื่องที่น่าชื่นชมยินดีมากกว่าในสายตาของชาวสวรรค์
ลูก ที่รักทั้งหลายของแม่ ชีวิตบนโลกนี้ของลูกๆนั้นสั้นนัก ลูกได้เตรียมพร้อมจิตวิญญาณของลูกไว้มากน้องเพียงใด? ขอลูกๆของแม่จงอย่าได้ประมาทเป็นอันขาด จงถึงพร้อมอยู่เสมอ หากเมื่อใดที่บิดาแห่งลูกเรียกพบลูกจักมีแต่ความยินดีปรีดา ที่ได้มีโอกาสกลับไปหาบิดาอันเป็นที่รักยิ่งของลูกๆ
ลูกที่รักทั้ง หลายของแม่ แม่จะคอยต้อนรับลูกๆของแม่พร้อมกับชาวสวรรค์ด้วยความชื่นชมยินดี เมื่อวันที่ลูกๆกลับมาสู่บ้านของเราในสวรรค์ สันติสุขจงเป็นของลูกๆทุกคน แม่ขออวยพร”
แก้ไขล่าสุดโดย Anonymous เมื่อ อาทิตย์ ธ.ค. 23, 2007 11:50 am, แก้ไขไปแล้ว 1 ครั้ง.
-
~@Little lamb@~
- Defender of lawS
- โพสต์: 9396
- ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 3:00 pm
-
ติดต่อ:
อาทิตย์ ธ.ค. 23, 2007 11:50 am
พรปีใหม่จากแม่
หน้าถ้ำแม่พระ วัดพระวิสุทธิวงส์ ลำไทร
วันที่ 28 ธันวาคม 2007 เวลา 05:08-05:36 น.
“ลูกที่รักทั้งหลายของแม่ วันนี้แม่มีความปีติในดวงใจยิ่งนัก ที่ลูกๆทุกคนอุตส่าห์เฝ้าทนและร่วมภาวนากับแม่มาจนถึง ณ เวลานี้ สิ่งที่แม่มองเห็นในดวงใจของลูกๆทุกคนก็คือ น้ำใจอันดีงามของลูกๆที่จะสวดภาวนาเพื่อผู้อื่น
ที่แม่ต้องบอกลูก เป็นระยะๆนั้นเพราะว่าแม่รักลูก (ในคืนนี้ แม่พระสอนให้พวกเราสวดภาวนาอย่างช้าๆร่วมกัน ไม่ต้องรีบร้อนไปไหน เพราะแม่พระก็มาสวดภาวนาร่วมกับพวกเราด้วยเช่นกัน ถ้าผู้ใดรู้ตัวว่าสวดเร็วหรือช้ากว่าคนอื่นก็ให้ฟังเสียงของคนส่วนใหญ่และ ปรับตัวเสียใหม่ตามผู้อื่นให้ทันเพื่อความเป็นหนึ่งเดียวกัน คำภาวนาต้องออกมาจากจิตใจ จากความรักอย่างแท้จริง) แม่อยากนำคำภาวนาทั้งหลายของลูกๆนี้ไปทูลเกล้าแด่พระบิดาเจ้าสวรรค์ สิ่งหนึ่งที่แม่ต้องคอยเตือนลูกๆก็คือ การภาวนาที่ออกมาจากหัวใจอันแท้จริงและการร่วมใจเป็นหนึ่งเดียวกัน จะทำให้คำภาวนาของลูกๆมีพลังอย่างมากมายมหาศาล แม่เตือนเพราะแม่รักและเอ็นดูลูกๆทุกคน
ณ โอกาสนี้ แม่ขออวยพรให้ลูกๆของแม่ทุกคน ตั้งตนอยู่ในศีลธรรมอันดีงาม มีสุขภาพที่ดี และเป็นพลเมืองที่ดีของบ้านเมืองของลูกๆทั้งหลาย ลูกรู้หรือไม่ว่าคำภาวนาในตลอดค่ำคืนนี้มีค่ามากสำหรับประเทศชาติบ้านเมือง ของลูก ขอให้ลูกๆจงจำไว้เถิดว่า ด้วยความรักอย่างแท้จริงเท่านั้นที่จะทำให้คำภาวนาของลูกๆสัมฤิทธิ์ผลได้ จงร่วมใจเป็นหนึ่งเดียวกัน แม้ว่าลูกๆจะมิได้สวดภาวนาอยู่ในสถานที่เดียวกัน แต่ความตั้งใจจริงของลูกๆนี้จะร่วมเป็นหนึ่งเดียวกัน การสวดภาวนาเพื่อประเทศชาติบ้านเมืองของลูกนั้นจักได้รับการสนองตอบจากพระ บิดาเจ้าสวรรค์อย่างแน่นอน จงวางใจเถิดลูกรัก พระเมตตาของพระองค์นั้น ไม่มีวันสูญสิ้นเลย
ขอสันติสุขจงเป็นของลูกๆทุกคนเสมอและตลอดไป จากแม่ของลูก”
แก้ไขล่าสุดโดย Anonymous เมื่อ ศุกร์ ม.ค. 04, 2008 3:24 am, แก้ไขไปแล้ว 1 ครั้ง.
-
aom and north
อาทิตย์ ธ.ค. 23, 2007 5:57 pm
ได้ติดตามอ่านสารสน์แม่พระ มาโดยตลอด
ทำให้รู้ว่า สิ่งไหนถูกต้อง หรือ ผิด ทำให้พิจารณาตนเองมากขึ้นค่ะ
ก็ต้อง ขอขอบคุณ สารสน์แม่พระ
ขอบคุณแม่พระ ที่ทรงประทาน สารสน์ดีๆให้ ลูกทุกๆคน
และ ก็ต้องขอบคุณ เวป ดีดี แบบ newmana ด้วย นะค่ะ
ที่เป็นสื่อกลาง ดีๆ มีสาระสำคัญดีดี
ขอบคุณค่ะ
-
Jira
- โพสต์: 213
- ลงทะเบียนเมื่อ: ศุกร์ ก.ย. 21, 2007 11:21 am
พฤหัสฯ. ธ.ค. 27, 2007 5:13 pm
ลูกก็คงไม่อยากจะแตะต้องผ้าที่แปดเปื้อนชิ้นนี้ด้วยซ้ำไป แต่เหตุไฉนลูกจึงมีความภาคภูมิใจ และก้าวเดินออกไปอย่างสง่าต่อหน้าผู้คนทั้งหลาย
เพื่อนำผ้าแห่งจิตวิญญาณอันแปดเปื้อนนี้ไปถวายแด่พระองค์เล่า ลูกๆต้อนรับกษัตริย์ของลูกด้วยผ้าขี้ริ้วเชียวหรือ?
จีชอบอ่านทุกประโยคค่ะ ชอบประโยคนี้เป็นพิเศษ ขอบคุณสำหรับสารจากพระแม่นะคะ
-
Batholomew
- ~@
- โพสต์: 12724
- ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ม.ค. 18, 2005 2:28 pm
- ที่อยู่: Thailand