รวมกระทู้ เมื่อบูเป็นโรคจิต/ อยากฆ่าตัวตาย/ยังเหมือนเดิม/เบื่อ

ปรับทุกข์ หนุนใจ ขอคำภาวนา
ภาพประจำตัวสมาชิก
P
.
.
โพสต์: 1383
ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 10:10 pm
ที่อยู่: เมืองไทย

จันทร์ ธ.ค. 17, 2007 2:35 pm

:+: La BouQueT :+: เขียน: เดือนที่ผ่านมาเนี่ยบูไปหาจิตแพทย์มาแล้ว 3 ครั้ง

บูมีความรู้สึกว่า พวกเขาช่วยบูไม่ได้หรอก พวกเขาก้อแค่ใฟ้ยา กลับมากิน แล้วไง กินแล้วก้อยังเป็นเหมือนเดิมอยู่นิ
ใจเย็นๆครับ ค่อยๆรักษาไป สักวันหนึ่งก็จะหายเอง อาจจะใช้เวลาบ้าง แต่เราต้องอดทนสู้กับมันนะครับ แล้วอาการจะดีขึ้นเอง

ผมคิดว่าอาการป่วยแบบนี้ รักษาสองสามปีเป็นเรื่องปกติ ลองถามคุณหมอดูสิครับว่า คิดว่าจะใช้เวลาในการรักษานานสักแค่ไหน และบอกคุณหมอไปอย่างที่เขียนมาเลยครับ ว่าคิดยังไงอยู่ และรู้สึกยังไงอยู่ เผื่อคุณหมอจะมีทางออกหรือข้อแนะนำดีๆให้

อดทนสู้ต่อไปนะครับ จะเป็นกำลังใจให้

::001::
ภาพประจำตัวสมาชิก
Zion
~@
โพสต์: 3777
ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ม.ค. 18, 2005 8:37 pm
ติดต่อ:

จันทร์ ธ.ค. 17, 2007 3:58 pm

:+: La BouQueT :+: เขียน: แล้วถ้าพระองค์ทิ้งบูไปแล้วล่ะ
ไม่ว่าบูจะเชื่อพระเจ้าแค่ไหน


พระองค์เชื่อ วางใจและ รักบูที่สุดเสมอนะ

"วิญญาณข้าพเจ้าเอ๋ย
จงสงบอีกครั้งหนึ่งเถิด
เพราะพระยาห์เวห์ทรงดีต่อเจ้า

ทรงช่วยชีวิตข้าพเจ้าให้พ้นจากความตาย
ทรงเช็ดน้ำตาจากตาข้าพเจ้า
ทรงช่วยข้าพเจ้ามิให้เท้าสะดุด"


เพลงสดุดี116:7-8


พระองค์รักบูมากนะ ถ้าอยากจะร้องไห้
ร้องเถอะ แล้วพระองค์จะร้องเป็นเพื่อน จะเช็ดน้ำตาของบู
รูปภาพ

ขอร้องละ อย่าทำร้ายตัวเองให้พระองค์ต้องทุกข์ใจเลย ::008::
แก้ไขล่าสุดโดย Anonymous เมื่อ พุธ ธ.ค. 19, 2007 5:04 am, แก้ไขไปแล้ว 1 ครั้ง.
:+: seraphim :+:
~@
โพสต์: 7624
ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ มี.ค. 23, 2005 9:49 pm
ที่อยู่: Pattaya Chonburi

จันทร์ ธ.ค. 17, 2007 4:01 pm

::017:: อยากถามบูว่า ถ้าบูรู้ว่า มีคนรัก คอยห่วงใยบู ทั้งที่เคยเห็นหน้า และไม่เห็นหน้า บูจะเลิกทำร้ายตัวเองเพื่อพวกเขาที่รักบูได้มั๊ย

พี่เองไม่ได้รู้จักอะไรบูมากมาย เคยคุยกันแค่ใน msn แต่พี่ก็เห็นว่า บูเป็นน้องคนหนึ่งนะ อยากช่วย อยากให้กำลังใจ และเชื่อว่าพี่น้องในที่นี้หลายคนก็อยากให้บูลุกขึ้นมาสู้ด้วย

พี่ไม่รู้ว่า บูจะเข้ามาอ่านในนี้อีกเมื่อไหร่นะ แต่อยากบอกว่า อย่าทำร้ายตัวเองเลยน้องพี่ กลับมาเป็นบูบู้ที่ร่าเริงเหมือนเดิมเถอะ พี่จะขอเป็นอีก 1 กำลังใจให้บูบู้สู้ๆ

หวังว่า คราวหน้าจะเห็นบูโพสถึงความเปลี่ยนแปลงในทางที่ดีขึ้นนะ ::001::
ภาพประจำตัวสมาชิก
Ministry Of Men
โพสต์: 3972
ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ เม.ย. 18, 2007 3:09 pm

จันทร์ ธ.ค. 17, 2007 4:15 pm

: emo045 :  บอยก็ไม่เคยเห็นหน้าบู แต่บอยก็ไม่อยากให้บูทำอะไรที่มันผิดๆนะ(ฆ่าตัวตาย,มีดกรีดมือ,...) (ได้ยินตอนแรกว่าเอามีดกรีดมือ รู้สึกโกรธนะ บอกตามตรง เหอๆ  :angry: ห้ามทำอีกนะ  :angel:

ในเนี้ย บู เห็นหรือป่าว มีพี่น้องมากมายรวมเราด้วย เป็นห่วงอะ
รักตัวเองเยอะๆๆๆ นะ อย่าทำร้ายตัวเอง อย่าทำร้ายจิตใจคนที่เค้ารักบู  ::014::

นอกจากพวกเราแล้ว ก็ยังมีพระอีกนะ  :police:

"คืนหนึ่ง ฉันเดิน เดินไปบนพื้นทราย
มีรอยเท้าเรียงรายที่ผ่านมา
คู่หนึ่งเป็นของชั้น อีกคู่เป็นของพระองค์
เราพากันเดินมุ่งตรงไปไม่เคยหวั่น

แต่เมื่อมองกลับไปชั้นเห็น
มีรอยเท้าเพียงลำพัง
โดดเดี่ยวอ้างว้าง ไร้จุดหมาย
ชั้นจึงร้องถามพระองค์
ใยปล่อยให้ชั้นเดียวดาย??
ยามที่มีทุกข์มากมายในชีวา

ฉันได้ยิน พระองค์ทรงตอบ
ตอบกับฉันในใจ
ว่า...เราไม่เคยทิ้งเจ้าไป!! ห่างไกล..
ยามใดที่เจ้าทุกข์ทน สับสนในยามทุกข์ใจ
ครานั้น...เราอุ้มเจ้าอยู่..ในอ้อมอกเรา..."

-------------------------
เรารู้ว่าในเหตุการณ์ทั้งหมด
พระเจ้า ทรงเป็นผู้นำพา
ให้เกิด เป็นผลดี ในทุกสิ่งตามพระทัย
แล้วใคร จะให้ พระคุณ
ความรัก ของพระองค์
พลาดไปใดเล่า แม้เพียงความทุกข์ ความยากลำบาก
หรือความเคี่ยวเข็ญ กันดาร อดอยาก การถูกลองใจ
......เรารู้ว่าในเหตุการณ์ทั้งหมด พระเจ้าทรงเป็นผู้นำพา ให้เกิดเป็นผลดี ในทุกสิ่ง ตามพระทัย...........

-------------------------

สิ่งสำคัญที่สุด
ขออย่าให้บูขาดมิสซา หรือ นมัสกาล พระเจ้านะครับ  ต้องไปทุกสัปดาห์นะ

พระเจ้าเคยบอกบอยว่า
"คนที่ไม่ไปโบสถ์(วัด) ก็เหมือนคนที่ไม่ยอมเข้าหาพ่อ"
แก้ไขล่าสุดโดย Ministry Of Men เมื่อ จันทร์ ธ.ค. 17, 2007 4:22 pm, แก้ไขไปแล้ว 1 ครั้ง.
ภาพประจำตัวสมาชิก
Ministry Of Men
โพสต์: 3972
ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ เม.ย. 18, 2007 3:09 pm

จันทร์ ธ.ค. 17, 2007 4:32 pm

ฝากให้บูคอยหมั่นระลึกถึงเสมอๆ

สิ่งใดก็ตามที่ทำลายตัวเรา สิ่งนั้นไม่ได้มาจากพระเจ้า
สิ่งใดก็ตามที่ไม่ได้มาจากพระเจ้า สิ่งนั้นก็ไม่ดี

ความคิดใดที่มาเพื่อฆ่า ทำลาย ทำชั่ว ทำผิด ก็มาจากปีศาจ
การกระทำใดที่ไม่ดี ก็มาจากปีศาจ

การฆ่าตัวตาย การทำร้ายตัวเอง ก็ไม่ได้มาจากพระเจ้า

ขอพระวาจาตราตรึงในหัวใจ เพราะพระวาจาเป็นสิ่งที่จะเชิดชูจิตใจเรา
ขอพระหรรษทานช่วยดำเนิน เพราะพระหรรษทานก็คือพระโลหิตที่หลั่งออกเพื่อให้เราเป็นไท

ฉะนั้น ระวังอย่าเผลอทำสิ่งใดที่จะทำให้เราหลุดจากสายตาพระ

แม้แต่การงาน การเรียน กิจกรรมใดๆ ที่มาทำให้เราขาดการติดต่อกับพระก็อย่าทำ
"ไม่มีสิ่งใดสำคัญไปกว่าชีวิตที่แท้จริง"




ไม่ว่าตอนนี้ บูจะเชื่อพระเจ้ามากน้อยแค่ไหน
แต่ขอหนุนใจว่า "พระเจ้าให้สิ่งดีแก่บู ขอให้บูติดสนิทกับพระฯก็เพียงพอ"
Batholomew
~@
โพสต์: 12724
ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ม.ค. 18, 2005 2:28 pm
ที่อยู่: Thailand

จันทร์ ธ.ค. 17, 2007 5:00 pm

ทำตัวเองให้เข้มแข็งสิ อย่ายอมแพ้ตัวเอง

เรายังดีนะที่เรารู้ตัวอยู่ ว่าเรากำลังทำอะไร

เอางี้ซิ พี่แนะนำนะ "สวดสายประคำ" พี่เชื่อว่าช่วยได้แน่นอน

ทุกครั้งที่รู้สึกอย่างที่รู้สึกอยู่ก็สวดสายประคำ หรือว่า เมื่ออยู่ในที่ที่ไม่สามารถสวดได้

ให้นึกถึงพระ แม่พระ ขอพระหรรษทาน พี่ว่าช่วยได้แน่นอน

แต่อย่าพยายามบอกตัวเองว่า ทำไม่ได้ นั่นมันเข้าข้างตัวเองนะ
จอมนางกระบี่เดี่ยว
โพสต์: 1159
ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ มิ.ย. 13, 2005 2:03 pm

จันทร์ ธ.ค. 17, 2007 5:31 pm

มันหนักใช่ไม๊ บูบู้ ก็เพราะเอาแต่ถือทุกเรื่อง แบกไว้ทุกเรื่องก็หนักสิ

วางลงบ้างสิ ใจเราน่ะ เอาทุกเรื่องทุ่มทิ้งใส่ใจ ก็เหมือนกับเอามือเล็ก ๆ ไปกำก้อนหินหลายก้อน  มันก็หนักก็ล้า

ปล่อยวางบ้าง พูดคำว่าช่างมันบ้างได้หรือเปล่า บอกกับตัวเองว่า เรื่องแค่นี้ทำให้ฉันตายไม่ได้หรอกนะ

บูบู้ ถามตัวเองให้ชัด ๆ สิ ว่าที่ตัวเองเป็นอยู่อย่างนี้ มันเป็นผลจากความต้องการอะไรบางอย่างของเราไม่ได้รับการตอบสนองหรือเปล่า 

ลองนั่งนิ่ง ๆ สงบใจแล้วถามตัวเองดู ว่า แท้จริงแล้วลึก ๆ เราต้องการอะไร ไม่ต้องสนใจว่ามันจะถูกจะผิด เป้นเรื่องธรรมดาที่มนุษย์ ต้องการความรัก ความเป็นเพื่อน ความจริงใจ ความถูกต้องสมบูรณ์ ความเอาใจใส่ ความยอมรับ ความมั่นคง หรืออื่น ๆ อีกมากมาย ลองตรวจสอบใจตัวเองดูนะ

แล้วที่บูไปหาหมอแล้วไม่ได้ผล เพราะบูไม่วางใจ ไม่เปิดใจไงล่ะ เขาก็เลยทำอะไรไม่ได้นอกจากสรุปรวบความว่าบู้เครียด และให้ยา ถ้าบู้เปิดใจกับเขา เราก็อาจะเห็นผลอีกแบบ

แต่ถ้าบู้ไม่วางใจเขา ไม่เปิดใจกับเขา ก็เปิดใจกับพระได้ไม๊ หาเวลาคุบกัยกับพระ บอกไปเลยว่า บูมีปัญหา แล้วค่อย ๆ ตรวจสอบใจตัวเอง ว่าจริง ๆ ลึก ในใจของบู้ต้องการอะไร กลัวก็บอกว่ากลัว ผิดหวังก็บอกผิดหวัง เกลียดก็บอกว่าเกลียด แล้วตรวจสอบหาเหตุมันไปเรื่อย ๆ ขอแค่วางใจเท่านั้น พระเจ้าจะนำทางบู้ไปเอง 
อันตน
~@
โพสต์: 4164
ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ ก.ค. 06, 2005 6:50 pm
ที่อยู่: ภูเก็ต

จันทร์ ธ.ค. 17, 2007 9:22 pm

ง่ายๆ อันนึงนะครับ คืออย่าอยู่คนเดียว
บางทีคำว่า "หมอ" อาจจะเป็นกำแพงมหึมาสำหรับเรา ทำให้ทุกอย่างออกไปในแนวไม่โดนใจไปซะหมด พี่ก็เคยเป็นเกลียดใครอยู่ในใจ หรือว่าเกลียดคำว่าอะไรสักอย่างหนึ่งอยู่ในใจ พอไปเจอคนๆนั้นหรือสิ่งนั้นเข้าจริงๆ ดีแค่ไหนอย่างมากก็เสมอตัว และเช่นเดียวกัน บางทีหมอเองก็น่าให้กินวีต้าแล้วไปเลี้ยงกวางอยู่เหมือนกัน เอาเถอะ ช่างมัน

มีเพื่อนเปล่าครับ เพื่อนที่วัดหรือที่โบสถ์(จำไม่ได้แล้วว่าเป็นคริสตังหรือว่าคริสเตียน) เอาแบบเพื่อนหรือว่าคนที่สนิทๆอะ พยายามอยู่ใกล้เขาเข้าไว้ อธิบายเหตุผลให้เข้าฟังว่าเราต้องการเพื่อน ต้องการคนที่อยู่ด้วย ก่อนเข้าไปหาเขาลองสวดหรืออธิษฐานแล้วร้องเพลง "มีสหายเลิศคือพระเยซู" หลายๆรอบ ถ้าเป็นคริสตังก็ร้องเพลงแม่พระเสริมอีกติ๊ดนึง ร้องไม่ได้ก็อื้ออืออื้ออือ ฮัมไปแล้วกัน หรือไม่ได้จริงก็แต่งมันใหม่เลย แต่งเอง ร้องเอง ออกอัลบั้มเองเลย เสร็จแล้วก็ไปหาบุคคลหรือกลุ่มเป้าหมาย ให้พระนำหน้าเราไป ให้พระองค์เป็นดังเสาเมฆและเสาเพลิงที่นำเราออกจากความระทม ถ้าเป็นคริสตังลองนึกถึงแม่พระดาราสมุทรด้วย แม่พระเป็นเหมือนดาราส่องแสงนำทางชาวเรือ (พวกคณะรักสมุทรไพศาลทั้งผู้ได้รับศีลอนุกลมและมหกลมแล้ว และพวกสบทบทั้งหลายจงหุบปากไว้ก่อนเมื่อได้ยินคำว่าชาวเรือ) แม่พระจะช่วยนำเราไปถึงฝั่งคือพระบิดาและพระบุตรแน่นอนครับ ถ้าเป็นคริสเตียนก็เดินดุ่ยๆไปแล้วกัน พระองค์รออยู่และนำทางเราด้วยแหละ

คริสต์มาสแล้ว เอาของขวัญที่พิเศษไปให้คนอื่นเถอะ แล้วจะรู้ว่าโลกมันโสภา

ไปเสีย ไปคุยกับพระกุมาร พระองค์น่ารักนักหนา โน่นแนะ พระองค์รออยู่ที่รางหญ้าโน่นแนะ

ไปเร็วๆ แล้วจะไม่เหงา
Maria Magdalena
โพสต์: 1946
ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ มิ.ย. 01, 2005 8:23 pm
ที่อยู่: On this earth obviously

อังคาร ธ.ค. 18, 2007 7:51 pm

อืม ขอบคุณสำหรับคำแนะนำนะค่ะ

บูแค่รู้สึกเหนื่อยมากด้วย บางครั้งมันหมดกำลังใจจนไม่อยากมีชีวิตอยู่เลย

พยายามปลอบใจตัวเองว่า พระเจ้ายังอยู่กับเรานะ แต่ในบางครั้ง มันก้อท้อแท้เหลือเกิน

จริงๆแล้ว บูเป็นคนที่จะเปิดใจอะไรกับใครยากมาก แม้แต่กับครอบครัวของตนเอง ไม่รู้ทำไม

ตลอดเวลาเป็นคนที่เก็บความรู้สึกไว้ที่ตัวเองตลอด มีอะไรก็ไม่ค่อยแชร์ใคร

หลังจากที่พยายามกรีดข้อมือ บูก้อโทรไปหาพ่อโจ้ (และแน่นอน บูโดนพ่อโจ้ว่าใหญ่ ว่าทำอะไรของเธอ)

บางครั้งยังพูดกับพ่อโจ้ว่า ถ้าอยากมีงานสวดศพรอสวดของบูก้อได้นะ (และใช่ ก้อโดนค้อนมาทีนึง และบอกว่าศพเธอพ่อยังไม่รับนะ)

บูรู้สึกว่าตัวเองอ่อนแอ โดนปีศาจครอบงำ

ทำไมบูถึงเกลียดตัวเองมากขนาดนี่น่ะ

ที่ทำไปก้อรูเว่ามันไม่ถูก แย่มาก ไม่ควรเลย

บูไปวัด บูแทบไม่รู้จักใครเลย (อ้อ ใช่ รู้จักกะพ่อโจ้ แต่แล้วถึง? พอถึงวันอาทิตย์พ่อก้อยุ่ง ไม่มีเวลาให้บูไปเกาะหรอก)

ลึกๆแล้ว บูเกรงใจพ่อโจ้อ่ะ คือว่าไปกวนเขาอยู่บ่อยๆ = =''

วันอาทิตย์นี้บุก้อจาไปหาหมออีกแล้ว บูรู้ว่าหมอพยายามทำตัวเป็นมิตร ให้บูไว้ใจเปิดใจกับเขา

แต่มันก้อไม่ง่ายขนาดนั้น กับการที่จะต้องเปิดใจให้กับคนที่เราไม่รู้จัก

คราวที่แล้ว ที่ไปหาหมอ บูรู้ว่า บูทำตัวร้ายกาจมาก เพราะบูไม่มีอารมณ์คุยกะเขาเลย

บูบอกเขาไปตรงๆเลยว่า หมอช่วยบูไม่ได้หรอก ที่หมอพูดว่าอยากจะช่วยมันก้อเป็นแค่คำปลอบใจเท่านั้นแหละ

จริงๆแล้ว ปัญหาของบูอาจจะเป็น การที่บูไม่ยอมเปิดใจให้ใครละมั้ง

ตอนนี้ บูไม่ค่อยมีความสุขเลย เวลาไปรร.เจอเพื่อ ก้อต่องพยายามทำตัวให้เป็นปกติ และมันก้อ ยากที่จะทำอย่างนั้น

จริงๆแล้ว การที่บูมาเจอกะพ่อโจ้มันเป็นเหมือนแผนการของพระเจ้า

คือบูไม่เคยคิดว่าบูจะไปสนิทกะบาทหลวงขนาดนั้น

และบูก้อไม่เคยคิดว่า พ่อเขาจะแคร์บูขนาดนั้นด้วย

บางครั้งการอยู่คนเดียว ทำให้บูรู้สึก depress

แต่ก้อไม่มีใครที่จะอยู่กับบูได้เสมอไปหรอก

บูเหนื่อย เหนื่อยมาก

จะเป้นอย่างงี้ไปถึงเมื่อไร

หมอบอกว่าทานยาอย่างเร็วก้อ 6 เดือน

พระเจ้า 6 เดือน

บูจะมีชีวิตอยู่ถึงตอนนั้นมั๊ยเนี่ย

ลึกๆแล้วบูหวังว่า

แต่ความคิดชั่ววูบ ทำให้บูบ้าพอจะทำอะไรอย่างอื่นได้

บูขอโทษจริงๆนะ ที่พยายามทำอย่างนั้น
จอมนางกระบี่เดี่ยว
โพสต์: 1159
ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ มิ.ย. 13, 2005 2:03 pm

อังคาร ธ.ค. 18, 2007 11:13 pm

บูบู้เอ๋ย

พระเป็นเจ้ารักเรานักหนา  ทำผิด คิดชั่วช้าอย่างไร พระให้อภัยเสมอ

บอกพระเป็นเจ้าดัง ๆ ว่าบูต้องการอะไร บอกไปตามความจริง ไม่ต้องกลัวไม่ว่ามันจะร้ายแรงขนาดไหน

เมื่อบอกไปแล้วก็ทำใจให้สงบ แล้วฟังเสียงพระที่อยู่ในมโนธรรมของเรา

ฟังให้ชัด ๆ พระกำลังพูดอะไร บอกอะไรกับเรา ยอมรับความจริง ที่เห็น และเป็นอยู่

จากนั้นบู ก็จะหนักแน่นมั่นคงขึ้น และจะรู้ว่าบูจะทำให้ชีวิตตัวเองมีความสุขได้อย่างไร
ภาพประจำตัวสมาชิก
P
.
.
โพสต์: 1383
ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 10:10 pm
ที่อยู่: เมืองไทย

พุธ ธ.ค. 19, 2007 12:54 am

หกเดือนผ่านไป ไวเหมือนอายุเจ๊ฟิม  ::020::

แป๊บๆหายแล้วล่ะ สบายๆ ชิวๆ

สู้ๆนะน้องนะ
:+: seraphim :+:
~@
โพสต์: 7624
ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ มี.ค. 23, 2005 9:49 pm
ที่อยู่: Pattaya Chonburi

พุธ ธ.ค. 19, 2007 10:48 am

P เขียน: หกเดือนผ่านไป ไวเหมือนอายุเจ๊ฟิม  ::020::
::010:: พาดพิงคับ พาดพิง : emo056 :
Batholomew
~@
โพสต์: 12724
ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ม.ค. 18, 2005 2:28 pm
ที่อยู่: Thailand

พุธ ธ.ค. 19, 2007 10:55 am

พี่ว่าบูหาเวลาไปเข้าวัด คุยกับพระในศีลมหานิทดีกว่านะ คุยกับพระทุกเรื่องเลย

ไม่ต้องไปสนใจว่าจะรู้จักใครหรือเปล่า ไปวัด ไปหาพระ คุยกับพระ

พี่ว่าดีกว่านะ
Jeab Agape
~@
โพสต์: 8259
ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 9:56 pm
ที่อยู่: Bangkok

พุธ ธ.ค. 19, 2007 8:33 pm

ทั้งหมดที่ บูบู้ ควรทำด้วย คือ เล่าให้พ่อแม่ฟัง

ความรัก ความห่วงใย การกอดสัมผัส ของพ่อ-แม่ ก็สำคัญมาก ที่จะเยียวยาในจิตใจเธอ

อย่าอาย หรือกลัว ที่จะบอกความรู้สึกต่อพ่อ แม่  : xemo026 :
ภาพประจำตัวสมาชิก
Jira
โพสต์: 213
ลงทะเบียนเมื่อ: ศุกร์ ก.ย. 21, 2007 11:21 am

พุธ ธ.ค. 19, 2007 8:49 pm

            ขอพระเจ้าโปรดเมตตาคุ้มครองน้องบู และประทานพละกำลังในการมีชีวิตให้น้องบูนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ  :smiley:
Maria Magdalena
โพสต์: 1946
ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ มิ.ย. 01, 2005 8:23 pm
ที่อยู่: On this earth obviously

พฤหัสฯ. ธ.ค. 20, 2007 12:13 pm

วันอาทิตย์นี้บูจะไปหาหมออีกแล้วแหละ

จริงๆแล้ว บูไม่ชอบหน้าหมอเลยให้ตายซิ และก้อเลยพลอยคิดไปว่า ฉันไม่อยากคุยกับเขาเลย

พ่อแม่ บูรู้เรื่องนี้แล้ว (แต่ไม่ใชเรื่องที่พยายามกรีดข้อมือนะ) เอาเป็นว่าเก็บเรื่องนี้ไว้ก่อนละกัน บูไม่อยากให้เขาเครียดมากไปกว่านี้อีก

บางทีบูก้อเบื่อมี่ต้องพยายามทำตัวให้เป็นปกติ ทั้งๆที่ข้างในมันไม่ใช่

เพื่อนๆที่รร.ยังไม่รู้เรื่องนี้น่ะ บูก้อไม่รู้เหมือนกันว่าเขาจะคิดยังไง ถ้ารู้ และบูก้อยังไม่อยากจะเล่า

ปกติแล้ว ตลอดเวลาที่ผ่านมาบุเป็นคนที่เก็บความรู้สึกไว้ข้างในตลอด แต่ตอนนี้มันคงทนเก็บต่อไปไม่ไหวแล้วแหละ

ใช่ บูก้อไปหาพระที่วัด (ก้อพ่อโจ้นี่ไง)

เจอหน้ากันทีไร เขาจะบอกบูว่าทำไมดูไร้ชีวิตชีวาอย่างนั้นล่ะ

คือ ความจริงแล้ว บุก้อไม่ได้ตั้งใจจาแสดงความเศร้าออกมานะ แต่...มันเห็นชัดขนาดนั้นเชียวเหรอ

แค่รู้สึกว่าตัวเองไม่มีความสุขเหมือนแต่ก่อน

มันเป็นยังงี้ตั้งแต่เมื่อไรและอะไรเป็นสาเหตุของมัน อันนี้บูก้อไม่รู้ แปลกมาก

เวลาที่พ่อ แม่ เพื่อน หรือใครก้อเหอะ กอดหรือจับตัวบู

บูไม่รู้สึกอะไรเลย คนปกติเขาควรจะรู้สึกอบอุ่นมั๊ย?

อยู่ดีๆ ประสาทรับความรู้สึกก้อตายไปซะอย่างนั้น

บูพยายามที่จะกลับมาเป็นปกติ แต่มันก้อไม่ง่ายเลย

p.s. มีใครในบอร์ดนี้ไปวัดอัครเทวดามิคาเอล ที่สะพานใหม่ ป่าว?
Batholomew
~@
โพสต์: 12724
ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ม.ค. 18, 2005 2:28 pm
ที่อยู่: Thailand

พฤหัสฯ. ธ.ค. 20, 2007 6:41 pm

อย่าบอกตัวเองว่าไม่มีความสุขซิ ::002::
warlock
โพสต์: 642
ลงทะเบียนเมื่อ: เสาร์ พ.ค. 20, 2006 3:37 am

เสาร์ ธ.ค. 22, 2007 7:29 pm

ใครเล่า จะพรากเราไปจากความรักของพระเจ้าได้    เราจะเป็นหรือตาย  เราก็เป็นบุตรของพระเจ้า....  อยากจะบอกว่าอะไรก็ไม่สำคัญไปถึงที่สุดเท่าลมหายใจของเราที่มีต่อพระเป็นเจ้า ทุกอย่างทุกเรื่องเป็นเพียงกิจกรรมที่ทำตามเวลา เป็นเพียงบทพิสูจน์ เล็กๆ เมื่อเวลาผ่านไป  ความไว้วางใจในพระเป็นเพียงสิ่งเดียวที่เรามีและสำคัญที่สุด...อย่าไปท้อถวายทุกอย่างให้พระจัดการ(เพราะนอกเหนือจากความสามารถของเรา กราก็ทำอะไรไม่ได้อยู่แล้วในทุกๆเรื่อง      สู้ต่อไป มาส์ก ไรด์เดอร์) :grin: :grin: :grin:
mapisit
โพสต์: 107
ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ พ.ย. 19, 2007 9:49 pm
ที่อยู่: ปากปล่องเหวแห่งไฟ
ติดต่อ:

เสาร์ ธ.ค. 22, 2007 10:28 pm

บูครับ

ถ้าบูคิดว่าบูไม่สบาย บูก็จะไม่สบาย

ถ้าบูคิดว่าบูไม่มีความสุข บูก็จะมองโลกแบบอมทุกข์

มีคนบอกว่า จิตเป็นนาย กายเป็นบ่าว  พี่ว่าบูลองมองโลกในแง่บวก แล้วโลกจะน่าอยู่มากขึ้น

พี่เชื่อว่าคนรอบข้าง รัก และเข้าใจบูนะ ลองคุยกับเขาสิ พี่ก็เคยรู้สึกแบบเดียกัน

จนผ่านอะไรๆ มามากมาย สุดท้ายก็ได้รู้ว่า คนรอบข้างรักเราขนาดไหน

พี่ว่าไม่ใช่คนรอบข้างที่ไม่ได้ให้ความอบอุ่น แต่เป็นใจของบูต่างหาก ที่ขาดความอบอุ่น แต่ไม่เปิดให้ใครเข้ามาสัมผัสใจ

  คุยกับคุณหมอ ถ้าไม่สบายใจ ก็หาคนที่คุยด้วยแล้วสบายใจนะ  เพราะอย่างน้อยบูก็ได้คุย ได้ระบาย อะไรที่เก็บๆไว้ก็จะได้คุย

อ่อ เห็นแวบๆ ว่ากรีดข้อมือ  เคยมีคนบอกพี่ว่า เวลาทำทำให้ตัวเองเจ็บปวด ทำร้ายตัวเองจนเลือดไหล เราเจ็บ เราปวด พ่อกับแม่ก็เจ็บก็ปวด เพราะเลือดที่

ไหลอยู่ในตัวเรา เป็นของพ่อ และของแม่อยู่ครึ่งหนึ่ง - รักษาเนื้อรักษาตัว และเจริญเติบโตในสันติ
Maria Magdalena
โพสต์: 1946
ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ มิ.ย. 01, 2005 8:23 pm
ที่อยู่: On this earth obviously

จันทร์ ธ.ค. 24, 2007 11:27 am

อ่านะ

ไปหาหมอมาอีกแล้ว ก้อหมอก้อให้ยามากินอีก เท่านั้นแหละ

ถามว่า ช่วงนี้ดีขึ้นไหม ก้อไม่รู้สิ อารมณ์มันขึ้นๆลงๆ บูควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ค่อยอยู่

หงุดหงิดง่าย อยู่ๆดีก้อรู้สึกเบื่อ

แต่บุก้อพยายามที่จะบอกคนรอบข้างนะ แต่สำหรับบูบางครั้งมันก้อไม่ง่ายทีจะเปดใจกับใครซักคนหรือพูดความรู้สึกของตัวเองออกมา

นั่นคงเป็นจุดที่ตัวเองต้องแก้ไขละมั้ง

ขอบคุณทุกๆคนมากนะค่ะ
จอมนางกระบี่เดี่ยว
โพสต์: 1159
ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ มิ.ย. 13, 2005 2:03 pm

อังคาร ธ.ค. 25, 2007 1:18 am

ไม่เป็นไรนะบู้ ค่อย ๆ ทีละนิดก็ได้

เอาชนะความกลัว  ความไม่มั่นใจ ความแคลงใจ ในใจของบู

สิ่งที่บูต้องการนี้ คือความกล้าหาญที่จะไว้ใจพระที่อยู่ในคนรอบข้างบู หรือแม้แต่ในหมอคนนั้น 
Maria Magdalena
โพสต์: 1946
ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ มิ.ย. 01, 2005 8:23 pm
ที่อยู่: On this earth obviously

พุธ ธ.ค. 26, 2007 6:13 pm

ขอสารภาพ

ว่า กรีดขอมือตัวเอง คราวนี้หลายสิบแผลอยู่

บูผิดไปแล้ว แย่มาก มารมาผจญบู ช่วยด้วย

ขอโทษค่ะ
mapisit
โพสต์: 107
ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ พ.ย. 19, 2007 9:49 pm
ที่อยู่: ปากปล่องเหวแห่งไฟ
ติดต่อ:

พุธ ธ.ค. 26, 2007 10:33 pm

:+: La BouQueT :+: เขียน: ขอสารภาพ

ว่า กรีดขอมือตัวเอง คราวนี้หลายสิบแผลอยู่

บูผิดไปแล้ว แย่มาก มารมาผจญบู ช่วยด้วย

ขอโทษค่ะ
บูครับ
บูเจ็บไหมตนอนที่ทำร้ายตัวเอง

บูรู้สึกท้อไหม เมื่อต้องไปพบหมอ

บูรู้สึกว่าใครๆ ก็ไม่รักรึเปล่า ...

พี่ว่าถ้าบูเจ็บบูก็อย่าทำร้ายตัวเอง  ถ้าบูเหนื่อยที่จะไปพบหมอ ก็ไปเท่าที่บูสามารถทำได้

ถ้าบูรู้สึกว่าไม่มีใครรัก บูลองรู้สึกที่จะรักใครดูสิ มันมหัศจรรย์ มันทำให้โลกน่าอยู่

ชีวิต เป็นสิ่งมหัศจรรย์มากกว่าสิ่งใดในโลก แต่ก็เปราบางกว่าทุกสิ่งที่มีเหมือนกัน

รักษาชีวิตไว้เถอะนะ โลหมีมุมให้บูค้นหามากมายนัก ลองมองโลกในมุมอื่นนอกจากมุมของใจบูนะ
Batholomew
~@
โพสต์: 12724
ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ม.ค. 18, 2005 2:28 pm
ที่อยู่: Thailand

พุธ ธ.ค. 26, 2007 10:44 pm

:+: La BouQueT :+: เขียน: ขอสารภาพ

ว่า กรีดขอมือตัวเอง คราวนี้หลายสิบแผลอยู่

บูผิดไปแล้ว แย่มาก มารมาผจญบู ช่วยด้วย

ขอโทษค่ะ
ไม่ต้องขอโทษพี่หรอกครับ ขอโทษจากพระนะครับ อย่าทำอีกนะ ::001::
ภาพประจำตัวสมาชิก
P
.
.
โพสต์: 1383
ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ ม.ค. 17, 2005 10:10 pm
ที่อยู่: เมืองไทย

พฤหัสฯ. ธ.ค. 27, 2007 12:52 pm

ทำใจให้แข็งเข้าไว้ครับ และหมั่นไปปรึกษาคุณหมอตามที่คุณหมอนัด อย่าให้ขาด และมีอะไรก็เล่าให้คุณหมอฟังครับ
warlock
โพสต์: 642
ลงทะเบียนเมื่อ: เสาร์ พ.ค. 20, 2006 3:37 am

พฤหัสฯ. ธ.ค. 27, 2007 1:50 pm

:+: La BouQueT :+: เขียน: ขอสารภาพ

ว่า กรีดขอมือตัวเอง คราวนี้หลายสิบแผลอยู่

บูผิดไปแล้ว แย่มาก มารมาผจญบู ช่วยด้วย

ขอโทษค่ะ
หาใครซักคนระบายอะไรให้ฟังนอกจากหมอไม๊.....  ถ้ามีโอกาสลองนั่งคุยกันดูนะ ไม่รู้ว่าบูอยู่แถวไหน แต่อยากบอกว่า แผลของเรา อาจทำให้พ่อแม่ทุกข์ใจยิ่งกว่า  อย่าทำร้ายตัวเองอีกนะครับ มีโอกาสลองคุยกันนะ ผมจะกลับเมืองไทยประมาณวันที่ 13 และน่าจะไปวัดฟาติมาตอนเย็น ถ้าไม่รังเกียจเราลองมานั่งคุยกัน  เข้มแข็งๆ นิ่งๆไว้ อย่าไปไหวตามอารมณ์ตัวเอง หมั่นสำรวจอารมณ์บ่อยๆให้รู้สึกตัวและมีสติตลอดเวลา  ขอพระเจ้าทรงโปรดอวยพระพรนะครับ  ::017:: ::017:: ::017::
จอมนางกระบี่เดี่ยว
โพสต์: 1159
ลงทะเบียนเมื่อ: จันทร์ มิ.ย. 13, 2005 2:03 pm

ศุกร์ ธ.ค. 28, 2007 1:27 pm

:+: La BouQueT :+: เขียน: ขอสารภาพ

ว่า กรีดขอมือตัวเอง คราวนี้หลายสิบแผลอยู่

บูผิดไปแล้ว แย่มาก มารมาผจญบู ช่วยด้วย

ขอโทษค่ะ
โอเค บู ไม่เป็นไร บูยังมีสติรู้ตัวอยู่ถึงแม่จะช้าหน่อยก็ตาม ตั้งใจไว้บู พยายามเลือกวิธีการจัดการความรู้สึกของตัวเองด้วยวิธีอื่น มีสติให้มาก เรียกสติมาใด้เร็วกว่านี้ เข้มแข็งนะบู อย่าให้มารตัวเดิมเอาชนะเราได้อีก 
warlock
โพสต์: 642
ลงทะเบียนเมื่อ: เสาร์ พ.ค. 20, 2006 3:37 am

ศุกร์ ธ.ค. 28, 2007 2:24 pm

จอมนางกระบี่เดี่ยว เขียน:

โอเค บู ไม่เป็นไร บูยังมีสติรู้ตัวอยู่ถึงแม่จะช้าหน่อยก็ตาม ตั้งใจไว้บู พยายามเลือกวิธีการจัดการความรู้สึกของตัวเองด้วยวิธีอื่น มีสติให้มาก เรียกสติมาใด้เร็วกว่านี้ เข้มแข็งนะบู อย่าให้มารตัวเดิมเอาชนะเราได้อีก 
แต่ว่ามารน้อยตัวนี้ จะเอาชนะใจเจ๊จอมนางฯให้ได้หมดทั้งหัวจายยยยยยยยยยยย    ฮี๊วววววววววววววววววววววววววววววว ::011:: ::011:: ::011::
Batholomew
~@
โพสต์: 12724
ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ม.ค. 18, 2005 2:28 pm
ที่อยู่: Thailand

ศุกร์ ธ.ค. 28, 2007 3:35 pm

warlock เขียน:
จอมนางกระบี่เดี่ยว เขียน:

โอเค บู ไม่เป็นไร บูยังมีสติรู้ตัวอยู่ถึงแม่จะช้าหน่อยก็ตาม ตั้งใจไว้บู พยายามเลือกวิธีการจัดการความรู้สึกของตัวเองด้วยวิธีอื่น มีสติให้มาก เรียกสติมาใด้เร็วกว่านี้ เข้มแข็งนะบู อย่าให้มารตัวเดิมเอาชนะเราได้อีก 
แต่ว่ามารน้อยตัวนี้ จะเอาชนะใจเจ๊จอมนางฯให้ได้หมดทั้งหัวจายยยยยยยยยยยย    ฮี๊วววววววววววววววววววววววววววววว ::011:: ::011:: ::011::
::010::
อันตน
~@
โพสต์: 4164
ลงทะเบียนเมื่อ: พุธ ก.ค. 06, 2005 6:50 pm
ที่อยู่: ภูเก็ต

ศุกร์ ธ.ค. 28, 2007 3:55 pm

Batholomew เขียน:
warlock เขียน:
จอมนางกระบี่เดี่ยว เขียน:

โอเค บู ไม่เป็นไร บูยังมีสติรู้ตัวอยู่ถึงแม่จะช้าหน่อยก็ตาม ตั้งใจไว้บู พยายามเลือกวิธีการจัดการความรู้สึกของตัวเองด้วยวิธีอื่น มีสติให้มาก เรียกสติมาใด้เร็วกว่านี้ เข้มแข็งนะบู อย่าให้มารตัวเดิมเอาชนะเราได้อีก 
แต่ว่ามารน้อยตัวนี้ จะเอาชนะใจเจ๊จอมนางฯให้ได้หมดทั้งหัวจายยยยยยยยยยยย    ฮี๊วววววววววววววววววววววววววววววว ::011:: ::011:: ::011::
::010::
::010:: ::010::ด้วยคน คณะเดียวกัน ทำอะไรต้องเหมือนกัน
ตอบกลับโพส