การุณ ชายหนุ่มเป็นนักการตลาดของสินค้าอุปโภคบริโภคยี่ห้อหนึ่งของเมืองไทย เขาก็เหมือนกับหนุ่มสาวรุ่นใหม่ซึ่งเลือกที่จะใช้ชีวิตในเมืองโดยเลือกพักที่คอนโดมิเนียมกลางเมืองเพื่อลดเวลาเดินทางจากจากที่พักไปยังที่ทำงาน
พื้นเพเดิมของเขาเป็นคนต่างจังหวัดพ่อและแม่ของเขามีกิจการฟาร์มโคนมขนาดย่อมๆซึ่งเพียงพอที่จะส่งเขาเรียนจนจบปริญญาโททางด้านการตลาดจากมหาวิทยาลัยชื่อดังในประเทศได้
เมื่อวานมารดาของเขาโทรศัพท์มาว่าจะมาเยี่ยมเขาที่กรุงเทพและจะถือโอกาสมาดูความเป็นอยู่ของเขาที่คอนโดด้วยซึ่งนั่นเป็นเรื่องที่เขาอยากให้เกิดขึ้นน้อยที่สุดเพราะสภาพห้องพักของเขา ก็ไม่ต่างจากชีวิตหนุ่มโสดทั่วไปคือหาความเป็นระเบียบไม่ได้ และบังเอิญสองสามวันนี้เขาเองต้องไปออกงานแสดงสินค้าที่ต่างจังหวัดทำให้ไม่มีเวลาที่จะปลูกผักชีห้องพักให้ดูดีได้ เขาได้แจ้งและฝากกุญแจไว้กับแม่บ้านของคอนโดให้ช่วยดูแลมารดาเขาขณะที่มาทำการสำรวจชีวิตความเป็นอยู่ของเขา...
การุณจอดรถในที่จอดรถของคอนโดก่อนเดินเข้าไปเพื่อขอกุญแจคืนจากแม่บ้าน
"ป้าแป๋ว วันนี้แม่ผมมาหรือเปล่า" ชายหนุ่มถามแม่บ้าน
"อู้ย มาสิคะคุณการุณ คุญแม่คุณหอบหิ้วผลไม้มาฝากพวกอิฉันจนทานกันไม่ไหวแล้วค่ะ" แม่บ้านตอบพร้อมกับลูบท้องให้ดู
"เอ่อ .. แล้ว ท่านว่ายังไงบ้าง.."การุณถามแบบระวัง
"อ๋อ ท่านมาประมาณสามชั่วโมงเองค่ะ ท่านบอกว่าท่านทิ้งโน๊ตให้คุณการุณบนห้องแล้วค่ะ" แม่บ้านบอก
การุณพยักหน้าและรับกุญแจจากแม่บ้านก่อนเดินไปขึ้นลิฟท์ด้วยท่าทางเซ็งๆปกติเขาและมารดาก็โทรศัพท์คุยกันถามสารทุกข์สุกดิบกันอยู่แล้วแต่ลองขั้นถึงเขียนโน๊ตนั่นแสดงวาเป็นคำสั่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้...
"การุณ ลูกรัก แม่เห็นสภาพความเป็นอยู่ของลูกแล้ว แม่ไม่สบายใจมากกับความไม่มีระเบียบของลูกเป็นอย่างมาก แม่เข้าใจว่าลูกคงงานยุ่งมากห้องพักจึงรกรุงรังเต็มไปด้วยขยะซึ่งจะเป็นบ่อเกิดของโรคร้ายต่างๆ ถึงแม้แม่จะรู้ว่าลูกไม่ชอบให้ใครเข้ามายุ่งกับข้าวของเครื่องใช้ส่วนตัว แต่ครั้งนี้แม่ต้องขอไว้สักครั้งขอให้ลูกดำเนินการดังต่อไปนี้ถ้ายังคิดจะอยู่ที่นี่หรือไม่ก็กลับมาทำฟาร์มต่อที่บ้านเรา
ข้อหนึ่ง ลูกต้องปั้มกุญแจห้องสำรองหนึ่งดอกฝากไว้ที่แม่บ้าน
ข้อสอง แม่จะติดต่อเพื่อนแม่ที่มีกิจการรับทำความสะอาดให้ส่ง
แม่บ้านมาทำความสะอาดห้องลูกทุกวัน
ข้อสาม ค่าใช้จ่ายทั้งหมดเป็นของลูก
รักลูก
แม่ "
การุณอ่านโน๊ตที่แปะบนตู้เย็นก่อนที่จะถอนหายใจออกมา เขาเองไม่ชอบให้ใครเข้ามายุ่งกับข้าวของส่วนตัวจริงๆ แม้ว่ามันจะสกปรกหรือรกอย่างไรก็ตามเมื่อเป็นคำสั่ง..เขาเองก็ต้องปฏิบัติแต่โดยดี
การุณเปิดประตูเข้าไปในห้องและก็ต้องตกใจเมื่อข้าวของภายในห้องถูกเก็บกวาดเหมือนโดนยกเค้า คิ้วทั้งสองข้างขมวดเข้าหากันอย่างไม่รู้ตัวเขารู้ว่าวันนี้เป็นวันแรกที่แม่บ้านพิเศษที่มารดาเขาติดต่อไว้เข้ามาทำความสะอาดห้องของเขาเป็นวันแรก เขาเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้า ชุดของเขาถูกแขวนอยู่บนราวอย่างเป็นระเบียบ เขาคิดว่าเขาได้กลิ่นหอมอ่อนๆลอยออกมาจากตู้เสื้อผ้าอีกด้วย
เช้าวันต่อมา การุณไปทำงานสายแต่เขาก็ไม่ลืมที่จะทิ้งโน๊ตให้กับแม่บ้านที่จะเข้ามาทำความสะอาดห้องของเขา
"ถึงคุณแม่บ้าน
ขอบคุณที่ช่วยทำความสะอาดห้องผมให้เป็นระเบียบ แต่ขอความกรุณาช่วยวางสิ่งของต่างๆให้เหมือนเดิมด้วย ผมหาข้าวของผมไม่เจอและเมื่อเช้าผมต้องไปทำงานสายเนื่องจากหากางเกงในไม่เจอ กว่าจะค้นเจอว่าคุณพับเก็บไว้ในลิ้นชักก็เลยเวลางานแล้ว
การุณ "
ตกเย็นเมื่อเขากลับมาเขาพบโน๊ตเล็กๆปิดไว้หน้าตู้เย็นมีใจความว่า
"ถึงคุณการุณ
ขอโทษที่ถือวิสาสะมาจัดข้าวของคุณแต่ทางเราได้รับการอนุญาตแล้วจากคุณแม่ของคุณให้เราจัดการได้ตามความเหมาะสม ถ้าคุณหาอะไรไม่เจอกรุณาทิ้งโน๊ตไว้ดิฉันจะบอกคุณเองว่าอะไรอยู่ตรงไหน คุณจะได้ไม่ต้องรื้อห้องให้มีสภาพเหมือนดิฉันยังไม่ได้เข้ามาทำ และหากจำเป็นช่วงนี้คุณอาจต้องตื่นเช้าขึ้นอีกนิดจะได้มีเวลาหาว่าอะไรอยู่ที่ไหนก่อนที่จะไปทำงานสาย
เพลิน"
เมื่อเขาอ่านโน๊ตออกจะขำอยู่นิดหน่อยที่แม่บ้านเหมือนจะงอนนิดๆที่เขาต่อว่าว่าหากางเกงในไม่เจอและรื้อห้องจนเหมือนเธอไม่ได้มาทำเขาและแม่บ้านใช้วิธีเขียนโน๊ตโต้ตอบกันอยู่อีกหลายวัน
"ถึงคุณป้าเพลิน
ผมขอโทษที่หงุดหงิดไป คุณป้าจัดห้องผมได้ตามสะดวกแต่ช่วยบอกด้วยว่าอะไรอยู่ตรงไหน ถุงเท้าคู่ใหม่แกะกล่องของผมอยู่ตรงไหน
การุณ"
"ถึงคุณการุณ
ดิฉันไม่สูงอายุขนาดจะเป็นป้าคุณ กรุณาเรียกดิฉันว่าเพลินเฉยๆค่ะ ถุงเท้าคู่ใหม่ของคุณดิฉันซักและตากไว้ที่ระเบียงเมื่อวานซึ่งวันนี้ได้นำมาเก็บที่ลิ้นชักล่างสุดในตู้เสื้อผ้าแล้ว ต่อไปคุณควรจะซักชุดที่เพิ่งซื้อมาใหม่ก่อนใส่เพื่ออนามัยที่ดีค่ะ พรุ่งนี้ดิฉันต้องนำผ้าม่านไปซักเนื่องจากสกปรกแล้วหากคุณต้องการผ้าม่านผืนใหม่ในระหว่างที่ผืนเดิมซักอยู่กรุณาทิ้งเงินไว้ให้ดิฉันด้วยและดิฉันจะนำเงินทอนและใบเสร็จมาให้ แต่ถ้าคุณนอนไม่มีผ้าม่าน
ได้ก็ไม่เป็นไรค่ะ
เพลิน"
.
"ถึงคุณเพลิน
ขอโทษที่เพิ่มอายุให้คุณโดยไม่รู้ตัว ผมเคยใส่เสื้อผ้าที่ซื้อทันที่โดยไม่ซักมาหลายครั้งแล้วโดยไม่มีอาการระคายเคืองแต่อย่างใดอาจเป็นเพราะผิวหนังผมมีความต้านทานมากกว่าคนอื่นๆ ผมทิ้งตังค์ค่าผ้าม่านให้คุณพันนึงน่าจะพอนะ ผมนอนโดยไม่ใช้ผ้าม่านไม่ได้เพราะส่วนใหญ่ผมจะแก้ผ้านอน กลัวห้องฝั่งตรงข้ามหัวใจวาย
การุณ"
"ถึงคุณการุณ
คุณจะใส่เสื้อผ้าแบบคันๆก็เรื่องของคุณค่ะดิฉันแค่ทำตามหน้าที่ สำหรับผ้าม่านราคาสี่ร้อยยี่สิบบาทค่ะ ดิฉันต่อรองจากหกร้อย ส่วนเงินทอนที่เหลือดิฉันซื้อชุดนอนบางๆให้คุณหนึ่งชุด คิดว่าใส่สบายและไม่อึดอัด คุณควรเปลี่ยนนิสัยแก้ผ้านอนค่ะ อุดจาดตาแก่ผู้พบเห็น ดิฉันประมาณขนาดจากเสื้อผ้าในตู้หากใส่ไม่ได้ยังไงบอกด้วยนะคะจะไปเปลี่ยนให้ สุดท้ายเหลือเงินทอนสามสิบบาท ดิฉันวางไว้ให้ที่โต๊ะทำงานพร้อมใบเสร็จค่ะ
เพลิน"
"ถึงคุณเพลิน
ขอบคุณสำหรับชุดนอนใหม่ใส่สบายดีจริงๆถ้าไม่รบกวนเกินไปช่วยซื้อให้ผมอีกสักสองชุดได้ไหม ผมเตรียมเงินให้คุณอีกพันนึงส่วนเงินทอนคุณเก็บไปได้เลยไม่เป็นไร อ้อ ช่วยซื้อกาแฟให้ผมด้วยอะไรก็ได้ แต่เป็นแบบต้มนะอีกห้าร้อยบาทน่าจะพอ
การุณ"
"ถึงคุณการุณ
ดีใจที่คุณชอบชุดนอนใหม่ค่ะดิฉันซื้อเพิ่มมาให้อีกสองตัวตามที่คุณบอกส่วนกาแฟดิฉันซื้อของชาวดอยมาให้แบบมีเดียมไม่ขมจนเกินไปและซื้อกระดาษกรองเพิ่มให้แล้วเพราะของเดิมกำลังจะหมด เงินทอนดิฉันวางไว้ที่เดิมพร้อมใบเสร็จ เรารับเงินที่เหลือไม่ได้ค่ะเป็นกฏ
เพลิน"
"ถึงเคุณเพลิน
คุณเป็นแม่บ้านที่ทันสมัยมากรู้เรื่องกาแฟดีจริงๆ กาแฟที่ซื้อมาหอมมากอีกสองวันผมผมจะพาเพื่อนมาดูบอลและกินเลี้ยงที่ห้องคุณช่วยเตรียมสถานที่และถ้าไม่ลำบากมากช่วยซื้อกับข้าวซักสองสามอย่างเตรียมไว้ให้ได้มั้ยส่วนค่าใช้จ่ายผมออกให้พิเศษเลย
การุณ
ปล ชื่อคุณนี่หมายถึง รำเพลิน รำเต้ย อะไรอย่างนั้นหรือเปล่า "
"ถึงคุณการุณ
ดิฉันชอบทานกาแฟค่ะ ส่วนอาหารดิฉันพอจะทำได้เครื่องครัวคุณมีอยู่ครบแต่ดูท่าทางไม่เคยได้ใช้งานเลย คิดว่าคุณคงทานกับแกล้มกันเสียมากกว่าอาหารหนักๆ ดิฉันจะทำ สลัดใส้กรอก ข้าวเกรียบ และน้ำส้มให้นะคะ ส่วนเครื่องดื่มไม่ทราบว่าคุณจะทานอะไร รบกวนหามาเองเพราะดิฉันไม่สันทัดเรื่องของมึนเมาค่าใช้จ่ายดิฉันจะแจ้งให้ทราบภายหลังค่ะ
เพลิน
ปล ชื่อดิฉัน หมายถึง ความสบายใจในสิ่งที่ทำค่ะ"
"ถึงคุณเพลิน
เพื่อนๆฝากชมคุณว่าทำสลัดได้อร่อยมาก ขอโทษสำหรับสภาพห้องที่รกไปนิด วันพรุ่งนี้คุณช่วยเก็บกวาดให้เอี่ยมเลยนะ พอดีจะมีแขกพิเศษมาน่ะ ...แล้วก็คุณช่วยเก็บอะไรๆที่เคยเป็นร่องรอยว่ามีผู้หญิงเคยมาที่ห้องผมออกให้หมดเลยนะ รบกวนหน่อย..
การุณ"
"ถึงคุณการุณ
ดิฉันเก็บทุกซอกทุกมุมตามที่คุณบอกแล้ว ใต้เตียงพบหนังสือปลุกใจเสือป่าที่คุณซ่อนไว้กับลิปติกถูกๆด้ามหนึ่ง นอกนั้นเรียบร้อยดีส่วนหนังสือปลุกใจเสือป่าดิฉันหาที่เก็บไม่ได้เลยเรียกแม่บ้านเอาไปขายพร้อมหนังสือพิมพ์เก่าแล้วเงินที่ขายได้วางไว้ที่เดิม
เพลิน"
ถึงแม่บ้าน
ชั้นชื่อประภาศรี เป็นแฟนคุณการุณ ที่เธอมาทำความสะอาดก็ดูเรียบร้อยดีแต่ช่วยใช้ดอกไม้สดเช่นกุหลาบหอมหรือกล้วยไม้ ใส่แจกันแทนต้นดอกไม้เล็กๆของเธอด้วย ดูสดใสกว่า ถ้าเธอเจอข้าวของเครื่องใช้ของชั้นที่ไม่ได้เอากลับไปเธอช่วยเก็บเข้าตู้ที่เดียวกับของคุณการุณด้วย ชั้นคงมาที่นี่บ่อยขึ้น
ประภาศรี"
"ถึงคุณการุณ
ดิฉันเพิ่งทราบว่าคุณไม่ชอบดอกฟอร์เกทมีน๊อต ดิฉันได้นำกลับและหาดอกกุหลาบมาใส่แจกันแทนแล้วตามที่แฟนคุณบอก แต่คุณแม่คุณบอกว่าคุณแพ้พวกดอกไม้แห้ง ดิฉันจะพยายามเปลี่ยนให้ทุกวัน รบกวนช่วยบอกแฟนคุณด้วยว่าให้เก็บข้าวของดีๆหน่อยถ้าหายไปจะมาว่าดิฉันได้
เพลิน"
"ถึงคุณเพลิน
ต้องขอโทษด้วยที่ประภาศรีมาวุ่นวายกับคุณ ช่วยเอากระถางฟอร์เกทมีน๊อตของคุณกลับมาได้มั้ย ผมชอบมันมากกว่าดอกกุหลาบ และผมแพ้ดอกไม้แห้งจริงๆ(ทำไมคุณถึงรู้จากแม่ผมได้)ส่วนข้าวของของประภาศรีถ้าเธอลืมไว้คุณช่วยแยกไว้ให้ผมด้วยผมจะได้เอาไปคืน แล้วก็ เค้าไม่ใช่แฟนผมนะ(ถ้าแม่ผมถามบอกว่าผมยังไม่มีแฟนนะ)ตกลงคุณขายเสือป่าคอลเล็กชั่นของผมไปจริงๆเหรอ
การุณ"
"ถึงคุณการุณ
ดิฉันนำกระถางฟอร์เกทมีน๊อตมาให้แล้ว ส่วนข้าวของคุณประภาศรีดิฉันแยกไว้ให้แล้วมีตลับแป้ง ลิปสติก ต่างหู ดิฉันเก็บไว้ในกล่องที่โต๊ะเครื่องแป้งของคุณค่ะ สำหรับเสือป่าคอลเล็กชั่นของคุณดิฉันขายไปแล้วจริงๆ คำไหนคำนั้นค่ะ
เพลิน"
"ถึงแม่บ้าน
ข้าวของที่เธอเก็บไว้ยังขาดนาฬิกาอีกหนึ่งเรือน ของแท็คฮอยเออร์ฉันเข้าใจว่าเธอคงเก็บไว้ เพราะฉันทิ้งไว้พร้อมๆกับข้าวของอย่างอื่น นาฬิกาเรือนนั้นฉันรักมากหากเธออยากได้นาฬิกาฉันจะขอให้คุณการุณซื้อของถูกๆให้เธอซักเรือน ช่วยเอานาฬิกาฉันคืนมาด้วยมิฉะนั้นฉันจะแจ้งความแล้วไอ้ดอกไม้บ้าที่ฉันสั่งให้เอาไปทิ้งทำไมยังมาอยู่บนโต๊ะอีกช่วยเอาไปทิ้งด้วย
ประภาศรี"
"ถึงคุณการุณ
เรื่องนาฬิกาดิฉันไม่ทราบจริงๆ ของทั้งหมดที่มี ก็มีตามที่ดิฉันบอกดิฉันได้รับการสั่งสอนมารับรองไม่ลักขโมยใครแน่ และหากคุณจะให้แฟนคุณมาดูถูกดิฉันอย่างนี้ดิฉันขอลาออก แต่ไม่ได้หมายความว่าจะหนีนะคะเพราะดิฉันไม่ได้เอานาฬิกาของเธอไปจริงๆส่วนกระถางฟอร์เกทมีน๊อตดิฉันยกให้คุณจะทำยังไงกับมันก็แล้วแต่ ดิฉันมีกำหนดทำงานให้คุณวันสุดท้ายปลายสัปดาห์หน้า แต่ถ้าคุณไม่พอใจดิฉันสามารถเปลี่ยนแม่บ้านคนใหม่ให้คุณได้ค่ะ
เพลิน"
ถึงเพลิน
เรื่องนาฬิกาผมรู้แล้วว่าคุณไม่ได้เอาไปเพราะผมเห็นประภาศรีเธอใส่อยู่พอผมไปทักเธอโวยวายใหญ่หาว่าผมปกป้องคุณไม่มี
คุณสมบัติผู้ดีเลยสักนิดผมคงไม่เลือกคนแบบนี้มาเป็นแฟนแน่ซึ่งผมขอเลิกกับเธอไปแล้ว ...ผมไม่ต้องการเปลี่ยนแม่บ้านคนใหม่ แล้วทำไมคุณถึงจะทำงานถึงปลายสับดาห์หน้าเท่านั้นล่ะ ผมคุยกับคุณป้าเจ้าของบริษัทได้นะท่านเป็นเพื่อนคุณแม่ผมให้คุณทำงานต่อไปเรื่อยๆก็ได้ ส่วนต้นฟอร์เกทมีน๊อตน่ะผมจะดูแลรดน้ำมันเองรบกวนคุณช่วยเอามันเข้าร่มตอนบ่ายๆบ้างเท่านั้นล่ะ ผมรู้สึกไม่ค่อยสบายพรุ่งนี้รบกวนคุณซื้อยาลดไข้ให้ผมซักแผงนะ ปวดหัวจัง...
"แม่ครับ
ผมเขียนจดหมายถึงแม่เพราะมีเรื่องให้แม่ช่วยเหลือ ที่ไม่โทรมาก็เพราะอยากให้เห็นว่านี่เป็นเรื่องจริงจังพอๆกับทีแม่ทิ้งโน๊ตไว้ให้ผม เรื่องแม่บ้านที่แม่ติดต่อคุณป้าเพื่อนแม่ให้มาทำความสะอาดห้องผมน่ะครับพอดีเมื่อวานผมปวดหัว มีไข้เลยไม่ได้ไปทำงาน ก็เลยได้พบผู้หญิงที่มาทำความสะอาดห้องผม ผมนึกว่าเธอจะเป็นคนมีอายุหน่อย และเหมือนแม่บ้านทั่วไป แต่นี่สวยเช้งเลยแม่ เธอชื่อเพลิน เป็นลูกสาวคุณป้าพลอยเพื่อนแม่นั่นแหละ ตอนนี้เธอเรียนคหกรรมปีสามกำลังจะขึ้นปีสี่และมาฝึกงานที่บริษัทของคุณป้าพลอย คุณป้าเลยให้มาดูแลห้องผม เธอกำลังจะเปิดเทอมต้นเดือนหน้าและคงไม่ได้มาจัดห้องให้อีก ผมจะบอกคุณแม่ว่า ผมไม่ต้องการแม่บ้านคนอื่นอีก รบกวนแม่ช่วยพาผมไปแนะนำคุณป้าพลอยหน่อยได้มั้ย ผมตั้งใจจะต่อสัญญาน้องเพลินเป็นแม่บ้านถาวรของผม ส่วนในระหว่างนี้ผมสัญญากับแม่ว่าผมจะเก็บกวาดทำความสะอาดห้องเองไม่ให้มีตำหนิใดๆเลยเป็นการตอบแทนนะแม่นะ
จากลูกสุดที่รัก"
ยาวเหลือเกินน้องเอช แต่กริ๊สสสส สลบ...ข้อ 2 ไปก่อน เดี๋ยวจะตามมาเก็บรายละเอียดเมื่อมีเวลา 
แหมๆๆๆ ทำเป็นรู้ทัน ก็เห็นมีข้อเดียวที่เกี่ยวกับพระเจ้าอ่ะจ๊ะพ่อคู๊ณ 
