melis เขียน:
ภาษาที่เรียนยาก พูดยากเป็นอันดับหนึ่ง คือภาษานี้หรือเปล่าอ่า พี่ตั้ว :huh: :huh:
เคยมีคนไปถามกันในบอร์ดแห่งหนึ่ง ลืมไปแล้วว่าบอร์ดไหน คำถามมีอยู่ว่า "ภาษาอะไรยากที่สุดในโลก" มีคนมาตอบกันหลากหลาย ดังนี้
แนวคิดที่ 1 บอกว่าภาษาจึนสิครับ เนี่ยน่ะ ยากที่สุด เพราะอักษรมีเป็นพันเป็นหมื่น จำกันไม่หวาดไม่ไหว มีตัวเต็มแบบที่ใช้กันในไต้หวัน และแบบตัวย่อแบบที่ใช้กันในแผ่นดินใหญ่
แนวคิดที่ 2 บอกว่าภาษาอาหรับสิคะ เนี่ยน่ะ ยากที่สุด เพราะอักษรมีลักษณะเฉพาะตัว เขียนจากขวามาซ้ายอีกต่างหาก หนังสืออาหรับต้องเปิดจากด้านขวามาด้านซ้าย อ่านก็ต้องอ่านจากด้านขวามาด้านซ้าย แถมพอเลยขั้นพื้นฐานไปแล้ว ไม่ใส่สระอีกแน่ะ เวลาอ่าน ผู้อ่านต้องใส่สระเอาเอง มีเพศมีพจน์ ปัจจุบันกาล อดีตกาล อะไร ยากออกค่ะ
แนวคิดที่ 3 บอกว่าภาษารัสเซียสิยะ ยากสุดๆ ขนานแท้และดั้งเดิมเลยล่ะย่ะ ลำพังอักษรไม่เท่าไร 33 ตัว พอท่องจำกันได้ แต่ไวยากรณ์นี่สุดโหด คำนามต้องเปลี่ยนไปตามการก ขนาดชื่อคน ชื่อเฉพาะยังต้องเปลี่ยนเลย คำกริยาก็ต้องผันไปตามบุรุษสรรพนาม แถมยังมี ปัจจุบัน อดีต อนาคต วุ่นวาย
แนวคิดที่ 4 อันนี้เป็นแนวคิดผสม กล่าวคือ เสนอชื่อภาษาที่ตนเองเคยเรียนมาแล้วว่ายาก ก็เช่น ภาษาเยอรมัน เป็นต้น
ข้าพเจ้าเคยได้รู้จักป้าท่านหนึ่ง แกมีลูกสาวเป็นแอร์โฮสเตส แกบอกว่า แกต้องการพักผ่อน จะไปเที่ยวต่างประเทศ ก็เลยมาเรียนภาษาต่างประเทศเก็บประสบการณ์ไว้ เผื่อเวลาไปเที่ยว จะได้เที่ยวได้สนุกสนาน ได้ให้ความเห็นที่น่าสนใจไว้ว่า แกเห็นว่าภาษาจีนที่ใครว่ายาก แกไม่เห็นว่าจะยากตรงไหน แค่ท่องตัวอักษรได้ ก็ได้แล้ว ตอนที่คุยกับแกนั้น แกกำลังเรียนภาษาเยอรมันอยู่ แกบอกว่าภาษาเยอรมันยังยากกว่าอีก นอกจากนี้ แกก็ยังไปเรียนภาษาอาหรับด้วย ซึ่งแกก็ว่าไม่ยาก (ที่ว่าไม่ยากนั้น อาจเป็นเพราะว่าอาจารย์ใจดี สอนให้เข้าใจได้ง่าย แกก็เลยคิดว่าไม่ยากก็เป็นได้)
สำหรับข้าพเจ้า ข้าพเจ้าเคยเรียนภาษาจีนมาก่อน เห็นด้วยกับคุณป้าเต็มสตีม เพราะภาษาจีนไม่มีอะไรเลย นอกจากตัวอักษรที่แสนจำยากและมีให้จำเยอะ โครงสร้างพื้นฐาน ก็คล้ายๆภาษาไทย (มีต่างไปบ้างในบางจุด เช่น ภาคขยายคำนามอยู่หน้าคำนาม ฯลฯ) และพอเรียนขั้นสูงไปอาจเจอโครงสร้างภาษาที่มีอิทธิพลจากภาษาจีนโบราณบ้าง อันนี้ก็อาจยากอยู่หน่อย นอกนั้นก็ไม่เห็นต้องมานั่งผันคำกริยา ไม่มีtense ไม่มีการเปลี่ยนรูปคำนามไปตามการกต่างๆ ไม่มีการเปลี่ยนคำนามจากรูปเอกพจน์เป็นพหูพจน์อะไรเลย ฉะนั้น ข้าพเจ้าเห็นว่าในแง่ของไวยากรณ์ภาษารัสเซียน่าจะยากกว่าภาษาจีน ส่วนภาษาจีนก็จะยากกว่าในแง่ของตัวอักษร และถ้าเป็นฝรั่งหรือญี่ปุ่นมาเรียน ก็จะยากเหมือนกับภาษาไทย คือยากในเรื่องของวรรณยุกต์ไปด้วย แต่สำหรับพี่ไทย เรียนภาษาจีนรึ วรรณยุกต์ไม่ยากเท่าไรเลย
สำหรับภาษาอาหรับ ข้าพเจ้าวางแผนจะเรียนในไม่กี่เดือนข้างหน้านี้ แล้วจะมาแบ่งปันว่ายากง่ายเป็นลำดับต่อไป
