อิ อิ
ในขณะที่ข้าพเจ้ากำลังช้อปปิ้งอาหารกระป๋องอยู่ที่เซเว่น-อีเลฟเว่นแถวบ้าน ข้าพเจ้าเจอผู้หญิงไทยคนหนึ่งกับเด็กหญิงไทยอีกหนึ่งคนเข้ามาช้อปปิ้งด้วย แม่นางทั้งสองหนีบฝรั่งป้อจายมาด้วยอีกคน ถือกระดานโฟมที่ไว้เกาะตีขาไปมาตอนว่ายน้ำ แกว่งไปแกว่งมา ใส่กางเกงขาสั้น รองเท้าแตะ ดูเหมือนเด็กๆ ทั้งๆที่ตัวพี่แกก็ดูไม่เด็กแล้ว ประมาณวัยรุ่นตอนปลาย วัยผู้ใหญ่ตอนต้น
ข้าพเจ้าอยากรู้อยากเห็น (สอดรู้สอดเห็นนั่นเอง) ก็เลยกระดื๊บๆๆเข้าไปถามว่า เขามาจากไหน พวกบอกว่ามาจาก Italy โอ...แม่เจ้า อิ๊ตาลี่!!! ดินแดนศูนย์กลางของพระศาสนจักร เลยถามต่อว่ามาจากเมืองอะไร พวกบอกว่ามาจากเวนิส Venezia ข้าพเจ้าเลยถามต่อไปว่า เวเนเซีย เป็นเมืองที่มีเรือกอนโดล่าใช่ไหม พวกบอกว่า exactly ใช่เลยไอ้น้อง ข้าพเจ้าจึงถามสืบต่อไปว่า ท่านเคยไปนั่งเรือที่ว่านั้นไหม พวกตอบว่า เคย...ตอนเป็นเด็กๆ ข้าพเจ้าเลยบอกไปว่า ไปนั่งกับพ่อแม่ genitori ล่ะสิ พวกตอบว่า เยสสสสสสส แถมเสริมว่า การไปนั่งเรือดังกล่าวนั้นแพงนะ ข้าพเจ้าเลยถามต่อไปว่า แพงแค่ไหน พวกบอกว่า 90 ยูโร
โอ...อย่างนี้ข้าพเจ้ากลับไปนั่งเรือสำปั้น คลองพระพิมลดีกว่า
ทีนี้ อาจมีบางคนมาแย้งว่า โทษนะ นั่งเรือสำปั้นคลองพระพิมล ไม่มีกระทาชายพายหัวเรือ ขับเพลงกล่อมให้เคลิ้มนะ
ในประเด็นนี้ ข้าพเจ้ามิเห็นกลัว ไปเชิญพ่อเพลง-แม่เพลง แถวสุพรรณฯมาร้องลำตัด เพลงฉ่อย เพลงอีแซว ก็แทนกันได้ฟะ
แล้ววันนี้เจอชาติไหนรึเปล่าจ๊ะ
วอนซะแล้วน้องเลิฟ
