ยังเอาออกมาให้น้องนกดูอยู่เลยว่าเพิ่งซื้อมาใหม่เป็นหนังปลากระเบน
คนขายเค้าเอาไฟมาลนให้ดู มันไม่ไหม้ไฟด้วยนะ น่าหนุกดี
จากนั้นเราก็เก็บกระเป๋าสตางค์ใส่กระเป๋าถือ
แล้วก็ไปเปลี่ยนชุดไปร้องเพลงสรรเสริญพระเจ้า
ไม่ได้หยิบกระเป๋ามาใช้อะไรอีก
วางก็วางไว้ที่เก้าอี้แถวหน้าสุดของพระวิหาร
ซึ่งมีคนอยู่ตลอด ก็ไม่น่าจะมีใครมาหยิบออกไปได้นี่นา
กลับบ้านก็ไม่ได้คิดอะไรอีก เช้าขึ้นมาพาแม่ไปกินข้าว อ้าว ไม่มีเงินจ่ายซะงั้น
ไม่รู้หายที่โบสถ์หรือที่บ้าน หามาหลายวันแล้ว
ไปถามที่โบถส์ก็ไม่มีใครเก็บได้
เฮ้อ ไม่อยากทำบัตรใหม่เลย เยอะแยะไปหมด
อยากจะหาเจอจังเลย ถึงไม่ได้เงินคืนก็ช่าง
แต่บัตรตั้งเยอะไม่อยากไปไล่ทำใหม่ทีละใบเสียเวลา แง
แต่ถ้าพรุ่งนี้ยังหาไม่เจอ คนต้องตัดใจแล้วไปทำบัตรใหม่แล้วล่ะ
นี่ก็นั่งอะธิษฐานอยู่ตลอด ขอให้เจอทีเถอะค่ะ เจอบัตรกับกระเป๋าก็ยังดี
)
