ในคำอุปมา เอลียาห์กับนักบุญยอห์นผู้ทำพิธีล้างจากหนังสือ มาลาคี4:5
(เทียบ มัทธิว11:14/17.10-13 มาระโก 9.11-13 ลูกา 1.17 ยอห์น 1.21)
เพราะความชอบธรรมเป็นที่ประจักษ์มากไม่ด้อยกว่าโมเสสในพันธะสัญญาเดิม
(อย่างที่เราทราบในเหตุการณ์พระคริสตเจ้าสำแดงพระวรกายอย่างรุ่งโรจน์ที่ภูเขาทาบอร์)
ท่านเป็นประกาศกที่เกิดในกลียุค ที่กษัตริย์อาหับแห่งอิสราเอล ได้ลุ่มหลงมเหสีชั่ว คือนางเยเซเบล
ประกาศกนับร้อยนับพัน ได้ถูกสั่งประหารในยุคนี้
ท่านจึงได้ไปหลบภาวนาที่ภูเขาคารเมล พระก็ทรงเลี้ยงดูท่าน ส่งกาคาบชิ้นเนื้อมาให้ในแต่ละวัน
คำภาวนาของท่านเป็นที่พอพระทัยของพระเจ้า
"ประกาศกเอลียาห์เป็นมนุษย์ที่มีธรรมชาติเหมือนกับเรา
เขาอธิษฐานภาวนาอย่างแรงกล้าขออย่าให้ฝนตก ฝนก็ไม่ตกบนแผ่นดินเป็นเวลาสามปีหกเดือน
เขาอธิษฐานภาวนาอีก ท้องฟ้าก็ให้ฝนและแผ่นดินก็ผลิตพืชผล "
(ยากอบ5:17-18 :(เทียบ1พงศ์กษัตริย์บทที่17-18)
กระนั้นก็ตามพระนางเยเซเบลก็ยังคงตามล่าท่าน แต่พระเจ้าได้ทรงส่งรถม้าไฟรับเอลียาห์ขึ้นสวรรค์
"พระเจ้าไม่ทรงทอดทิ้งประชากรที่ทรงเลือกสรรไว้ก่อนแล้ว พวกท่านไม่รู้หรือว่า
ข้อความในพระคัมภีร์กล่าวถึงประกาศกเอลียาห์เมื่ออ้อนวอนพระเจ้าโดยกล่าวโทษชาวอิสราเอลว่า
ข้าแต่พระเจ้า พวกเขาประหารประกาศกของพระองค์ ทำลายแท่นบูชาของพระองค์
ข้าพเจ้าคนเดียวเท่านั้นที่ยังเหลืออยู่และพวกเขายังพยายามเอาชีวิตของข้าพเจ้าด้วย
