เช่น นั่งๆอยู่ หรือ นอนๆ อยู่ ก็เหมือนมีอะไรมาสัมผัสด้านเดียว (วาบเบาๆเหมือนโดนสนามแม่เหล็กที่ผิวหน้าจอกระจกทีวีหลังปิดใหม่ๆ)
หมายเหตุ ไม่ใช่ LCD TV
ที่สำคัญ มันมักเป็นที่ ศีรษะของเรา
รายละเอียดคืองี้ .. (ไปเล่าให้ใครฟัง มีหวังเค้าว่าเรา บ้า เพ้อเจ้อแน่เลยว่ะ)
อ่านหนังสือเสรจ ตี4 (มั้ง) ดึกอะ ใกล้เช้า ก็เข้านอน ทีนี้ ด้านซ้ายมือ เตียงยังมีที่ว่างพอนั่ง เราหันหัวไปทางขวา นอนหงาย..
ก็ใกล้หลับ ไม่ได้คิดอะไร ไม่ได้สวดก่อนนอน อ่านหนังสือเสร็จก็อยากนอนล่ะ ดึกแล้ว (อันที่จริงเช้าแล้ว)
ก็ไม่ถึง 2นาทีมั้ง ก็ เหมือนมีสนามแม่เหล็ก ไล้ที่หัว (เหมือนอะไรสัมผัสลูบที่หัว ; นึกถึงเวลาลูบหัวหมา
แบบช้าๆๆ) และ แขนข้างซ้าย ก็ได้รับการสัมผัสสนามแม่เหล็กเหมือนกัน แต่ไม่เคลื่อนไหว.. ข้างเตียง พอมีที่ให้ได้นั่ง
บนเตียง มีมือถือ แต่ไว้ข้างขวา ห่างตัวพอควร
หัวเตียง ไม่มีอะไร คอมก็อยู่ไกล สายไฟ ก็ไม่มี ไฟก็ปิดแล้ว...
นั่น มือใคร... และใคร.. ตามสัญชาติญาณ เหอๆ
อารมณ์ในขณะนั้น มีสติ รู้ตัว ไม่ตื่นตระหนก ไม่ตกใจ รู้สึกอบอุ่น (ไม่ได้เรียกเลยนะ มาละ
)ก็เกิดความคิด เราไม่ได้อธิษฐานถึงใคร และถ้าเป็นผี ก็คงไม่ใช่มาแบบนี้แน่ๆ ที่สำคัญคือรู้สึกดี
ก็นั่งคิด ใครล่ะหว่า... Jesus หรือ Mary หรือ Angel ที่ไหน...
ผ่านไปไม่ถึง 1 นาที สรุปว่าเป็น Mary เพราะว่า มีเหรียญแม่พระในห้อง (เก็บไว้หลังตู้แหนะ - -"
)และใจก็รู้สึกลักษณะว่าเป็นแม่ เพราะว่าเมื่อปีก่อนเคยได้รับการเยี่ยมเยียน (เร็วเนอะ ปีนึง)
หวังว่า คงเป็นแม่พระ และค่อนข้างมั่นใจว่าใช่ ถึงครั้งนี้จะมองไม่เห็น แต่สัมผัสได้ด้วยผิวกายที่อ่อนโยนเหลือเกิน
ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยียนและให้ความรักกับผมคับ
ปล.แปลกที่ ไม่ได้holy เลยอ่ะ ช่วงนี้ แต่ยังได้รับความรักความเมตตา
เอ่อเนอะ รักน่ะ
อาเมน
(ไม่รู้เค้าจะยอมติดต่อกลับหรือเปล่า ที่นี่ตอบสนองอารมณ์ช้าจัด)
