แหม๋มม พี่ๆกล่าวขวัญถึงน้องพังน้อย(ซะเสียหาย ยับเยินขนาดนี้แล้ว)คุณน้องจะไม่ตอบก็กระไรอยู่นะคะ
อย่างแรกเลย..ต้องขอบคุณพี่ชายมิวที่เป็นห่วงน้องค่ะ..
แต่จากการที่เป็นควาญประจำตัวมานาน พี่มิวน่าจะรู้แจ้งเห็นจริงว่า น้องพังเลี้ยงไว้ใช้งาน...
ฉะนั้น เรื่องการทำงานนั้น ย่อมหนักเอาเบาสู้อยู่แล้วค่ะ
อีกอย่าง ทางคุณแม่อธิการของคณะพระมหาไถ่ ก็เลี้ยงดูปูเสื่ออย่างดี ทั้งราดหน้า น้ำเต้าหู้ ขนม และ อื่นๆอีกมากมาย
อีกทั้ง คุณพี่บอมคอนดักเตอร์ก็จัดหาเพนียดที่พำนักของน้องพังน้อย ให้อย่างสบายเช่นกัน (มีแอร์ด้วยค่ะ
)
((ต้องขอขอบคุณพี่ๆนักขับของคณะมหาไถ่ทุกท่านทั้งที่กรุงเทพ ,ศรีราชา และ พัทยา ที่ต้อนรับอย่างดี ด้วยค่ะ))
ส่วนเรื่อง คู่ตุนาหงันน๊านนนนนนนน...
มิจำเป็นต้อง ถามในที่ลับแต่อย่างใด
น้อง พัง สามารถ มาบอกกันโต้งๆตรงนี้ได้เลยค่ะ
เพราะว่ามัน ไม่มีอะไรใน กอไผ่ ค่ะ ...
และแน่นอนว่า ครั้งนี้ น้องพังน้อย กลับกรุงเทพมา ทั้งตัว และหัวใจ ชัวร์ค่ะ
((แต่ถ้าต้องกลับไปร้องวันงานจริงนั้น..น้องพังก็ไม่รับประกันว่าหัวใจจะกลับกรุงเทพมาด้วยรึเปล่าค่ะ 5555+
))
ปล. ขอบคุณ..คุณพี่เจ๊ ฟิมคนสวยนะคะ ที่ประกาศให้ทุกท่านทราบโดยทั่วกันว่า น้องพังน้อยคือ เรจินา ...น่าร๊ากกกที่สุดเลยค่ะ
ไม่ต้องเถียงกันเจ้าคะ มาด้วยกันทั้งคู่เลยค๊า
อาศัยความเป็นตา (ยาย) อยู่เจ้าคะ พลิกวิกฤตให้เป็นโอกาส ลงบันทึกแล้วนะเจ้าคะว่ามา 2 ยายกล้อง กะผู้ช่วยถือขาไม่ใช่แข้ง อิอิ...
อย่าชมมากเดี๋ยวจะผิดหวังเจ้าคะ โฮ๊ะๆๆๆ.... แล้วเราจะถูกสมาชิกคณะโน้นโจมตี 
แหวะ
ได้บวชซิ ตกลงน้องเจี๊ยบจะมาถือหมอน (ข้าง) หรือเปล่า 
ยุ่งอารายยยย เห็นตามข่าวอยู่เรื่อย เหอๆๆๆ
เอามาโชว์ หนังสือ 50 ปีบ้านเณร เผื่อใครอยากเก็บไว้เป็นที่ระลึก อย่าลืมมางานบวชพระสงฆ์ กับ ฉลอง 50 ปีบ้านเณรคณะพระมหาไถ่ นะคะ 