ประชาชนเข้า ห้อมล้อม ร้องอื้ออึง ฟังไม่ได้ศัพท์ ฝ่ายปิลาตพอเห็นเรากลับมาอีก ก็รู้สึกอึดอัดใจ จะตัดสินใจอย่างไรก็ไม่กล้า ครั้นประชาชนร้องขอให้ประหารหนักเข้าก็สั่งให้โบยเรา เพื่อระงับความบ้าเลือดของเขาเหล่านั้น

อนึ่งการที่จะดับตัณหาเพียงครึ่งหนึ่ง ไม่มีหวังจะดับได้เลย วันนี้เดินก้าวเดียว พรุ่งนี้จะเดินหลายก้าว ถ้าปล่อยตัวกระทำผิดในข้อเล็กน้อย เมื่อจะต้องต่อสู้กับการประจญหนักๆจะมิแพ้ราบหรือ?


วิญญาณที่รัก เขาพาเราไปทรมาน เราก็ยอมเขาเฆี่ยนตียับเยิน เราก็ยอม และยอมด้วยความอ่อนหวานเยี่ยงลูกแกะ ขอให้ใคร่ครวญ พวกเพชฌฆาตกระหายเลือด โบยตีเราด้วยแส้ ด้วยหวาย กายของเราฟกช้ำดำเขียวทั่วไป เนื้อหนังปลิวว่อนตามแส้ที่หวดลงมา เลือดไหลย้อยทั่วกาย แทบไม่เป็นร่างมนุษย์ เป็นที่น่าทุเรศอย่างที่สุด การทรมานทำให้เราอ่อนเพลียแทบหมดกำลังและเจ็บปวดแสนสาหัส โอ....ผู้ใดเห็นสภาพของเราในขณะนั้นและไม่เวทนาจะเป็นไปได้หรือ ? ใครเล่าจะให้ความบรรเทาแก่เรา ? พวกเพชฌฆาตหรือ หามิได้ การบรรเทาเราเป็นหน้าที่ของพวกลูก ซึ่งเราได้คัดเลือกไว้ต่างหาก ให้มองดูบาดแผลเหวอะหวะทั่วร่างกาย และพิจารณาต่อไปว่า มีใครที่ยอมทนถึงเพียงนี้เพราะความรักต่อพวกลูกบ้างไหม ?

โปรดพิจารณา องค์พระเยซูเจ้าของชาวเราในขณะนี้ “พระองค์อยู่ในสภาพที่ยับเยินด้วยการถูกโบย ถูกทอดทิ้ง.... ความสมเพชเวทนาจับขั้วหัวใจจนเหลือกลั้น ในเวลาเดียวกันนั้นรู้สึกทันทีว่าพระองค์ทรงมีความ เด็ดเดี่ยว กล้าหาญ พอจะทน ความลำบากทุกอย่างจนตลอดชีวิต ไม่ว่าความลำบากจะหนักเบาเพียงไร และพึงเข้าใจว่าความเจ็บปวดของพระเยซูเจ้าแม้เล็กน้อยที่สุด ก็หามีความเจ็บปวดใดๆ ในโลกนี้เทียบเคียงได้ไม่.... ที่น่าสลดใจที่สุดได้แก่พระเนตร ซึ่งตามปรกติงามเหลือล้น.... วันนี้พระเนตรข้างขวา และพระโอษฐ์บวมเบ่ง พระองค์ประทับยืน ถูกมัดติดกันแค่รัดประคดแดงฉานด้วยพระโลหิต พระวรกายเต็มไปด้วยรอยแผลกับจุดดำคล้ำทั่วไป เส้นโลหิตในพระหัตถ์บวมเป็นรอยนูนเกือบเป็นสีดำ พระมังสาชิ้นหนึ่งห้อยติดที่พระอังสา อีกหลายชิ้นติดตามที่ต่างๆ ทั่วพระวรกาย พระภูษาตกลงมากองที่ พระบาท แดงฉานด้วยพระโลหิต สีข้างถูกรัดด้วยเชือก และมีผ้าชิ้นหนึ่งห้อยอยู่ แต่ผ้าชิ้นนั้นสีอะไรดูไม่ออกเพราะเปื้อนพระโลหิตทั้งผืน.... นี่คือพยานแห่งความรักในพระมหาทรมานของพระองค์.... เมื่อพิจารณาดังนี้แล้ว ขอชาวเราได้มีความเพียร มีใจกล้าหาญ ยอมเสียสละเพื่อพระองค์ เพื่อวิญญาณมนุษย์ด้วยเถิด....”

