บูมีอะไรจะสารภาพค่ะ
บูรักบาทหลวงที่วัดบูอยู่อ่ะ
พูดออกไปแล้ว....
บูก้อรู้ว่ามันผิด แต่ก้อ...
อยากจะว่าบูก้อได้นะ แต่ว่า
บูไปอเมริกามาสองเดือน แอบหวังลึกๆว่าทุกอย่างมันจะดีขึ้น
บูก้อคิดว่า ห่างกันไปซักพักก้อคงดี
แต่ความจริงก้อคือ มันไม่มีซักวันเลย ที่บูไม่คิดถึงเค้าอ่ะ
สองเดือนผ่านไปบูก้อยังคิดกะเค้าเหมือนเดิม
บูรู้ว่าเค้าก้อคิดกะบู แค่น้องสาว
แต่สำหรับบู เค้าเป็นคนพิเศษเสมอ
ลึกๆแล้วบูว่าเค้าก้อคงรู้นะ ว่าบูคิดยังไงกะเค้า
ก้อแบบว่า เค้าก้อไม่ได้โง่นิ

ปัญหามันอยู่ที่ว่า เค้ากำลังจะย้ายไป วันที่สามสิบนี้แล้ว
บูเหลือเวลาอีก อืม ยี่สิบหกวัน
แล้วบูก้อไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี
ก้อคงได้แต่ทำใจละมั้ง....
บูควรตัดใจใช่มั๊ย
แต่เวลาที่เรารักใครซักคน มันก้อไม่ได้ง่ายขนาดนั้น
จะทำอย่างไรดี








 ...  พระเป็นเจ้าพยายามเข้ามาหาบู ผ่านพ่อเค้านะคะ แต่บูไม่ยอมเห็นซะทีนะ มันน่าน้อยใจอยู่นะจ้ะน้องบู เหมือนคนที่รักเรามาก พยายามเข้าหาเราผ่านอีกคน แต่เราก็ดันไปหลงรักพ่อสื่อซะนี่ มันน่าน้อยใจมั้ยจ้ะ
 ...  พระเป็นเจ้าพยายามเข้ามาหาบู ผ่านพ่อเค้านะคะ แต่บูไม่ยอมเห็นซะทีนะ มันน่าน้อยใจอยู่นะจ้ะน้องบู เหมือนคนที่รักเรามาก พยายามเข้าหาเราผ่านอีกคน แต่เราก็ดันไปหลงรักพ่อสื่อซะนี่ มันน่าน้อยใจมั้ยจ้ะ  



 
 
 
  
 