เยี่ยมชมสักการสถานบุญราศีคุณพ่อซีลอส

[Buddy]

เมื่อวันที่ 4 ตุลาคม 2009 ที่ผ่านมา ได้มีโอกาสไปเยี่ยมชม พร้อมทั้งร่วมมิสซาฉลองบุญราศีคุณพ่อซีลอส ที่วัด St. Mary of the Assumption เมืองนิวออร์ลีนส์ สหรัฐอเมริกา เลยนำรูปมาฝากทุกท่านค่ะ รายละเอียดเพิ่มเติมเกี่ยวกับพ่อซีลอส สามารถดูได้ที่นี่ค่ะ www.seelos.org

อ่านประวัติภาษาไทยของคุณพ่อได้ที่นี่ค่ะ http://www.seelos.org/LifeBioThai.pdf

ทางเข้าสักการสถานซึ่งอยู่หลังพระแท่นค่ะ  เข้าไปก็จะพบหลุมศพของท่านพอดี


และด้านหลังก็จะมีพระธาตุชิ้นที่ใหญ่ที่สุด ให้คนมาสักการะ


ภายในก็จะมีอาสาสมัคร ถือ Missionary Cross ของพ่อซีลอส (ไม่ใช่ของดั้งเดิมนะคะ ทำขึ้นใหม่ โดยมีพระธาตุของท่านอยู่ และพระสันตปาปาเสก) สำหรับคนที่ต้องการคำภาวนา


มีรูปปั้นพ่อซีลอส ที่เขียนว่า Cheerful Ascetic (ในรูปไม่ชัดนัก) ซึ่งเป็นคำนิยามที่อธิบายคุณพ่อได้ดีมากๆ ผู้ที่สนใจประวัติของท่านแบบละเอียดและเป็นเชิงวิชาการ งานเขียนที่สมบูรณ์ที่สุดคือ Cheerful Ascetic: The Life of Francis Xavier Seelos, C.Ss.R  เขียนโดยคุณพ่อ Michael J. Curley, C.Ss.R.


คุณพ่อซีลอสร่าเริง แจ่มใส เป็นกันเอง และต้อนรับทุกคน และเป็นที่รักของคนที่พบเห็น พ่อซีลอสขึ้นชื่อเรื่องการเทศน์ที่สนุก และการเล่าเรื่องตลกค่ะ  รูปปั้นที่หลายคนชื่นชอบ และบอกนิสัยของท่านรูปหนึ่งคือ รูปที่ท่านนั่งเก้าอี้นี้ล่ะค่ะ ใครๆมาที่นี่ ก็อยากจะมานั่งคุยกับท่านที่นี่  (ตอนนี้ก็มีคำถามนิดนึงค่ะ

[เลย์]

ขอบคุณ P' Buddy  มากมายครับ 

[Buddy]

จากที่ไปเยี่ยมชมสักการสถานมานะคะ ก็ได้ซื้อหนังสือติดไม้ติดมือมาหลายเล่มค่ะ

Death, Where is your sting?: Blessed Francis Xavier Seelos and His Edifying Encounter with Yellow Fever


Sincerely, Seelos --> เล่มนี้เป็นจดหมายที่พ่อซีลอสเขียนถึงคนต่างๆ น่าอ่านมากค่ะ ใครอยากรู้จักพ่อดีๆ ต้องอ่านเล่มนี้ค่ะ


Befriended: A Guided Retreat with Blessed Francis Xavier Seelos


A Life of Blessed Francis Xavier Seelos



ได้อ่านไปบ้างแล้ว เล่มสุดท้ายเล่มเดียวที่อ่านจบ ที่เหลือเปิดคร่าวๆ  : xemo016 :  ก็จะขอนำมาทะยอยเล่า แบ่งปันให้ฟัง ในเรื่องที่ประทับใจในพ่อซีลอสนะคะ

เรื่องน่ารักๆของพ่อซีลอส

กิจการความเมตตาของคุณพ่อ เป็นไปอย่างเรียบง่าย ให้ผู้อื่นในสิ่งที่เค้าจำเป็นแต่ขาดแคลน เช่น ให้ถุงมือกับคนที่หนาวเหน็บที่เดินผ่านมา เปลี่ยนรองเท้ากับคนที่รองเท้าขาด บางทีก็เคยไปช่วยคนเค้าซักผ้าก็มีนะคะ    คือเป็นผู้หญิงที่ทำงานรับจ้างซักผ้า และมีลูกป่วย ก็ต้องทั้งดูแลลูก ทั้งซักผ้าเพื่อหาเงิน คราวนี้ไม่ได้พักมากๆก็เหนื่อย พ่อก็เลยไปช่วยเค้านั่งซักผ้า    เพื่อที่เค้าจะได้มีเวลาพักผ่อนและดูแลลูก อันนี้คือตอนที่พ่ออยู่ที่ Pittsburgh, PA

ปรัชญาในการทำงานอภิบาลของพ่อซีลอสคือ เน้นคุณภาพ ไม่ได้เน้นปริมาณ และคุณพ่อให้ความสำคัญกับทุกคน เท่ากันหมด ไม่ว่าคนนั้นจะเป็นนักบุญ คนบาป หรือน่ารำคาญมากในสายตาคนอื่น คุณพ่อต้อนรับและปฎิบัติต่อทุกคนอย่างเท่าเทียม และพร้อมเสมอที่จะรับใช้ ตอนที่พ่อทำงานอภิบาลเขตวัด คุณพ่อเข้านอนในชุดหล่อ เพื่อที่สามารถลุกได้ทันที เวลามีคนป่วยเรียกกลางดึก

คุณพ่อไม่เคยรู้สึกเสียเวลากับการที่ต้องช่วยใครนานๆ คุณพ่อให้ความเป็นเพื่อน ความบรรเทาใจ ตราบที่เค้าต้องการ ไม่ใช่ตราบเท่าที่เวลาจะมีให้ มีครั้งนึง คุณพ่ออยู่ฟังแก้บาปนานมาก จนเพื่อนในคณะถาม ฟังไปกี่คน พ่อบอกว่า คนเดียว  คนก็งงกันใหญ่    แต่พ่อบอกว่า คนเดียวแต่เขื่องมาก (One, but it was a lion.) (อันนี้คือตอนที่พ่อไปเทศน์มิสชั่น)  ดังนั้นจึงไม่แปลกเลยที่พ่อเคยไปเยี่ยมคนป่วยที่เป็นหญิงโสเภณีและไปอยู่กับเค้าทั้งคืนจนนาทีสุดท้ายที่เค้าตาย  ผู้หญิงในบ้านนั้นจำความเมตตาของพ่อได้ดี แต่คนที่เอาไปนินทาก็มี จนลงหนังสือพิมพ์ เพื่อนในคณะเอามาให้พ่อดู พ่อก็หัวเราะ บอกว่า "ไม่เป็นไร พ่อช่วยวิญญาณ" อันนี้เป็นเหตุการณ์ตอนที่พ่ออยู่ที่ St. Alphonsus Church ที่ Baltimore, MD

คำภาวนา
หลายครั้งลูกรำคาญกับคนบางคน และยากที่จะทำใจช่วยเหลือเค้าได้ คนน่ารักลูกทำได้ไม่ยาก  แต่คนน่ารำคาญ ลูกทำได้ลำบากเหลือเกิน  โปรดวิงวอนเทอญ บุญราศีคุณพ่อซีลอส โปรดช่วยลูกให้สามารถรับทุกคนด้วยความเท่าเทียม ช่วยทุกคน ปฎิบัติต่อทุกคนเสมอกัน และพร้อมที่จะให้เวลากับเค้า ตราบที่เค้าต้อการ ไม่รู้สึกเสียเวลา เหมือนคุณพ่อด้วยเทอญ ... อาแมน

[:+: seraphim :+:]

ขอบคุณจ้า 

[ต้นไม้แห่งเจสซี]

ขอบคุณครับ 

[Holy Bible]

ขอบคุณมากครับ...

สงสัยว่าสายประคำคาดเอวมีจำนวนทศเท่ากับสายประคำทั่วไปรึเปล่าครับ

[sinner]

ขอบคุณค่ะ  ดีจังเลยค่ะ เป็น m&m อีกคนด้วยค่ะ

[Buddy]

อย่ามองว่า เป็นมหาไถ่ เป็นอะไรเลยจ้ะ    พ่อเป็นของทุกคน... บังเอิญมาบวชเป็นพระสงฆ์มหาไถ่เท่านั้นเอง 

เดี๋ยวจะมาเล่าเรื่องมิสชันนารีสมัยก่อนให้ฟังกันค่ะ เท่าที่อ่านก็สงสารพ่อนะ ลำบากจริงๆ แต่พ่อซีลอสก็ถือเป็นยุคหลังนะ และถือว่าเด็กมากถ้าเทียบกับรุ่นนักบุญฟรังซิส ซาเวียร์ ในแง่ความลำบากที่เจอ และไม่น่าเชื่อว่า ในยุคนั้น อเมริกามีการเบียดเบียนคริสตชนด้วยนะ มีเผาวัด มีอะไรด้วย ทีมเทศน์มิสชันบุกป่าฝ่าดงกันไปเทศน์ ก็ไม่ใช่ทุกคนจะต้อนรับ โดนปาหินใส่ก็มีนะ 

แต่พ่อบอกว่าไงรู้มั้ย พ่อบอกว่า "พ่อรักชีวิตของพ่อ ชีวิตพ่อไม่ได้ลำบากอะไร พ่อไม่มีกางเขนอะไรต้องแบก" 

พระอวยพรนะคะ 

[ต้นไม้แห่งเจสซี]

ขอพี่Buddy นำเรื่องราวดีๆมาฝากพวกเราบ่อยๆนะครับ 

[Buddy]

ขอบคุณมากครับ...

สงสัยว่าสายประคำคาดเอวมีจำนวนทศเท่ากับสายประคำทั่วไปรึเปล่าครับ

มีครบห้าทศค่ะ ถามคุณพ่อแล้วค่ะ  : emo045 :

[sasuke]

ขอบคุณมากครับ...

สงสัยว่าสายประคำคาดเอวมีจำนวนทศเท่ากับสายประคำทั่วไปรึเปล่าครับ

เหมือนจะมีสามทศล่ะมั้งครับ ไม่ชัวร์ มั่วเอา 

[Buddy]

กระแสเรียกมิสชันนารี

พ่อซีลอสมีกระแสเรียกมิสชันนารีตั้งแต่เด็ก บ้านพ่อเป็นครอบครัวศรัทธาแต่ร่าเริงมาก ทั้งพ่อทั้งแม่เป็นคนตลก  : emo045 : และชอบภาวนาทั้งคู่  : emo045 :  ที่โต๊ะอาหาร แม่จะเป็นคนอ่านหนังสือศรัทธาหรือไม่ก็พระคัมภีร์ให้ทุกคนฟัง มีครั้งนึง แม่อ่านเรื่องนักบุญฟรังซิส ซาเวียร์ที่เป็นธรรมฑูตตั้งแต่บวชได้ 2 วัน ก็ถูกส่งออกไปประกาศข่าวดีทางเอเชีย พ่อซีลอสก็ตะโกนบอกว่า "ผมจะเป็นฟรังซิส ซาเวียร์"  : emo027 :

พอเริ่มโต พ่อมีกระแสเรียกเป็นพระสงฆ์ ทุกคนที่บ้านก็ดีใจใหญ่ คุยกันตื่นเต้นว่า จะได้ไปร่วมมิสซาแรกของลูก (ในหนังสือไม่ได้พูดเรื่องงานบวชนะคะ เลยไม่แน่ใจว่า สมัยก่อนเค้าให้สัตบุรุษร่วมงานบวชมั้ย) แต่แม่พระก็ได้ประจักษ์มาหาท่าน (ไม่แน่นอนว่า มาจริงหรือเป็นความฝัน) บอกให้ท่านไปเป็นมิสชันนารี  : xemo017 : สมัยนั้นอเมริกาต้องมาขอบุคคลากรทางยุโรปเพื่อไปช่วยงานอภิบาลคาทอลิกที่อพยพไปอยู่ที่อเมริกา  ท่านก็เลยสมัครไปคณะพระมหาไถ่เพื่อไปที่อเมริกา  แต่จดหมายตอบรับจากคณะได้ช้ามาก ท่านเลยไปเป็นเณรพื้นเมืองก่อน พอได้รับจดหมาย ท่านก็ลาออกจากเณรพื้นเมือง และไม่กี่อาทิตย์ต่อมาก็ต้องขึ้นเรือไปอเมริกาทันทีหลังจากที่จัดการเอกสารเสร็จ

ตอนนั้นท่านไม่อยากทำร้ายจิตใจคนที่บ้าน จึงเลือกที่จะบอกลาแค่กับพ่อคนเดียว ซึ่งพอบอก  บิดาของท่านก็ไม่ได้พูดอะไร เพียงแต่จับไหล่ มองหน้าลูก และก็มองขึ้นไปบนฟ้า เป็นสัญลักษณ์ว่า "เราจะได้เจอกันอีกทีก็บนสวรรค์" กับคนอื่นในครอบครัว พ่อซีลอสเลือกที่จะเขียนจดหมายลาแทน  เนื้อความในจดหมายเศร้ามากๆ พ่อบอกว่า "ถ้าเลือกได้ ไม่อยากไปเลยแม้แต่นิดเดียว อยากอยู่กับทุกคนที่บ้านเหมือนเดิม แต่มันมีอะไรภายในบางอย่างที่ปฎิเสธไม่ได้ และต้องไป" พ่อสนิทกับน้องสาวมากๆ ในจดหมายลา พ่อบอกน้องว่า "ขอให้รู้ว่า พี่รักน้องมาก และความรักนี้จะอยู่ตลอดไป ไม่มีอะไรพรากไปได้แม้เราจะห่างกัน เมื่อใดที่เราทุกข์ใจ ขอให้นึกถึงพี่และจงรู้ว่า พี่สวดภาวนาและระลึกถึงเราอยู่ตลอด พี่ก็เหมือนกัน เวลาพี่ทุกข์ใจ พี่ก็จะนึกถึงน้อง และจะรู้ว่า น้องก็สวดให้พี่อยู่เหมือนกัน ที่พี่เขียน ไม่ได้ไม่ร้องไห้ พี่ร้องอยู่ และก็รู้ว่า เวลาเราอ่าน เราก็ร้องเช่นกัน ... (เมื่ออ่านถึงตอนนี้ คนอ่านก็ร้องไห้ค่ะพ่อ  : xemo031 :)

ที่บ้านไม่มีโอกาสแม้แต่จะได้เห็นพ่อซีลอสใส่กาสุลา และสมัยก่อน ไม่ได้จะโทรหากันได้ หรือไปหากันง่ายๆเหมือนสมัยนี้ ไปแล้วก็คือ ไปเลย อย่างที่บิดาของท่านแสดงท่าทางแบบนั้นกับท่าน ก็คือ เจอกันอีกก็บนสวรรค์ พ่อขึ้นเรือไปเข้าบ้านเณรมหาไถ่ที่อเมริกา และบวชที่นั่น...

คำภาวนา
พระเจ้าข้า หลายครั้งพระองค์ได้พรากลูกจากสิ่งที่ลูกรัก และลูกไม่เข้าใจพระประสงค์ของพระองค์ ไม่เข้าใจว่า พระองค์กำลังทำให้ลูกได้เติบโตและพบสิ่งใหม่ในชีวิต และหลายครั้งลูกยังกลัวที่จะเดินตามพระองค์ เพราะไม่รู้ว่าทางข้างหน้าจะเป็นอย่างไร โปรดเถิดพระเจ้าข้า โปรดให้ลูกได้มีความไว้ใจพระองค์ เดินตามพระองค์ด้วยความไว้ใจ แม้ไม่รู้ว่าจะต้องเจออะไร หรือแม้จะต้องพลัดพรากจากอะไร ดังเช่นพ่อซีลอสผู้รับใช้ของพระองค์ด้วยเทอญ อาแมน

[MarioAntonio]

ขอบคุณนะส้ม
เอามาลงอีกนะ