ได้ข้อสรุปคร่าวๆว่า จะไปหาเงินบริจาค กับพี่หน่อย,ฟ่า แล้วก็พี่เอ (คนหลังยังไม่ชัวร์) ที่สยามวันอาทิตย์นี้
แต่ว่า...ประเด็นคือ คนอื่นๆไม่ได้มีปัญหาหรอกค่ะ แต่มามีปัญหาที่ตัวเพิร์ลเองมากกว่า
ตอนนี้รู้สึกแบบว่า จะว่ายังไงดีล่ะ...พูดไม่ค่อยถูกอ่า แบบ...อยากช่วยเด็ก ก็อยากช่วยนะ
แต่ก็รู้สึกเกรงใจพี่หน่อย ฟ่า แล้วก็พี่เอ มากๆ รวมถึงคุณพ่อที่สอนคำสอนให้เพิร์ลด้วยอ่าาา
คือ พี่หน่อย ฟ่า แล้วก็พี่เอ เนี่ย ก็รู้แหละว่าพวกเขาเต็มใจจะช่วยมากๆ
แต่ว่ามันก็ดูเหมือนไปรบกวนเวลาพวกเขาอ่า
ประมาณว่า เกรงใจทั้ง 3 คนด้วยอ่าค่ะ
ส่วนคุณพ่อที่สอนคำสอนให้เพิร์ลอ่า อันนี้ออกแนวแบบเกรงใจและรู้สึกผิดมากด้วยอ่า
เพราะว่าจริงๆเพิร์ลต้องเริ่มเรียนอาทิตย์ที่แล้วอ่า แต่อาทิตย์ที่แล้วเพิร์ลติดสอบก็ไม่ได้ไปอะ
พอมาอาทิตย์นี้ ควรจะได้เรียนจริงๆสักที แต่ก็ต้องไปหาเงินบริจาคอีกอ่า...
แล้วแบบเกรงใจที่ต้องหยุดติดต่อกัน 2 ครั้งด้วย แล้วเหมือนกับว่า ยังไม่ได้เริ่มสักที
พูดตามตรงอ่า เพิร์ลอยากไปขอรับบริจาคเงินนะ แต่เพิร์ลก็อยากไปเรียนคำสอนด้วยอะ
ง่า เหมือนลังเล (ก็ลังเลแหละ
) แ้ล้วตอนนี้ก็กลุ้มใจมากๆพูดตามตรงว่า พูดกับคุณพ่อที่สอนคำสอนไม่ออกจริงๆ แต่ว่าถ้าเกิดวันอาทิตย์เนี่ย เพิร์ลไม่หยุดอะ
ก็หาเงินไม่ทัน เพราะว่า ต้องไปบำเพ็ญประโยชน์ในวันศุกร์หน้าแล้ววว
จะกำจัดความรู้สึกแบบนี้ยังไงดีอ่าคะ?? ตอนนี้วุ่นวายใจมากๆค่ะ
ปล.วันอาทิตย์นี้ ถ้าใครว่างก็ไปร่วมแจมกันได้นะค่ะ :D (ออกแนวหาคนไปด้วย (ก็ใช่แหละ 5555)
)
