ภาค1- บทที่ 6 ความใคร่ฝ่ายข้างโลก

[Holy]

บทที่  6 ความใคร่ฝ่ายข้างโลก

1.เมื่อใครปรารถนาได้อะไรนอกลู่นอกทาง  คนนั้นย่อมรู้สึกกระวนกระวายขึ้นทันที  คนจองหองและคนมักได้  ไม่มีวันเป็นสุข  คนใจยากจนและสุภาพต่างหากที่เจริญชีวิตในสันติสุขอย่างยิ่ง

  บุคคลที่ยังไม่ตายจากตัวเองอย่างเด็ดขาด  ไม่ช้าจะถูกประจญ  และจะพ่ายแพ้แม้ในเรื่องเล็กน้อย  และเรื่องไร้สาระ   คนที่จิตใจยังอ่อนแอ ที่ยังใช้ชีวิตตามความต้องการเนื้อหนังอยู่  ทั้งโอนเอียงอ่อนไหวไปทางสิ่งยั่วยุได้ง่าย  ยากนักที่คนประเภทนี้จะถอนจากความปรารถนาทางโลกให้สิ้งเชิงได้ ดังนั้นเขามักรู้สึกเศร้าเป็นทุกข์  เมื่อต้องสละละทิ้งสิ่งเหล่านี้  และเขามักรู้สึกหงุดหงิดได้ง่าย เมื่อถูกขัดใจในสิ่งที่ชอบเหล่านั้น

2.และแม้ว่าเขาจะได้สิ่งที่ใคร่อยากเหล่านั้นสมปรารถนา  ในทันใดนั้น  มโนธรรมก็ทำให้เขาทุกข์ทรมานด้วยความรู้สึกผิดบาป  เพราะเขาได้ทำตามกิเลสตัณหา  ซึ่งไม่สามารถช่วยให้เขาได้รับสันติสุขแท้ที่ตนแสวงหา

เป็นอันว่า  การต่อสู้ตัณหา คือวิธีได้สันติสุขแท้ในจิตใจ ไม่ใช่  การเป็นข้ารับใช้ตัณหา  เพราะฉะนั้น  สันติสุขจึงไม่มีอยู่ในใจของคนฝ่ายเนื้อหนัง หรือ  คนที่ติดยึดจดจ่ออยู่กับสิ่งภายนอก,  แต่อยู่ในดวงใจของคนใจศรัทธาร้อนรนเท่านั้น


+++++++++++++++++++++++

[เลย์]

อาแมนครับ 

[@~ToopKungZa~@]

อาเมน !!!!!!!

[s.gabriel]

เข้าใจง่ายดีครับ ได้อาไรอีกเยอะเลยครับ

[siritawatss]

เริ่มต้นต่อสู้ด้วยกัน ตั้งเเต่เดี๋ยวนี้เลยนะครับ สู้ไปด้วยกันครับ