แต่มาวันนี้มันผิดปกติครับ มันออกจนไม่ยอมหยุดแถมมันสีเข้มแดงฉานมากกว่าปกติด้วย ใครเคยเป็นบ่อยๆจะรู้เลยว่ามันผิดปกติ จนได้รู้มาว่าถ้าเป็นริดสีดวงนานๆแล้วปล่อยไว้ไม่ไปรักษา(โดยเฉพาะริดสีดวงภายใน เพราะชนิดภายในมันจะไม่เจ็บอะไรเลยแค่มีเลือดออกมาเฉยๆเท่านั้น คนทั่วไปเลยไม่ค่อยไปรักษากัน) มันจะกลายเป็นมะเร็งลำไส้ใหญ่ได้ ซึ่งพอผมได้ไปหาข้อมูลมาก็พบว่าอาการคล้ายๆกับมะเร็ง ก็กะจะหาเวลาว่างไปพอหมออยู่และก็ได้บอกแม่ให้ฟัง
พอแม่ได้ฟังเท่านั้นแหละเป็นเรื่องเลย(สงสัยคิดผิดที่บอกแม่) แม่หาว่าเป็นเพราะผมไปนับถือศาสนาคริสต์ก็เลยเป็นแบบนี้ หาว่าที่ผมเป็นแบบนี้เพราะโดนลงโทษที่เปลี่ยนศาสนา(เอ้า ไปกันใหญ่แล้ว) ผมก็เถียงว่าไม่เกี่ยวกัน แต่แม่ก็ไม่ยอมก็ยังจะว่าๆๆๆๆแบบนั้น และยังบอกให้ผมกลับมาเป็นพุทธเหมือนเดิม ผมล่ะเซงมากๆเลย ในใจคิดว่าเป็นมะเร็งตายไปก็ดีเพราะตัวผมก็ไม่ได้อาลัยกับชีวิดอะไรมาก ยังเคยอธิฐานต่อพระเจ้าขอให้ผมตายไวๆหน่อย อยู่แล้วเบื่อโลกและเบื่อตัวเองด้วยครับ พยายามจะไม่ทำบาปพอทำได้ไม่กี่วันก็ทำบาปอีกแล้ว ยิ่งอยู่ยิ่งทำบาปเลยขอให้พระมารับผมไวๆ ผมจะได้ไม่ทำบาปจนเยอะเกินที่พระจะอภัยได้ แม้จะดูเป็นบาปเล็กน้อยแต่บาปก็คือบาป และในความยุติธรรมบาปเป็นเรื่องใหญ่เสมอ แม้ว่าในโลกอาจจะมองเป็นบาปเล็กๆน้อยๆก็ตาม แต่ผมขอพระให้ผมไปแบบสบายหน่อยนะ อย่าทรมานมาก แต่อีกด้านหนึ่งก็กลัวเหมือนกัน มันเป็นความกลัวตายตามประสามนุษย์และยังห่วงแม่ด้วย ตอนนี้เลยสับสนว่าตัวเองอยากตายหรือไม่อยากตายกันแน่


ตกลงผมควรทำยังไงดีครับ


ไม่มีอะไรมากหรอกครับ แค่อยากระบาย ขอบคุณที่รับฟัง