ใครอยากตามเรามา
พระเยซูตรัสกับพวกสาวกว่า ใครอยากตามเรามา ก็จงเสียสละตัวเอง แบกกางเขนของตนและตามเรามา ใครอยากรักษาชีวิตให้รอด จะทำให้ชีวิตนั้นเสียไป แต่ใครที่ยอมเสียชีวิตเพราะเห็นแก่เรา กลับจะได้ชีวิตนั้นอีก จะมีประโยชน์อะไรสำหรับมนุษย์ที่ได้ทั้งจักรวาลเป็นกรรมสิทธิ์ ถ้าเขาจะต้องเสียวิญญาณไป (มธ 16,24-26)
ทุกคนอยากติดตามพระเยซู เวลาที่พระองค์ได้รับเกียรติหรือทำอัศจรรย์ รักษาคนเจ็บคนป่วย หรือทวีขนมปัง เป็นต้น เมื่อพระองค์กลับเป็นขึ้นมาจากความตายและเสด็จขึ้นสวรรค์
มีน้อยคนที่อยากติดตามหรืออยู่กับพระเยซู เวลาที่พระองค์ถูกสบประมาท ถูกจับ ถูกเฆี่ยน เป็นต้นเวลาที่พระองค์ถูกตรึงกางเขน แม้พวกอัครสาวกก็หายหน้าไปหมด ยกเว้นยอห์นกับแม่พระและสตรีใจศรัทธา 2 คน แทบไม้กางเขน ทุกคนสบประมาทเยาะเย้ยพระองค์ด้วยซ้ำ
พระเยซูจึงเชิญเราทุกคนแบบท้าทายความกล้าหาญของเราว่า ใครอยากตามเรามา ให้เสียสละตนเองและแบกกางเขนของตนเอง และตามเรามา เสียสละตนเองและแบกกางเขนแปลว่าอะไร เราไม่สามารถทิ้งตัวเองเองได้ นอกจากตายแล้วเท่านั้น จึงหมายความว่า เราต้องตัดทิ้งน้ำใจของเราเอง ความโลภ ความอยาก นิสัยไม่ดีต่าง ๆ แบกกางเขน หมายว่า ยอมรับความยากลำบากต่าง ๆ ทำหน้าที่ประจำวันด้วยความเพียรอดทนสม่ำเสมอ แล้วตามพระองค์ไปจนถึงเมืองสวรรค์เลย
ใครรักษาชีวิตจะเสียชีวิต ใครบำรุงบำเรอร่างกายของตนเอง กิน ดื่ม เที่ยวเตร่ สำมะเลเทเมา ฯลฯ มากจนเกินไป โรคร้ายตามมาเยอะเลย เก๊าท์ มะเร็ง ความดัน เบาหวาน ไขมัน เอดส์ ฯลฯ มากมาย เลยต้องเสียชีวิตก่อนเวลาอันควร หรือใครที่ไม่ยอมเสียหน้า เสียชื่อ ไม่ยอมขอโทษ ทนไม่ได้แล้วอะไรจะเกิดขึ้น การทะเลาะเบาะแว้ง เข่นฆ่ากัน เลยเป็นเหตุให้เสียหน้า เสียชื่อมากกว่าอีกด้วยซ้ำไป
ใครยอมเสียชีวิตยอมตายยืนยันความเชื่อกลับได้ชีวิตเป็นมรณสักขี ใครยอมเสียสละ มีน้ำใจดี ช่วยเหลือผู้อื่น ใจดี ใจกว้าง ยิ้มแย้มแจ่มใส กลับจะได้ความนิยมชมชอบ สรรเสริญจากผู้อื่นเหมือนได้ชีวิตใหม่ด้วยซ้ำไป
ใครสุภาพถ่อมตน ยอมขอโทษเมื่อทำผิด หรือยินดีขอโทษทั้ง ๆ ที่ตัวเองคิดว่าไม่ผิด แต่มันจะเกิดผลดีสำหรับครอบครัวหรือสังคม เขาจะได้รับความเห็นอกเห็นใจจากผู้อื่นด้วยซ้ำไป และทุกคนคงยินดีอภัยให้ด้วย
ศิษย์ของพระเยซู แม้จะต้องถูกเบียดเบียน ข่มเหง ถูกด่าว่า นินทา ใส่ร้ายต่าง ๆ นานา ก็จงชื่นชมยินดีเถิด เหตุว่ารางวัลของท่านใหญ่ยิ่งนักในสวรรค์
จากบทความ ใครอยากตามเรามา หน้า 282-284 หนังสือ ข้างธรรมาสน์ ผู้เขียน ไก่นักบุญเปโตร พิมพ์ครั้งแรก กุมภาพันธ์ 2005 สำนักพิมพ์ สื่อมวลชนคาทอลิกประเทศไทย
----
หวังว่าคงจะเป็นคำตอบให้สำหรับคนที่มีคำถามนี้ในใจ ขอให้พระเป็นเจ้าทรงมอบความสว่างแด่คุณ
ใครอยากตามเรามา
ขอบคุณสำหรับบทความดีๆ อีกครั้งครับ
บ่อยครั้งเลยที่ผมทิ้งกางเขน (เบื่องาน เปลี่ยนที่ทำงานบ่อยครั้ง) แล้ววิ่งหนีไปปล่อยให้พระองค์แบกกางเขนเพียงลำพัง
สุดท้ายก็แบกหน้ากลับมาขอโทษพระองค์ แล้วแบกกางเขนอันใหม่ตามพระองค์ต่อ แต่แล้วก็ทิ้งไปอีก
ครั้งแล้วครั้งเล่า แต่พระองค์ก็ทรงให้อภัยเสมอ และเตือนให้ลูกรู้ว่า ไม่ว่ากางเขนอันไหน เราก็ต้องแบกตามพระองค์ไปอยู่ดี
ขอโปรดประทานความอดทนเข็มแข็งแก่ลูกด้วยเทอญ
บ่อยครั้งเลยที่ผมทิ้งกางเขน (เบื่องาน เปลี่ยนที่ทำงานบ่อยครั้ง) แล้ววิ่งหนีไปปล่อยให้พระองค์แบกกางเขนเพียงลำพัง

สุดท้ายก็แบกหน้ากลับมาขอโทษพระองค์ แล้วแบกกางเขนอันใหม่ตามพระองค์ต่อ แต่แล้วก็ทิ้งไปอีก
ครั้งแล้วครั้งเล่า แต่พระองค์ก็ทรงให้อภัยเสมอ และเตือนให้ลูกรู้ว่า ไม่ว่ากางเขนอันไหน เราก็ต้องแบกตามพระองค์ไปอยู่ดี
ขอโปรดประทานความอดทนเข็มแข็งแก่ลูกด้วยเทอญ
-
- ~@
- โพสต์: 12724
- ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ม.ค. 18, 2005 2:28 pm
- ที่อยู่: Thailand
ขอบคุณที่แบ่งปันนะครับ