ผู้อยู่ฝ่ายความจริง
บทหลักๆที่ส่วนใหญ่ใช้สวดสายประคำก็มี ข้าเเต่พระบิดา วันทามารี เชิญพระจิต พระสิริรุ่งโรจ์ เป็นบทพื้นฐานที่ต้องสวดได้ทุกคนค่ะ ุุุุุุุุุุุุุูููเมจิ เขียน:ใช่ค่ะสายประคำมีเป็นร้อยเเบบเลยค่ะเเต่ส่วนใหญ่ที่รู้จักกันอย่าเเพรา่หลายก็มี สายประคำธรรมดา สายประคำเเม่พระมหาทุกข์ สายประคำพระะมตตา สายประคำเมดจูเกอเรจ์ ฯลฯ ไม่จำเป็นต้องสวดทุกเเบบก็ได้ค่ะ
ตามที่น้องเมจิตอบน่ะค่ะ ไม่จำเป็นต้องสวดครบทุกแบบ แล้วแต่ศรัทธาของแต่ละคนtikarn เขียน:รบกวนถามค่ะ
การสวดสายประคำ ถ้าเราสวดไม่ครบ / ไม่ได้สวดทุกแบบจะได้ไหม ?
บทส่วนใหญ่ที่ใช้ตอนสวดสายประคำของหลายๆคนเป็นบทไหนคะ
ขอบคุณสำหรับคำแนะนำของคุณรุ่งอรุณนะคะรุ่งอรุณ เขียน:ตามที่น้องเมจิตอบน่ะค่ะ ไม่จำเป็นต้องสวดครบทุกแบบ แล้วแต่ศรัทธาของแต่ละคนtikarn เขียน:รบกวนถามค่ะ
การสวดสายประคำ ถ้าเราสวดไม่ครบ / ไม่ได้สวดทุกแบบจะได้ไหม ?
บทส่วนใหญ่ที่ใช้ตอนสวดสายประคำของหลายๆคนเป็นบทไหนคะ
ที่นิยมกันและมีการรวมตัวกันสวดที่วัดก็คือ การสวดสายประคำวันทาพระราชินีเพื่อสรรเสริญแม่พระ และการสวดสายประคำพระเมตตา (พระเยซูเจ้า )ค่ะ
ความหมายและวิธีการสวดสายประคำเพื่อสรรเสริญแม่พระค่ะ
http://naphoradio.com/images/marear2009 ... 102009.php
บทสวดพระเมตตา ซึ่งมีวิธีการสวดสายประคำพระเมตตาด้วยค่ะ
http://www.thai-divinemercy.com/file_down/File03.pdf
ขอพระอวยพระนะคะ
viewtopic.php?f=3&t=1634 
หนูก็ขอแนะนำ สายประคำ แม่พระมหาทุกข์ค่ะsiritawatss เขียน:ขออนุญาตเสนอ สายประคำ เเม่พระมหาทุกข์ 7 ประการ ครับ โดยส่วนตัวผมสวดสายประคำนี้เเล้ว รู้สึกใกล้ชิด กับ พระเเม่มารีอา ครับ
kanya Muang-in เขียน:
แม่พระประทานสัญญาไว้กับนักบุญบริดยิทว่า
1. แม่จะประทานสันติสุขแก่ครอบครัวของผู้ที่มีความศรัทธาต่อมหาทุกข์เจ็ดประการ
2. เขาจะได้รับความสว่างสามารถเข้าใจรหัสธรรมลำลึกต่างๆ
3. แม่จะมาบรรเทาทุกข์ในยามเจ็บป่วยและเป็นเพื่อนเขาในเวลาทำงาน
4. แม่จะประทานในสิ่งที่เขาขอจากแม่ ถ้าสิ่งนั้นไม่ขัดต่อน้ำพระทัยของพระบุตรและความศักดิ์สิทธิ์แก่วิญญาณ
5. แม่จะพิทักษ์เขาในการต่อสู้กับฤทธิ์อำนาจของเจ้าแห่งความมืด(ปีศาจ) และปกป้องคุ้มครองเขาทุกเวลาในระหว่างที่มีชีวิตอยู่
6. เขาจะได้เห็นแม่มาช่วยเขาในวาระสุดท้าย
7. แม่ได้ขอพระหรรษทานนี้จากองค์พระบุตรสำหรับคนที่เผยแพร่ความศรัทธาต่อมหา ทุกข์เจ็ดประการ หลังความตายในโลกนี้เขาจะได้เข้าสวรรค์โดยตรง เพราะพระบุตรจะให้อภัยบาปทั้งหมด และพระองค์จะเป็นความบรรเทาใจและความชื่นชมยินดีของเขาชั่วนิรันดร
สวดสายประคำแม่พระมหาทุกข์ 7 ประการ
เริ่มต้นที่ กางเขน
สวด : เชิญเสด็จมาพระจิตเจ้าข้าฯ ข้าพเจ้าเชื่อถึงพระเป็นเจ้า ข้าแต่พระบิดา วันทามารีอา 3 บท สิริพึงมี
รำพึงทีละข้อ (ตั้งแต่ข้อที่ 1 ถึง 7)
จบข้อรำพึงสวด : ข้าแต่พระบิดา / วันทามารีอา 7 บท / สิริพึงมี
บทรำพึงลูกประคำ “แม่พระมหาทุกข์”
มหาทุกข์ประการที่ 1 : คำทำนายของท่านผู้เฒ่าซีเมออน
หลาย คนในพวกเราเป็นพ่อแม่ เรารู้ดีว่าชีวิตของเราจะสมบูรณ์ได้ก็ด้วยการร่วมมีส่วนในชีวิตของพระเป็น เจ้าเท่านั้น เพราะเหตุนี้เรายินดีล้างบาป แม้ว่าเรารู้สึกกลัวเกี่ยวกับอนาคตของลูกที่รักของเรา คำทำนายของผู้เฒ่าซีเมออน ได้เป็นการอวยพรแก่มนุษยชาติทั้งหมด แต่ก็ทำนายถึงมหาทุกข์ของพระนาง ข้าแต่พระแม่มารี ความทุกข์ประการแรกของพระนางใหญ่กว่าความกลัวของพ่อแม่มากกว่ามาก (ข้าแต่พระบิดา 1 ครั้ง วันทามารีอา 7 ครั้ง สิริพึงมี)
มหาทุกข์ประการที่ 2 :การหลบหนีไปประเทศอียิปต์
แม่ คนหนึ่งสามารถทำอะไรได้ เมื่อมีคนขู่จะฆ่าลูกของตน ? เมื่อกษัตริย์เฮรอดได้บัญชาให้ประหารชีวิตเด็กน้อยผู้บริสุทธิ์ไร้เดียงสา เหล่านั้น พระเป็นเจ้าทรงเตือนให้นักบุญยอแซฟรู้ตัว โอ้พระแม่มารีอา โดยไม่มีเวลาเก็บข้าวของ ไม่มีเวลาบอกลาใคร พระนางได้หนีไปในเวลากลางคืน ไม่มีบ้านพักอาศัย และแสนจะเหน็ดเหนื่อยไม่รู้ว่าวันข้างหน้าจะเป็นอย่างไร ไม่มีที่พึ่งใดๆ เลยนอกจากความรักที่พระนางทรงมีต่อทุกคนที่ต้องการความช่วยเหลือของพระนาง (ข้าแต่พระบิดา 1 ครั้ง วันทามารีอา 7 ครั้ง สิริพึงมี)
มหาทุกข์ประการที่ 3 :พระเยซูเจ้าทรงหายไปในพระวิหาร
เมื่อ ลูกของตนหายไป หัวใจของพ่อแม่จะหวาดกลัวปวดร้าวมากเพียงใด พ่อแม่จะคิดสงสัยว่า ลูกปลอดภัยหรือไม่ และตนจะมีหวังพบลูกของตนอีกหรือไม่ พ่อแม่จะคิดไปต่างๆ นาๆ ถึงสิ่งที่ร้ายแรงซึ่งอาจเกิดแก่ลูกของตน โอ้พระแม่มารี พระนางและนักบุญยอแซฟได้รู้สึกเช่นเดียวกันนี้ตลอดเวลาสามวันที่พระนางแสวง หาพระเยซูเจ้า พระนางใช้ความเชื่อเพื่อแสวงหาพระเยซูเจ้าในความรู้สึกปวดร้าวใจที่ต้อง พรากจากพระองค์ (ข้าแต่พระบิดา 1 ครั้ง วันทามารีอา 7 ครั้ง สิริพึงมี)
มหาทุกข์ประการที่ 4 :พระนางมารีอาพบพระเยซูเจ้าขณะที่ทรงแบกกางเขนไปสู่เขากัลวารีโอ
เมื่อ มีคนเรียกให้แม่คนใดคนหนึ่งไปดูลูกที่ป่วย ที่ในโรงพยาบาลหรือได้รับบาดเจ็บ แม่ผู้นั้นย่อมปรารถนาที่ทนทุกข์ทรมานแทนลูกของตนดีกว่า แต่เขาก็ได้แต่เฝ้ามองดูเท่านั้น โอ้พระแม่มารีอา พระนางได้เห็นพระเยซูเจ้าทรงถูกตีทั้งร่างกายเต็มไปด้วยพระโลหิต พระนางได้รู้สึกหมดความสามารถที่จะช่วยเหลือพระองค์ แต่ถึงกระนั้น อาศัยความรักของพระนาง พระนางได้ร่วมมีส่วนในความทุกข์เจ็บปวดของพระองค์ (ข้าแต่พระบิดา 1 ครั้ง วันทามารีอา 7 ครั้ง สิริพึงมี)
มหาทุกข์ประการที่ 5 :พระเยซูเจ้าทรงสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขน
ได้มีคนกล่าวไว้ว่า “การสูญเสียของตนเป็นความตายร้ายแรงที่สุดสำหรับพ่อแม่ที่จะต้องรับทน” โอ้พระแม่มารีอา ในชั่วโมงที่แสนนานแทบเชิงไม้กางเขน บางทีพระนางคงได้หวลไปคิดถึงวันก่อนหน้านั้น การที่ต้องเผชิญกับการสิ้นพระชนม์จริงๆ ของพระเยซูเจ้า ช่างเป็นสิ่งที่น่าสะพรึงกลัวมากสักเพียงใด ลมหายใจของพระองค์แผ่วเบาลง เวลาของพระองค์มาถึงแล้ว ถึงกระนั้นพระองค์ยังทรงตรัสกับพระนางและทรงปลอบโยนพระนางในขณะสิ้นพระชนม์ พระองค์ทรงถวายชีวิตของพระองค์สำหรับคนอื่น และได้ทรงกระทำให้พระนางเป็นมารดาของมนุษย์(ข้าแต่พระบิดา 1 ครั้ง วันทามารีอา 7 ครั้ง สิริพึงมี)
มหาทุกข์ประการที่ 6 :พระนางมารีอารับพระศพของพระเยซูเจ้าลงจากไม้กางเขน
พระองค์สิ้นพระชนม์แล้ว...แทบจะไม่เชื่อว่าเป็นจริงได้ พวกเราหลายคนได้เคยหยุดอยู่เฝ้ามองศพของคนที่เรารักและสงสัยว่า “มันเกิดขึ้นกับฉันได้อย่างไร ?” ความตายเป็นเรื่องจริงและเป็นจริงมากเกินไป โอ้พระนางมารีอาขณะที่พระนางอุ้มพระศพของพระเยซูเจ้าไว้ในอ้อมแขน พระนางคงรู้สึกประหลาดใจ ดังที่เราเคยรู้สึกมาแล้ว “ทุกสิ่งได้จบสิ้นไปหมดแล้ว ไม่มีอะไรเหลืออีกแล้ว” (ข้าแต่พระบิดา 1 ครั้ง วันทามารีอา 7 ครั้ง สิริพึงมี)
มหาทุกข์ประการที่ 7 :เขาวางพระศพของพระเยซูเจ้าในหลุมฝังศพ
สวนและหลุมฝังศพ...มีบางสิ่งบางอย่างที่บรรเทาใจอย่างประหลาดเกี่ยวกับการ ฝังพระศพของพระเยซูเจ้า โอ้พระนางมารีอา บางทีดอกไม้หรือใบหญ้าอาจจะเตือนให้พระนางคิดถึงพระวาจาของพระองค์ว่า “ถ้าเมล็ดข้าวไม่ตกลงในดินและตายไป มันก็ไม่สามารถผลิตชีวิตใหม่ได้” เป็นการยากเสมอที่จะเห็นความตายรวมอยู่กับชีวิต แต่พระนางทรงเชื่อ ไว้วางใจและรักต่อไปเสมอ พระวาจาของพระองค์อยู่เต็มในหัวใจของพระนาง (ข้าแต่พระบิดา 1 ครั้ง วันทามารีอา 7 ครั้ง สิริพึงมี)
สอบถามนะคะkanya Muang-in เขียน:
แม่พระประทานสัญญาไว้กับนักบุญบริดยิทว่า
1. แม่จะประทานสันติสุขแก่ครอบครัวของผู้ที่มีความศรัทธาต่อมหาทุกข์เจ็ดประการ
2. เขาจะได้รับความสว่างสามารถเข้าใจรหัสธรรมลำลึกต่างๆ
3. แม่จะมาบรรเทาทุกข์ในยามเจ็บป่วยและเป็นเพื่อนเขาในเวลาทำงาน
4. แม่จะประทานในสิ่งที่เขาขอจากแม่ ถ้าสิ่งนั้นไม่ขัดต่อน้ำพระทัยของพระบุตรและความศักดิ์สิทธิ์แก่วิญญาณ
5. แม่จะพิทักษ์เขาในการต่อสู้กับฤทธิ์อำนาจของเจ้าแห่งความมืด(ปีศาจ) และปกป้องคุ้มครองเขาทุกเวลาในระหว่างที่มีชีวิตอยู่
6. เขาจะได้เห็นแม่มาช่วยเขาในวาระสุดท้าย
7. แม่ได้ขอพระหรรษทานนี้จากองค์พระบุตรสำหรับคนที่เผยแพร่ความศรัทธาต่อมหา ทุกข์เจ็ดประการ หลังความตายในโลกนี้เขาจะได้เข้าสวรรค์โดยตรง เพราะพระบุตรจะให้อภัยบาปทั้งหมด และพระองค์จะเป็นความบรรเทาใจและความชื่นชมยินดีของเขาชั่วนิรันดร
สวดสายประคำแม่พระมหาทุกข์ 7 ประการ
เริ่มต้นที่ กางเขน
สวด : เชิญเสด็จมาพระจิตเจ้าข้าฯ ข้าพเจ้าเชื่อถึงพระเป็นเจ้า ข้าแต่พระบิดา วันทามารีอา 3 บท สิริพึงมี
รำพึงทีละข้อ (ตั้งแต่ข้อที่ 1 ถึง 7)
จบข้อรำพึงสวด : ข้าแต่พระบิดา / วันทามารีอา 7 บท / สิริพึงมี
บทรำพึงลูกประคำ “แม่พระมหาทุกข์”
มหาทุกข์ประการที่ 1 : คำทำนายของท่านผู้เฒ่าซีเมออน
หลาย คนในพวกเราเป็นพ่อแม่ เรารู้ดีว่าชีวิตของเราจะสมบูรณ์ได้ก็ด้วยการร่วมมีส่วนในชีวิตของพระเป็น เจ้าเท่านั้น เพราะเหตุนี้เรายินดีล้างบาป แม้ว่าเรารู้สึกกลัวเกี่ยวกับอนาคตของลูกที่รักของเรา คำทำนายของผู้เฒ่าซีเมออน ได้เป็นการอวยพรแก่มนุษยชาติทั้งหมด แต่ก็ทำนายถึงมหาทุกข์ของพระนาง ข้าแต่พระแม่มารี ความทุกข์ประการแรกของพระนางใหญ่กว่าความกลัวของพ่อแม่มากกว่ามาก (ข้าแต่พระบิดา 1 ครั้ง วันทามารีอา 7 ครั้ง สิริพึงมี)
มหาทุกข์ประการที่ 2 :การหลบหนีไปประเทศอียิปต์
แม่ คนหนึ่งสามารถทำอะไรได้ เมื่อมีคนขู่จะฆ่าลูกของตน ? เมื่อกษัตริย์เฮรอดได้บัญชาให้ประหารชีวิตเด็กน้อยผู้บริสุทธิ์ไร้เดียงสา เหล่านั้น พระเป็นเจ้าทรงเตือนให้นักบุญยอแซฟรู้ตัว โอ้พระแม่มารีอา โดยไม่มีเวลาเก็บข้าวของ ไม่มีเวลาบอกลาใคร พระนางได้หนีไปในเวลากลางคืน ไม่มีบ้านพักอาศัย และแสนจะเหน็ดเหนื่อยไม่รู้ว่าวันข้างหน้าจะเป็นอย่างไร ไม่มีที่พึ่งใดๆ เลยนอกจากความรักที่พระนางทรงมีต่อทุกคนที่ต้องการความช่วยเหลือของพระนาง (ข้าแต่พระบิดา 1 ครั้ง วันทามารีอา 7 ครั้ง สิริพึงมี)
มหาทุกข์ประการที่ 3 :พระเยซูเจ้าทรงหายไปในพระวิหาร
เมื่อ ลูกของตนหายไป หัวใจของพ่อแม่จะหวาดกลัวปวดร้าวมากเพียงใด พ่อแม่จะคิดสงสัยว่า ลูกปลอดภัยหรือไม่ และตนจะมีหวังพบลูกของตนอีกหรือไม่ พ่อแม่จะคิดไปต่างๆ นาๆ ถึงสิ่งที่ร้ายแรงซึ่งอาจเกิดแก่ลูกของตน โอ้พระแม่มารี พระนางและนักบุญยอแซฟได้รู้สึกเช่นเดียวกันนี้ตลอดเวลาสามวันที่พระนางแสวง หาพระเยซูเจ้า พระนางใช้ความเชื่อเพื่อแสวงหาพระเยซูเจ้าในความรู้สึกปวดร้าวใจที่ต้อง พรากจากพระองค์ (ข้าแต่พระบิดา 1 ครั้ง วันทามารีอา 7 ครั้ง สิริพึงมี)
มหาทุกข์ประการที่ 4 :พระนางมารีอาพบพระเยซูเจ้าขณะที่ทรงแบกกางเขนไปสู่เขากัลวารีโอ
เมื่อ มีคนเรียกให้แม่คนใดคนหนึ่งไปดูลูกที่ป่วย ที่ในโรงพยาบาลหรือได้รับบาดเจ็บ แม่ผู้นั้นย่อมปรารถนาที่ทนทุกข์ทรมานแทนลูกของตนดีกว่า แต่เขาก็ได้แต่เฝ้ามองดูเท่านั้น โอ้พระแม่มารีอา พระนางได้เห็นพระเยซูเจ้าทรงถูกตีทั้งร่างกายเต็มไปด้วยพระโลหิต พระนางได้รู้สึกหมดความสามารถที่จะช่วยเหลือพระองค์ แต่ถึงกระนั้น อาศัยความรักของพระนาง พระนางได้ร่วมมีส่วนในความทุกข์เจ็บปวดของพระองค์ (ข้าแต่พระบิดา 1 ครั้ง วันทามารีอา 7 ครั้ง สิริพึงมี)
มหาทุกข์ประการที่ 5 :พระเยซูเจ้าทรงสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขน
ได้มีคนกล่าวไว้ว่า “การสูญเสียของตนเป็นความตายร้ายแรงที่สุดสำหรับพ่อแม่ที่จะต้องรับทน” โอ้พระแม่มารีอา ในชั่วโมงที่แสนนานแทบเชิงไม้กางเขน บางทีพระนางคงได้หวลไปคิดถึงวันก่อนหน้านั้น การที่ต้องเผชิญกับการสิ้นพระชนม์จริงๆ ของพระเยซูเจ้า ช่างเป็นสิ่งที่น่าสะพรึงกลัวมากสักเพียงใด ลมหายใจของพระองค์แผ่วเบาลง เวลาของพระองค์มาถึงแล้ว ถึงกระนั้นพระองค์ยังทรงตรัสกับพระนางและทรงปลอบโยนพระนางในขณะสิ้นพระชนม์ พระองค์ทรงถวายชีวิตของพระองค์สำหรับคนอื่น และได้ทรงกระทำให้พระนางเป็นมารดาของมนุษย์(ข้าแต่พระบิดา 1 ครั้ง วันทามารีอา 7 ครั้ง สิริพึงมี)
มหาทุกข์ประการที่ 6 :พระนางมารีอารับพระศพของพระเยซูเจ้าลงจากไม้กางเขน
พระองค์สิ้นพระชนม์แล้ว...แทบจะไม่เชื่อว่าเป็นจริงได้ พวกเราหลายคนได้เคยหยุดอยู่เฝ้ามองศพของคนที่เรารักและสงสัยว่า “มันเกิดขึ้นกับฉันได้อย่างไร ?” ความตายเป็นเรื่องจริงและเป็นจริงมากเกินไป โอ้พระนางมารีอาขณะที่พระนางอุ้มพระศพของพระเยซูเจ้าไว้ในอ้อมแขน พระนางคงรู้สึกประหลาดใจ ดังที่เราเคยรู้สึกมาแล้ว “ทุกสิ่งได้จบสิ้นไปหมดแล้ว ไม่มีอะไรเหลืออีกแล้ว” (ข้าแต่พระบิดา 1 ครั้ง วันทามารีอา 7 ครั้ง สิริพึงมี)
มหาทุกข์ประการที่ 7 :เขาวางพระศพของพระเยซูเจ้าในหลุมฝังศพ
สวนและหลุมฝังศพ...มีบางสิ่งบางอย่างที่บรรเทาใจอย่างประหลาดเกี่ยวกับการ ฝังพระศพของพระเยซูเจ้า โอ้พระนางมารีอา บางทีดอกไม้หรือใบหญ้าอาจจะเตือนให้พระนางคิดถึงพระวาจาของพระองค์ว่า “ถ้าเมล็ดข้าวไม่ตกลงในดินและตายไป มันก็ไม่สามารถผลิตชีวิตใหม่ได้” เป็นการยากเสมอที่จะเห็นความตายรวมอยู่กับชีวิต แต่พระนางทรงเชื่อ ไว้วางใจและรักต่อไปเสมอ พระวาจาของพระองค์อยู่เต็มในหัวใจของพระนาง (ข้าแต่พระบิดา 1 ครั้ง วันทามารีอา 7 ครั้ง สิริพึงมี)