กลับมาแล้วค่ะสนุกมาก ขอบคุณสำหรับคำภาวนาของทุกๆท่านค่ะ
เอาพระพรมาฝากสมาชิกนิวมานาทุกท่านเลยค่ะ และเป็นพิเศษสำหรับคนมีปัญหาต่างๆ
ทั้งครอบครัว เศรษฐกิจ สังคม ขอพระตอนคุณพ่อเสกศิล และเวลารับศิล ทุกวัดที่ไปแสวงบุญค่ะ
จะขอแบ่งปันให้ฟังค่ะ.....
วันศุกร์ที่7ออกเดินทาง เช้าตี5 รถออกหน้าวัดเซนต์หลุยต์ ถึงระนอง 4โมงเย็น มาที่วัดพระหฤทัยพระเยซูเจ้า
คุณพ่อ วิเชียร เป็นเจ้าอาวาส อยู่คณะรอยแผลศักดิ์สิทธิ์ มาต้อนรับ ได้นำของบริจาคส่วนหนึ่ง ที่คนฝากมา
ทำบุญ พร้อมสายประคำ 150 เส้น รูปพระเคลือบพลาสติก เท่าบัตรประชาชน สำหรับพกพา 200 รูป หนังสือ
สวดพระเมตตาและอื่นๆ คุณพ่อได้ทำมิสซา วันศุกร์ต้นเดือนให้กับพวกเราคณะสุภาทัวร์ 34 ชีวิต
ทุกคนก็มีความสุขมาก
..... เสร็จแล้ว ไปที่ด่านตรวจคนเข้าเมือง ลงเรือข้ามทะเลฝั่งอันดามัน ประมาณ40 นาที
ขณะนั่งเรือเห็นดวงอาทิตย์กำลังตก สะท้อนน้ำทะเล สวยจริงๆ ถึงเกาะสน ของพม่า เป็นเกาะเล็กๆ
ส่วนตัว สามารถเดินได้รอบเกาะ ถ้าขยันเดิน เห็นเขาบอกว่าที่นั่นคนไทยเช่าทำเป็นที่พัก ชื่อ อันดามันคลับ
เป็นคาสิโน มีที่เล่นต่างๆให้คนมาพักได้มาหย่อนใจเล่น มีslot มีเล่นไพ่เห็นมีแต่คนไทยไปเล่นกัน
มีแต่พนักงานที่เป็นคนพม่า พูดไทยได้บ้าง รอบๆเกาะน้ำใสแจ๋ว เห็นปลาเหมือนปลาเข็ม
แต่ตัวยาวเป็นศอก ว่ายน้ำเล่นมีสีเขียวอมฟ้าใสๆ สะท้อนแสง บางตัวใสๆ สวยงามว่ายกันเป็นกลุ่มๆ
มีปลาสวยๆสีเทาที่คลีบ หางเป็นสีดำ ตัวเล็กบ้างใหญ่กว่าฝามือบ้าง ว่ายกันเป็นฝูง เวลาเราเดินขึ้น-ลง
สะพานไปที่เรือ ที่ยื่นลงไปในทะเลอันดามัน ก็จะยืนดูกันใหญ่ แต่เขามีป้ายเขียนเป็นภาษาไทยว่า
-ห้ามให้อาหารสัตว์-
....รุ่งเช้าคณะเราก็ลงเรือข้ามไปที่เกาะสอง ซึ่งไม่ไกลจากเกาะสนที่พวกเราพักอยู่ ที่นั่นมีเกาะเล็ก
เกาะใหญ่มากมาย ที่ท่าเรือเกาะสองดูวุ่นวายมาก ผู้ชายพม่าก็ยังใส่โสร่ง ขับรถ ขนของ ทั้งชายและหญิง
ที่หน้าบางคนก็ปะแป้งสีออกเหลืองๆ ที่นี่ยังไม่เจริญ เรานั่งรถสองแถว 3คัน ไปวัดน.ยอแซฟ เอาของที่จะเอา
ไปบริจาคลงมา มีรูปพระเมตตาใหญ่ให้วัด1รูป มีรูปพระเมตตาขนาดA4 เคลือบพลาสติก 100รูป สำหรับแจกย
ครอบครัวคริสตชนซึ่งส่วนใหญ่เป็นชาวโรฮิงญา รูปแม่พระเคลือบพลาสติกขนาดพกพา เท่าบัตรประชาชน
200รูป สายประคำ400เส้น มีบทสวดพระเมตตาเป็นภาษาอังกฤษ 300 แผ่น มีเสื้อผ้า ขนม และอื่นๆ
คุณพ่อเกรโกรี่ ที่เป็นคนพม่าที่มีผิวขาวประมาณ 20% (ด้ำดำนั่นเอง) ซิสเตอร์พื้นเมืองของพม่า แต่ผิวขาวสวย
พูดแต่ภาษาอังกฤษพูดไทยไม่ได้ พวกเราก็พูดแต่ภาษาไทยพูดอังกฤษไม่ได้ (ถ้าหนูเมจิมาด้วยก็ดีให้เป็นล่ามเลย)
แต่แปลก ฟังกันรู้เรื่อง พวกเขาดีใจกันใหญ่ ที่พวกเราคริสตชนฝั่งไทยไปเยี่ยม และนำสี่งของไปทำบุญ
เพราะที่นั่นยากจนมาก วัดก็เก่า ไม่ค่อยใหญ่มาก คุณพ่อได้ทำมิสซาให้กับพวกเรา แต่เป็นภาษาอังกฤษอีก
พวกเราก็นั่งสำรวม มีบางท่านที่พอตอบรับได้แต่โชคดี ซิสเตอร์ช่วยตอบรับให้เสร็จ พวกเราคนไทยอ่อนอังกฤษ
มาก ที่นั่นคนพม่าธรรมดาส่วนมากก็พูดภาษาอังกฤษ เมื่อเลิกมิสซา ซิสเตอร์ได้ผัดหมี่แบบพม่าเลี้ยงพวกเรา
...เมื่อเรียบร้อยแล้วไกค์จำเป็นพม่า ได้พาพวกเราไปถ่ายรูปที่อนุเสวรีย์ของพระเจ้าบุเรงนอง คะนองศึก
ผู้ชนะสิบทิศ ยืนถือดาบหันหน้ามาฝั่งไทย ไกค์พม่าบอกว่าพระเจ้าบุเรงนองไม่ได้รบเก่งอย่างเดียว เจ้าชู้ด้วย
มีเมียตั้ง42คน มีลูก97คน และคนที่จะถ่ายรูปต้องเสียเงินคนละ20บาท มีคนมาเดินเก็บเงินเฉยเลย
แต่พวกเราก็จ่ายให้ ทุกคนถือว่าไม่มาก แล้วเขาก็พาไปเดินตลาด
เอาของฝากด้วย
