หวังว่าจะได้รับจดหมายตอบกลับจากซิสเตอร์แล้วจะเก็บรักษาอย่างดีเลย
วันพุธเมื่อวานหลังเรียนช่วงบ่ายเสร็จก็ไปทำธุระแล้วตอนเย็นก็ไปวัดรอนพวารพระมารดานิจจานุเคราะห์
ระหว่างที่นั่งเล่นอยู่เราก็คิดเรื่องบางอย่างไป แล้วก็คิดว่าซิสเตอร์จะได้รับรึยัง อะไรต่างๆ มากมาย
อยู่ๆ ก็มีโทรศัพท์เข้า พอรับปุ๊บปรากฏว่าซิสเตอร์ที่อารามโทรมาค่ะ (คิดว่าคงเป็นคุณแม่อธิการิณี เพราะท่านเป็นคนเดียวที่มีมือถือไว้ติดต่อข้างนอก)
ตอนนั้นจากที่รู้สึกเศร้าๆ อยู่ก็หายเป็นปลิดทิ้งเลยค่ะ
และก็งงมากด้วยว่าซิสเตอร์ได้เบอร์เรามายังไง
ท่านก็บอกว่าพออ่านจดหมายแล้วก็โทรถามจากมารีย์ (เพื่อนเราที่เคยเข้าไปสัมผัสชีวิตในอารามเดือนนึง ที่เคยตั้งกระทู้ในสวนมะกอกน่ะค่ะ) แล้วก็ถามต่อว่าเป็นยังไงบ้าง ทำอะไรอยู่ ถ้ากลับมาเมื่อไหร่ก็แวะมาคุยที่อารามนะ คุยได้แป๊บๆ ก็วางสายไปแอบเสียดายที่ไม่ได้จดหมายค่ะ เราส่งemsเพราะอยากให้ถึงเร็วๆ ซิสเตอร์จะได้รับแล้วตอบกลับเร็วๆ แต่โทรมาเร็วกว่าเนอะ
มานึกแล้วแอบเงิบเหมือนกันค่ะ แต่ก็ดีใจมาก
ขอให้พบทางใหม่ของตัวเองน่ะค่ะ