ขอคำภาวนาครับ

[Doraemon]

อือ...หลายๆท่านอาจจะไม่รู้จักผมนะครับ

ผมเป็น Technician ที่ช่วยดูแลบอร์ดให้พี่ Holy นะครับ ปกติจะเข้ามาดูเฉยๆไม่ได้โพส แต่ตอนนี้ผมบังเอิญต้องเดินทางมาอยู่ที่ประเทศ Switzerland คนเดียว คุยกับคนที่นี่ไม่รู้เรื่องเลยครับเพราะมาอยู่ฝั่งที่เรียกว่า Swiss-French ดังนั้นน้อยคนมากที่จะพูดภาษาอังกฤษได้ (ยกเว้นแต่ในมหาวิทยาลัย) อยู่คนเดียว เหงามากเลยครับ เมืองแทบจะไม่มีคนไทยเลย ไปโบสถ์ก็ฟังไม่รู้เรื่อง แล้วก็แก้บาปไม่ได้เลยครับ เพราะคุณพ่อพูดอังกฤษไม่ได้ คิดถึงบ้านมากๆ คิดถึงเมืองไทย

ผมขอคำภาวนาให้ผมสามารถผ่านการเดินทางนี้ไปให้ได้ครับ

ขอบคุณครับ

[-Rei-]

ปกติก็อธิษฐานเผื่อบอร์ดนี้อยู่แล้วค่ะ
และเผื่อทีมงานด้วย ยังไงก็อดทนไว้นะคะ

[Zion]

อืม จะอธิษฐานเผื่อนะครับ พี่เป๋าเป่า ;)

[Junior Boy]

จะภาวนาให้นะครับ ;)

[~@Little lamb@~]

โอ....เจ้าลูกหมูน้อย

โฮมซิกเสียแล้ว

เอาน่า...อดทนๆ ไหนๆก็กะเสือกกะสนไปแล้ว
เราก็ต้องกะเสือกกะสนอยู่ให้ได้

คิดเสียว่า..เรามีเวลาได้ถือสันโดษตั้งหลายเดือน
เมื่อปรับตัวได้แล้ว เราก็จะ I can Survive เองแหละ

กลับมาคราวนี้เราจะได้ภาษาฝรั่งเศสไปด้วยงัย

ตอนนี้ก็

"ลามองดูวัว" "เรามองดูดาวบนระเบียง" ไปพลาง ๆ


สู้ ๆ จ๊ะ เอาใจช่วยๆ ;)

[Prod Pran]

หวัดดีน้อง โดราเอม่อนจ๊ะ

ดีใจที่ความเหงา ทำให้น้องออกมาบอกและทักทาย พวกเรา

ค่ะ พี่จะภาวนาให้สม่ำเสมอ ระหวังผ่าน Homesick แล้วไม่อยากกลับบ้าน แบบบางคน อยู่เมกามา 14-15 ปี แล้ว (ชายตาไปที่ชายน้อย :D ) ใช้เวลาที่เหงา สงบเงียบนั้น กับพระองค์ เหมือนพวก เอสซีน
นักพรต ศตวรรษแรกๆ ก็ดีจะเข้าใจน้ำพระทัยพระเจ้ามากขึ้น

ภาษากาย ก็ช่วยได้มาก จ้า ;D

[Prod Pran]

Merry Christmas ค่ะ น้อง โดราเอม่อน ;D

เล่าคริสตมาสที่ สวิส ให้พวกเราฟังบ้าง สิคะ *kis

[พระเจ้าสถิตย์กับเราเสมอ]

ความเหงาจะหายไป...เมื่อเราอนุญาติให้พระองค์มาอยู่ข้างๆเรา

[Buddy]

Culture shock :)

จะไปอยู่นานมั้ยคะ ถ้าไม่นานก็คิดว่า เราเป็นนักท่องเที่ยว เที่ยวไปเรื่อยๆ ฟังใครไม่รู้เรื่องก็ไม่ต้องคิดมาก .... ก็ขอแนะนำแบบนี้นะคะ

1. Eat Thai food

พยายามทำให้รู้สึกเหมือนบ้านให้มากที่สุด สิ่งที่จะทำให้เรารู้สึกแบบนั้นได้ คือ ภาษากับอาหาร เข้าใจว่า ร้านอาหารไทยคงแพง หาทานลำบาก ก็พยายามลองหาซื้อกับข้าวไทยมาทำกิน อย่างน้อยได้แค่ข้าวสารมาหุงก็ยังดี อาจต้องไปต่างเมืองนะคะ ลองถามทางมหาวิทยาลัยดู ถึงไม่ได้เรียนที่นั่น ยังไงเราไปหาเค้า ไปขอคำแนะนำจากเค้า เค้าก็ต้องมีอะไรแนะนำเราบ้างน่ะค่ะ เชื่อหรือไม่ว่า แค่ได้กินข้าวผัดกระเพราไข่ดาวซักจานก็ทำให้หายเหงา หายคิดถึงบ้านได้ :)

2. Be initiative

เราต้องเข้าหาคน บอกความต้องการและความรู้สึกเราให้ใครรู้ ถ้าเราไม่พูดออกไป ก็ไม่มีใครรู้หรอกค่ะว่า เราทุกข์แค่ไหน เราเป็นคน ต้องมีเพื่อน อยู่คนเดียวไม่ได้หรอก ที่วัดถึงแม้เค้าจะไม่พูดภาษาอังกฤษเป็นภาษาหลัก แต่เชื่อว่า ต้องมีใครซักคนที่พูดได้ ลองไปหาคุณพ่อดูนะคะ ถ้าเค้าฟังเราไม่รู้เรื่องก็เขียนให้เค้าอ่าน ขนาดประเทศไทย คนไม่พูดภาษาอังกฤษกัน เราก็ยังพอหาคนที่สื่อสารได้เลย ใช่มั้ยคะ หาคนแรกเค้าไม่สนใจเราก็ไม่ต้องท้อ หาคนที่สองที่สามต่อไป วันนึงมันก็คงมีใครซักคนที่เข้าใจเราเองล่ะค่ะ.... อย่างคุณพ่อเนี่ยก็ถามเลย Excuse me, Father, do you speak English? I'm from Thailand. I just came here few weeks ago....bla.bla..bla...

3. Make friends

หาฝรั่งไม่ได้ ก็พยายามหาคนไทย ไม่ต้องกังวลว่าอยู่กับคนไทยมากๆ ภาษาจะไม่ดี ตอนนี้สิ่งสำคัญคือต้องทำให้เราอยู่ได้ก่อน ให้หลุดจาก culture shock ก่อน เพราะถ้าเราช้อกมากๆ เราก็เรียนรู้อะไรไม่ได้อยู่ดี ตอนแรกที่มามันจะไม่รู้สึกเพราะยังเป็น honeymoom period อยู่ ทุกอย่างจะสนุก ตื่นเต้นไปหมด แต่พอช่วงเวลานั้นหายไป ก็จะทรมาน คิดถึงบ้านแบบนี้ล่ะค่ะ :)

4. St. Francis Xavier Cabrini

นักบุญท่านนี้เป็นองค์อุปถัมภ์ของ immigrants หรือู้พลัดถิ่นทั้งหลาย ลองภาวนาถึงท่านดูนะคะ :)

[Batholomew]

จะช่วยภาวนานะครับ

สู้ ๆ *yes

[Nativity]

ทำสิ่งที่ต้องการให้สำเร็จนะครับ :D

[Doraemon]

ปีนี้เป็น White Christmas นะครับ หนาวมากแต่ก็ ok ครับ ผมไปโบสถ์ที่ St.Gallen เป็นภาษาเยอรมัน

ปีใหม่ก็ White New Year กันอีกรอบ พอดีเจอคนไทยที่เป็นคาทอลิกเค้าบอกว่า คุณพ่ออนุสรณ์ท่านจะมาจากอิตาลีมาทำมิสซาให้ ก็เลยโชคดีได้ฟังมิสซากับแก้บาป

พ่อพูดอังกฤษไม่ได้ครับ เลยงงกันเล็กน้อยหลังจากที่ผมพยายามสื่อสารเป็นฝรั่งเศส

[micha-micael]

สู้ต่อไป...

แม้หัวใจจะเหนื่อยล้า

สู้ต่อไป...

แม้หัวใจไม่อาจเอื้อม