พระสันตะปาปปาทรงสอนคำสอนเด็กๆ

[:+: seraphim :+:]

พระสันตะปาปาทรงสอนคำสอนเด็กๆ

*no1 อ่านในแม่พระยุคใหม่ ฉบับ 146 เห็นว่า พระสันตะปาปาทรงมีความเมตตาต่อเด็กๆ และตอบคำถามเด็กด้วยภาษาที่เหมือนพ่อสอนลูก ได้ความรู้สึกที่ดี อบอุ่น เลยอยากนำมาแบ่งปันพี่น้องชาวนิวมานาค่ะ และสำหรับผู้ที่กำลังจะล้างบาป รับศีลมหาสนิทครั้งแรก หรือว่าเราๆ ที่เคยผ่านการรับศีลมาแล้วจะได้รู้ถึงคุณค่าของการรับศีลนะค่ะ แล้วมีเรื่องการเฝ้าศีลด้วย น่าสนใจดี อาจจะยาวไปหน่อยนะ แต่พี่ว่ามีประโยชน์สำหรับเราจริงๆนะ


เมื่อวันเสาร์ที่ 15 ตุลาคม 2005 ณ บริเวณจัตุรัสนักบุญเปโตร นครรัฐวาติกัน สมเด็จพระสันตะปาปาเบเนดิกต์ที่ 16 ทรงสอนคำสอนและตอบคำถามของเด็กๆ ที่รับศีลมหาสนิทครั้งแรกเด็กๆ ตั้งคำถามถามพระสันตะปาปา และพระองค์ทรงตอบอย่างเป็นกันเอง



:D ด.ช. อันเดรีย : พระสันตะปาปาครับ ผมอยากทราบว่า พระองค์จำอะไรได้บ้าง ในวันที่พระองค์รับศีลมหาสนิทครั้งแรก

พระสันตะปาปา : แน่นอนพ่อยังคงจดจำได้แม่น แม้จะผ่านมา 69 ปีแล้ว วันนั้นเป็นวันอาทิตย์ เดือนมีนาคม 1936 ท้องฟ้าแจ่มใส มีการประดับประดาวัดอย่างสวยงาม มีดนตรีด้วย พ่อจำได้ว่ามีสิ่งสวยงามอีกหลายอย่างทีเดียว พวกพ่อประมาณ 30 คน ทั้งเด็กและหญิง มาจากหมู่บ้านเล็กๆ
สิ่งที่พ่อชื่นชมยินดีมากที่สุดคือ การที่พ่อเข้าใจว่า องค์พระเยซูเจ้าได้เสด็จเข้ามาอยู่ในใจของพ่อจริงๆ เป็นพระเป็นเจ้าเองที่เสด็จมาพร้อมกับพระเยซูเจ้า พ่อรู้ดีว่า นี่คือของขวัญแห่งความรักซึ่งมีคุณค่าเหนือทุกสิ่ง

ดังนั้น พ่อจึงมีความสุขมากในวันนั้น เพราะพระเยซูเจ้าได้เสด็จมาหาพ่อ และพ่อก็ทราบว่า พ่อกำลังเริ่มต้นสภาพชีวิตใหม่ ตอนนั้นพ่ออายุ 9 ขวบ นับจากวันนั้นเป็นต้นมา พ่อก็ถือเป็นเรื่องสำคัญที่จะซื่อสัตย์ต่อการเสด็จมาประทับอยู่ของพระองค์ พ่อได้สัญญาอย่างจริงจังที่สุดกับพระองค์ว่า

[:+: seraphim :+:]

;) ;) อยากให้ จอมนางกระบี่เดี่ยว เดียวดายเข้ามาอ่านก่อนรับศีลครั้งแรก

[จอมนางกระบี่เดี่ยว]

โอ้ว ขอบคุณเจ๊ สุดเลิฟมาก

หลังจากประสาท อยู่ 1 คืนกับอีก 1 วัน ก็ลุกไปเฝ้าศีล ใช้ระยะเวลาไม่นานนัก แต่เชือไม๊ หลังจากเฝ้าศีล ความชื่นชมยินดี มันกลับมาเป็นปกติในใจเลย แทบนึกถึงความหดหู่ก่อนหน้านี้ไม่ออกเลย พอเฝ้าศีลเสร็จ ลงมาร่วมมิศซา พระวรสารวันนั้นพุดถึง มารประจญพระเยซูเจ้า ต่อมาอีกวันคุณพ่อท่านหนึ่งก็เตือนสติว่า การที่เรารักพระ ต้องแสดงออกด้วยการที่เราต้องรับพระเข้ามาอยู่กับเราไม่ใช่ผลักออกไปเนื่องจาก พระรักเรามากและเข้าใจเราทุกอย่าง และให้อภัยกับบาปของเราเสมอ เราต้องพิสูจน์ให้พระองค์รู้ว่าเรารักพระองค์แค่ไหน ด้วยการรับพระองค์มาอยู่กับเราในชีวิต ทั้งใจและกาย

ซึ้งฮ่ะ ตอนนี้ ไม่มีอาการประสาทอย่างนั้นแล้ว ความชื่นชมยินดีได้กลับมาแล้ว

ขอขอบคุณพระเจ้า ที่ให้เจ๊ มาอยู่เป็นเพื่อน

[:+: seraphim :+:]

;D ;D ได้สติกลับมาก็ดีแล้ว ดีใจด้วย เอ้อาจจะร้อนรน มารจะชอบไง

[Divine Mercy]

ขอบคุณมากนะครับที่นำมาแบ่งปัน *thx
ทุกคำตอบที่พระองค์ทรงตอบช่างอ่อนหวานและเข้าใจง่ายแลผมประทับใจคำตอบนี้มากเลยครับ


ถูกแล้ว เรามองไม่เห็นพระองค์หรอก แต่มีหลายสิ่งที่เรามองไม่เห็น แต่สิ่งนั้นก็มีอยู่ เช่นเรามองไม่เห็นเหตุผลของเรา แต่เราก็มีเหตุผล เรามองไม่เห็นสติปัญญาของเรา แต่เราก็มีสติปัญญา พูดง่ายๆ คือ เรามองไม่เห็นวิญญาณของเรา แต่เราก็มีวิญญาณ และเราสามารถมองเห็นผลที่เกิดจากสิ่งที่เรามองไม่เห็นนั้นได้ ดังนั้น เราจึงสามารถพูดได้ คิดได้ และตัดสินใจกระทำสิ่งต่างๆ ได้เช่นเดียวกับเรามองไม่เห็นกระแสไฟฟ้า แต่เราก็ทราบว่ามีกระแสไฟฟ้า ดูที่ไมโครโฟนนี้สิ เราทราบว่ามันกำลังทำงานอยู่ และเราก็มองเห็นแสงสว่างจากหลอดไฟต่างๆ ดังนั้น ถึงเราจะมองไม่เห็นสิ่งที่ซ่อนอยู่ในส่วนลึกที่สุดที่ค้ำจุนชีวิตและโลกไว้ แต่เราก็สามารถเห็นผลของสิ่งที่มองไม่เห็นเหล่านั้นได้

สำหรับพระเยซูเจ้าผู้เสด็จกลับเป็นขึ้นมาก็เช่นกัน เรามองไม่เห็นพระองค์ด้วยตาของเราก็จริง แต่ที่ใดที่มีพระองค์ ที่นั่นเราจะแลเห็นการเปลี่ยนแปลง การดำเนินชีวิตที่ดีขึ้นของผู้คน มีสันติสุข และมีการคืนดีกัน ดังนั้น แม้เราจะมองไม่เห็นพระเยซูแต่เราก็สามารถแลเห็นกิจการของพระองค์ ทำให้เราเข้าใจว่า ในที่นั่น มีพระองค์ประทับอยู่


คำตอบข้างบนนี้เป็นคำตอบที่ชัดเจนมากที่เราสามารถนำไปตอบคำถามที่เรามักจะเจอกันบ่อยที่สุดคือ รู้ได้อย่างไรว่าพระเจ้ามีจริง?

*no1 *kis

[Jeab Agape]

ขอบพระทัย คุณพ่อ ผู้ศักดิ์สิทธิ์ ทรงสอนดีมากๆ เป็นแบบแก่คุณพ่อ และครูคำสอน ที่จะตอบแก่ศิษย์/ลูกที่สงสัยให้ชัดๆแบบนี้แหละ

ขอบพระทัยพี่หญิงฟีม พะยะค่ะ ที่อุตส่าห์ พิมพ์มาโพสต์

[:+: seraphim :+:]

ขอบพระทัย คุณพ่อ ผู้ศักดิ์สิทธิ์ ทรงสอนดีมากๆ เป็นแบบแก่คุณพ่อ และครูคำสอน ที่จะตอบแก่ศิษย์/ลูกที่สงสัยให้ชัดๆแบบนี้แหละ

ขอบพระทัยพี่หญิงฟีม พะยะค่ะ ที่อุตส่าห์ พิมพ์มาโพสต์

;D ;D ขอบพระทัยพระน้องยาเจี๊ยบด้วยเหมือนกันที่เข้ามาอ่าน พี่หญิงก็ว่า น่าสนใจดี เป็นถ้อยคำที่อ่อนโยนที่พ่อคนหนึ่งมอบให้กับลูก และเหมาะที่จะเตือนใจเราให้เห็นคุณค่าในเรื่องราวต่างๆ ที่บางครั้งเราอาจจะมองข้ามไป หรือเห็นค่าน้อยลง พระองค์ทรงตอบได้ดีมากเพื่อเราทุกคนจะได้สำนึกถึงคุณค่าต่างๆ ด้วย อยากให้น้องๆ ทุกคนอ่านนะ อ่านแล้วรู้สึกดีจริงๆ

[~@Little lamb@~]

ท่านน่ารักจังเลย *inlove

[mind]

โอ้ว ขอบคุณเจ๊ สุดเลิฟมาก

หลังจากประสาท อยู่ 1 คืนกับอีก 1 วัน ก็ลุกไปเฝ้าศีล ใช้ระยะเวลาไม่นานนัก แต่เชือไม๊ หลังจากเฝ้าศีล ความชื่นชมยินดี มันกลับมาเป็นปกติในใจเลย แทบนึกถึงความหดหู่ก่อนหน้านี้ไม่ออกเลย พอเฝ้าศีลเสร็จ ลงมาร่วมมิศซา พระวรสารวันนั้นพุดถึง มารประจญพระเยซูเจ้า ต่อมาอีกวันคุณพ่อท่านหนึ่งก็เตือนสติว่า การที่เรารักพระ ต้องแสดงออกด้วยการที่เราต้องรับพระเข้ามาอยู่กับเราไม่ใช่ผลักออกไปเนื่องจาก พระรักเรามากและเข้าใจเราทุกอย่าง และให้อภัยกับบาปของเราเสมอ เราต้องพิสูจน์ให้พระองค์รู้ว่าเรารักพระองค์แค่ไหน ด้วยการรับพระองค์มาอยู่กับเราในชีวิต ทั้งใจและกาย

ซึ้งฮ่ะ ตอนนี้ ไม่มีอาการประสาทอย่างนั้นแล้ว ความชื่นชมยินดีได้กลับมาแล้ว

ขอขอบคุณพระเจ้า ที่ให้เจ๊ มาอยู่เป็นเพื่อน

เออ ใช่ๆ วันก่อน ว่าลืมอะไรน๊า นึกได้แล้ว ว่า ตอนนั้นที่โทรมา ก็ว่าจะบอกเหมือนกันว่า ตอนโน้น ก่อนจะรับศีลกำลังก็ โดนเรื่องทำนองนี้เหมือนกัน แต่ นึกไม่ออกซะเฉยๆเลย มารมันผจญ จริงๆนะ ถึงบอกไง นึกหาเหตุผลยังไงก็นึกไม่ออก ;D :P

[:+: seraphim :+:]

:D แว๊บเข้ามาชมรูปสวยๆค่ะ *thx น้องโฮลี่สำหรับภาพสวยๆ ทำให้ดูน่าอ่านขึ้นเยอะเลยค่ะ

[St.paul]

การแก้บาปเป็นสิ่งจำเป็นเมื่อมีบาปหนัก แต่การแก้บาปอย่างสม่ำเสมอก็จะช่วยให้วิญญาณของเราสะอาดและสวยงาม และยังช่วยให้เราเจริญก้าวหน้าในชีวิตประจำวันด้วย

จริงครับ