ในลักษณ์นั้นว่านิจจาเอ๋ย
กระไรเลยหัวอกหมกไหม้
อกผ่าวราวสุมรุมไฟ
ทำไฉนจะพ้นไฟราญ
เสียแรงเกิดมาเป็นนักรบ
เผ่าพงศ์ทรงภพมหาศาล
สู้กรำลำบากยากนาน
ยอมเป็นปมเป็นปานเปรอะไป
ได้เห็นแก้วประเสริฐเลิศชม
จะนิยมก้อนกรวดกระไรได้
เคยพบสาวฟ้าสุราลัย
หรือจะใฝ่ในชาวปัถพิน
โอ้แก้วแวววับช่างจับจิต
จะใคร่ปิดปลดมาดังถวิล
โอ้เอื้อมสุดหล้าดังฟ้าดิน
จะได้สมดังจินต์ฉันใด
นางอุษา ธิดาเจ้าเมืองไตรตรึงษ์ ได้เขียน"สาส์นรัก"ตอบไปในใบพลูว่า...
ในลักษณ์นี้ว่าน่าประหลาด
เป็นเชื้อชาตินักรบกลั่นกล้า
เหตุไฉนย่อท้อรอรา
ฤาจะกล้าแต่เพียงวาที
เห็นแก้วแวววับที่จับจิต
ไยไม่คิดอาจเอื้อมให้เต็มที่
เมื่อไม่เอื้อมจะได้อย่างไรมี
อันมณีหรือจะโลดไปถึงมือ
อันของสูงแม้ปองต้องจิต
ถ้าไม่คิดปีนป่ายจะได้หรือ
ไม่ใช่ของตลาดที่อาจซื้อ
ฤาแย่งยื้อถือได้โดยไม่ยอม
ไม่คิดสอยมัวคอยดอกไม้ร่วง
คงชวดดวงบุปผชาติสะอาดหอม
ดูแต่ภุมรินเที่ยวบินตอม
จึงได้ออมอบกลิ่นสุมาลี
จากบทพระราชนิพนธ์ส่วนที่เป็นความตอบของนางอุษาที่มีให้พระชินเสนข้างต้น ก็กลายมาเป็นเพลง"สาส์นรัก"ที่มีชื่อเสียงของวงดนตรีสุนทราภรณ์ ขับร้องโดยคุณมัณฑนา โมรากุลค่ะ เจ๊เบลชอบเพลงนี้มากๆๆๆๆๆๆๆ เจ๊แกร้องบ่อยๆ
หนูรู้สึกตะหงิดๆว่าบางคนในบอร์ดนี้กำลังมีรักอินเลิฟ หนูก็เลยนำมาโพสต์ฝากค่ะ
อย่าลืมนะคะ อันของสูงแม้ปองต้องจิต ถ้าไม่คิดปีนป่ายจะได้หรือ
ยังนึกอยู่ว่าใครฟะ วางแผนติงต๋องเนี้ย ที่แท้ ยัยจอมนางกระบี่เบี้ยว นี้เอง 
แหม ทำไปได้