เครียดเรื่องเรียน
แบบว่า ไม่รู้จะทำไงดี รู้สึกว่า การเรียนมันแย่ๆ อาจารย์ก็ปาเป้าให้เกรด พ่อแม่ก็บีบให้จบ แบบว่าที่เรียนอยู่ก็ไม่ได้ชอบเอาซะเลย ทนเรียนมา 7 ปี แล้ว ตั้งแต่ ปวช.แล้ว ยังไม่พอ วิชา Math นี่ดรอปแล้ว มาลงอีกยังได้ 0 อีก อ่านแทบตาย ไม่เห็นมีอะไรดีขึ้น โอ้ว อะไรมันจะซวยเท่านี้ แล้วเกรดก็แค่ 2.1 ร่วงจาก 2.5 เพราะความงี่เง่า และการไร้ความรับผิดชอบของอาจารย์บางคนที่สุ่มให้เกรด ไม่ดูคะแนน คะแนนก็ได้แยะ เห็นกะตา ออกมาได้ F เฉยเลย พ่อแม่ยังด่าซ้ำอีก แทนที่จะฟังผม แล้วก็ยังบีบให้จบเหมือนเดิม เหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น อยากจะบ้าแล้ว ลงน้อยก็โดนด่า สงสัยต้องลงเยอะๆมั้ง จะได้โดนทายไวๆ เฮ้อ ขอบ่นหน่อยละกันครับ
อย่าไปเครียดมากเลยนะ ทำใจให้เย็น ๆ แล้วก็ตั้งหน้าตั้งตาสู้ต่อไป
ถ้าไม่ไหวจริง ๆ ก็ไปวัดก็ได้ ไปนั่งภาวนา และขอกำลังใจจากพระกลับมา แล้วเราจะมีแรงสู้ต่อ เย้!
ส่วนเรื่องเกรดสุ่มอ่ะ หลาย ๆ เรื่องเรากำหนดไม่ได้หรอกนะ สิ่งที่มันเกิดไปแล้วและเรากำลังรับมันอยู่ ที่พระเจ้าอนุญาตให้มันเกิด เพราะพระรู้ว่าเรารับได้ และต้องผ่านความยากลำบากนี้ไปได้อย่างแน่นอน
ถ้าไม่ไหวจริง ๆ ก็ไปวัดก็ได้ ไปนั่งภาวนา และขอกำลังใจจากพระกลับมา แล้วเราจะมีแรงสู้ต่อ เย้!
ส่วนเรื่องเกรดสุ่มอ่ะ หลาย ๆ เรื่องเรากำหนดไม่ได้หรอกนะ สิ่งที่มันเกิดไปแล้วและเรากำลังรับมันอยู่ ที่พระเจ้าอนุญาตให้มันเกิด เพราะพระรู้ว่าเรารับได้ และต้องผ่านความยากลำบากนี้ไปได้อย่างแน่นอน

-
- ~@
- โพสต์: 12724
- ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ม.ค. 18, 2005 2:28 pm
- ที่อยู่: Thailand
เป็นกำลังใจให้นะครับ เพราะตัวเองก็เคยเจอมาเหมือนกัน 
แต่ว่าสู้ ๆ เข้านะครับ บางทีการอ่านอย่างเดียวก็ไม่ช่วยอะไรนะครับ สิ่งที่ช่วยได้คือลองทำโจทย์ครับ

แต่ว่าสู้ ๆ เข้านะครับ บางทีการอ่านอย่างเดียวก็ไม่ช่วยอะไรนะครับ สิ่งที่ช่วยได้คือลองทำโจทย์ครับ
อันนี้ก้อไม่รู้หรอกนะว่ายังไงเพราะไม่เคยเจอ
แต่ปกติถ้าเป็นเรา เราคงสำรวจตัวเองก่อน
ว่าที่เป็นแบบนี้เพราะตัวเราเองหรือเปล่า
อ่านเยอะ แต่เข้าหัวมั่งหรือเปล่า
อ่านเยอะ แต่เข้าใจบ้างหรือเปล่า
เหมือนเรื่อง ข้าวในนาล่ะมั๊งง๊าป
ว่าอ่านแล้วมันเกิดผลเท่าไหร่
อย่าเพิ่งล้มเลิกไปก่อนแร้วกันนะฮะ
ตัดสินตัวเองดีกว่าไปตัดสินคนอื่นนะ
ตัดสินตัวเองว่าเราคงทำยังไม่ดีพอ ปรับปรุงตัวเองใหม่
ดีกว่าตัดสินคนอื่นว่าไม่ดี แล้วเราก้อไม่ได้ทำอะไรให้มันดีขึ้น
ถ้าแรงไปขออภัยนะ....
แต่ปกติถ้าเป็นเรา เราคงสำรวจตัวเองก่อน
ว่าที่เป็นแบบนี้เพราะตัวเราเองหรือเปล่า
อ่านเยอะ แต่เข้าหัวมั่งหรือเปล่า
อ่านเยอะ แต่เข้าใจบ้างหรือเปล่า
เหมือนเรื่อง ข้าวในนาล่ะมั๊งง๊าป
ว่าอ่านแล้วมันเกิดผลเท่าไหร่
อย่าเพิ่งล้มเลิกไปก่อนแร้วกันนะฮะ
ตัดสินตัวเองดีกว่าไปตัดสินคนอื่นนะ
ตัดสินตัวเองว่าเราคงทำยังไม่ดีพอ ปรับปรุงตัวเองใหม่
ดีกว่าตัดสินคนอื่นว่าไม่ดี แล้วเราก้อไม่ได้ทำอะไรให้มันดีขึ้น
ถ้าแรงไปขออภัยนะ....
พี่โดนเหมือนผมเลยตอนม4 อาจาร Mathเปนแบบเดียวกันเลย
แบบหลับตาให้เกรดของผมแย่กว่าอีก0เกือบครึ่งห้อง
ยังไม่บ่นเลยซ่อม10หนเอาจนผ่านน่ะคิดดูก็แล้วกัน
แบบหลับตาให้เกรดของผมแย่กว่าอีก0เกือบครึ่งห้อง
ยังไม่บ่นเลยซ่อม10หนเอาจนผ่านน่ะคิดดูก็แล้วกัน
-
- ~@
- โพสต์: 2546
- ลงทะเบียนเมื่อ: อังคาร ม.ค. 18, 2005 10:54 pm
เรื่องเทคนิคอ่านหนังสือนี่คุยกันไปแล้วนะครับวันก่อน 
ส่วนเรื่องคุณพ่อคุณแม่นี่ก่อนอื่นค่อยๆอธิบายให้ท่านเข้าใจดีกว่าครับ จบช้ายังดีกว่าโดนรีทาย... อันที่จริงแล้วของ วทอ เองก็มีเรียนซัมเมอร์ไม่ใช่หรอครับ(หรือไม่มีหว่า - -?) เพราะถ้ามีเรียนซัมเมอร์แล้วก็ไม่น่าห่วงอะไรนะ ดรอปก่อนแล้วลงเอาตอนซัมเมอรก็ได้ แต่ถ้าไม่มีซัมเมอก็ต้องพยายามดูก่อนแต่ถ้าดูแล้วท่าทางไปไม่ไหวก็ต้องดรอปแล้วไปอธิบายกับคุณพ่อคุณแม่ดีกว่าคับ

ส่วนเรื่องคุณพ่อคุณแม่นี่ก่อนอื่นค่อยๆอธิบายให้ท่านเข้าใจดีกว่าครับ จบช้ายังดีกว่าโดนรีทาย... อันที่จริงแล้วของ วทอ เองก็มีเรียนซัมเมอร์ไม่ใช่หรอครับ(หรือไม่มีหว่า - -?) เพราะถ้ามีเรียนซัมเมอร์แล้วก็ไม่น่าห่วงอะไรนะ ดรอปก่อนแล้วลงเอาตอนซัมเมอรก็ได้ แต่ถ้าไม่มีซัมเมอก็ต้องพยายามดูก่อนแต่ถ้าดูแล้วท่าทางไปไม่ไหวก็ต้องดรอปแล้วไปอธิบายกับคุณพ่อคุณแม่ดีกว่าคับ
อันนี้ผมว่าแรงไปนิดครับ ต้องมาเจออาจารย์ที่นี่เองเลย KMITNB คณะ วทอ. แล้วจะรู้ครับ อาจารย์ด้วยกันยังพูดเลยว่า ปาเป้าน่ะ ธรรมดา เอาจารย์หลายๆคนเค้าก็ทำกัน ดองโปรเจค ไม่ยอมตรวจทิ้งไว้เทอมนึงบอกว่าไม่ว่างตรวจ รุ่นพี่ผมก็โดนมาแล้วกว่าจะได้จบ นอนอยู่บ้านเฉยๆเป็นเทอม เพราะอาจารย์บางคนไร้ความรับผิดชอบ เฮ้อแวะเวียน เขียน: อันนี้ก้อไม่รู้หรอกนะว่ายังไงเพราะไม่เคยเจอ
แต่ปกติถ้าเป็นเรา เราคงสำรวจตัวเองก่อน
ว่าที่เป็นแบบนี้เพราะตัวเราเองหรือเปล่า
อ่านเยอะ แต่เข้าหัวมั่งหรือเปล่า
อ่านเยอะ แต่เข้าใจบ้างหรือเปล่า
เหมือนเรื่อง ข้าวในนาล่ะมั๊งง๊าป
ว่าอ่านแล้วมันเกิดผลเท่าไหร่
อย่าเพิ่งล้มเลิกไปก่อนแร้วกันนะฮะ
ตัดสินตัวเองดีกว่าไปตัดสินคนอื่นนะ
ตัดสินตัวเองว่าเราคงทำยังไม่ดีพอ ปรับปรุงตัวเองใหม่
ดีกว่าตัดสินคนอื่นว่าไม่ดี แล้วเราก้อไม่ได้ทำอะไรให้มันดีขึ้น
ถ้าแรงไปขออภัยนะ....
โอ๋ๆๆๆๆๆ นิ่งซะๆๆ อย่าเอะอะไป เดียวใครนึกว่าเป็นตุ๊ด ไม่เอาไม่ร้อง ไม่โยเย ตั้งใจเรียนอย่างเดียวเท่านั้นที่ทำได้ เคยอ่านและทำแบบฝึกหัดวันละ หกชั่วโมงรึยัง ถ้ายัง ลองทำดู รับรอง ข้อสอบข้อไหนข้อนั้น ฟันไม่เลี้ยง เซื่อ อ้าย แหน่bigect07 เขียน:อันนี้ผมว่าแรงไปนิดครับ ต้องมาเจออาจารย์ที่นี่เองเลย KMITNB คณะ วทอ. แล้วจะรู้ครับ อาจารย์ด้วยกันยังพูดเลยว่า ปาเป้าน่ะ ธรรมดา เอาจารย์หลายๆคนเค้าก็ทำกัน ดองโปรเจค ไม่ยอมตรวจทิ้งไว้เทอมนึงบอกว่าไม่ว่างตรวจ รุ่นพี่ผมก็โดนมาแล้วกว่าจะได้จบ นอนอยู่บ้านเฉยๆเป็นเทอม เพราะอาจารย์บางคนไร้ความรับผิดชอบ เฮ้อแวะเวียน เขียน: อันนี้ก้อไม่รู้หรอกนะว่ายังไงเพราะไม่เคยเจอ
แต่ปกติถ้าเป็นเรา เราคงสำรวจตัวเองก่อน
ว่าที่เป็นแบบนี้เพราะตัวเราเองหรือเปล่า
อ่านเยอะ แต่เข้าหัวมั่งหรือเปล่า
อ่านเยอะ แต่เข้าใจบ้างหรือเปล่า
เหมือนเรื่อง ข้าวในนาล่ะมั๊งง๊าป
ว่าอ่านแล้วมันเกิดผลเท่าไหร่
อย่าเพิ่งล้มเลิกไปก่อนแร้วกันนะฮะ
ตัดสินตัวเองดีกว่าไปตัดสินคนอื่นนะ
ตัดสินตัวเองว่าเราคงทำยังไม่ดีพอ ปรับปรุงตัวเองใหม่
ดีกว่าตัดสินคนอื่นว่าไม่ดี แล้วเราก้อไม่ได้ทำอะไรให้มันดีขึ้น
ถ้าแรงไปขออภัยนะ....




หุหุ น้องบิ๊ก แผนกเดียวกับพี่มีน้องที่จบจากพระนครเหนือเช่นกันแต่ไม่ใช่วทอ. เขาบอกว่าไอ้รายการปาเป้าให้คะแนนอะมีทุกคณะ อย่างอาจารย์บางคนมีธุรกิจก็ไม่ค่อยมาสอน เพื่อนเขาคนหนึ่งอยู่ วทอ ติดโปรเจคอยู่นานนนนน๊านนนนานนนนน แต่เขาบอกว่าถ้าใคจบวทอ.ได้นี่เขายอมซูฮกให้เลย เพราะฉะนั้นสู้ต่อไปบิ๊ก รอลิ้มรสอันหอมหวานของมันในภายหลังดีกั่ว เด้อนางเด่อ เด้อๆนางเด่อ ปึ๊ดปึ๊ดปึ๊ด
พี่เห็นด้วยกับน้องกรกฤดินะครับ วิชาที่น้องเรียนหลายวิชาต้องอาศัยความชำนาญผ่านการทำแบบฝึกหัด ตอนที่พี่เรียนม.ต้น สอบเลขตก ก็มานั่งคิดว่าทำไมวิชาเลขถึงได้ยากเย็นแสนเข็ญอย่างนี้ แต่พอคิดไปคิดมา ก็ได้คำตอบว่า อืม ที่แท้เป็นเพราะว่าเราขาดความชำนาญผ่านการทำแบบฝึกหัด การบ้านก็ไม่ค่อยทำ แบบฝึกหัดเสริมก็ไม่หามาทำ ก็สมควรที่พี่จะสอบไม่ผ่าน สุดท้ายก็กลัวเลข หนีไปเรียนศิลป์-ภาษา ซะwarlock เขียน:โอ๋ๆๆๆๆๆ นิ่งซะๆๆ อย่าเอะอะไป เดียวใครนึกว่าเป็นตุ๊ด ไม่เอาไม่ร้อง ไม่โยเย ตั้งใจเรียนอย่างเดียวเท่านั้นที่ทำได้ เคยอ่านและทำแบบฝึกหัดวันละ หกชั่วโมงรึยัง ถ้ายัง ลองทำดู รับรอง ข้อสอบข้อไหนข้อนั้น ฟันไม่เลี้ยง เซื่อ อ้าย แหน่bigect07 เขียน:อันนี้ผมว่าแรงไปนิดครับ ต้องมาเจออาจารย์ที่นี่เองเลย KMITNB คณะ วทอ. แล้วจะรู้ครับ อาจารย์ด้วยกันยังพูดเลยว่า ปาเป้าน่ะ ธรรมดา เอาจารย์หลายๆคนเค้าก็ทำกัน ดองโปรเจค ไม่ยอมตรวจทิ้งไว้เทอมนึงบอกว่าไม่ว่างตรวจ รุ่นพี่ผมก็โดนมาแล้วกว่าจะได้จบ นอนอยู่บ้านเฉยๆเป็นเทอม เพราะอาจารย์บางคนไร้ความรับผิดชอบ เฮ้อแวะเวียน เขียน: อันนี้ก้อไม่รู้หรอกนะว่ายังไงเพราะไม่เคยเจอ
แต่ปกติถ้าเป็นเรา เราคงสำรวจตัวเองก่อน
ว่าที่เป็นแบบนี้เพราะตัวเราเองหรือเปล่า
อ่านเยอะ แต่เข้าหัวมั่งหรือเปล่า
อ่านเยอะ แต่เข้าใจบ้างหรือเปล่า
เหมือนเรื่อง ข้าวในนาล่ะมั๊งง๊าป
ว่าอ่านแล้วมันเกิดผลเท่าไหร่
อย่าเพิ่งล้มเลิกไปก่อนแร้วกันนะฮะ
ตัดสินตัวเองดีกว่าไปตัดสินคนอื่นนะ
ตัดสินตัวเองว่าเราคงทำยังไม่ดีพอ ปรับปรุงตัวเองใหม่
ดีกว่าตัดสินคนอื่นว่าไม่ดี แล้วเราก้อไม่ได้ทำอะไรให้มันดีขึ้น
ถ้าแรงไปขออภัยนะ....![]()
![]()
![]()
![]()
ในภายหลังเคยมีโอกาสเรียนวิชาตรรกวิทยา โอพอเราแม่นกฎ ทำแบบฝึกหัด เกิดความชำนาญ ก็เหมือนที่น้องกรกฤดิว่าไปครับ คือข้อสอบข้อไหน ฟันไม่เลี้ยง เลยจริงๆนะครับ ก็เลยเสียดายและเสียใจที่ไม่ขยันทำแบบฝึกหัดวิชาคณิตศาสตร์ตอนเป็นเด็กครับ


เอชเรียนควบอยู่อ่ะ น.บ. (มธ.) กับ บัญชีฯ (มร.) กำลังจะตายอยู่วันสองวันอันตน เขียน:
"ฟ้ารามยามเช้า หนุ่มและสาวชาวราม...."
เรียนคู่กันไปดูครับ![]()
และก็คิดว่า...คิดผิดที่เรียนควบ เพราะสอบที แทบเป็นบ้าไปข้าง
ไหนจะอ่านหนังสือสอบทั้งสองอัน(กฎหมายกับคำนวนมันคนละโลกกันเลย)
ไหนจะต้องไปๆ กลับๆ เพื่อเข้าสอบ เง้อออออออออ
อ่า...เอชว่ามันมีนะ อะไรที่ดีขึ้น แต่มันคืออะไรแค่นั้นหล่ะbigect07 เขียน: อ่านแทบตาย ไม่เห็นมีอะไรดีขึ้น
พูดถึงเรื่องดรอปมีเพื่อนเอชคนนึงนะ ที่เกรดเสี่ยงdismissed
เลยลงแค่ตัวเดียวทั้งเทอม เป็นตัวที่มั่นใจว่าได้ A ชัวร์เพื่อฉุดเกรดไม่ให้ dis...คิดได้ไงเนี่ย
แต่พูดถึงเรื่องเรียนจบก็หวั่นๆ อยู่เหมือนกัน ถ้าเทอมนี้เกรดไม่ถึงเป้าก็คงติด Warning
เลือกประกาศนียบัตรเฉพาะด้านไม่ได้ เง้ออออออออออออ
สู้ๆ ครับเพ่.....
เรื่องการเรียนชอบบทนี้
สหายเอ๋ยอย่าละเลยการศึกษา
เร็วเข้าหนาเดี๋ยวไม่ทันเร่งขวนขวาย
การศึกษานั้นดีแท้แก้งมงาย
คุณหลายทำให้ควายกลายเป็นคน
แต่ก็มีอยู่เหมือนกันมันแหกคอก
เหมือนไม้ดอกกลับผิดที่ไปมีผล
การศึกษามีผิดถูกอยู่ปะปน
ทำให้คนกลายเป็นควายได้เหมือนกัน
และชอบคำสอนของอาจารย์ป๋วย อึ๊งภากรณ์ที่ว่า
วิสัยบัณฑิตผู้ ทรงธรรม์
ไป่เปลี่ยนไป่แปรผัน ไป่ค้อม
ไป่ขึ้นไป่ลงหัน กลับกลอก
กายจิตวาทะพร้อม เพรียบด้วยสัตยา
แก้ไขล่าสุดโดย Alphonse เมื่อ พฤหัสฯ. ม.ค. 18, 2007 3:47 am, แก้ไขไปแล้ว 1 ครั้ง.